Πέμπτη 18 Σεπτεμβρίου 2008

Σε ποιον χρησιμεύει η Διαρκής Ιερά Σύνοδος;

Με την απροσδόκητη αποφασιστικότητα η Διαρκής Ιερά Σύνοδος της Σερβικής Ορθόδοξης Εκκλησίας εξέφρασε εκ νέου την ετοιμότητα να καταβάλλει όλες τις δυνάμεις της και επιβάλλει το κύρος της προς την προώθηση του Υπομνήματος (Memorandum) – με σκοπό, όντως, να δημιουργήσει μια ψεύτικη εικόνα περί της επιτυχίας και σκοπού του Υπομνήματος (Memorandum), ήτοι της αναστήλωσης των κατεστραμμένων ναών στο Κόσσοβο και τα Μετόχια, η οποία σύμφωνα με το ίδιο πραγματοποιείται. Πρόκειται, πράγματι, περί του κείμενου δημοσιευμένου στο σάιτ της Διαρκούς Ιεράς Συνόδου στις 15 Αυγούστου 2008 (προκληθέν από τι;) με πολλή συνοδευτική ύλη στα συνημμένα. Μολονότι το κείμενο στο εισαγωγικό του μέρος αναφέρει ότι θα παρουσιάσει μόνο «αδιαμφισβήτητα γεγονότα», τα ίδια έμειναν «αδιαμφισβήτητα» μόνο στις επιθυμίες των συντακτών του. Παραμένει ασαφές για ποιόν λόγο ορισμένοι Σέρβοι Αρχιερείς, χρησιμοποιώντας το σάιτ της Διαρκούς Ιεράς Συνόδου ως μέσο, έχουν την ανάγκη να δικαιολογούνται λόγω της εκτέλεσης του Υπομνήματος (εάν ήδη είναι πεπεισμένοι στην ορθότητα των ενεργειών τους), μην παρουσιάζοντας, εν το μεταξύ, κανένα βάσιμο επιχείρημα. Έτσι ξεκινώντας από τη δήλωση ότι ο βοηθός Επίσκοπος Θεοδόσιος Σίμπαλιτς «ευσυνείδητα εκτελούσε» το ρόλο του σε αυτή τη διαδικασία αποκλεισμού της σερβικής κληρονομιάς από τον τομέα αρμοδιότητας των σερβικών θεσμών και παράδοσής της στους αλβανικούς, και του αλλόκοτου (και αναιδούς) ισχυρισμού ότι σε αυτή τη διαδικασία «η ταυτότητα των κτισμάτων και τα περιουσιακά δικαιώματα της Σερβικής Ορθόδοξης Εκκλησίας προστατεύτηκαν εν πλήρως», μέχρι τη στάση ότι με τη συνέχεια πραγματοποίησης του Υπομνήματος και μετά από τη διακήρυξη της ανεξαρτησίας, και αυτό σε συνεργασία με τους αλβανικούς ψεύτικους και παράνομους θεσμούς, «προστατεύτηκε πλήρως η Απόφαση 1244 του Συμβουλίου Ασφαλείας των ΗΕ», ώστε στο τέλος να νοστιμευτεί με συμπέρασμα να «εγκαινιαστούν» οι γκρεμισμένες εκκλησίες οι οποίες αναστηλώθηκαν κατά τον τρόπο αυτό, και να προσκληθεί ο Σεβασμιότατος Μητροπολίτης Αρτέμιος να «ενθαρρύνει το σερβικό ορθόδοξο λαό» με την επιστροφή του στην «αναστηλωμένη» επισκοπική του κατοικία στην Πριζρένη.
Κανένα από τα προηγουμένως αναφερόμενα γεγονότα δημοσιευμένα από την πλευρά της Διαρκούς Ιεράς Συνόδου, δυστυχώς, δεν είναι αδιαμφισβήτητα αλλά έχουν ανατραπεί ήδη επί πολλές φορές! Για ποιόν λόγο η Διαρκής Ιερά Σύνοδος ανέλαβε ξανά το ρόλο να προωθεί και νομιμοποιεί τους έκνομους αλβανικούς θεσμούς (επιμένοντας στην πραγματοποίηση του Υπομνήματος (Memorandum) και απορρίπτοντας τις μέχρι τώρα προειδοποιήσεις περί του χαρακτήρα εκείνου που συμβαίνει στην περιοχή της Μητρόπολης Ράσκας και Πριζρένης), όπως έκανε κάτι παρόμοιο και το 2005, όταν με την υποστήριξη της υπογραφής του δυσφημισμένου Υπομνήματος (Memorandum) νομιμοποίησε τους αλβανικούς θεσμούς αυτοδιοίκησης, μέχρι τότε μη αναγνωρισμένους από την πλευρά του σερβικού κράτους και της σερβικής Εκκλησίας, επικεφαλής των οποίων βρίσκονταν και ακόμη βρίσκονται επιβεβαιωμένοι εγκληματίες πολέμου και εκτελεστές της γενοκτονίας του σερβικού λαού στο Κόσσοβο και τα Μετόχια;
Δεν είναι δύσκολο να αντιληφθεί ποιος στέκεται πίσω ως διοργανωτής μιας τέτοιας δράσης της Διαρκούς Ιεράς Συνόδου – αυτό είναι το μοναστήρι Βίσοκι Ντέτσανι, ήτοι ο βοηθός επίσκοπος Θεοδόσιος Σίμπαλιτς και ο μοναχός του Ντέτσανι Σάββας Γιάνιτς, ως κύριοι εκτελεστές της πραγματοποίησης της αναστήλωσης μέσω του Υπομνήματος (Memorandum), και κύριοι δράστες στον τομέα προώθησης του Υπομνήματος (Memorandum), για να δημιουργήσουν ψεύτικη εικόνα περί της επιτυχίας αυτής της αναστήλωσης. Όπως δεν είναι δύσκολο να αντιληφθεί ότι ο Μητροπολίτης Αμφιλόχιος είναι ο κύριος εκτελεστής στον τομέα προτίμησης και επιβολής του Υπομνήματος (Memorandum), στα πλαίσια δράσης της Διαρκούς Ιεράς Συνόδου της Σερβικής Ορθόδοξης Εκκλησίας. Αυτός ο μηχανισμός, δυστυχώς, έχει βεβαιωθεί μέχρι τώρα επί πολλές φορές και με διαφορετικούς τρόπους. Η Μητρόπολη μέχρι τώρα επί περισσότερες φορές προειδοποιούσε ότι οι πληροφορίες και οι εκθέσεις οι οποίες έρχονται από το Ντέτσανι περί της επιτυχίας και προόδου της αναστήλωσης έχουν διανθιστεί, είναι αναληθείς, και ότι δημιουργούν ψεύτική εικόνα περί επιτυχίας της αναστήλωσης. Αυτές οι προειδοποιήσεις απευθύνονταν κατ΄ επανάληψη, με επίσημο τρόπο, και στην Διαρκή Ιερά Σύνοδο. Επομένως είναι σαφές ότι με αυτές της αναληθείς εκθέσεις εξαπατιόνταν τόσο η Διαρκής Ιερά Σύνοδος, όσο και το κοινό. Η Διαρκής Ιερά Σύνοδος, όμως, ναι μεν εξαπατιόταν σχετικά με το ζήτημα αυτό, αλλά δεν έχει εξαπατηθεί. Διότι στη Διαρκή Ιερά Σύνοδο επί περισσότερες φορές, από διάφορα πρόσωπα και θεσμούς, έφταναν σαφείς και ανησυχητικές προειδοποιήσεις, όχι μόνο περί απαράδεκτων αμελειών στη διαδικασία αναστήλωσης των σερβικών εκκλησιών και μοναστηριών, αλλά και περί καταστρεπτικών πολιτικών επιπτώσεων, τις οποίες ένας τέτοιος τρόπος πραγματοποίησης της αναστήλωσης φέρει στα συμφέροντα του σερβικού λαού και της σερβικής κληρονομιάς. Η Διαρκής Ιερά Σύνοδος, λοιπόν, κατείχε όλες τις σχετικές πληροφορίες σχετικά με τη διαδικασία εκτέλεσης του Υπομνήματος. Και όμως, πάντα επέλεγε να προάγει και ευνοεί την ψεύτικη εικόνα πλασαρισμένη από το Ντέτσανι, και ευσυνείδητα αγνοούσε τα μηνύματα τα οποία υποδείκνυαν στην ταχεία κατάρρευση της συλλογής της σερβικής κληρονομιάς στο Κόσσοβο και τα Μετόχια και στη διακινδύνευση των σερβικών συμφερόντων. Επιπλέον, η Διαρκής Ιερά Σύνοδος τα τελευταία χρόνια (ήτοι μερικοί Αρχιερείς της Σερβικής Ορθόδοξης Εκκλησίας υπό την αιγίδα της Συνόδου) με το κύρος της και τις διασυνδέσεις της με τις κρατικές αρχές, επηρέασε σημαντικά στον προορισμό των κρατικών θεσμών όσον αφορά το ζήτημα αυτό. Ακόμη είναι πρόσφατες οι αναμνήσεις των (μη) πειστικών και γεμάτων αυτοπεποίθησης ισχυρισμών του Μητροπολίτη Αρτεμίου από το 2005: «Σύμφωνα με το Υπόμνημα (Memorandum) μόνο εκείνη η εταιρία η οποία έχει εμπειρία στην κατασκευή και αναστήλωση των ορθόδοξων ναών μπορεί να συμμετέχει στον διαγωνισμό. Εκείνη η εταιρία η οποία δώσει τους πιο ευνοϊκούς όρους, και ήδη έχει εμπειρία στην εκτέλεση τέτοιων έργων θα προσληφθεί. Αυτό μπορεί να είναι εταιρία από την Ελλάδα, Ιταλία, Σερβία..., αλλά στο Κόσσοβο και τα Μετόχια δεν υπάρχουν τέτοιες εταιρίες. Σημαίνει, πίσω από τους ισχυρισμούς ότι η Διαρκής Ιερά Σύνοδος και ο Πατριάρχης με την υπογραφή του Υπομνήματος εμπιστεύτηκαν το έργο αναστήλωσης των ιερών τόπων σε εκείνους που τα κατέστρεψαν, στέκονται ή ανενημέρωτοι ή κακόβουλοι». Αυτούς τους ισχυρισμούς του Μητροπολίτη Αρτεμίου η πραγματικότητα διέψευσε ανελέητα. Αλλά....; Είναι σαφές, δυστυχώς, ότι ο Μητροπολίτης Αμφιλόχιος ακόμη το 2005 άρχισε ευσυνείδητα να εξαπατάει το κοινό ως προς το θέμα αυτό. Ακριβώς το ίδιο ρόλο έπαιζε και ο βοηθός Επίσκοπος Θεοδόσιος Σίμπαλιτς ακόμη το 2005, όταν ενώπιον του πρώτου κύκλου των προσφορών δήλωνε ότι οι αλβανικές εταιρίες δεν θα αναστηλώνουν τους κατεστραμμένους ιερούς τόπους. Όταν στον πρώτο κύκλο των προσφορών επιλέχθηκαν κυρίως οι αλβανικές εταιρίες (σύμφωνα με την απόφαση, φυσικά, του Επ. Θεοδοσίου Σίμπαλιτς και την ευλογία της Διαρκούς Ιεράς Συνόδου), ο Επίσκοπος Θεοδόσιος έβαλε κόπο να πείσει όλους ότι αυτό δεν θα επαναληφθεί στον δεύτερο κύκλο. Αφού το ίδιο επαναλήφθηκε και στον δεύτερο κύκλο των προσφορών (πάλι σύμφωνα με την απόφαση εκείνου που προσέφερε ψεύτικες πεποιθήσεις ότι αυτό δεν θα συμβεί), το θέμα αυτό αφαιρέθηκε από την ημερήσια διάταξη. Κάτι παρόμοιο έχουμε και στην εξής δήλωση του Μητροπολίτη Αμφιλοχίου, επίσης από το 2005: „Το Υπόμνημα (Memorandum).... δεν είναι κάτι που εμφανίστηκε ξαφνικά. Είναι μια πράξη η οποία προετοιμαζόταν για πολύ χρονικό διάστημα. Στο ίδιο δούλευαν οι εμπειρογνώμονες μας καθώς και οι εκπρόσωποι της διεθνούς κοινότητας. Η Διαρκής Ιερά Σύνοδος συμφώνησε με το κείμενο του Υπομνήματος μετά από μακροχρόνια συμμόρφωση σε τρεις αλλεπάλληλες συνεδριάσεις... στις δυο συμμετείχε και ο Μητροπολίτης Αρτέμιος». Όμως, ούτε η Διαρκής Ιερά Σύνοδος συμφώνησε με το κείμενο του Υπομνήματος «μετά από μακρόχρονη συμμόρφωση», ούτε περί του ιδίου υπήρχε λόγος στις συνεδριάσεις, ούτε «προετοιμαζόταν για πολύ χρονικό διάστημα», ούτε στο ίδιο δούλευαν «οι εμπειρογνώμονές μας». Το ερώτημα είναι, για ποιόν λόγο, ο Σεβασμιότατος Αμφιλόχιος δεν ορρωδούσε από τέτοιες κινήσεις, οι οποίες δεν αξίζουν στη μητροπολιτική αξιοπρέπεια; Τον «ωθούσαν» σε αυτό οι υποχρεώσεις τις οποίες ανέλαβε με την ιδιότητα μέλους της Ευρωπαϊκής Ομάδας Εμπειρογνωμόνων, όταν δεσμεύτηκε ότι θα «καταβάλλει όλο το επαγγελματικό και προσωπικό του δυναμικό» λόγω «ένταξης της Σερβίας στις ευρωπαϊκές και ευρωατλαντικές ολοκληρώσεις»; Αλλά, η ιδιότητα μέλους σε μια οργάνωση όπως είναι η Ευρωπαϊκή Ομάδα Εμπειρογνωμόνων ακόμη λιγότερο αξίζει στην αξιοπρέπεια του Μητροπολίτη και Αρχιερέα της Εκκλησίας του Θεού! Διότι το κάθε μέλος της Ευρωπαϊκής Ομάδας Εμπειρογνωμόνων, μεταξύ άλλων, «έχει τις εξής υποχρεώσεις: 1. να εκτελεί τις προγραμματικές δραστηριότητες του Οργανισμού, 2. με την εργασία του να συμμετέχει στην υλοποίηση των βασικών καθηκόντων και σκοπών του Οργανισμού». Πως να καταλάβουμε το γεγονός ότι η οδηγία για την υπογραφή του Υπομνήματος (Memorandum) έφτασε στη Σερβική Ορθόδοξη Εκκλησία από την αμερικάνικη διοίκηση της Ουάσινγκτον το 2005, και ότι η Διαρκής Ιερά Σύνοδος ενέργησε σύμφωνα με την οδηγία αυτή; Καθώς και ότι μετά από την απόσυρση της υπογραφής από το Υπόμνημα (Memorandum) του Πατριάρχη Παύλου στις 26 Μαρτίου 2005, στάλθηκε από την αντιπροσωπεία της Σερβικής Εκκλησίας από την Ουάσινγκτον πανικό μήνυμα ότι, λόγω απόσυρσης της υπογραφής, τους κλείνουν όλες οι πόρτες, και η Σύνοδος επειγόντως, κατά ένα πραξικοπηματικό τρόπο, έπρεπε να πετύχει την ενίσχυση της υπογραφής στο Υπόμνημα, στις 27 Μαρτίου; Και πέραν του γεγονότος αυτού ο Μητροπολίτης Αμφιλόχιος δεν δίστασε στις 29 Μαρτίου να δηλώσει στο ημερήσιο τύπο Βελιγραδίου ότι «την υπογραφή του Υπομνήματος (Memorandum) κανένας δεν έθεσε ως προϋπόθεση για τη συνάντηση της αντιπροσωπείας της Σερβικής Ορθόδοξης Εκκλησίας με τον Μπους»! Είναι μια τέτοια δράση έκφραση αληθινής εσωτερικής φροντίδας για το Κόσσοβο και τα Μετόχια, ή είναι εκδήλωση μερικών άλλων τάσεων; Δύναται με αυτό τον τρόπο να φυλαχτεί το Κόσσοβο και τα Μετόχια; Ασφαλώς όχι! Διότι καλό μπορεί να φέρει μόνο εκείνο το οποίο διαπράχθηκε με καλό τρόπο. Τέτοιες ενέργειες, όμως, ενθαρρύνθηκαν και χρησιμεύουν για άλλα συμφέροντα.
Είναι φανερό ότι η Διαρκής Ιερά Σύνοδος έπαιξε το αποφασιστικό ρόλο στη δημιουργία μιας ψεύτικης εικόνας περί της επιτυχίας της αναστήλωσης, καθώς και στην απόκρυψη όλων των ρίσκων, αμελειών, αστοχιών, καταστρεπτικών επιπτώσεων, αλλά και στην προώθηση εκείνων, οι οποίοι, από τη σερβική πλευρά, είναι οι πιο υπεύθυνοι για το φιάσκο της αναστήλωσης και υπονόμευση των σερβικών συμφερόντων. Δεν είναι, όμως, σαφές το πλασάρισμα της ιδέας από την ιερά μονή Βίσοκι Ντέτσανι περί της «πολυεθνικότητας» ήτοι της ιδέας «αδελφότητας και ενότητας», ως ιδανικού της αναστήλωσης προς το οποίο ο σερβικός λαός πρέπει να τείνει («μόνο σε συνεργασία εμπειρογνωμόνων σε πολυεθνική βάση μπορούν να αποκτηθούν τα καλύτερα αποτελέσματα»). Γιατί αυτή η παλιά (εκκλησιαστική) ιδεολογία πλασάρεται σε νέα ρούχα, αυτή τη φορά από τους εκκλησιαστικούς μεγαλοσχήμονες, οι οποίοι έχουν το κύρος του αγώνα για τα σερβικά συμφέροντα και (αιτίο) υπερασπιστών της σερβικότητας; Μήπως επειδή έπρεπε με αυτό να υποβοηθηθεί η αμνησία και κατάργηση των αλβανικών εγκλημάτων κατά των Σέρβων, διαπραττόμενων (ενώ μη τιμωρημένων) όχι μόνο από το 1999, αλλά και εκείνων υπό το καθεστώς της κομμουνιστικής τυραννίας, κατά την περίοδο του Δεύτερου Παγκοσμίου Πολέμου...; Αυτό το ίδιο ρόλο είχε και η επιβολή της ιδέας αδελφότητας και ενότητας μετά από τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο, όταν έπρεπε επιπρόσθετα να τιμωρηθούν οι Σέρβοι, παρόλο που ήταν θύματα των μαζικών εγκλημάτων των Ουστάσι και των μουσουλμάνων στο Ανεξάρτητο Κράτος των Κροατών (NDH) και των Αλβανών στο Κόσσοβο, και να βραβευτούν οι εγκληματίες με τα αγαθά τα οποία δεν ονειρεύτηκαν ποτέ τους. Μπορούν οι σερβικές εκκλησίες να αναστηλωθούν το καλύτερο μόνο «σε πολυεθνική βάση», ήτοι με τη συνεργασία του δήμιου και του θύματος; Για ποιόν λόγο δεν μπορούν σήμερα οι Σέρβοι να ανεγείρουν και αναστηλώνουν τους ναούς τους χωρίς το ισλαμικό στοιχείο; Γιατί να περιλαμβάνονται στην αναστήλωση οι Αλβανοί, οι οποίοι δεν έχουν καμία γνώση ούτε πείρα στο κείμενο έργο; Γιατί να αφεθεί στους Αλβανούς το πιο πολύτιμο που ως λαός στους αιώνες δημιουργήσαμε; Γιατί...; Πρέπει να αναμένουμε τις απαντήσεις στις τεθημένες ερωτήσεις από το Βίσκο Ντέτσανι; Ασφαλώς όχι!

Υπηρεσία τύπου της Μητρόπολης Ράσκας και Πριζρένης

Δεν υπάρχουν σχόλια: