Κυριακή 22 Νοεμβρίου 2009

Κατάφεραν την απόλυτη ηλιθιότητα

Αντιγραφω από την αγαπημε΄νη μου εφημεριδα ΠΡΩΤΑΘΛΗΤΗΣ
  Κύριε πρόεδρε
ΠΟΣΟ ΗΛΙΘΙΟΙ ΕΙΜΑΣΤΕ;
Μα πόσο;
ΠΩΣ ΝΑ ΤΟ ΠΙΣΤΕΨΕΙΣ, είσαι στο 83’, ΚΕΡΔΙΖΕΙΣ στα αφιονισμένα Γιάννενα 2-0 (2-0, ΡΕΕΕ!!!) και χάνεις το ματς!!!
ΣΕ 10 λεπτά σε ισοφαρίζουν!!!
ΠΟΣΟ ΗΛΙΘΙΟΙ!!!
ΠΟΣΟ ΑΝΙΚΑΝΟΙ!!!
Και λίγες μέρες πριν, με τον ΙΔΙΟ ΑΚΡΙΒΩΣ τρόπο έχεις χάσει ακόμα δύο βαθμούς, στο ίδιο λεπτό, στο τελευταίο, ΜΕΣΑ στο «Καραϊσκάκη».
Δεν ΕΒΑΛΕΣ μυαλό! Και παίζεις ΧΩΡΙΣ νεύρο! ΨΟΦΙΟΣ, περίγελος των ηττημένων με 12 χαμένους τίτλους στα τελευταία 13 χρόνια!!!
Δεν είναι για να παίρνεις σοβαρά τους παίκτες, αλλά και τον προπονητή, γι’ ΑΥΤΗΝ ακριβώς την ΤΕΡΑΣΤΙΑ ΗΛΙΘΙΟΤΗΤΑ!
Τι να πεις, να τους κράξεις; Σιγά...
Αλλά ήταν τόσο κοντά, είχαν ΠΑΡΕΙ τη νίκη, και αυτοί οι ίδιοι τη ΧΑΡΙΣΑΝ!!!
ΑΠΙΣΤΕΥΤΟ, κι όμως ΑΛΗΘΙΝΟ! Ούτε οι... μένταλιστ του Γιούρι Γκέλερ δεν θα το μπορούσαν αυτό, χτες βράδυ, στον ΑΝΤ1...
Ούτε αυτοί. Το ’καναν οι δικοί μας!
Κατάφεραν ΤΗΝ ΑΠΟΛΥΤΗ ΗΛΙΘΙΟΤΗΤΑ!!!

Και για όσους -γνωστούς πλέον- θα ΦΩΝΑΖΟΥΝ για τα λάθη του καλοκαιριού, ΝΑΙ, ΟΚ, ΝΑΙ, έγιναν ΤΕ-ΡΑ-ΣΤΙ-Α ΛΑΘΗ!
Κι έφταιγε η διοίκηση γι’ αυτό, αφού αυτό σας ικανοποιεί... Αλλά και μ’ αυτά, και με τον... Κετσπάγια (με το λάθος Κετσπάγια) και με τους παίκτες που δεν πήρες, ΚΕΡΔΙΖΕΣ, ΝΙΚΟΥΣΕΣ, 2-0 ΜΕΣΑ στα Γιάννενα, και ήταν το 83ο λεπτό!!!
Είχες ΔΙΚΗ ΣΟΥ τη νίκη!
Και την παρέδωσες, κύριε... Στους απέναντι!

Και οι απέναντι δεν είναι ο ΠΑΣ, είναι ο Παναθηναϊκός!!!
ΠΟΛΥ ΜΙΚΡΗ ομάδα εκείνη που δεν έχει το κουράγιο να διαχειριστεί από το 83’ και μετά το 0-2, το δικό της 0-2!!!
Έχεις προσωπικότητα, κ. Ζίκο. Συμφωνούμε, είναι ωραίο το ποδόσφαιρο, το θέαμα, για το ΣΥΓΚΕΚΡΙΜΕΝΟ ματς, όμως, όπως ΕΣΥ δημιούργησες το 0-2, ΕΣΥ το έκανες και 2-2!
Στα χαφ οργίαζε στο β’ μέρος ο ΠΑΣ, και εκεί οι εμπνεύσεις σου, δύο παίκτες άνευροι και εκτός κλίματος, έκαναν ακόμα χειρότερα τα πράγματα.
Τι να λέω τώρα για τον Γιαννάκη και για τον Ντομί. Τι να φταίνε κι αυτοί... Δεν φτάνει να θέλεις, αλλά και να μπορείς!
Κουράζεσαι να τους βλέπεις -πολλούς- σε ανόητα φάουλ, σε ηλίθιες κίτρινες κάρτες.
Πετάς την μπάλα μακριά, μικρέ Γιάννη (Παπαδόπουλε), τον παίκτη πρέπει να κρατάς μακριά.
Δεν είναι το 2-2! Ο ΤΡΟΠΟΣ είναι. Ο... μαμημένος αυτός τρόπος!
ΦΩΝΑΖΑΜΕ όλη τη βδομάδα για τη διαιτησία!
Κι έρχεστε, εσύ, βρε κόουτς, εσείς παικταράδες μου, και μας κάνετε ΜΑΛΑΚΕΣ!!!
ΣΕ ΚΑΘΕ ματς μάς περνάς από «τεστ κοπώσεως». Ειδικά στο 90’. ΟΚ. Τουλάχιστον αντέξαμε και σ’ αυτό.
Είμαστε όλοι για γέλια...
Τι να τους πεις, τώρα, για τη διαιτησία; Θα συνεχίζουν να ΟΡΓΙΑΖΟΥΝ και δεν θα μπορείς να βγάλεις κουβέντα. Σου ΑΡΠΑΖΟΥΝ τους βαθμούς στο 90’.
Παρακολουθούμε, όλοι, απαθείς!

Άλλος στον πάγκο, άλλος στο γήπεδο!
Μιλάμε για το συγκεκριμένο ματς, μιλάμε για την ΑΝΟΗΤΗ ισοπαλία, την πιο ηλίθια που θυμάμαι ποτέ.
Ναι, είσαι νοσοκομείο!
Ναι, σου λείπουν παίκτες!
Ναι, δεν σου πήραν το καλοκαίρι τον αριστερό χαφ. Τον σέντερ φορ!
Ναι, αυτοί έκαναν τα δικά τους λάθη και πλήρωσαν γι’ αυτά.
ΟΜΩΣ, το ’χεις, γαμώτο, προηγείσαι, είσαι 2-0 στο 83’. Και ΠΑΡΑΔΙΔΕΣΑΙ!
ΣΕ πιάνουν... μακάκα!
Αγαπητέ κ. Ζίκο, είσαι μιας μεγάλης σχολής προπονητής! Που το ταλέντο ξεχειλίζει.
Πρέπει να μάθεις, όμως, και λίγο από ελληνική πονηριά. Από ελληνική πουτανιά.
Δεν ΓΙΝΕΤΑΙ να μην μπορείς να κρατήσεις στα τελευταία 10 λεπτά το 2-0. ΔΕΝ ΓΙΝΕΤΑΙ!
Ρώτα να σου πουν για κάποιον Ιωαννίδη, του μπάσκετ. Και αντέγραψε κάθε προπονητική του «πουστιά» σε τέτοιες περιπτώσεις.
Κάν’ τα και μία φορά λίμπα! ΞΥΠΝΑ ΤΟΥΣ!
ΑΦΥΠΝΙΣΕ ΤΟΥΣ!
Ήταν αλλού, και ο Γιαννάκης, και ο Ντομί...
Ήταν δύο λάθος επιλογές. Όπως λάθος ήταν και η οπισθοχώρηση!
Σου ’ΒΓΑΙΝΕ, όμως, είχες το 0-2. ΠΑΡ’ ΤΟ, μωρέ, και ΦΥΓΕ! Να ’χεις την άνεσή σου στο ντέρμπι!!!
ΕΛΕΟΣ, γαμώτο...
Θα ’χετε προσέξει, δεν μιλάω για... ντροπή, για... αίσχος, δεν πρόκειται για τέτοιου ύφους αποτέλεσμα. Είναι ΣΑΦΕΣ, μιλάμε για ΗΛΙΘΙΟΤΗΤΑ!!!
Καταλαβαίνετε, κόουτς, πως ΔΕΝ υπάρχει παρά μόνο ΕΝΑ αποτέλεσμα στο ματς με τον Παναθηναϊκό, ακόμα και αν χρειαστεί να παίξει φορ ο ΔΟΥΡΕΚΑΣ!!!

Και υπήρξαν τα ΜΕΓΑΛΑ προηγούμενα: Των Σερρών! Του Ηρακλή!!! Νά τα και τα Γιάννινα!..
Πρόεδρε, πολύ καρότο στο Ρέντη. Απ’ το πολύ μαστίγιο στο πολύ καρότο!
ΤΟΥΛΑΧΙΣΤΟΝ -πριν από το ντέρμπι- κάποιος να τους ΞΥΠΝΗΣΕΙ!

Από εκεί που ο Ολυμπιακός εμφανιζόταν εφτάψυχος και καθάριζε το ένα παιχνίδι πίσω από το άλλο, όταν όλοι τον θεωρούσαν «τελειωμένο» φτάσαμε στο σημείο να αποδεικνύονται οι «ερυθρόλευκοι» σε ιδανικούς αυτόχειρες. Όταν πετάς δύο βαθμούς στο γήπεδό σου με αντίπαλο τον Ηρακλή και άλλους δύο χθες στα Γιάννενα, ενώ έχεις προηγηθεί 2-0 λεπτά πριν από τη συμπλήρωση των 90’, τότε δεν δικαιούσαι να μιλάς για πρωτάθλημα! Όσο σκληρό και αν ακούγεται, έτσι είναι!
Δεν το χωράει ανθρώπινος νους, να έχει πετάξει ο Ολυμπιακός το μισό πρωτάθλημα μέσα σε δύο παιχνίδια, κόντρα σε σαφώς πιο αδύναμους αντιπάλους, επειδή η ομάδα δεν είχε τη στοιχειώδη σοβαρότητα και συγκέντρωση για να «φάει» την μπάλα στα τελευταία λεπτά και να «κλειδώσει» τους πολύτιμους βαθμούς.
Από εκεί που οι πρωταθλητές έπρεπε να είναι τώρα καβάλα στο άλογο και να περιμένουν τον ΠΑΟ για να αποκατασταθεί η τάξη και για μία ακόμη φορά και να κλείσουν κάποια στόματα, πλέον είναι υποχρεωμένοι να μαζέψουν τα κομμάτια τους, να ελπίζουν στον Αστέρα Τρίπολης, μπας και κλέψει κανένα βαθμό στο ΟΑΚΑ, αλλά και να πηγαίνουν στο ντέρμπι με στόχο όχι να προσπεράσουν, αλλά να καλύψουν τη διαφορά που οι ίδιοι δημιούργησαν!.. Με ανόητο τρόπο.
Δεν χωνεύεται με τίποτα ούτε το χθεσινό στραπάτσο, ούτε εκείνο με αντίπαλο τον Ηρακλή, ενώ δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι ο περσινός νταμπλούχος είναι ήδη εκτός Κυπέλλου, μετά την ντροπιαστική ήττα από τον Πανσερραϊκό.
Πολλά μπορεί να πει κανείς για το χθεσινό παιχνίδι, αλλά αν το κάνει, κινδυνεύει να ασχοληθεί με το δέντρο και να χάσει το δάσος. Ο Ολυμπιακός μέσα από τα τεράστια προβλήματα που αντιμετώπισε φέτος από το ξεκίνημα της σεζόν, κατάφερε να αντέξει, να σταθεί όρθιος και να πάρει παιχνίδια που κανείς δεν το περίμενε...
Και φτάσαμε στον τελευταίο μήνα που όλοι περίμεναν ότι η απόδοση της ομάδας θα βελτιωθεί και θα δείξει το καλό της πρόσωπο -δουλεύοντας μέσα στις διακοπές του πρωταθλήματος για να καλύψει τις αδυναμίες της- παρουσιάζεται ακόμη χειρότερη!
Ίσως κάποιοι σταθούν σήμερα στις τρύπες που υπάρχουν στο ρόστερ της ομάδας και στα πολλά και σημαντικά προβλήματα τραυματισμών. Αν κάνουν κάτι τέτοιο, πάντως, απλώς θα κρυφτούν πίσω από το δάκτυλό τους.
Δεν γίνεται να παραβλέψει κανείς το γεγονός ότι στα τελευταία πέντε παιχνίδια του ο Ολυμπιακός έχει κερδίσει μόλις ένα (αυτό με τον Ατρόμητο στο Περιστέρι με τη νίκη να έρχεται στο 85’), αναδείχθηκε ισόπαλος με Ηρακλή και ΠΑΣ σε ματς που αγκάλιασε τη νίκη κι έχασε στις Σέρρες και στο Βέλγιο από τη Σταντάρ.
Το χειρότερο απ’ όλα είναι ότι οι «ερυθρόλευκοι» δεν παρουσιάστηκαν αδιάφοροι ούτε χθες στα Γιάννενα ούτε κόντρα στον «Γηραιό». Πάλεψαν για τη νίκη, κατάφεραν να προηγηθούν, έφεραν τα ματς στα μέτρα τους, αλλά στο τέλος έχυσαν την καρδάρα με το γάλα!
Όταν δεν υπάρχουν η στοιχειώδης συγκέντρωση, εξυπνάδα και σκοπιμότητα για να ροκανίσεις το χρόνο σε τέτοια παιχνίδια, δεν θέλει και πολύ να το πληρώσεις. Το πάθημα στο «Καραϊσκάκη» πριν από δύο εβδομάδες τελικά δεν έγινε μάθημα, όπως αποδείχθηκε στην πράξη...
Για να δικαιωθούν όλοι εκείνοι που έλεγαν τις τελευταίες ημέρες ότι η κατάσταση στο Ρέντη χαλάρωσε... επικίνδυνα και μετά την αποπομπή Κετσπάγια έχουμε φτάσει στο άλλο άκρο. Να κάνει ο καθένας ό,τι θέλει και να μην του μιλάει κανείς... ΚΡΙΜΑ!!!