Το μεγαλύτερο κατόρθωμα δεν είναι να πολεμήσεις και να νικήσεις σε όλες σου τις μάχες. Το μεγαλύτερο κατόρθωμα είναι να κάμψεις την αντίσταση του εχθρού, χωρίς να γίνει μάχη".
Σουν Τζού - Κινέζος φιλόσογος και στρατηγός, 5ος αιώνας π.χ.
Απόσπασμα από το κεφάλαιο "το σπαθί στην θήκη" του μνημειώδους έργου του "Η τέχνη του πολέμου"
Την ίδια ώρα που ο Βαγγέλης Μεϊμαράκης εξαγγέλει μία ακόμη εξοντωτική για το στράτευμα μείωση της στρατιωτικής θητείας και περιορισμό κονδυλίων για τους εξοπλισμούς την επόμενη πενταετία, η Άγκυρα συνεχίζει να εκδηλώνει το ζωηρότατο ενδιαφέρον της για την απόκτηση του ρωσικού αντιεροπορικού συστήματος S-400 Triumf!
Πρόκειται για ένα σύστημα, που θα έδιδε στην τουρκική πλευρά την δυνατότητα ελέγχου του εναερίου χώρου των γειτονικών της χωρών, της Ελλάδος συμπεριλαμβανομένης ασφαλώς...
Η Τουρκία δεν αρκείται μόνο σε αυτό. Κάθε άλλο. Έχει επιδοθεί σε μία εξοπλιστική φρενίτιδα, άνευ προηγουμένου. Σε συνδυασμό δε, με την προώθηση εκ μέρους της, στιφών εποίκων (όχι απλώς λαθρομεταναστών πλέον) στην Ελληνική ενδοχώρα, η πίεση γίνεται κάτι περισσότερο από ασφυκτική. Μετατρέπεται σε δυνητικώς εκρηκτική!
Η πολιτική των "μηδενικών προβλημάτων" του Τούρκου υπουργού Εξωτερικών Αχμέτ Νταβουτόγλου (Δαυιδόγλου) και των "πασάδων" του βεβαίως, έχει την πλήρη υποστήριξη και της κυβέρνησης Καραμανλή ασφαλώς. Μην το παραβλέπουμε διόλου αυτό! Η αδράνεια εκ μέρους μας, είναι ό,τι το καλύτερο θα μπορούσε να ελπίζει και να επιζητά η άλλη πλευρά. Όπου παρατηρείται άλλωστε αδράνεια, εκεί κατόπιν αναπτύσσεται αταξία. Είναι νόμος της φυσικής...
Ασφυκτική πίεση σε όλα τα μέτωπα
Οι Τούρκοι - προσφάτως - κατά την διάρκεια της ασκήσεως EFES ("Έφεσσος") 2009, πέτυχαν της αερομεταφορά στο "πρώτο κύμα" ενός ολόκληρου τάγματος Ειδικών Δυνάμεων σε νησί, χρησιμοποιώντας 52 μεταφορικά ελικόπτερα AS 532 Cougar MK2 και S70 Black Hawk! Επίσης, όπως φαίνεται, προχωρούν στην απόκτηση ενός τουλάχιστον ελικοπτεροφόρου σκάφους, το οποίο θα χρησιμοποιείται και ως αποβατική πλατφόρμα αμφιβίων αρμάτων μάχης αλλά και ως κέντρο συντονισμού αποβατικών επιχειρήσεων.
Στον Έβρο, για πρώτη φορά από το 1922 (!) η Τουρκία, αρχίζει να αποκτά κι εκεί πλεονέκτημα. Έχει ολοκληρωθεί η προώθηση όλων των αρμάτων μάχης Leopard2A4 και M60T SabraIII, καθώς και των τουρκικής κατασκευής αυτοκινούμενων πυροβόλων Firtina T-155.
Το χειρότερο δε, είναι ότι προμηθεύεται - αλλά και κατασκευάζει η ίδια - γέφυρες εφόδου, για να προβεί σε βίαιη διάβαση του ποταμού! Η Τουρκία, ήδη είναι σε θέση να πετύχει την ζεύξη του Έβρου - ταυτοχρόνως - σε τέσσερα διαφορετικά σημεία επί ολοκλήρου του μετώπου.
Τα νέα συστήματα γεφύρωσης που αρχίζει να διαθέτει σιγά σιγά η Τουρκία, προορίζονται για χρήση από τις δυνάμεις που ενεργούν το πρώτο επιθετικό κύμα και συνεπώς χαρακτηρίζονται ως άκρως επιθετικά μέσα.
Εμείς; Δεν έχουμε "κατορθώσει" να προμηθευτούμε ή να παράξουμε ούτε τα απαραίτητα πυρομαχικά των 120 χιλιοστών για τα δικά μας άρματα μάχης Leopard 2 HEL και Leopard2A4 του Δ΄ Σώματος Στρατού! Οι τεθωρακισμένες ταξιαρχίες μας -αυτού του τύπου - είναι ως εκ τούτου, μη επιχειρησιακές!
Ο λόγος; Μα η νοοτροπία του υπευθύνου επί των εξοπλιστικών Ευάγγελου Βασιλάκου ασφαλώς, ο οποίος τον Νοέμβριο του 2008 είπε επί λέξει στον νυν Α/ΓΕΕΘΑ στρατηγό (ΤΘ) Δημήτριο Γράψα, το ανεπανάληπτο: Σιγά κύριε Αρχηγέ, μην γίνει πόλεμος"!...
Και να φαντασθείτε, ότι απευθύνθηκε σε αξιωματικό του όπλου των τεθωρακισμένων! Τα συμπεράσματα, για το που οδεύουμε, δικά σας. Φαίνεται πάντως, πως οι πολιτικάντηδες των Αθηνών, μας παραδίδουν αμαχητί στην σχηματιζόμενη νέα Οθωμανική "Αυτοκρατορία" και πως οι Τούρκοι στρατηγοί μας κατακτούν με το "σπαθί στην θήκη".
Πέμπτη 2 Ιουλίου 2009
Ο Ερντογάν... εκτουρκίζει τη Θράκη!
Πολίτες του οι Έλληνες μουσουλμάνοι!!!
Ενώ έχουν γραφεί αναλύσεις επί αναλύσεων σχετικά με τους στρατηγικούς σχεδιασμούς της Άγκυρας σε ό,τι αφορά τη μουσουλμανική μειονότητα της Θράκης, ο ίδιος ο τούρκος πρωθυπουργός ξεσπάθωσε και δημοσίως:
α) Έθεσε θέμα εθνικού αυτοπροσδιορισμού των μουσουλμάνων της περιοχής, β) Προσδιόρισε ο ίδιος χωρίς πολιτικές αναστολές τους ιδίους ως «πολίτες της χώρας του»(!), κάτι που σε περιπτώσεις άλλων λαών θα επενεργούσε με δυναμικές casus belli.
Οι σχετικές αναφορές του Ταγίπ Ερντογάν δεν έγιναν τυχαία και ειδικότερα σχετίζονται και με όσα επίκεινται σε επίπεδο Ευρωπαϊκής Ενώσεως αφενός κι εν όψει της εδώ επισκέψεώς του, αφετέρου για τα εγκαίνια του Μουσείου Ακροπόλεως.
Γιατί με αυτές τις αναφορές ο τούρκος πρωθυπουργός προκαταλαμβάνει και εκβιαστικώς οριοθετεί αξιώσεις, στο πλαίσιο συγκεκριμένης στρατηγικής που βρίσκεται, κυριολεκτικώς, εν εξελίξει.
Δεν είναι τυχαίο που επί εβδομαδιαίας πλέον βάσεως, ο τούρκος πρόξενος και οι συν αυτώ, βρίσκουν (και κατ' ακρίβειαν δημιουργούν) ευκαιρίες, για να υπογραμμίζουν τα περί «τουρκικής μειονότητος» και για τα περί του «αδιαπτώτου ενδιαφέροντος της μητέρας πατρίδας».
Σε μια προφανή προσπάθεια να δημιουργηθεί πέραν των αιγαιωτικών βλέψεων και άλλος άξονας διεμβολισμού της Ελλάδος.
Γιατί με αυτές τις θέσεις δημιουργείται συν τω χρόνω και μειονοτικό πρόβλημα στα χνάρια του κυπριακού μοντέλου, όπως συνήθως αναφέρουν τούρκοι αναλυτές και αρθρογράφοι.
Με τις τελευταίες δηλώσεις του ο Ερντογάν δημιουργεί πλατφόρμα «πάρε-δώσε», συνεμπλέκοντας τα πιο πάνω ζητήματα με αυτό της Χάλκης. Η επαναλειτουργία της οποίας βεβαίως, ουδέν κρισίμως ουσιαστικό θα σημάνει για την Ελλάδα, ενώ εάν υπάρξουν ανταλλάγματα που η Άγκυρα προβάλλει, θα δώσουν στην Τουρκία ερείσματα «για τα περαιτέρω».
Υπάρχουν ως προς αυτές τις τουρκικές προθέσεις κι ενέργειες μερικά σημαντικά μηνύματα της διπλωματικής μας αποστολής στην Άγκυρα, τα οποία χαρακτηρίζονται απόρρητα και στα οποία εμπεριέχονται πολλά όσον αφορά τις ενέργειες που προωθούνται. Κάτι που εξάλλου θα διαφανεί και από τις, εν όψει εξελίξεις σύντομα.
Καθώς οι διεργασίες στις Βρυξέλλες για την ενταξιακή πορεία της Τουρκίας οδηγούνται σε αδιέξοδα και σοβαρές τριβές. Οπόταν και θα ξεκαθαρισθούν πολλά. Ενώ η Αθήνα και η Λευκωσία βεβαίως από κοντά θα υποχρεωθούν να προσδιορίσουν τελικές τοποθετήσεις. Είτε αφήνοντας την Άγκυρα να περάσει αβρόχοις ποσί είτε θέτοντας προϋποθέσεις για την πορεία των ευρωτουρκικών σχέσεων. Κάτι που και πάλι θα προκαλέσει κρίση, την οποίαν ακριβώς η Άγκυρα, με αυτούς τους εκβιασμούς, προσπαθεί να χρησιμοποιήσει ως μοχλό.
Ενώ έχουν γραφεί αναλύσεις επί αναλύσεων σχετικά με τους στρατηγικούς σχεδιασμούς της Άγκυρας σε ό,τι αφορά τη μουσουλμανική μειονότητα της Θράκης, ο ίδιος ο τούρκος πρωθυπουργός ξεσπάθωσε και δημοσίως:
α) Έθεσε θέμα εθνικού αυτοπροσδιορισμού των μουσουλμάνων της περιοχής, β) Προσδιόρισε ο ίδιος χωρίς πολιτικές αναστολές τους ιδίους ως «πολίτες της χώρας του»(!), κάτι που σε περιπτώσεις άλλων λαών θα επενεργούσε με δυναμικές casus belli.
Οι σχετικές αναφορές του Ταγίπ Ερντογάν δεν έγιναν τυχαία και ειδικότερα σχετίζονται και με όσα επίκεινται σε επίπεδο Ευρωπαϊκής Ενώσεως αφενός κι εν όψει της εδώ επισκέψεώς του, αφετέρου για τα εγκαίνια του Μουσείου Ακροπόλεως.
Γιατί με αυτές τις αναφορές ο τούρκος πρωθυπουργός προκαταλαμβάνει και εκβιαστικώς οριοθετεί αξιώσεις, στο πλαίσιο συγκεκριμένης στρατηγικής που βρίσκεται, κυριολεκτικώς, εν εξελίξει.
Δεν είναι τυχαίο που επί εβδομαδιαίας πλέον βάσεως, ο τούρκος πρόξενος και οι συν αυτώ, βρίσκουν (και κατ' ακρίβειαν δημιουργούν) ευκαιρίες, για να υπογραμμίζουν τα περί «τουρκικής μειονότητος» και για τα περί του «αδιαπτώτου ενδιαφέροντος της μητέρας πατρίδας».
Σε μια προφανή προσπάθεια να δημιουργηθεί πέραν των αιγαιωτικών βλέψεων και άλλος άξονας διεμβολισμού της Ελλάδος.
Γιατί με αυτές τις θέσεις δημιουργείται συν τω χρόνω και μειονοτικό πρόβλημα στα χνάρια του κυπριακού μοντέλου, όπως συνήθως αναφέρουν τούρκοι αναλυτές και αρθρογράφοι.
Με τις τελευταίες δηλώσεις του ο Ερντογάν δημιουργεί πλατφόρμα «πάρε-δώσε», συνεμπλέκοντας τα πιο πάνω ζητήματα με αυτό της Χάλκης. Η επαναλειτουργία της οποίας βεβαίως, ουδέν κρισίμως ουσιαστικό θα σημάνει για την Ελλάδα, ενώ εάν υπάρξουν ανταλλάγματα που η Άγκυρα προβάλλει, θα δώσουν στην Τουρκία ερείσματα «για τα περαιτέρω».
Υπάρχουν ως προς αυτές τις τουρκικές προθέσεις κι ενέργειες μερικά σημαντικά μηνύματα της διπλωματικής μας αποστολής στην Άγκυρα, τα οποία χαρακτηρίζονται απόρρητα και στα οποία εμπεριέχονται πολλά όσον αφορά τις ενέργειες που προωθούνται. Κάτι που εξάλλου θα διαφανεί και από τις, εν όψει εξελίξεις σύντομα.
Καθώς οι διεργασίες στις Βρυξέλλες για την ενταξιακή πορεία της Τουρκίας οδηγούνται σε αδιέξοδα και σοβαρές τριβές. Οπόταν και θα ξεκαθαρισθούν πολλά. Ενώ η Αθήνα και η Λευκωσία βεβαίως από κοντά θα υποχρεωθούν να προσδιορίσουν τελικές τοποθετήσεις. Είτε αφήνοντας την Άγκυρα να περάσει αβρόχοις ποσί είτε θέτοντας προϋποθέσεις για την πορεία των ευρωτουρκικών σχέσεων. Κάτι που και πάλι θα προκαλέσει κρίση, την οποίαν ακριβώς η Άγκυρα, με αυτούς τους εκβιασμούς, προσπαθεί να χρησιμοποιήσει ως μοχλό.
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)