Την συναντάω και με συναντάει καθημερινά.
Μα δεν την ξέρω καλά.
Τη ζω και με ζει κάθε στιγμή. Μα δεν την κατέχω ολόκληρη.
Την ψάχνω και με ψάχνει συνέχεια. Μα δε τη βρίσκω, όπως τη θέλω.
Άλλοτε μου φαίνεται ωραία και άλλοτε άσχημη
Με γοητεύει και με απογοητεύει. Με ανεβάζει και με κατεβάζει.
Με γκρεμίζει και με σηκώνει.
Μαλώνω μαζί της, μα την αγαπάω τρελά.
Δε θέλω να την αποχωριστώ ποτέ.
Τη φοράω και με φοράει συνέχεια.
Μα ποια είναι αυτή τέλος πάντων;
Μα ποια άλλη από τη ζωή μου;
Χειροπιαστή και άπιαστη
Προσιτή και απρόσιτη
Ορατή και αόρατη.
Πάω να την αναλύσω και τη χάνω
Πάω να την κατακτήσω και μου φεύγει
Προσπαθώ να την ερμηνεύσω και την παρερμηνεύω
Θέλω να την εκφράσω και την βουβαίνομαι
Πτυχές, άπειρες πτυχές έχει η ζωή
Άλλες λογικές και άλλες «παράλογες». Οι λογικοί δυσκολεύονται να νιώσουν και να ζήσουν τις «παράλογες»
Οι «σκοπιμόθηρες» δεν μπορούν να ζήσουν ποτέ ατόφια, ολόκληρη τη ζωή.
Η αληθινή ζωή θέλει ατόφιους, ακομμάτιαστους και «ακομμάτιστους».
Ποιος ο σκοπός της ζωής;
Η ίδια η ζωή
Όποιος φτιάχνει άλλο σκοπό από την ίδια τη ζωή , την χάνει. Την νοθεύει. Την αλλοιώνει. Μένει εκτός ζωής.
Για να ζήσεις την αληθινή ζωή πρέπει να πεθάνεις. Να σκοτώσεις το υπερφύαλο εγώ σου και ν΄αγκαλιάσεις ολόψυχα τον συνάνθρωπό σου, τη φύση και το Δημιουργό σου.
Η ζωή περνάει από το θάνατο. Το θάνατο του διεστραμμένου εγώ, που σημαίνει την ανάσταση του Συ.
Εγώ και Συ μαζί. Αυτή είναι η αληθινή ζωή. Η αλήθεια
Τα παραπάνω ηταν απόσπασμα από το βιβλίο "Κυνηγοί της Αλήθειας"(σελ 101-103, τρίτη έκδοση του Τιμόθεου Κ. Κηλίφη. Ελπίζω να κατεφέρω να περάσω το εξαιρετικό του βιβλίο στον υπολογιστή μου και ύστερα να το μοιραστώ μαζί σας. Ο λόγος που το δημοσίευσα ήταν απλά επειδή μου άρεσε και το θεώρησα επίκαιρο.
Μα δεν την ξέρω καλά.
Τη ζω και με ζει κάθε στιγμή. Μα δεν την κατέχω ολόκληρη.
Την ψάχνω και με ψάχνει συνέχεια. Μα δε τη βρίσκω, όπως τη θέλω.
Άλλοτε μου φαίνεται ωραία και άλλοτε άσχημη
Με γοητεύει και με απογοητεύει. Με ανεβάζει και με κατεβάζει.
Με γκρεμίζει και με σηκώνει.
Μαλώνω μαζί της, μα την αγαπάω τρελά.
Δε θέλω να την αποχωριστώ ποτέ.
Τη φοράω και με φοράει συνέχεια.
Μα ποια είναι αυτή τέλος πάντων;
Μα ποια άλλη από τη ζωή μου;
Χειροπιαστή και άπιαστη
Προσιτή και απρόσιτη
Ορατή και αόρατη.
Πάω να την αναλύσω και τη χάνω
Πάω να την κατακτήσω και μου φεύγει
Προσπαθώ να την ερμηνεύσω και την παρερμηνεύω
Θέλω να την εκφράσω και την βουβαίνομαι
Πτυχές, άπειρες πτυχές έχει η ζωή
Άλλες λογικές και άλλες «παράλογες». Οι λογικοί δυσκολεύονται να νιώσουν και να ζήσουν τις «παράλογες»
Οι «σκοπιμόθηρες» δεν μπορούν να ζήσουν ποτέ ατόφια, ολόκληρη τη ζωή.
Η αληθινή ζωή θέλει ατόφιους, ακομμάτιαστους και «ακομμάτιστους».
Ποιος ο σκοπός της ζωής;
Η ίδια η ζωή
Όποιος φτιάχνει άλλο σκοπό από την ίδια τη ζωή , την χάνει. Την νοθεύει. Την αλλοιώνει. Μένει εκτός ζωής.
Για να ζήσεις την αληθινή ζωή πρέπει να πεθάνεις. Να σκοτώσεις το υπερφύαλο εγώ σου και ν΄αγκαλιάσεις ολόψυχα τον συνάνθρωπό σου, τη φύση και το Δημιουργό σου.
Η ζωή περνάει από το θάνατο. Το θάνατο του διεστραμμένου εγώ, που σημαίνει την ανάσταση του Συ.
Εγώ και Συ μαζί. Αυτή είναι η αληθινή ζωή. Η αλήθεια
Τα παραπάνω ηταν απόσπασμα από το βιβλίο "Κυνηγοί της Αλήθειας"(σελ 101-103, τρίτη έκδοση του Τιμόθεου Κ. Κηλίφη. Ελπίζω να κατεφέρω να περάσω το εξαιρετικό του βιβλίο στον υπολογιστή μου και ύστερα να το μοιραστώ μαζί σας. Ο λόγος που το δημοσίευσα ήταν απλά επειδή μου άρεσε και το θεώρησα επίκαιρο.
