Καθηγητης του cambridge: Μονο μια Παγκοσμια Κυβερνηση θα μας σωσει απο την καταστροφη

Ένα σημαντικό γεγονός που θα λάβει χώρα το 2014 θα βυθίσει τον κόσμο σε μια κρίση που θα στιγματίσει το υπόλοιπο του αιώνα, σύμφωνα με τον καθηγητή του Cambridge, Nicholas Boyle, και μόνο η καθιέρωση της Παγκόσμιας Διακυβέρνησης μπορεί να σώσει την ανθρωπότητα από την εποχή της φτώχειας και της βίας.

Μία στιγμή «Συντέλειας» θα πραγματοποιηθεί το 2014 - και θα προσδιορίσει για το αν ο 21^ος αιώνας θα είναι γεμάτος από βία και φτώχεια ή θα είναι ειρηνικός και γεμάτος από ευημερία, σύμφωνα με τον καθηγητή του Πανεπιστημίου του Κέμπριτζ, όπως αναφέρει σε δημοσίευμά της η Daily Mail.

"Στα τελευταία 500 χρόνια υπήρξε, κατά την έναρξη κάθε αιώνα, ένα κατακλυσμιαίο ‘Μεγάλο Γεγονός’ διεθνούς σημασίας, ισχυρίζεται ο ίδιος. Εμφανιζόμενο στα μέσα της δεύτερης δεκαετίας του κάθε αιώνα, το ‘Γεγονός’ αυτό περιλαμβάνει άλλα γεγονότα που πυροδότησαν πολέμους, θρησκευτικές συγκρούσεις και έφεραν την ειρήνη".

Προκειμένου να «καταπολεμηθεί η ‘κλιματική αλλαγή’», η οποία, όπως το σκάνδαλο Climategate αποκάλυψε, δεν είναι τίποτα περισσότερο από μια υπερβολική τεχνητή απάτη και να αξιοποιηθεί από την διεθνή ελίτ σε μια προσπάθεια να λεηλατηθούν οι φορολογούμενοι και να μας επιβληθούν δρακόντεια μέτρα και κανονισμοί για την καθημερινή μας ύπαρξη, ως καθώς και για την επίλυση της οικονομικής κρίσης (επίσης δημιούργημα της ελίτ), ο Boyle δηλώνει ότι η ειρήνη και η ασφάλεια μπορούν να διασφαλιστούν μόνο με εάν εισαχθεί «ένα αποτελεσματικό σύστημα Παγκόσμιας Διακυβέρνησης» που θα αντικαταστήσει τα εθνικά κράτη.

Η προειδοποίηση του Boyle ότι μόνο η Παγκόσμια Διακυβέρνηση, την διοίκηση της οποίας θα έχει μια φωτισμένη ελίτ, μπορεί να σώσει τον πλανήτη από την κρίση, αποτελεί ένα οικείο θέμα συζήτησης που αποβλέπει στο να οδηγήσει εξαπατημένους λαούς να αποδεχτούν χωρίς αντίδραση το τέλος της εθνικής κυριαρχίας ως μια αναπόφευκτη διαδικασία, μια φυσική εξέλιξη, την οποία δεν έχουν την δύναμη να εμποδίσουν.Στην πραγματικότητα, η κίνηση προς την κατεύθυνση της Παγκόσμιας Διακυβέρνησης δεν είναι καθόλου ‘φυσική’, αλλά έχει έρθει ως αποτέλεσμα της αξιοποίησης των κρίσεων από τους ελίτ, κρίσεις που οι ίδιοι δημιουργούν τεχνητά προκειμένου να ωθήσουν τον κόσμο προς ένα συγκεντρωτικό και δικτατορικό πολιτικό και οικονομικό σύστημα, που θα διοικείται από τους λίγους σε βάρος των πολλών.

Το σχέδιο αυτό δεν μπορεί να αποτυπωθεί καλύτερα από την τρέχουσα οικονομική κρίση, την οποία οι ελίτ είχαν προγνωρίσει και είχαν θέσει τους εαυτούς τους σε τέτοια θέση ώστε να την εκμεταλλευτούν οι ίδιοι, έτσι ώστε να προτείνουν μετά την Παγκόσμια Οικονομική Διακυβέρνηση ως τη ‘μόνη λύση’.

Αμέσως πριν από την πιστωτική στενότητα, παγκόσμιες χρηματοπιστωτικές επιχειρήσεις όπως η Goldman Sachs, στοιχημάτιζε κρυφά στην κατάρρευση της αγοράς κατοικίας στις ΗΠΑ, την ώρα που λέγανε στους πελάτες τους να αγοράζουν 40 δισεκατομμύρια δολαρίων σε τίτλους, που υποστηρίζονταν από τουλάχιστον 200.000 επικίνδυνες υποθήκες κατοικιών. Ομοίως, οι κεντρικές τράπεζες γνώριζαν ότι μια παγκόσμια κατάρρευση της αγοράς ακινήτων θα σημάνει την έναρξη της παγκόσμιας οικονομικής ύφεσης, αλλά σκοπίμως φύλαγαν αυτές τις πληροφορίες από το κοινό.

Οι ελίτ σαν τον Boyle έχουν κατηχηθεί από το κατεστημένο ακαδημαϊκό σύστημα να έχουν μια συναινετική άποψη ότι η Παγκόσμια Διακυβέρνηση θα είναι προς όφελος της ανθρωπότητας, όταν στην πραγματικότητα από τη φύση της, ένας τέτοιος θεσμός είναι αντιδημοκρατικός και ωφέλιμος μόνο για τη μικρή «εσωτερική» ομάδα που κατέχει τα ηνία της εξουσίας.

Η Παγκόσμια Κυβέρνηση δεν συνιστά μία ‘βελτίωση’ σε σχέση με τον κόσμο που, μέχρι στιγμής, διέπεται από τα εθνικά κράτη, όπως ισχυρίζεται ο Boyle, αλλά απλώς προωθείται για τη διοικητική ευκολία μιας ελίτ που θέλει να αποδεκατίσει τις ατομικές ελευθερίες, τη δημοκρατική διαδικασία εν γένει, και να θέσει τον εαυτό της ως τον αυταρχικό κυρίαρχο στην κορυφή του δικού της Πύργου της Βαβέλ και από εκεί ψηλά να αποφασίζει για όλους του ‘δουλοπάροικους’ που θα βρίσκονται από κάτω.

Η Παγκόσμια Κυβέρνηση δεν έχει αναπτυχθεί σαν ένα είδος ουτοπικού Star – Trek, που έχει κατασκευαστεί με φωτισμένους και φιλάνθρωπους κανόνες, αλλά έχει σχεδιαστεί για να είναι ένα δικτατορικό, πλουτοκρατικό και απολύτως αντίθετο με τα συμφέροντα των λαών, κατασκεύασμα.

Αυτό το γεγονός έγινε δεκτό από έναν από τους συμμαθητές του Μπόιλ, τον αρθρογράφο των Financial Times, Gideon Rachman, ο οποίος σε ένα του άρθρο το 2008 τάχθηκε υπέρ μίας δικτατορικού τύπου Παγκόσμιας Κυβέρνησης που θα εγκατασταθεί για να καταπολεμήσει την τρομοκρατία, την κλιματική αλλαγή και την επίλυση της οικονομικής κρίσης.

Η Παγκόσμια Κυβέρνηση δεν είναι καθόλου ένα νέο φαινόμενο που προτείνονται ως «λύση» στα σημερινά προβλήματα, αλλά είναι ο απώτερος στόχος μιας μακροχρόνιας πολιτικής ατζέντας που επιδιώκει να συντρίψει την εθνική κυριαρχία και την ελευθερία και να τα αντικαταστήσει με μία τυραννική Νέα Παγκόσμια Τάξη.

Όταν ο διεθνής χρηματοδότης James Warburg δήλωσε σε μία Επιτροπή του Συμβουλίου Εξωτερικών Σχέσεων (C.F.R.) το 1950, "Θα έχουμε μια Παγκόσμια Κυβέρνηση, είτε μας αρέσει είτε όχι. Το ερώτημα είναι μόνο αν η Παγκόσμια Κυβέρνηση θα επιτευχθεί με τη συναίνεσή των λαών ή με την καθυπόταξή τους", προφανώς δεν αναφερόταν σε κάποια ‘ευαίσθητη’ Παγκόσμια Κυβέρνηση, αλλά σε αυτό μία δικτατορικού τύπου, κυρίαρχη δύναμη που θα συντρίψει κάθε αντίθεση στην επιβολή της.

Η ιδέα ότι η παγκόσμια διακυβέρνηση είναι τόσο αναπόφευκτη και μια φυσική εξέλιξη της πολιτικής για το ανθρώπινο είδος, θα πρέπει να μας βρίσκει πάντοτε αντιμέτωπους। Η δημιουργία της Παγκόσμιας Διακυβέρνησης πάντα στηρίζεται στις τεχνητές κρίσεις που εξαποστέλλονται κατά της ανθρωπότητας από μια αλαζονική και κακή ελίτ που θέλει να δει την ευημερία και τη μεσαία τάξη να καταστρέφεται και να επιστρέφει στα σκοτεινά χρόνια των δουλοπάροικων και των αγροτών.

http://www.infowars.com

Απαγορευονται για ΤΡΙΑ χρονια οι χειροτονιες κληρικων

Η Κυβέρνησις ἐπεκτείνει τὴν πολιτικὴν λιτότητος καὶ θυσιῶν καὶ εἰς τὴν Ἐκκλησίαν. Ἀπεφάσισεν, ὅπως ἀπαγορευθοῦν αἱ χειροτονίαι νέων Κληρικῶν ἀπὸ τοῦ μηνὸς Σεπτεμβρίου, μὲ τὸ πρόσχημα ὅτι ὁ Κρατικὸς Προϋπολογισμὸς δὲν ἀντέχει τὴν μισθοδοσίαν νέων Κληρικῶν.

Ὕστερα ἀπὸ αὐτὴν τὴν ἀπόφασιν φρονοῦμεν ὅτι οἱ Σεβασμιώτατοι Μητροπολῖται ὀφείλουν νὰ ἐκμεταλλευθοῦν τὸν χρόνον ἕως τοῦ Σεπτεμβρίου καὶ νὰ κάμνουν ὅσας περισσοτέρας δύνανται χειροτονίας. Νὰ ληφθῆ ὑπ᾽ ὄψιν ὅτι αἱ χειροτονίαι θὰ εἶναι ἀπαγορευτικαὶ διὰ τρία ἔτη, διὰ λόγους «περικοπῶν τῆς σπατάλης». Ὑπογραμμίζεται ὅτι διὰ πρώτην φορὰν λαμβάνεται τοιαύτη ἀπόφασις ἀπὸ τῆς μισθοδοσίας τοῦ Ἱεροῦ Κλήρου ὑπὸ τοῦ Κράτους. Πιστεύομεν ὅτι ἡ ἀπόφασις προσβάλλει τὴν Ἐκκλησίαν, ἡ ὁποία σώζει ψυχὰς καὶ ἔχει μεταβληθῆ τὰ τελευταῖα ἔτη εἰς μεγάλον φιλανθρωπικὸν Ὀργανισμόν.
Ἡ ἀπόφασις εἶναι προσ βλητική, διότι οὐσιαστικῶς ἐμ φανίζει τὴν Ἐκκλησίαν πολυδάπανον ὀργανισμὸν μὲ ὑπερπληθώρα κληρικῶν, τοὺς ὁποίους μισθοδοτεῖ τὸ καταρρέον κράτος। Ἐλπίζομεν ἡ ἀπόφασις νὰ μὴ συνδέεται μὲ ἐκβιαστικὰς μεθοδεύσεις εἰς βάρος τῆς Ἐκκλησίας μὲ σκοπὸν εἴτε τὴν ἁρπαγὴν τῆς ἐναπομεινάσης ἐκκλησιαστικῆς περιουσίας, εἴτε τὴν ἀγρίαν φορολογίαν της μὲ παράλληλον τερματισμὸν τῆς μισθοδοσίας τῶν Κληρικῶν। Ἡ Κυβέρνησις ταυτοχρόνως μὲ τὴν ἀπαγόρευσιν τῆς χειροτονίας Κληρικῶν ἐπὶ τριετίαν, θὰ πρέπη νὰ λάβη μία σειρὰν μέτρων ἐναντίον τῆς σπατάλης τοῦ Κράτους। Ἀπαγορεύει τὰς χειροτονίας κληρικῶν εἰς τὸ ὄνομα τῆς οἰκονομικῆς καταρρεύσεως τοῦ Κράτους, ἀλλὰ ἡ σύνθεσίς της παραμένει μεγάλη, διαθέτει ἑκατομμύρια διὰ δεξιώσεις, διὰ ταξιδάκια ἀναψυχῆς, χρησιμοποιεῖ τὰ πολυδάπανα πρωθυπουργικὰ – ὑπουργικὰ ἀεροπλάνα, πληρώνει δεκάδας συμβούλους ὑπουργῶν καὶ πληρώνει πολλαπλασίως περισσότερα διὰ τὰ κινητά των τηλέφωνα, τὴν μετακίνησίν των, τὰ ἔξοδα παραστάσεώς των κ.λπ॥ Πιστεύομεν ὅτι ἡ Διοικοῦσα Ἐκκλησία ὀφείλει νὰ δράση ἐπωφελῶς διὰ τὴν Ἐκκλησίαν. Τοῦτο σημαίνει:
1ον) Νὰ χειροτονήση ἕως τοῦ Σεπτεμβρίου ὅσον τὸ δυνατὸν περισσοτέρους κληρικούς.
2ον) Νὰ διαθέση ἀπὸ τὰ ἀποθεματικά της χρήματα διὰ νέας χειροτονίας, διότι αἱ ἀνάγκαι εἶναι μεγάλαι• ὑπάρχουν νέοι οἱ ὁποῖοι ἐπιθυμοῦν νὰ γίνουν κληρικοί, ἀλλὰ δὲν ἔγιναν εἴτε, διότι οἱ Ἱεράρχαι ἀνέβαλον διὰ ἀργότερον τὴν χειροτονίαν εἴτε,
διότι ὑπῆρχον προβλήματα εἰς διαφόρους Ἱερᾶς Μητροπόλεις।
Πηγή: Ορθόδοξος Τύπος

Σχόλιο:Μήπως κατα την προαναφερόμενη τριετία η Εκκλησία θα μπορεί να χειροτονεί νέους κληρικούς αμισθί;;;;
Αν ναι, μήπως είναι καιρός να φανεί ποιός γίνεται κληρικός για το μισθό και ποιός έχει πραγματική κλήση;;

ΠΡΩΚΤΙΚΟ , ΠΕΟΛΕΙΧΙΑ και ΠΕΡΙΟΔΙΚΑ

Θέλω να διευκρινίσω πως αποφάσισα να κάνω αυτη την ανάρτηση επί αυτού αυτού του σεξουαλικόυ θέματος για να σας δωσω μια πληρη εικόνα για το πρωκτικό σεξ (δηλαδη πήδημα από κώλο) και την πεολειχία (πιπα) και όχι συμβουλές γι΄αυτά.
Διαβάζουμε σε διάφορα περιοδικά ένα σωρό άρθρα που μιλουν για το σεξ. ΣΕΞ-ΣΕΞ και ΠΆΛΙ ΣΕΞ. Ελάχιστα ειναι τα περιοδικά (μηνιαία κ εβδομαδιαία) που δε θα αφιερώσουν έστω και μια παράγραφο στο σεξ. Οι τίτλοι τυπου «Πως θα την απογειωσεις», «Πως θα τον κάνεις να σου χαμογελάει για μια βδομάδα» πάνε κι ερχονται αδιαλείπως στα περιοδικά.
Τα περιοδικά λειτουργούν ως οργανα του Σατανά και προσπαθούν να μας περάσουν το σεξ οσο περισσοτερο γινεται στη ζωή μας. Αυτό θέλει ο αντιχριστος  να μας κάνει να εμμένουμε στις σαρκικες απολαυσεις.
Ας μπουμε όμως στο «ψητό». Δεν είμαι εγω αυτός που θα σας πω πως να κάνετε σωστό σεξ , είμαι αυτός όμως που θα σας πω κάποια πράγματα για το σεξ που ενδεχομενως σε κάποιους να φέρουν αντιδράσεις.
Βλέπουμε λοιπόν περιοδικά και διάφορα εγχειριδία να μιλάνε και να προτεινουν στα ζευγάρια να δοκιμάσουν πρωκτικό σεξ. Η αλήθεια  οπως έχω διαπιστωσει είναι ότι όλα τα περιοδικά επικεντρωνεται περισσοτερο σε αυτο το κομμάτι του σεξ, ισχυρίζοντας πως προσφέρεις τεράστια ηδονή.
Σε αυτό λοιπόν τους λέει ο Σωκράτης πως πρέπει να επιλέγουμε εμείς τις ηδονές. Ας δουμε τωρα κάποια πράγματα για το πρωκτικό σεξ
. Ένα και βασικοτερο πράγμα για το πρωκτικό σεξ είναι οτι δεν ειναι φυσιολογικό. Και αυτό συνέβη, διότι το πεός εισβάλει μες στο κώλο. Η δουλειά του κώλου δεν ειναι για να μπαίνει κάτι μέσα σε αυτόν ούτε η δουλειά του πεός για να μπαινει εκεί. Αν το καλοσκεφτουμε θα δουμε πως το πέος εισβάλει μες στο παχυ εντερο, από το σημειο που αποβάλλουμε τις άχρηστες ουσίες του οργανισμούς μας, δηλαδη το πέος έρχεται σε άμεση επαφη με τα σκατά. Ξέρουμε επίσης πως το πρωκτικο σεξ πονάει σχεδόν πάντα στις γυναίκες (δεν αναφέρομαι στις ξεχυλομένες). Δεν νομίζω αυτός ο πόνος να ειναι φυσιολογικός. Τέλος για το πρωκτικό, τις περισσοτερες φορές όλοι οι ειδημονες προτεινουν και αντιπροτεινουν  να χρησιμοποιουνται για τη πρωτη φορά διάφορα άλλα αντικειμενα όπως μικροδονητές, λιπαντικα κτλ για να μη πονεσει η γυναίκα. Από πότε η εφαρμογη άλλων αντικειμένων θεωρείται κατι το φυσιολογικό στο σεξ; Σεξ συμφωνα με τα λεξικά ειναι η συνευερεση πέους και αιδοιου
Πάμε στη πεολειχία τωρα....
Και εδώ τα πράγματα κάπως παρόμοια ειναι με το πρωκτικό σεξ. Μπορεί να αρέσει στους άντρες οι γυναικές να τους γλειφουν το μόριο τους αλλά να ξέρουν πως δε το θεωρω και απόλυτα φυσιολογικό. Η Δουλειά του στοματος δεν ειναι για να γλειφει πέη, αλλά για να καταπίνει τροφές. Πόσο ασχημο ειναι αυτό στον ιδιο χωρο να μπαινουν δυο διαφορετικά πράγματα. Άλλωστε βλέπετε και πολλές γυναικες, οι οποίες πιπωνουν μέρα νυχτα άντρες να τους αλλάζει η φωνη τους. Δεν νομιζω να κατι φυσιολογικό πάλι αυτό
Σε γενικές γραμμές να ξερετε πως το πρωτικο και η πεολειχία δεν ειναι φυσιολογικά κομμάτια του σεξ. Θέλετε να τα κάνετε, κάντε τα αλλά οχι και να μας λέτε οπως τα περιοδικά πως ειναι  και φυσιολογικά. Ο Θεός αρχικά μας εδωσε το σεξ για αναπαραγωγή και το σεξ για αναπαραγωγη ως γνωστον γινεται οταν το πέος μπει μες στο αιδοίο της γυναικός.
Τέλος για το σεξ ........ ο Δώκτορ Τζον Ουάιτ μας έχει έτοιμο ένα πολύ ωραίο και αποτελεσματικό παράδειγμα:
«Οι σεξουαλικές επιθυμίες μου έχουν δοθεί από το Θεό. Δεν πρέπει να τις ντρέπομαι, να τις φοβάμαι, ή να νιώθω ενοχές. Αλλά υπάρχουν φορές που πρέπει να τις πω, καθώς λέω στο σκυλί μου, «Κάτσε κάτω τώρα! Άλλοτε ναι, αλλά όχι τώρα!». Σαν το σκυλί μου μπορεί να μη θέλουν να υποταχθούν. Αλλά πρέπει να εκπαιδευθούν και πρέπει εγώ να είμαι το αφεντικό.
Βλέπεις δεν αρνούμαι το σκυλί μου, αλλά το καταστέλλω όταν του λέω «Κάτσε κάτω» Δεν το ντρέπομαι όταν έρχονται οι επισκέπτες. Εάν ένιωθα τύψεις ή ενοχή ή ντροπή, θα έκρυβα το σκυλί μου στο υπόγειο και θα ένιωθα προβληματισμό για το γάβγισμα που θα άκουγαν. Το αντίθετο, είμαι υπερήφανος για το σκυλί μου, αλλά πρέπει να το μάθω να πάρει τη θέση του. Αν δεν το έκανα, θα ήταν το ίδιο δυστυχισμένο, καθώς και εγώ και οι φιλοξενούμενοί μου. Θα έχανα φίλους. Δεν θα τους άρεσε να πηδήξει αυτό πάνω τους, να τους γρατζουνίσει, και να τους γλύψει. Επίσης το σκυλάκι μου θα προβληματιζόταν και θα τραυματιζόταν με μια απόρριψη που δεν θα μπορούσε να καταλάβει.»
(από το βιβλίο «Η Βεβήλωση του Έρωτα», εκδ. Ανώγειο, Αθήνα χ.χ., 84)