Είναι η τελευταία ανάρτηση που κάνω πριν την Ανάσταση του Κυρίου μας . Ελπίζω να μην ασχολείστε εντατικό αυτές τις μέρες με τα blog σας και γενικά το Ιντερνετ. Ξεφυγετε από τις ηλεκτρονικές οθόνες.Κατακλείστε τις ορθόδοξες εκκλησίες και φορέστε τον " Χριστο" Όσοι εις Χριστον Εβαπτισθειτε, Χριστόν ενεδύσατο"λέει ο ψαλμός.
Μην διαβάζετε φυλλάδες και διάφορα έντυπα αλλά μελετηστε την Αγία Γραφή ή διάφορα πατερικά κείμενα. Θα αυξηθεί με αυτον τον τρόπο ο πνευματικός σας πλούτος και θα νιώσετε ένα είδος ευχαρίστησης μέσα σας
Να μην φλυαρείτε, να μην κατακρίνετε τον συνανθρωπό , να μη βρίζετε και προκαλείτε αυτές τις Άγιες Μέρες. Ας ανοίξουμε τις καρδίες για να έρθει να κατηκήσει ο Χριστός μέσα μας
Ας ζητήσουμε και ας δώσουμε συγχώρεση από τους συναθρώπους μας.Ας ιδρώσουμε προσεύχοντας για την σωτηρία μας ή και ακόμα για τους συνανθρώπους μας
Γενικώς, να προσπαθήσουμε να είμαστε όσο πιο συνετοί γίνεται και ευσεβείς.Επιπλέον, καλό θα ήταν μεγάλη Πέμπτη να μην φάμε λάδι αλλά και την Μεγάλη Παρασκευή ας προσπαθησουμε να μην φάμε τίποτα. Ο Χριστός θυσιάστηκε για εμάς. Περάσε μεγάλο μαρτύριο. Μαστιγωνοταν, βριζονταν , τον τρυπουσαν με τα καρφιά. Και όλα αυτά γιατί; Για να σωσει εμάς τους αμαρτωλούς! Είναι , λοιπόν, τόσο δυσκολο να εφαρμόσουμε κάποια πράγματα στη ζωή μας.; Τουλάχιστον αυτές τις άγιες μέρες;
Επίσης ας κοινωνησουμε εφόσον πριν μετανοησουμε τα Άχραντα Μυστηριου του Κυρίου μας.
Εύχομαι μέσα από την καρδιά μου να έχετε Καλή Ανάσταση, με τα αγαπημένα σας πρόσωπα και να βιώσετε καθολικά αυτές τις άγιες μέρες.
Χρόνια Πολλά,
Καλό Πάσχα!
Τετάρτη 31 Μαρτίου 2010
Η Τζούλια στην Εκκλησία
Πληκτρολογώντας ,τον παραπάνω τίτλο σε μηχανές αναζήτησεις στο ίντερνετ θα σας εμφανιστούν ένα σωρό άρθρα επί του Θέματος.
Για όσυς δεν γνωρίζετε: Πήγε η Τζούλια Αλεξανδράτου,μεταμφιεσμένη,χθες στην Εκκλησία, για να ακουσει το τροπάριο της Κασσιανής, όπως γραφουν όλες οι κουτσομπόλες. Για άλλη μια φορά, δείχνουμε την κατάντια μας σαν λαός. Πήγε η Τζούλια στην Εκκλησία και εμείς ασχολούμαστε με αυτή. Θα αφησουμε στην άκρη τα πνευματικά μας καθήκοντα και θα ασχοληθούμε με το αν πήγε η Τζουλια στην Εκκλησία. Αμάν πια με όλα αυτά τα κουτσομπολιά. Άγιες μέρες είναι! Ας βάλουμε τον Χριστό μέσα μας.Ας εξομολογηθούμε και ας μετανησουμε για να λάβουμε μέσα μας το Σώμα και το Αίμα του Χριστού. Και ας πάψουμε να σχολιάζουμε την Τζούλια και την κάθε Τζούλια επειδή πήγε στην Εκκλησία. Στο κάτω-κάτω ,μπορεί όντως να μετανόησε και να πράξει όπως η Όσια Μαρία η Αιγυπτία.. Κακό είναι; Και δεν μπορούμε να σχολιάζουμε τον πνευματικό αγώνα που κάνει ο καθείς από εμάς.
Συνοψίζοντας, ας ευελπιστίσουμε να μετανόησε όντως η Τζούλια και να γινει το καλό παράδειγμα και για άλλα τόσα μοντέλα που έχουν εξεπέσει ηθικά και πνευματικά.
Ο Κυριος μεθ΄ημών!
Για όσυς δεν γνωρίζετε: Πήγε η Τζούλια Αλεξανδράτου,μεταμφιεσμένη,χθες στην Εκκλησία, για να ακουσει το τροπάριο της Κασσιανής, όπως γραφουν όλες οι κουτσομπόλες. Για άλλη μια φορά, δείχνουμε την κατάντια μας σαν λαός. Πήγε η Τζούλια στην Εκκλησία και εμείς ασχολούμαστε με αυτή. Θα αφησουμε στην άκρη τα πνευματικά μας καθήκοντα και θα ασχοληθούμε με το αν πήγε η Τζουλια στην Εκκλησία. Αμάν πια με όλα αυτά τα κουτσομπολιά. Άγιες μέρες είναι! Ας βάλουμε τον Χριστό μέσα μας.Ας εξομολογηθούμε και ας μετανησουμε για να λάβουμε μέσα μας το Σώμα και το Αίμα του Χριστού. Και ας πάψουμε να σχολιάζουμε την Τζούλια και την κάθε Τζούλια επειδή πήγε στην Εκκλησία. Στο κάτω-κάτω ,μπορεί όντως να μετανόησε και να πράξει όπως η Όσια Μαρία η Αιγυπτία.. Κακό είναι; Και δεν μπορούμε να σχολιάζουμε τον πνευματικό αγώνα που κάνει ο καθείς από εμάς.
Συνοψίζοντας, ας ευελπιστίσουμε να μετανόησε όντως η Τζούλια και να γινει το καλό παράδειγμα και για άλλα τόσα μοντέλα που έχουν εξεπέσει ηθικά και πνευματικά.
Ο Κυριος μεθ΄ημών!
Μεγάλη Τετάρτη και Ιερόν Ευχέλαιον
.
Την Μεγάλη Τετάρτη το πρωί γίνεται η Προηγιασμένη Θεία Λειτουργία και το απόγευμα ή το βράδυ γίνεται το Μυστήριο του Αγίου Ευχελαίου, όπου ο παπάς διαβάζει επτά Ευαγγέλια κι επτά ευχές για να ευλογήσει λάδι που το χρησιμοποιούμε για τη θεραπεία ψυχικών και σωματικών ασθενειών. Μετά την ακολουθία του Ευχελαίου ο ιερέας σταυρώνει τους πιστούς με λάδι στο μέτωπο, τα μάγουλα, το πρόσωπο και τα χέρια.Επιπλέον τη Μεγάλη Τετάρτη, 2 ημέρες πριν την Σταύρωση, η πόρνη ζήτησε συγνώμη από τον Ιησού Χριστό για τις Αμαρτίες της και του έπλυνα τα πόδια σκοπίζοντας με μύρο. Αντιθέτως, ο Ιούδας, ήταν αυτός που πρόδωσε τον Κυριό μας για τριάκοντα Αργύρια. Αναλυτικότερα αυτο το περιστατικό μας το εξιστορεί ο Ευαγγελιστής Ματθαίος
.26.6 Τοῦ δὲ ᾽Ιησοῦ γενομένου ἐν Βηθανίᾳ ἐν οἰκίᾳ Σίμωνος τοῦ λεπροῦ, 26.7 προσῆλθεν αὐτῷ γυνὴ ἔχουσα ἀλάβαστρον μύρου βαρυτίμου καὶ κατέχεεν ἐπὶ τῆς κεφαλῆς αὐτοῦ ἀνακειμένου. 26.8 ἰδόντες δὲ οἱ μαθηταὶ ἠγανάκτησαν λέγοντες, Εἰς τί ἡ ἀπώλεια αὕτη; 26.9 ἐδύνατο γὰρ τοῦτο πραθῆναι πολλοῦ καὶ δοθῆναι πτωχοῖς. 26.10 γνοὺς δὲ ὁ ᾽Ιησοῦς εἶπεν αὐτοῖς, Τί κόπους παρέχετε τῇ γυναικί; ἔργον γὰρ καλὸν ἠργάσατο εἰς ἐμέ· 26.11 πάντοτε γὰρ τοὺς πτωχοὺς ἔχετε μεθ᾽ ἑαυτῶν, ἐμὲ δὲ οὐ πάντοτε ἔχετε· 26.12 βαλοῦσα γὰρ αὕτη τὸ μύρον τοῦτο ἐπὶ τοῦ σώματός μου πρὸς τὸ ἐνταφιάσαι με ἐποίησεν. 26.13 ἀμὴν λέγω ὑμῖν, ὅπου ἐὰν κηρυχθῇ τὸ εὐαγγέλιον τοῦτο ἐν ὅλῳ τῷ κόσμῳ, λαληθήσεται καὶ ὃ ἐποίησεν αὕτη εἰς μνημόσυνον αὐτῆς.26.14 Τότε πορευθεὶς εἷς τῶν δώδεκα, ὁ λεγόμενος ᾽Ιούδας ᾽Ισκαριώτης, πρὸς τοὺς ἀρχιερεῖς 26.15 εἶπεν, Τί θέλετέ μοι δοῦναι κἀγὼ ὑμῖν παραδώσω αὐτόν; οἱ δὲ ἔστησαν αὐτῷ τριάκοντα ἀργύρια. 26.16 καὶ ἀπὸ τότε ἐζήτει εὐκαιρίαν ἵνα αὐτὸν παραδῷ
Αυτά γράφει ο Ευ. Ματθαίος για τον "Μυρόν Της Βηθανίας και την προδοσία του Ιούδα" . Εγω θέλω να αναφερθώ σε κάποια σχόλια του αείμνητου ερμηνευτη Αγίας Γραφης,κ. Τρεμπέλα. Συγκεκριμένα αναφέρει, ότι
όταν οι μαθητές ξεκίνησαν να εμπαίζουν με τον Κύριο και ρωτόντας γιατί να γινετεται τέτοιου είδους σπατάλη , ενώ τα 30 δηνάρια που κοστιζε ο μυρος θα μπορούσαν να μοιραστουν στους φτωχούς ο κ. Τρεμπέλας εξηγεί τα λόγια του Ιησού:
Αλλά ο Ιησούς αντελήφθη τουτον και ειπε στους Μαθητές. Διατί ενοχλείτε, τι γυναίκα;Μην την πικραίνεται; Διότι καλόν έργο έκαμε εις εμέ.Το εργόν αύτο δια την παρουσαν περιστασιν προτιμότερον και από αυτήν την ελεημοσύνην και συνδρομή των Φτωχών. Διότι τους πτωχούς θα τους έχετε πάντοτε μαζί και μπορείτε οποτεδήποτε να τους ευεργετήσετε . Εμέ όμως δεν με έχετε πάντοτε. Και δι αυτό μη ενοχλείτε τη γυναίκα δι΄αυτό που έκαμε. Δίοτι, όταν αυτή έχυσε το μυρόν τουτον είς το σώμα μου, το έκαμε δια να με ετοιμάση προς ταφήν.
Ο Βιός της Κασσιανής και το Τροπάριο !
" Είναι γνωστή από τους Βυζαντινούς χρονογράφους η ιστορία κατά την οποία το 830 μ.Χ. η μητρυιά του Θεόφιλου, Ευφροσύνη, θέλοντας να βρει άξια σύζυγο στο θετό γιο της διοργάνωσε ένα είδος καλλιστείων, στέλνοντας εντολή σε όλα τα θέματα, τις διοικητικές περιφέρειες της αυτοκρατορίας, να συγκεντρωθούν οι ωραιότερες κοπέλες και να παρουσιαστούν στο παλάτι. Ανάμεσα στις δώδεκα κόρες που ορίστηκαν ως υποψήφιες και που κατάγονταν από τις ευγενέστερες οικογένειες, ξεχώρισαν δύο: η Κασσία, κόρη εξαίσιας ομορφιάς, η οποία καταγόταν από οικογένεια ευπατρίδων και η αρχόντισσα επίσης Θεοδώρα.
Όταν συγκεντρώθηκαν στην επίσημη αίθουσα, η Ευφροσύνη έδωσε στο Θεόφιλο ένα χρυσό μήλο να το προσφέρει στην κόρη που θα τον συγκινούσε περισσότερο. Εκείνος στράφηκε προς την Κασσία, εντυπωσιασμένος από την ομορφιά της για να της προσφέρει το μήλο. Ιδιόρρυθμος καθώς ήταν της απηύθυνε μια απροσδόκητη και κακόβουλη παρατήρηση: "Εκ γυναικός ερρύη τα φαύλα".
Η Κασσιανή δείχνοντας υπόδειγμα συμπεριφοράς Χριστιανής παρθένου, κοκκίνισε, όπως λένε οι ιστορικοί, αλλά ούτε τα έχασε, ούτε υπολόγισε ότι θα έχανε το θρόνο, ούτε δέχθηκε να προδώσει την αλήθεια και το φύλο της. Και έδωσε μια απάντηση, καμπάνα θεολογίας, που έτρεψε σε φυγή την κακόδοξη ψυχή του Θεόφιλου:"Αλλά και διά γυναικός πηγάζει τά κρείττω", του είπε κάνοντας με τις επτά αυτές λέξεις περίληψη ολόκληρης της χριστιανικής θεολογίας.
Ο Θεόφιλος νιώθοντας την αξία και την ευστροφία της και πειραγμένος από την απάντηση αυτή, της γύρισε την πλάτη, όπως γύρισε την πλάτη και στην Παναγία, στη γυναίκα "εξ ής πηγάζει τα κρείττω", αρνούμενος την εικόνα και Αυτής και του Υιού Της και έδωσε το χρυσό μήλο της εκλογής στη σιωπηλή Θεοδώρα. Η Κασσιανή, πέφτοντας θύμα της ευφυίας και της ελευθεροστομίας της, είχε χάσει οριστικά το θρόνο.
Στη συνέχεια η Κασσιανή έγινε μοναχή, όχι από ερωτική απογοήτευση προς τον ουσιαστικά άγνωστό της Θεόφιλο, αλλά από έρωτα θείο. Έδωσε την περιουσία της για να κτισθεί η περίφημη τότε μονή ΄΄Εικασίας της μοναχής΄΄. Κλείσθηκε μέσα σ΄ αυτήν και έζησε τη μακάρια ζωή της εν Χριστώ ησυχίας, όταν η ευσεβής επίσης και ορθόδοξη Θεοδώρα, που τελικά εξέλεξε ο Θεόφιλος για σύζυγο, ζούσε μέσα στις αγωνίες και τις συνωμοσίες του παλατιού αγωνιζόμενη να κρατήσει τα παιδιά της στην Ορθοδοξία, καλώντας τα κάθε τόσο να προσκυνήσουν ΄΄τα νινία΄΄, το μικρό δίπτυχο εικόνισμα του Χριστού και της Θεοτόκου που είχε κρυμμένο, επειδή φοβόταν τη μήνη του φοβερού συζύγου της.
Στο Μοναστήρι η Κασσιανή έγραψε πολλά ποιήματα με τα οποία τραγούδησε την ευδαιμονία του μοναχικού βίου και δίδαξε βαθύτατη θεολογία. Επίσης έγραψε και άλλα συγγράμματα και συλλογές, προ πάντων όμως πάρα πολλά τροπάρια, ιδιόμελα, εκκλησιαστικούς ύμνους κ.λ.π. μεταξύ των οποίων και το γνωστό ΄΄Τροπάριο της Κασσιανής΄΄, το οποίο είναι ένα ολοκληρωμένο σε σύλληψη ποίημα, γεμάτο Χριστιανικό μεγαλείο, αγάπη και γνώση θεολογική και ψάλλεται το βράδυ της Μεγάλης Τρίτης στους Ιερούς Ναούς συγκεντρώνοντας πλήθη πιστών για να το ακούσουν.
Σύμφωνα με μια ρομαντική μεν, αλλά καθόλου αληθινή παράδοση, ο Θεόφιλος δεν λυτρώθηκε ποτέ από τον έρωτα που του ενέπνευσε η ομορφιά της Κασσιανής και την αναζητούσε στα Μοναστήρια της αυτοκρατορίας του. Κάποτε που έφτασε στο μοναστήρι της, η Κασσιανή κρύφτηκε για να αποφύγει την ανεπιθύμητη αυτή συνάντηση. Ήταν τότε που συνέθεσε το ιδιόμελο της. Το κείμενο βρισκόταν στο αναλόγιο μισοτελειωμένο, ως τη φράση : "ών (ποδών) έν τώ παραδείσω Εύα το δειλινόν".
Ο Θεόφιλος διάβασε το τροπάριο, αναγνώρισε το ύφος της Κασσίας, και θέλησε να την πειράξει για μια ακόμα φορά. Πήρε τη γραφίδα και συμπλήρωσε τη φράση "κρότων τοίς ωσίν ηχηθείσα τώ φόβω εκρύβη", κάνοντας έτσι υπαινιγμό στο φόβο που αυτή ένιωσε όταν άκουσε τον θόρυβο των βημάτων του. Όταν ο Θεόφιλος έφυγε, η Κασσία γύρισε στο κελί της και με έκπληξη είδε την επέμβαση του Θεόφιλου. Χωρίς όμως να απαλείψει τη φράση, συνέχισε και ολοκλήρωσε τον ύμνο της.
Η ζωή και η ιστορία έχουν τους δικούς μυστικούς νόμους. Δύο γυναίκες αντίπαλες σε μια κορυφαία κρίση υποβολής και κοσμικής εξουσίας, παραδόθηκαν στη συνέχεια στην κρίση της ιστορίας. Η μια έγινε βασίλισσα κι αργότερα αγία, η άλλη ταπεινή μοναχή. Οπωσδήποτε και οι δύο δικαιώθηκαν ενώπιον του θρόνου του Θεού.
Γνωρίζουμε όμως εμείς ποια από τις δύο κέρδισε την υστεροφημία και τη συμπάθεια των ανθρώπων. Η ταπεινή μοναχή Κασσιανή έχασε τον επίγειο θρόνο, αλλά έγινε πιο διάσημη και πιο δημοφιλής με ένα μόνο τροπάριο.
Η Κασσιανή κατέχει στην ιστορία των Βυζαντινών γραμμάτων ξεχωριστή θέση ως αξιόλογη ποιήτρια με πολλά κοσμικά ποιήματα και άλλα συγγράμματα, αλλά και πολλά εκκλησιαστικά ποιήματα, ύμνους, τροπάρια, ιδιόμελα κ.λ.π. Σπουδαίο υμνογραφικό έργο είναι το πρώτο δοξαστικό του εσπερινού των Χριστουγέννων "Αυγούστου μοναρχήσαντος επί της γής...". Με την εκκλησιαστική ποίησή της μας μεταφέρει σε ένα εντελώς διαφορετικό κλίμα. Δεν γράφει για τον εαυτό της, για τον κόσμο, για τους ανθρώπους, αλλά θέτει την πλούσια ποίησή της στην υπηρεσία της Εκκλησίας και την κάνει φωνή θρησκευτικού ενθουσιασμού, μετάνοιας, προσευχής και δοξολογίας.
Το επεισόδιο της Κασσιανής με το Θεόφιλο ήταν φυσικό να περάσει και στην περιοχή της λόγιας λογοτεχνίας και προ πάντων στην νέα Ελληνική Λογοτεχνία όπου γράφηκαν πολλά ποιήματα και τρυφερά διηγήματα και μυθιστορήματα. Το θέμα της Κασσιανής επηρέασε έντονα πολλούς Βυζαντινούς χρονογράφους, ιστορικούς και φιλολόγους, τον Κωστή Παλαμά, τον Ψυχάρη, τον Πολίτη κ.α. "
Το Τροπάριο της Κασσιανής
Μεταγραφή του Φώτη Κόντογλου:
Κύριε, η γυναίκα που έπεσε σε πολλές αμαρτίες,
σαν ένοιωσε τη θεότητά σου, γίνηκε μυροφόρα
και σε άλειψε με μυρουδικά πριν από τον ενταφιασμό σου
κι έλεγε οδυρόμενη: Αλλοίμονο σε μένα, γιατί μέσα μου είναι νύχτα κατασκότεινη
και δίχως φεγγάρι, η μανία της ασωτείας κι ο έρωτας της αμαρτίας.
Δέξου από μένα τις πηγές των δακρύων,
εσύ που μεταλλάζεις με τα σύννεφα το νερό της θάλασσας.
Λύγισε στ' αναστενάγματα της καρδιάς μου,
εσύ που έγειρες τον ουρανό και κατέβηκες στη γης.
Θα καταφιλήσω τα άχραντα ποδάρια σου,
και θα τα σφουγγίσω πάλι με τα πλοκάμια της κεφαλής μου·
αυτά τα ποδάρια, που σαν η Εύα κατά το δειλινό,
τ' άκουσε να περπατάνε, από το φόβο της κρύφτηκε.
Των αμαρτιών μου τα πλήθη και των κριμάτων σου την άβυσσο,
ποιος μπορεί να τα εξιχνιάση, ψυχοσώστη Σωτήρα μου;
Μην καταφρονέσης τη δούλη σου, εσύ που έχεις τ' αμέτρητο έλεος
Όταν συγκεντρώθηκαν στην επίσημη αίθουσα, η Ευφροσύνη έδωσε στο Θεόφιλο ένα χρυσό μήλο να το προσφέρει στην κόρη που θα τον συγκινούσε περισσότερο. Εκείνος στράφηκε προς την Κασσία, εντυπωσιασμένος από την ομορφιά της για να της προσφέρει το μήλο. Ιδιόρρυθμος καθώς ήταν της απηύθυνε μια απροσδόκητη και κακόβουλη παρατήρηση: "Εκ γυναικός ερρύη τα φαύλα".
Η Κασσιανή δείχνοντας υπόδειγμα συμπεριφοράς Χριστιανής παρθένου, κοκκίνισε, όπως λένε οι ιστορικοί, αλλά ούτε τα έχασε, ούτε υπολόγισε ότι θα έχανε το θρόνο, ούτε δέχθηκε να προδώσει την αλήθεια και το φύλο της. Και έδωσε μια απάντηση, καμπάνα θεολογίας, που έτρεψε σε φυγή την κακόδοξη ψυχή του Θεόφιλου:
Ο Θεόφιλος νιώθοντας την αξία και την ευστροφία της και πειραγμένος από την απάντηση αυτή, της γύρισε την πλάτη, όπως γύρισε την πλάτη και στην Παναγία, στη γυναίκα "εξ ής πηγάζει τα κρείττω", αρνούμενος την εικόνα και Αυτής και του Υιού Της και έδωσε το χρυσό μήλο της εκλογής στη σιωπηλή Θεοδώρα. Η Κασσιανή, πέφτοντας θύμα της ευφυίας και της ελευθεροστομίας της, είχε χάσει οριστικά το θρόνο.
Στη συνέχεια η Κασσιανή έγινε μοναχή, όχι από ερωτική απογοήτευση προς τον ουσιαστικά άγνωστό της Θεόφιλο, αλλά από έρωτα θείο. Έδωσε την περιουσία της για να κτισθεί η περίφημη τότε μονή ΄΄Εικασίας της μοναχής΄΄. Κλείσθηκε μέσα σ΄ αυτήν και έζησε τη μακάρια ζωή της εν Χριστώ ησυχίας, όταν η ευσεβής επίσης και ορθόδοξη Θεοδώρα, που τελικά εξέλεξε ο Θεόφιλος για σύζυγο, ζούσε μέσα στις αγωνίες και τις συνωμοσίες του παλατιού αγωνιζόμενη να κρατήσει τα παιδιά της στην Ορθοδοξία, καλώντας τα κάθε τόσο να προσκυνήσουν ΄΄τα νινία΄΄, το μικρό δίπτυχο εικόνισμα του Χριστού και της Θεοτόκου που είχε κρυμμένο, επειδή φοβόταν τη μήνη του φοβερού συζύγου της.
Στο Μοναστήρι η Κασσιανή έγραψε πολλά ποιήματα με τα οποία τραγούδησε την ευδαιμονία του μοναχικού βίου και δίδαξε βαθύτατη θεολογία. Επίσης έγραψε και άλλα συγγράμματα και συλλογές, προ πάντων όμως πάρα πολλά τροπάρια, ιδιόμελα, εκκλησιαστικούς ύμνους κ.λ.π. μεταξύ των οποίων και το γνωστό ΄΄Τροπάριο της Κασσιανής΄΄, το οποίο είναι ένα ολοκληρωμένο σε σύλληψη ποίημα, γεμάτο Χριστιανικό μεγαλείο, αγάπη και γνώση θεολογική και ψάλλεται το βράδυ της Μεγάλης Τρίτης στους Ιερούς Ναούς συγκεντρώνοντας πλήθη πιστών για να το ακούσουν.
Σύμφωνα με μια ρομαντική μεν, αλλά καθόλου αληθινή παράδοση, ο Θεόφιλος δεν λυτρώθηκε ποτέ από τον έρωτα που του ενέπνευσε η ομορφιά της Κασσιανής και την αναζητούσε στα Μοναστήρια της αυτοκρατορίας του. Κάποτε που έφτασε στο μοναστήρι της, η Κασσιανή κρύφτηκε για να αποφύγει την ανεπιθύμητη αυτή συνάντηση. Ήταν τότε που συνέθεσε το ιδιόμελο της. Το κείμενο βρισκόταν στο αναλόγιο μισοτελειωμένο, ως τη φράση : "ών (ποδών) έν τώ παραδείσω Εύα το δειλινόν".
Ο Θεόφιλος διάβασε το τροπάριο, αναγνώρισε το ύφος της Κασσίας, και θέλησε να την πειράξει για μια ακόμα φορά. Πήρε τη γραφίδα και συμπλήρωσε τη φράση "κρότων τοίς ωσίν ηχηθείσα τώ φόβω εκρύβη", κάνοντας έτσι υπαινιγμό στο φόβο που αυτή ένιωσε όταν άκουσε τον θόρυβο των βημάτων του. Όταν ο Θεόφιλος έφυγε, η Κασσία γύρισε στο κελί της και με έκπληξη είδε την επέμβαση του Θεόφιλου. Χωρίς όμως να απαλείψει τη φράση, συνέχισε και ολοκλήρωσε τον ύμνο της.
Η ζωή και η ιστορία έχουν τους δικούς μυστικούς νόμους. Δύο γυναίκες αντίπαλες σε μια κορυφαία κρίση υποβολής και κοσμικής εξουσίας, παραδόθηκαν στη συνέχεια στην κρίση της ιστορίας. Η μια έγινε βασίλισσα κι αργότερα αγία, η άλλη ταπεινή μοναχή. Οπωσδήποτε και οι δύο δικαιώθηκαν ενώπιον του θρόνου του Θεού.
Γνωρίζουμε όμως εμείς ποια από τις δύο κέρδισε την υστεροφημία και τη συμπάθεια των ανθρώπων. Η ταπεινή μοναχή Κασσιανή έχασε τον επίγειο θρόνο, αλλά έγινε πιο διάσημη και πιο δημοφιλής με ένα μόνο τροπάριο.
Η Κασσιανή κατέχει στην ιστορία των Βυζαντινών γραμμάτων ξεχωριστή θέση ως αξιόλογη ποιήτρια με πολλά κοσμικά ποιήματα και άλλα συγγράμματα, αλλά και πολλά εκκλησιαστικά ποιήματα, ύμνους, τροπάρια, ιδιόμελα κ.λ.π. Σπουδαίο υμνογραφικό έργο είναι το πρώτο δοξαστικό του εσπερινού των Χριστουγέννων "Αυγούστου μοναρχήσαντος επί της γής...". Με την εκκλησιαστική ποίησή της μας μεταφέρει σε ένα εντελώς διαφορετικό κλίμα. Δεν γράφει για τον εαυτό της, για τον κόσμο, για τους ανθρώπους, αλλά θέτει την πλούσια ποίησή της στην υπηρεσία της Εκκλησίας και την κάνει φωνή θρησκευτικού ενθουσιασμού, μετάνοιας, προσευχής και δοξολογίας.
Το επεισόδιο της Κασσιανής με το Θεόφιλο ήταν φυσικό να περάσει και στην περιοχή της λόγιας λογοτεχνίας και προ πάντων στην νέα Ελληνική Λογοτεχνία όπου γράφηκαν πολλά ποιήματα και τρυφερά διηγήματα και μυθιστορήματα. Το θέμα της Κασσιανής επηρέασε έντονα πολλούς Βυζαντινούς χρονογράφους, ιστορικούς και φιλολόγους, τον Κωστή Παλαμά, τον Ψυχάρη, τον Πολίτη κ.α. "
Το Τροπάριο της Κασσιανής
Κύριε, ἡ ἐν πολλαῖς ἁμαρτίαις περιπεσοῦσα γυνή, τὴν σὴν αἰσθομένη θεότητα, μυροφόρου ἀναλαβοῦσα τάξιν, ὀδυρομένη, μύρα σοι, πρὸ τοῦ ἐνταφιασμοῦ κομίζει. Οἴμοι! λέγουσα, ὅτι νύξ μοι ὑπάρχει, οἶστρος ἀκολασίας, ζοφώδης τε καὶ ἀσέληνος ἔρως τῆς ἁμαρτίας. Δέξαι μου τὰς πηγὰς τῶν δακρύων, ὁ νεφέλαις διεξάγων τῆς θαλάσσης τὸ ὕδωρ· κάμφθητί μοι πρὸς τοὺς στεναγμοὺς τῆς καρδίας, ὁ κλίνας τοὺς οὐρανοὺς τῇ ἀφάτῳ σου κενώσει. Καταφιλήσω τοὺς ἀχράντους σου πόδας, ἀποσμήξω τούτους δὲ πάλιν τοῖς τῆς κεφαλῆς μου βοστρύχοις· ὧν ἐν τῷ παραδείσῳ Εὔα τὸ δειλινόν, κρότον τοῖς ὠσὶν ἠχηθεῖσα, τῷ φόβῳ ἐκρύβη. Ἁμαρτιῶν μου τὰ πλήθη καὶ κριμάτων σου ἀβύσσους τίς ἐξιχνιάσει, ψυχοσῶστα Σωτήρ μου; Μή με τὴν σὴν δούλην παρίδῃς, ὁ ἀμέτρητον ἔχων τὸ ἔλεος. |
Μεταγραφή του Φώτη Κόντογλου:
Κύριε, η γυναίκα που έπεσε σε πολλές αμαρτίες,
σαν ένοιωσε τη θεότητά σου, γίνηκε μυροφόρα
και σε άλειψε με μυρουδικά πριν από τον ενταφιασμό σου
κι έλεγε οδυρόμενη: Αλλοίμονο σε μένα, γιατί μέσα μου είναι νύχτα κατασκότεινη
και δίχως φεγγάρι, η μανία της ασωτείας κι ο έρωτας της αμαρτίας.
Δέξου από μένα τις πηγές των δακρύων,
εσύ που μεταλλάζεις με τα σύννεφα το νερό της θάλασσας.
Λύγισε στ' αναστενάγματα της καρδιάς μου,
εσύ που έγειρες τον ουρανό και κατέβηκες στη γης.
Θα καταφιλήσω τα άχραντα ποδάρια σου,
και θα τα σφουγγίσω πάλι με τα πλοκάμια της κεφαλής μου·
αυτά τα ποδάρια, που σαν η Εύα κατά το δειλινό,
τ' άκουσε να περπατάνε, από το φόβο της κρύφτηκε.
Των αμαρτιών μου τα πλήθη και των κριμάτων σου την άβυσσο,
ποιος μπορεί να τα εξιχνιάση, ψυχοσώστη Σωτήρα μου;
Μην καταφρονέσης τη δούλη σου, εσύ που έχεις τ' αμέτρητο έλεος
Τρίτη 30 Μαρτίου 2010
η ΚΡΗΤΗ ΕΙΝΑΙ ΤΟΥΡΚΙΚΗ
Σύμφωνα με το παρακάτω FORUM, Η ΚΡΗΤΗ ΔΕΝ ΑΝΗΚΕΙ ΣΤΟΝ ΕΛΛΑΔΙΚΟ ΧΩΡΟ. Δείτε και μόνοι σας http://www.giritturk.com
Η παρακάτω εικόνα χρησιμοποιείται ως tempelate (ετσι θα τολέγαμε εμείς οι bloger) στο
forum giritturk
Αλλά αυτά οι κύριοι του ΠΑΣΟΚ δεν τα βλέπουν! Μόνο για τα συνθήματα των ΟΥΚ ξέρανε να πουνε και να τα χαρακτηρίσουν ως ρατσιστικά. Αλλά τι να περιμένει κανείς από μια κυβερνηση, στην οποία δεν εμπεριέχεται στην Ελληνική επικράτεια οι Κυκλάδες; Ξεπουλούμε την μακεδονία; Παραχωρούμε το Αιγαίο ενώ το μονο που μας απασχολεί είναι να χαρακτηρισουμε ως ρατσιστικά τα συνθηματα των ΟΥΚ και να μειώσουμε και κατακρινουμε οποιαδήποτε εθνική ενέργεια;
Η παρακάτω εικόνα χρησιμοποιείται ως tempelate (ετσι θα τολέγαμε εμείς οι bloger) στο
forum giritturk
Αλλά αυτά οι κύριοι του ΠΑΣΟΚ δεν τα βλέπουν! Μόνο για τα συνθήματα των ΟΥΚ ξέρανε να πουνε και να τα χαρακτηρίσουν ως ρατσιστικά. Αλλά τι να περιμένει κανείς από μια κυβερνηση, στην οποία δεν εμπεριέχεται στην Ελληνική επικράτεια οι Κυκλάδες; Ξεπουλούμε την μακεδονία; Παραχωρούμε το Αιγαίο ενώ το μονο που μας απασχολεί είναι να χαρακτηρισουμε ως ρατσιστικά τα συνθηματα των ΟΥΚ και να μειώσουμε και κατακρινουμε οποιαδήποτε εθνική ενέργεια;
ΠΡΟΒΛΕΨΕΙΣ ΣΤΟΙΧΗΜΑΤΟΣ ΤΡΙΤΗΣ 30/3/10
Μπορεί την προηγούμενοι φορά να μάς στερησε το Πόσο των 40€ το γκόλ στο πρω΄το ημίχρονο ανάμεσα σε Λιλ και μοντεπλιε όμως συνεχίζουμε κεφάτοι. Θα σας δωσω 5 βόμβες και δύσκολα ματσάκα με τα οποία θα κυνηγησουμε τα έξοδα του αρνιού.
ΚΑΛΗ ΕΠΙΤΥΧΙΑ!
- 104 : ΛΥΩΝ-ΜΠΟΡΝΤΟ : 2 ΑΠΟΔΟΣΗ 3,30€
- 137 : ΑΡΣΕΝΑΛ-ΜΠΑΡΤΣΑ: : 2 ΑΠΟΔΟΣΗ :2,15 ( ειναι αγώνας της τετάρτης)
- 117 : ΣΕΝΤ ΤΖΟΝΣΤΟΝ-ΡΕΙΝΤΖΕΡΣ : Χ/2 ΑΠΟΔΟΣΗ 4 €
- 105 :ΜΠΑΓΙΕΡΝ-ΜΑΝΤΣΕΣΤΕΡ: Χ ΑΠΟΔΟΣΗ 3,10€
- 138 :ΙΝΤΕΡ-ΤΣΣΚΑ ΜΟΣΧΑΣ: Χ/1 ΑΠΟΔΟΣΗ : 4,00 £
ΚΑΛΗ ΕΠΙΤΥΧΙΑ!
Δευτέρα 29 Μαρτίου 2010
Η Αποψή μου για την δολοφονία του Αφγανόπουλου
Χθες, όπως μάθατε, σκοτώθηκε από έκρηξη ένα 15χρονο Αγφανόπουλο , τραυματιστηκε η μάνα του ενώ η αδερφή του κινδυνεύει να χάσει το φως των ματιών της. Αυτό που θυμάμαι , από όλα τα χθεσινά δελτία ειδήσεων και πολιτικές εκπομπές επί του Θέματος, είναι κάτι απόπειρες που έκανε ο " Ταρζάν" , να ρίξει τις ευθύνες, σε ακροδεξιές οργανώσεις. Επίσης, στην αρχή προσπαθούσαν να μας πείσουν , πως το άτομο που βρέθηκε νεκρό αυτό μετέφερε τι βόμβα και εξεράγη στα χέρια του. Αλλά πιο πολύ γέλασα με αυτό που έλεγαν διάφοροι αριστεροί " ότι την βόμβα, την έβαλαν ακροδεξιοί με σκοπό να πάει κανένας μετανάστης να ανοίξει το σάκο, όπου ηταν τοποθετημένη, και να εκραγή στα χέρια του. Δηλαδή, ήταν ποντικοπαγίδα η βόμβα από ακροδεξιούς". Αυτό άκουσα χθες από διάφορες, δημοσιογραφάρες και όπως ήταν αναμενομένο έκλεισα το προπαγανδιστικό κουτί και ηρθα στην οθόνη του Ηλ Υπολογιστή για να ενημερωθώ από διάφορα blogs, επί του θέματος, που είναι χίλιες φορές πιο έγκυρα από τους διάφορους δημοσιοκάφρους, Παρολαυτά, θλίβομαι για αυτό το άσχημο και λυπηρό γεγονός διότι εχάθη μια αθώα ψυχή. Εύχομαι στους συγγενείς του, συλληπητήρια.Όμως, ας αρχίσουμε τα αντιερωτήματα τώρα.
Λέγανε οι δημοσιογραφάρες ότι αυτή η οικογένεια Αφγανών μεταβη στην Ελλάδα για να γλιτώσουν από τις βομβες στη χώρα τους και τελικά βρηκαν την βόμβα στην Ελλάδα μέσα στο κάδο. Ξεκινώ και ρωτώ εγώ: Τους κάλεσε κανείς εδώ; Γιατί, δεν κάθονταν στη χώρα τους το Αφγανιστάν, να το διορθώσουν και να το βελτιώσουν σα κράτος;
Ύστερα , πάμε στους αναρχικους, τους δήθεν τρομοκράτες και επαναστάτες όπυυ ο Θεός να τους κάνει, διότι εγω τους θεωρώ ανάρχιδους και όχι αναρχικούς. Και με άλλα λόγια, επιβεβαιώνομαι που τους λέω ανάρχιδους, διότι " δεν είχαν καν τα αρχίδια" να βγουν να πουν τουλάχιστον ένα συγνώμη. Σκότωσαν ένα μικρό παιδάκι και του βούλωσαν. Μάλιστα, όπως πληροφορήθηκα, στο indymedia , χθες ήταν πεσμένος ο Σέρβερ. Ας γελάσουμε ρε!!!Χαχα! Και έσπευσαν όλοι οι δημοσιογραφάρες , να καλύψουν τα παιδιά του George Soros,ριχνοντας ευθύνες σε ακροδεξιούς!
Επιπρόσθετα, τώρα τελευταία σημειώνονται πολλές βομβιστικές επιθέσεις. Ξεκινησαμε από την έκρηξη στα γραφέια της Χρυσής, είχαμε μετά του ελληνοπακιστανού πρόεδρου,μεσσολάβησαν κάποιες άλλες και τωρα έχουμε αυτή. Γιατί τόσες πολλές; Διότι, η Ελλάδα στη κατάντια που έχει φτάσει μπορεί να βάλει χρήματα στα ταμεία της μόνο από τον Τουρισμό. Επομένως, όλες αυτές οι τρομοκρατικές επιθέσεις είναι δημιουργηματα από τον Πόλσεν και τον Σόρος οι οποίοι έχουν ποντάρει ότι θα χρεωπήσει η χώρα μας. Έτσι, δινουν κάποιο " χαρτζιλίκι" στα παιδιά τους ώστε να διευκολύνουν και συντομεύσουν τον δρόμο που οδηγεί την ελλάδα στη χρεωκοπία, χτυπώντας ταυτόχρονα και τον τουρισμό. Μάλιστα, δεν είναι καθόλου τυχαία κάποια δημοσιεύματα αμερικάνικων εφημερίδων οι οποίες ανέφεραν "προτιμηστε φέτος για διακοπές την Τουρκία και όχι την Ελλάδα, διότι στην Ελλάδα θα κινδεύει η ζωή σας".
Τέλος, αν εσύ βρείς στο δρόμο ένα σάκο, θα πας να τον ανοίξεις; Σε συμβουλεύω να προσέχεις γιατί ' Η περιέργεια, τη σκότωσε τη γάτα"
Λέγανε οι δημοσιογραφάρες ότι αυτή η οικογένεια Αφγανών μεταβη στην Ελλάδα για να γλιτώσουν από τις βομβες στη χώρα τους και τελικά βρηκαν την βόμβα στην Ελλάδα μέσα στο κάδο. Ξεκινώ και ρωτώ εγώ: Τους κάλεσε κανείς εδώ; Γιατί, δεν κάθονταν στη χώρα τους το Αφγανιστάν, να το διορθώσουν και να το βελτιώσουν σα κράτος;
Ύστερα , πάμε στους αναρχικους, τους δήθεν τρομοκράτες και επαναστάτες όπυυ ο Θεός να τους κάνει, διότι εγω τους θεωρώ ανάρχιδους και όχι αναρχικούς. Και με άλλα λόγια, επιβεβαιώνομαι που τους λέω ανάρχιδους, διότι " δεν είχαν καν τα αρχίδια" να βγουν να πουν τουλάχιστον ένα συγνώμη. Σκότωσαν ένα μικρό παιδάκι και του βούλωσαν. Μάλιστα, όπως πληροφορήθηκα, στο indymedia , χθες ήταν πεσμένος ο Σέρβερ. Ας γελάσουμε ρε!!!Χαχα! Και έσπευσαν όλοι οι δημοσιογραφάρες , να καλύψουν τα παιδιά του George Soros,ριχνοντας ευθύνες σε ακροδεξιούς!
Επιπρόσθετα, τώρα τελευταία σημειώνονται πολλές βομβιστικές επιθέσεις. Ξεκινησαμε από την έκρηξη στα γραφέια της Χρυσής, είχαμε μετά του ελληνοπακιστανού πρόεδρου,μεσσολάβησαν κάποιες άλλες και τωρα έχουμε αυτή. Γιατί τόσες πολλές; Διότι, η Ελλάδα στη κατάντια που έχει φτάσει μπορεί να βάλει χρήματα στα ταμεία της μόνο από τον Τουρισμό. Επομένως, όλες αυτές οι τρομοκρατικές επιθέσεις είναι δημιουργηματα από τον Πόλσεν και τον Σόρος οι οποίοι έχουν ποντάρει ότι θα χρεωπήσει η χώρα μας. Έτσι, δινουν κάποιο " χαρτζιλίκι" στα παιδιά τους ώστε να διευκολύνουν και συντομεύσουν τον δρόμο που οδηγεί την ελλάδα στη χρεωκοπία, χτυπώντας ταυτόχρονα και τον τουρισμό. Μάλιστα, δεν είναι καθόλου τυχαία κάποια δημοσιεύματα αμερικάνικων εφημερίδων οι οποίες ανέφεραν "προτιμηστε φέτος για διακοπές την Τουρκία και όχι την Ελλάδα, διότι στην Ελλάδα θα κινδεύει η ζωή σας".
Τέλος, αν εσύ βρείς στο δρόμο ένα σάκο, θα πας να τον ανοίξεις; Σε συμβουλεύω να προσέχεις γιατί ' Η περιέργεια, τη σκότωσε τη γάτα"
Λίγα λόγια για το sync.gr
Ειλικρινά δεν έχω καταλάβει τι ακριβώς είναι αυτό sync.gr. Ίσως επείδη ακόμα είμαι σχετικά καινούριος στο χώρο διότι όπως έμαθα λειτουργεί από το 2006 και εγω γραφτηκα σήμερα. Θα έλεγα πως είναι κάτι σαν το facebook ,το hi5 κτλ , το οποίο σου δινει την δυνατότητα να διαφημίσεις-διαδώσεις ευκολότερα το ιστιολογιό σου.Οπως το κρίνω, το βρίσκω εύχρηστο αν και δεν ξέρω να το χειρίζομαι και τόσο καλά όπως το facebook και το youtube αλλά όπως λέει και ο λαός "το κάθε πράγμα θέλει τον καιρό του". Επιπλέον, θέλω να δώσω τα συγχαρητηρια μου στους διαχειριστες του Sync για την πρωτοβουλία, δημιουργίας αυτου του εξαιρετικού κοινωνικού δικτύου ,οι οποίοι με αυτο τον τρόπο βοηθάν σε μεγάλο βαθμό τον Έλληνα Χρήστη του Διαδικτυου να βρει ευκολότερα και γρηγορότερα αυτό ψάχνει. Μάλιστα, αυτο που ψάχνει το βρίσκει σε blogs και όχι σε site πχ εφημερίδων.
Τέλος , απευθυνόμενος στην αγάπη σας , αν σας αρέσει το blog μου μπορείτε να πατήσετε το παρακάτω εικόνιδιο και θα με προσθέσετε αυτομάτως στα αγαπημένα σας blog, αν έχετε ηδη λογαριασμό στο sync.gr Αλλιώς, όσοι δεν έχετε κάνει ακόμα λογαριασμό στο sync.gr και είστε κάυοχος κάποιου blog ,σας προτείνω να δημιουργησετε καθώς είναι μια καλή μέθοδος διαδόσεως του blog σας
Αγία και Μεγάλη Δευτέρα: Τι εορτάζουμε σημερα;
«Τὴ Αγία καὶ Μεγάλη Δευτέρα, μνείαν ποιούμεθα τοῦ μακαρίου Ἰωσὴφ τοῦ Παγκάλου, καὶ τῆς ὑπὸ τοῦ Κυρίου καταραθείσης καὶ ξηρανθείσης Συκῆς». |
μνείαν ποιούμεθα τοῦ μακαρίου Ἰωσὴφ τοῦ Παγκάλου,
καὶ τῆς ὑπὸ τοῦ Κυρίου καταραθείσης καὶ ξηρανθείσης Συκῆς»
Κατά την Μ. Δευτέρα επιτελούμε ανάμνηση του ενάρετου Ιωσήφ (γιος του πατριάρχη Ιακώβ και δισέγγονο του Αβραάμ), ο οποίος είναι τύπος του Κυρίου Ιησού Χριστού.
Ο Ιωσήφ, αγαπητός γιος του πατέρα του, φθονήθηκε από τα αδέρφια του. Στην αρχή τον έριξαν σε ένα λάκκο, έπειτα όμως πουλήθηκε από τα αδέρφια του αντί είκοσι χρυσών νομισμάτων στους εμπόρους. Αυτοί με τη σειρά τους τον πούλησαν στον Πετεφρή που ήταν αρχιμάγειρας του βασιλιά της Αιγύπτου.
Ο Ιωσήφ ήταν ωραιότατος νέος και γι’ αυτό η σύζυγος του Πετεφρή επιθύμησε να αμαρτήσει μαζί του. Αυτός αρνήθηκε και τότε αυτή τον συκοφάντησε στον άντρα της, ότι δήθεν ο Ιωσήφ της επιτέθηκε με ανήθικους σκοπούς. Ο Πετεφρής την πίστεψε και ο αθώος Ιωσήφ ρίχτηκε στην φυλακή.
Κάποτε όμως ο Φαραώ, ο βασιλιάς της Αιγύπτου, είδε ένα παράδοξο όνειρο και ζητούσε να βρει εξήγηση αυτού του ονείρου. Τότε του είπαν ότι στις φυλακές υπάρχει ένας Εβραίος νέος, που είχε άλλοτε εξηγήσει όνειρα συγκρατούμενων του. Ο Ιωσήφ, κατ’ εντολή του Φαραώ, οδηγήθηκε ενώπιόν του και με το φωτισμό του Θεού, εξήγησε το όνειρο του Φαραώ, λέγοντάς του ότι θα έρθουν για τη χώρα του επτά έτη εφορίας και επτά έτη ακαρπίας και πείνας.
Τότε ο Φαραώ, καταγοητευμένος από τη θεία σοφία του Ιωσήφ, τον ενδύει με βασιλική στολή, τον αναβιβάζει σε βασιλικό άρμα και τον καθιστά γενικό άρχοντα της Αιγύπτου.
Ο Ιωσήφ διαχειρίστηκε με θαυμαστή φρόνηση την εξουσία. Και αργότερα, όταν ήρθαν τα έτη της πείνας λόγω της ακαρπίας της γης, αυτός άνοιξε τις αποθήκες που είχε γεμίσει κατά τα πρώτα έτη και χόρτασε το λαό.
Θεωρήθηκε ο Ιωσήφ τύπος και προεικόνιση του Κυρίου, διότι και Αυτός, αγαπητός Υιός του Πατρός, φονεύθηκε από τους Ιουδαίους, πουλήθηκε από τον μαθητή Του και βασανίστηκε. Ρίχτηκε στον σκοτεινό τάφο, ακολούθως αναστήθηκε.
Επίσης κατά την Μ. Δευτέρα επιτελούμε ανάμνηση και της άκαρπης συκής, την οποία καταράστηκε ο Κύριος και ξεράθηκε.
Η συκή αυτή συμβολίζει τόσο την Συναγωγή των Εβραίων, η οποία δεν είχε πνευματικούς καρπούς και γι’ αυτό καταδικάστηκε από τον Κύριον, όσο και κάθε άνθρωπο στερούμενο πνευματικών καρπών, δηλαδή αρετών.
Η Εκκλησία, φέρνοντας ενώπιόν μας το παράδειγμα της συκής, θέλει να μας προτρέψει σε αγώνες πνευματικούς προς απόκτηση αρετών.
Η υμνογραφία της ημέρας είναι αφιερωμένη στα δύο ανώτερα θέματα (του Ιωσήφ και της συκής) και επί πλέον στο θέμα της ελεύσεως του Κυρίου προς το Πάθος.
«Πρωῒας δὲ ἐπανάγων εἰς τὴν πόλιν ἐπείνασε· 19 καὶ ἰδὼν συκῆν μίαν ἐπὶ τῆς ὁδοῦ ἦλθεν ἐπ' αὐτήν, καὶ οὐδὲν εὗρεν ἐν αὐτῇ εἰ μὴ φύλλα μόνον, καὶ λέγει αὐτῇ· Μηκέτι ἐκ σοῦ καρπὸς γένηται εἰς τὸν αἰῶνα. καὶ ἐξηράνθη παραχρῆμα ἡ συκῆ. 20 καὶ ἰδόντες οἱ μαθηταὶ ἐθαύμασαν λέγοντες· Πῶς παραχρῆμα ἐξηράνθη ἡ συκῆ; 21 ἀποκριθεὶς δὲ ὁ Ἰησοῦς εἶπεν αὐτοῖς· Ἀμὴν λέγω ὑμῖν, ἐὰν ἔχητε πίστιν καὶ μὴ διακριθῆτε, οὐ μόνον τὸ τῆς συκῆς ποιήσετε, ἀλλὰ κἂν τῷ ὄρει τούτῳ εἴπητε, ἂρθητι καὶ βλήθητι εἰς τὴν θάλασσαν, γενήσεται· 22 καὶ πάντα ὅσα ἐὰν αἰτήσητε ἐν τῇ προσευχῇ πιστεύοντες, λήψεσθε. 23 Καὶ ἐλθόντι αὐτῷ εἰς τὸ ἱερὸν προσῆλθον αὐτῷ διδάσκοντι οἱ ἀρχιερεῖς καὶ οἱ πρεσβύτεροι τοῦ λαοῦ λέγοντες· Ἐν ποίᾳ ἐξουσίᾳ ταῦτα ποιεῖς; καὶ τίς σοι ἔδωκεν τὴν ἐξουσίαν ταύτην; 24 ἀποκριθεὶς δὲ ὁ Ἰησοῦς εἶπεν αὐτοῖς· Ἐρωτήσω ὑμᾶς κἀγὼ λόγον ἕνα, ὃν ἐὰν εἴπητέ μοι, κἀγὼ ὑμῖν ἐρῶ ἐν ποίᾳ ἐξουσίᾳ ταῦτα ποιῶ. 25 τὸ βάπτισμα τὸ Ἰωάννου πόθεν ἦν, ἐξ οὐρανοῦ ἢ ἐξ ἀνθρώπων; οἱ δὲ διελογίζοντο παρ' ἑαυτοῖς λέγοντες· Ἐὰν εἴπωμεν, ἐξ οὐρανοῦ, ἐρεῖ ἡμῖν, διατὶ οὖν οὐκ ἐπιστεύσατε αὐτῷ· 26 ἐὰν δὲ εἴπωμεν, ἐξ ἀνθρώπων, φοβούμεθα τὸν ὄχλον, πάντες γὰρ ἔχουσι τὸν Ἰωάννην ὡς προφήτην. 27 καὶ ἀποκριθέντες τῷ Ἰησοῦ εἶπον· Οὐκ οἴδαμεν. ἔφη αὐτοῖς καὶ αὐτός· Οὐδὲ ἐγὼ λέγω ὑμῖν ἐν ποίᾳ ἐξουσίᾳ ταῦτα ποιῶ. 28 Τί δὲ ὑμῖν δοκεῖ; ἄνθρωπος τις εἶχε τέκνα δύο, καὶ προσελθὼν τῷ πρώτῳ εἶπεν· τέκνον, ὕπαγε σήμερον ἐργάζου ἐν τῷ ἀμπελῶνί μου. 29 ὁ δὲ ἀποκριθεὶς εἶπεν· οὐ θέλω· ὕστερον δὲ μεταμεληθεὶς ἀπῆλθε. 30 καὶ προσελθὼν τῷ δευτέρῳ εἶπεν ὡσαύτως. ὁ δὲ ἀποκριθεὶς εἶπεν· ἐγώ, κύριε· καὶ οὐκ ἀπῆλθε. 31 τίς ἐκ τῶν δύο ἐποίησε τὸ θέλημα τοῦ πατρός; λέγουσιν αὐτῷ· Ὁ πρῶτος. λέγει αὐτοῖς ὁ Ἰησοῦς· Ἀμὴν λέγω ὑμῖν ὅτι οἱ τελῶναι καὶ αἱ πόρναι προάγουσιν ὑμᾶς εἰς τὴν βασιλείαν τοῦ Θεοῦ. 32 ἦλθε γὰρ πρὸς ὑμᾶς Ἰωάννης ἐν ὁδῷ δικαιοσύνης, καὶ οὐκ ἐπιστεύσατε αὐτῷ· οἱ δὲ τελῶναι καὶ αἱ πόρναι ἐπίστευσαν αὐτῷ· ὑμεῖς δὲ ἰδόντες οὐδὲ μετεμελήθητε ὕστερον τοῦ πιστεῦσαι αὐτῷ. 33 Ἄλλην παραβολὴν ἀκούσατε. ἄνθρωπος τις ἦν οἰκοδεσπότης, ὅστις ἐφύτευσεν ἀμπελῶνα καὶ φραγμὸν αὐτῷ περιέθηκε καὶ ὤρυξεν ἐν αὐτῷ ληνὸν καὶ ᾠκοδόμησεν πύργον, καὶ ἐξέδοτο αὐτὸν γεωργοῖς, καὶ ἀπεδήμησεν. 34 ὅτε δὲ ἤγγισεν ὁ καιρὸς τῶν καρπῶν, ἀπέστειλε τοὺς δούλους αὐτοῦ πρὸς τοὺς γεωργοὺς λαβεῖν τοὺς καρποὺς αὐτοῦ. 35 καὶ λαβόντες οἱ γεωργοὶ τοὺς δούλους αὐτοῦ ὃν μὲν ἔδειραν, ὃν δὲ ἀπέκτειναν, ὃν δὲ ἐλιθοβόλησαν. 36 πάλιν ἀπέστειλεν ἄλλους δούλους πλείονας τῶν πρώτων, καὶ ἐποίησαν αὐτοῖς ὡσαύτως. 37 ὕστερον δὲ ἀπέστειλε πρὸς αὐτοὺς τὸν υἱὸν αὐτοῦ λέγων· ἐντραπήσονται τὸν υἱόν μου. 38 οἱ δὲ γεωργοὶ ἰδόντες τὸν υἱὸν εἶπον ἐν ἑαυτοῖς· οὗτός ἐστιν ὁ κληρονόμος· δεῦτε ἀποκτείνωμεν αὐτὸν καὶ κατάσχωμεν τὴν κληρονομίαν αὐτοῦ. 39 καὶ λαβόντες αὐτὸν ἐξέβαλον ἔξω τοῦ ἀμπελῶνος καὶ ἀπέκτειναν. 40 ὅταν οὖν ἔλθῃ ὁ κύριος τοῦ ἀμπελῶνος, τί ποιήσει τοῖς γεωργοῖς ἐκείνοις; 41 λέγουσιν αὐτῷ· Κακοὺς κακῶς ἀπολέσει αὐτούς, καὶ τὸν ἀμπελῶνα ἐκδώσεται ἄλλοις γεωργοῖς, οἵτινες ἀποδώσουσιν αὐτῷ τοὺς καρποὺς ἐν τοῖς καιροῖς αὐτῶν. 42 λέγει αὐτοῖς ὁ Ἰησοῦς· Οὐδέποτε ἀνέγνωτε ἐν ταῖς γραφαῖς, λίθον ὃν ἀπεδοκίμασαν οἱ οἰκοδομοῦντες, οὗτος ἐγενήθη εἰς κεφαλὴν γωνίας· παρὰ Κυρίου ἐγένετο αὕτη, καὶ ἔστι θαυμαστὴ ἐν ὀφθαλμοῖς ἡμῶν; 43 διὰ τοῦτο λέγω ὑμῖν ὅτι ἀρθήσεται ἀφ' ὑμῶν ἡ βασιλεία τοῦ Θεοῦ καὶ δοθήσεται ἔθνει ποιοῦντι τοὺς καρποὺς αὐτῆς·» Απολυτίκιον. Ήχος πλ. δ΄
«Ἰδοὺ ὁ Νυμφίος ἔρχεται ἐν τῷ μέσῳ τῆς νυκτός,
καὶ μακάριος ὁ δοῦλος, ὃν εὑρήσει γρηγοροῦντα,
ἀνάξιος δὲ πάλιν, ὃν εὑρήσει ῥαθυμοῦντα.
Βλέπε οὖν ψυχή μου, μὴ τῶ ὕπνω κατενεχθής,
ἵνα μῄ τῶ θανάτω παραδοθής,
καὶ τῆς βασιλείας ἔξω κλεισθής,
ἀλλὰ ἀνάνηψον κράζουσα.
Ἅγιος, Ἅγιος, Ἅγιος εἶ ὁ Θεός,
διὰ τῆς Θεοτόκου ἐλέησον ἡμᾶς».
καὶ μακάριος ὁ δοῦλος, ὃν εὑρήσει γρηγοροῦντα,
ἀνάξιος δὲ πάλιν, ὃν εὑρήσει ῥαθυμοῦντα.
Βλέπε οὖν ψυχή μου, μὴ τῶ ὕπνω κατενεχθής,
ἵνα μῄ τῶ θανάτω παραδοθής,
καὶ τῆς βασιλείας ἔξω κλεισθής,
ἀλλὰ ἀνάνηψον κράζουσα.
Ἅγιος, Ἅγιος, Ἅγιος εἶ ὁ Θεός,
διὰ τῆς Θεοτόκου ἐλέησον ἡμᾶς».
να, έρχεται ξαφνικά μέσα στην νύχτα.
Μακάριος αυτός που αγρυπνεί και τον περιμένει.
Αντίθετα, είναι ανάξιος εκείνος
που θα τον εύρει ράθυμο και αμελή.
Πρόσεχε, λοιπόν, ψυχή μου,
μη τυχόν και καταληφθείς από τον (πνευματικό) ύπνο,
για να μην παραδοθείς στον πνευματικό θάνατο,
Κι έτσι κλειστείς έξω από την (ουράνια) βασιλεία.
αλλά φρόντισε να συνέλθεις και φώναξε δυνατά:
Άγιος, άγιος, άγιος είσαι Εσύ ο Θεός μας.
δια της Θεοτόκου ελέησέ μας»
Αυτά για αυτη την μεγάλη και άγια ημέρα.Το παραπάνω άρθρο το βρήκα και μου άρεσε στη Χριστιανική Φοιτιτικκή 'Ενωση
Το Βέλγιο είναι σοβαρό Κράτος και αρνείται αρνείται να αποκτήσει Αλβανική μειονότητα.
«Απελαύνεσθε, δεν σας δίνουμε άδεια παραμονής»!
Του Κων/νου Χολέβα
Όχι, δεν πρόκειται για τυπογραφικό λάθος. Το Βέλγιο από τις αρχές Μαρτίου 2010 βρίσκεται μπροστά στο ενδεχόμενο να αποκτήσει …αλβανική μειονότητα! Το πρόβλημα δημιουργήθηκε όταν χιλιάδες Αλβανοί υπήκοοι της Σερβίας και της ΦΥΡΟΜ εκμεταλλεύθηκαν την άρση της βίζας από τις χώρες τους προς την Ευρ. Ένωση και έσπευσαν στο Βέλγιο.
Εκεί ζήτησαν να παραμείνουν ως μόνιμοι κάτοικοι και ο Πρωθυπουργός του Βελγίου Υβ Λετέρμ τούς απήντησε πολύ απλά και ξεκάθαρα: «Απελαύνεσθε, δεν σας δίνουμε άδεια παραμονής»!
Η ιστορία είναι πολλαπλώς διδακτική και στέλνει μηνύματα προς πολλούς αποδέκτες. Πρώτον καταδεικνύει ότι οι Αλβανοί που κατοικούν στη Νότιο Σερβία και κυρίως στο Πρέσεβο δεν είναι διατεθειμένοι να παραμείνουν υπό σερβική διοίκηση. Το παράδειγμα των ομοεθνών τους του Κοσσυφοπεδίου λειτουργεί ως όραμα και στόχος γι’αυτούς.
Ή θα φύγουν, όπως επιχείρησαν αυτοί που πήγαν στο Βέλγιο, ή θα ξεκινήσουν-αργά ή γρήγορα-αποσχιστικό ένοπλο κίνημα. Οι Σέρβοι φαίνεται ότι δεν έχουν απαλλαγεί από τα βάσαν των αποσχιστικών κινημάτων. Αναμένουν απόφαση του Δικαστηρίου της Χάγης για το Κόσσοβο, αλλά ανοίγει νέα πληγή στη νότιο Σερβία.
Το δεύτερο μήνυμα απευθύνεται προς το πολυεθνικό και θνησιγενές κράτος των Σκοπίων. Και εκεί η πολυάριθμη αλβανική κοινότητα αναπτύσσει φυγόκεντρες τάσεις. Άλλοι μεν φεύγουν στο Βέλγιο για να μην ζουν κάτω από τη διοίκηση των Σλάβων δήθεν «Μακεδόνων». Και άλλοι ετοιμάζουν τον δεύτερο γύρο της ένοπλης αποσχιστικής δράσης μετά τον πρώτο γύρο του 2001.
Το τρίτο μήνυμα απευθύνεται από τον αλβανικό εθνικισμό προς κάθε ενδιαφερόμενο.Οι αλβανικές κοινότητες δύσκολα μπορούν να συνυπάρξουν ειρηνικά δίπλα σε μία Χριστιανιοκή Ορθόδοξη πλειοψηφία (π.χ. Σέρβους, Σκοπιανούς). Όταν νιώθουν πολίτες β΄κατηγορίας ή φεύγουν από τη χώρα ή εξεγείρονται. Όταν όμως αποτελούν την πλειοψηφία όπως στην κυρίως Αλβανία, τότε δείχνουν καταπιεστικές διαθέσεις προς τις Χριστιανικές μειονότητες (π.χ. Βορειοηπειρώτες).
Το τέταρτο μήνυμα έρχεται από τη Βελγική κυβέρνηση προς τους Έλληνες οπαδούς της πολυπολιτισμικότητας. Το Βέλγιο δεν έχει καμία διάθεση να αποκτήσει αλβανική μειονότητα ούτε να μονιμοποιήσει και να νομιμοποιήσει τις χιλιάδες νέων επισκεπτών, οι οποίοι μάλιστα ακολουθούν τη μουσουλμανική θρησκεία. Καλά τα συνθήματα και οι δήθεν προοδευτικές κραυγές υπέρ των μεταναστών, αλλά αν θέλουμε να είμαστε Ευρωπάιοι πρέπει να βλέπουμε και τα παραδείγματα που μάς δίνουν οι άλλοι Ευρωπαϊκοί λαοί. Καμία χώρα δεν επιθυμεί την αύξηση του μοιτυσουλμανικού πληθυσμού της ούτε επιδιώκει εισαγωγή μειονοτήτων. Μόνο στην Ελλάδα βλέπουμε τέτοια βιαστικά και επικίνδυνα πειράματα, όπως αυτά που εισάγονται με τον νέο νόμο περί ιθαγενείας των μεταναστών. Αφού ο Πρωθυπουργός μας ζητεί οικονομική στήριξη από την Ε.Ε. γιατί δεν παίρνει και ορισμένα χρήσιμα μαθήματα από τους εταίρους μας; Όταν πηγαίνει στις Βρυξέλλες, έδρα των ευρωπαϊκών θεσμών, ας ρωτήσει τον Βέλγο Πρωθυπουργό πώς και γιατί χειρίζεται με αρνητική διάθεση το αίτημα των Αλβανών απρόσκλητων επισκεπτών του.
Το πέμπτο μήνυμα απευθύνεται προς τους υπευθύνους της Ευρώπης για τα θέματα της άρσεως της βίζας και για την εισδοχή νέων μελών. Πρέπει να συνειδητοποιήσουν ότι λόγω φτώχιας μεγάλος αριθμός Αλβανών θα εισρεύσει και θα ζητεί μόνιμη εγκατάστραση αν αρθεί η απάιτηση ειδικής θεωρήσεως (βίζας) για τους Αλβανούς πολίτες. Δεν νομίζω ότι κάτι τέτοιο αναμένεται να αποφασισθεί συντόμως, καλόν είναι πάντως να λαμβάνουμε τα μέτρα μας. Η Ελλάς επισήμως προωθεί την ένταξη της Αλβανίας στην Ε.Ε. Είμαστε, άραγε, βέβαιοι ότι οι Ευρωπαίοι εταίροι μας θέλουν πραγματικά κάτι τέτοιο; Όπως και στην περίπτωση της τουρκικής εντάξεως φοβούμι ότι σέρνουμε το κάρο δύο χωρών, οι πληθυσμοί των οποίων είναι έτοιμοι να συρρεύσουν μαζικά στις ευρωπαϊκές μεγαλουπόλεις και τότες ο κύριος Λετέρμ και ο κάθε Λετέρμ θα τραβά τα μαλλιά του και θα καταράται την Ελλάδα που προώθησε τέτοιες υποψηφιότητες.
Το έκτο μήνυμα έρχεται από την αποφασιστικότητα του Βέλγου Πρωθυπουργού, ο οποίος δεν φοβήθηκε τις πιθανές αντιδράσεις των «προοδευτικών» και των οπαδών της πολυπολιτισμικόιτητας στη χώρα του. Αμέσως και χωρίς δισταγμούς και περιφράσεις αποφάσισε να απομακρύνει μέ κάθε νόμιμο τρόπο τους συμπαθείς βαλκανίους επισκέπτες του. Και φυσικά την απόφασή του στηρίζουν όλα τα μεγάλα κόμμτα στο Βέλγιο. Δυστυχώς στην Ελλάδα τέτοια θέματα και τέτοιες αποφάσεις ρυθμίζονται μερικές φορές υπό την πίεση φωνασκουσών μειοψηφιών, οι οποίες τρομοκρατούν ιδεολογικά την σιωπηρή πλειοψηφία. Η πολυπολιτισμικότητα απέτυχε και δεν είναι πλέον της μόδας στην Ευρώπη, μόνο που αυτή είδηση αργεί να έλθει σε ορισμένα τμήματα της ελληνικής διανόησης!
Το γενικότερο συμπέρασμα που προκύπτει από τη συμπεριφορά του αλβανικού στοιχείου στα Βαλκάνια και στην Ευρώπη είναι ότι η περίοδος των αναταραχών δεν έχει παρέλθει ανεπιστρεπτί. Οι αλβανικές κοινότητες δεν έχουν μεν τον θρησκευτικό φανατισμό άλλων μουσουλμανικών ομάδων, διαπνέονται όμως από εθνικισμό και από αλυτρωτικά οράματα που ενθαρρύνονται από τα Τίρανα. Σε συνδυασμό με την κακή οικονομική κατάσταση, στην οποία βρίσκονται, ωθούνται σε τρεις επιλογές. Ή να κατακλύσουν μαζικά τις χώρες της Ευρ. Ενώσεως, όπως επιχειρούν και προς το παρόν αποτυγχάνουν στο Βέλγιο, ή να ασχολούνται με δραστηριότητες ποινικώς κολάσιμες, ή να κινητοποιούνται δυναμικά μέσα στις κοινωνίες που ζουν και να διεκδικούν ισχυρότερο ρόλο. Ο Ελληνισμός δεν πρέπει να αγνοήσει αυτά τα μηνύματα.
ΝΑΤΙΟΝΑLPRIDE
Κυριακή 28 Μαρτίου 2010
ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΩΝ ΒΑΙΩΝ
Η Μεγάλη Τεσσαρακοστή ολοκληρώνεται και καταλήγει σε δυο λαμπρές ,εόρτιες ημέρες, ή μάλλον σε μια διπλή εορτή. Είναι το Σάββατο του Λαζάρου, κατά το οποίο μνημονεύουμε την έγερση του επιστήθιου φίλου του Χριστού Λαζάρου, και η Κυριακή των Βαΐων, που εορτάζουμε τη θριαμβευτική είσοδο του Χριστού στα Ιεροσόλυμα έξι μέρες πριν προδοθεί και υποστεί το σταυρικό θάνατο. Κατά τις δύο αυτές λαμπερές ημέρες η Εκκλησία μας αποκαλύπτει το αυθεντικό νόημα της εθελούσιας θυσίας του Χριστού και του λυτρωτικού Του θανάτου, πριν εισέλθουμε στη θλίψη και το σκοτάδι του πάθους, πριν ξαναγίνουμε μάρτυρες της οδύνης του Χριστού.
Την άλλη μέρα ο Χριστός μπαίνει στα Ιεροσόλυμα . Τη φορά αυτή όμως δεν μπαίνει όπως προηγουμένως άγνωστος και αφανής. Όχι, τώρα Αυτός, που δεν είχε ποτέ πριν επιζητήσει τη δύναμη και τη δόξα, προετοιμάζεται για το θρίαμβο. Ζητά από τους μαθητές Του να φέρουν έναν «πώλο όνου», και καθισμένος πάνω του εισήλθε στην πόλη με τη συνοδεία ενός πλήθους μεγάλων και παιδιών που κράταγαν κλάδους φοινίκων στα χέρια τους. Οι μεγάλοι και τα παιδιά Τον χαιρετίζουν με έναν αρχαίο χαιρετισμό που επιφυλασσόταν μόνο στο βασιλιά: «Ωσαννά… ευλογημένος ο ερχόμενος εν ονόματι Κυρίου∙ ωσαννά εν τοις υψίστοις. και εισελθόντος αυτού εις Ιεροσόλυμα εσείσθη πάσα η πόλις …» ( Ματθ. 21, 9-10 ) . Τι σημαίνει αυτό το πλήθος, αυτοί οι κλάδοι των φοινίκων, αυτή η θυελλώδης βασιλική υποδοχή, αυτή η θριαμβευτική χαρά; Γιατί να μνημονεύουμε αυτό το γεγονός κάθε χρόνο με την ίδια ακριβώς χαρά, σαν να στεκόμασταν οι ίδιοι στο δρόμο αυτής της ιερής πόλης περιμένοντας, χαιρετίζοντας , υμνώντας και επαναλαμβάνοντας τα ίδια λόγια , τα ίδια «Ωσαννά»; Αυτό σημαίνει πως ο Χριστός ήταν βασιλιάς, ακόμη και μιας μόνο πόλης μακριά από μας. Σημαίνει πως βασίλευε , πως ο λαός τον αναγνώριζε ως βασιλιά! Μάλιστα, μίλησε για τη Βασιλεία του Θεού, και για τη μέλλουσα βασιλεία Του. Τη μέρα όμως αυτή, έξι μέρες πριν από το Πάσχα, αποκαλύπτει το επίγειο βασίλειό Του, το ανοίγει, προσκαλώντας τους ανθρώπους, και όλους εμάς, να γίνουμε πολίτες αυτού του Βασιλείου του Χριστού, υπήκοοι αυτού του ταπεινού Βασιλιά, ενός βασιλιά χωρίς επίγεια εξουσία και δύναμη, αλλά με την παντοδύναμη αγάπη.
Ζούμε σ’ ένα κόσμο , κάτω από κυβερνήσεις που έχουν απαρνηθεί το Θεό και ασχολούνται μόνο με τον εαυτό τους, φυλάγοντας ζηλότυπα την εξουσία , τη δύναμη και τις νίκες τους. Δεν υπάρχει σχεδόν κανένας τόπος σ’ αυτόν τον κόσμο για τη αγάπη του Θεού, το φως και τη χαρά του Θεού. Αυτή όμως τη μοναδική μέρα του χρόνου, όταν βρισκόμαστε σε ξεχειλισμένες εκκλησίες, σηκώνοντας τους κλάδους φοινίκων και ξανακούγοντας την βροντή του βασιλικού «Ωσαννά», λέμε στους εαυτούς μας και στον κόσμο: η Βασιλεία του Χριστού ζει. Η βασιλεία που έλαμψε τόσο φωτεινά εκείνη την ημέρα στα Ιεροσόλυμα δεν πέθανε, δεν αφανίστηκε, δεν εξαφανίστηκε από προσώπου της γης. Λέμε στο Θεό: είσαι ο μόνος Κύριος, είσαι ο μόνος μας Βασιλιάς∙ γνωρίζουμε και πιστεύουμε και βεβαιώνουμε πως αυτή η βασιλεία της αγάπης Σου θα νικήσει την αμαρτία, το κακό και το θάνατο. Κανείς δεν μπορεί να μας αφαιρέσει τη χαρά αυτής της πίστης, ακόμη κι όταν οι άλλοι κατευθύνουν κάθε ελπίδα τους στη δύναμη και τη βία, ακόμη κι όταν πιστεύουν μόνο στις σφαίρες, στις φυλακές, στον τρόμο και στα βασανιστήρια. Όχι, αυτή η βασιλεία της βίας, του κακού και του ψεύδους δε θα σταθεί. Θα καταρρεύσει, όπως κάθε προηγούμενη βασιλεία κατέρρευσε, όπως εξαφανίστηκε κάθε πρώην τύραννος. Αλλά το Βασίλειό Σου, Κύριε, θα παραμείνει. Και ο καιρός θα έρθει όταν με την αγάπη Σου θα σκουπίσεις κάθε δάκρυ από τα μάτια μας, θα διαλύσεις κάθε λύπη με τη χαρά Σου, και θα γεμίσεις τον κόσμο που Εσύ δημιούργησες με το φως της αθανασίας.
Μετά τη νίκη Του την Κυριακή των Βαΐων, γνωρίζουμε πως ο Χριστός αρχίζει την κάθοδό Του στην οδύνη και στο θάνατο. Ο πυρσός όμως που άναψε εκείνη τη μέρα θα φωτίσει ακόμα και εκείνο το αβυσσαλέο σκοτάδι . Πέρα από το σταυρό του και το θάνατο ανατέλλει η αυγή της ανέκφραστης χαράς της ανάστασης. Αυτή είναι λοιπόν η σημασία και η δύναμη αυτών των δύο σημαντικών ημερών, όταν, έχοντας ολοκληρώσει τη Σαρακοστή, προετοιμαζόμαστε να ακολουθήσουμε τον Χριστό στο εθελούσιο πάθος Του, στη νικητήρια κάθοδό Του στο θάνατο, και στην πανένδοξη ανάστασή Του την τρίτη ημέρα.
Από το βιβλίο «π. Αλέξανδρος Σμέμαν
ΕΟΡΤΟΛΟΓΙΟ
ΕΤΗΣΙΟΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣΤΙΚΟΣ ΚΥΚΛΟΣ
ΒΙΩΣΗ ΤΗΣ ΠΙΣΤΗΣ- Β΄
Μετάφραση από το Αγγλικό:
Ιωσήφ Ροηλίδης
ΕΚΔΟΣΕΙΣ
Το είδα και μου άρεσε στο forum " H ΑΓΚΑΛΙΑ ΤΗΣ ΠΑΝΑΓΙΑΣ"
Ο Χριστός βρισκόταν μακριά από την Ιερουσαλήμ όταν πέθανε ο Λάζαρος ,και μόλις τέσσερις μέρες αργότερα έφθασε στη Βηθανία όπου συνάντησε τις αδελφές του Λαζάρου, τη Μάρθα και τη Μαρία ,και τους στενοχωρημένους και κλαμένους φίλους του. Το ευαγγέλιο του αγίου Ιωάννη εξιστορεί με λεπτομέρειες αυτή τη συνάντηση, αρχίζοντας από τη συζήτησή του με τη Μάρθα και τη Μαρία. Και οι δυο τους λένε στο χριστό: «Κύριε ει ης ώδε, ουκ αν απέθανέ μου ο αδελφός» ( Ιωαν. 11,32) .
Και ο Χριστός απαντά: «αναστήσεται ο αδελφός σου» ( Ιωαν. 11,23 ) . Άσχετα όμως από αυτή την απάντηση ,όταν είδε το κλάμα των αδελφών και των φίλων τους, ο Ίδιος «ενεβριμήσατο τω πνεύματι και ετάραξεν αυτόν…» ( Ιωαν.11,33 ) . Πλησιάζοντας στον τάφο, έκλαυσε κι ο ίδιος , κι οι γύρω του είπαν: «ίδε πως εφίλει αυτόν! » ( Ιωαν. 11,36) . Ο Χριστός διέταξε να απομακρυνθεί η πέτρα που σκέπαζε τον τάφο. Και όταν αφαιρέθηκε η πέτρα , «φωνή μεγάλη εκραύγασε∙ Λάζαρε δεύρο έξω, και εξήλθεν ο τεθνηκώς δεδεμένος τους πόδας και τας χείρας κειρίαις…» ( Ιωάν. 11, 43-44). Ποιο είναι το νόημα αυτού του γεγονότος που η Εκκλησία γιορτάζει τόσο λαμπρά ,τόσο πανηγυρικά, τόσο νικητήρια το Σάββατο του Λαζάρου; Πως μπορούμε να συμβιβάσουμε τη θλίψη και τα δάκρυα του Χριστού με τη δύναμη να εγείρει τους νεκρούς; Με ολόκληρο τον εορτασμό η Εκκλησία επαναλαμβάνει πως ο Χριστός κλαίει επειδή ,βλέποντας το θάνατο του φίλου Του, βλέπει επίσης και τη νίκη του θανάτου πάνω σ’ ολόκληρο τον κόσμο∙ βλέπει πως ο θάνατος ,που δε δημιουργήθηκε από το Θεό, σφετερίστηκε το θρόνο Του και τώρα κυριαρχεί στον κόσμο, δηλητηριάζοντας τη ζωή, μετατρέποντας τα πάντα σε άσκοπο ρεύμα ημερών που κυλούν ανελέητα προς την άβυσσο. Κατόπιν έρχεται η εντολή , « Λάζαρε, δεύρο έξω»! Εδώ έχουμε το θαύμα της αγάπης που θριαμβεύει πάνω στο θάνατο, ακούμε μια εντολή που αναγγέλλει τον πόλεμο του Χριστού κατά του θανάτου, μια υπόσχεση πως ο ίδιος ο θάνατος θα καταστραφεί και θα εξαφανιστεί. Ο ίδιος ο Χριστός, που σημαίνει ο ίδιος ο Θεός, η ίδια η αγάπη και η ζωή, για να καταστρέψει το θάνατο και το σκοτάδι του, κατεβαίνει στον τάφο, για να αντιμετωπίσει πρόσωπο με πρόσωπο το θάνατο, για να τον εκμηδενίσει και να μας χαρίσει την αιώνια ζωή την οποία ο Θεός μας δημιούργησε να κατέχουμε.
Την άλλη μέρα ο Χριστός μπαίνει στα Ιεροσόλυμα . Τη φορά αυτή όμως δεν μπαίνει όπως προηγουμένως άγνωστος και αφανής. Όχι, τώρα Αυτός, που δεν είχε ποτέ πριν επιζητήσει τη δύναμη και τη δόξα, προετοιμάζεται για το θρίαμβο. Ζητά από τους μαθητές Του να φέρουν έναν «πώλο όνου», και καθισμένος πάνω του εισήλθε στην πόλη με τη συνοδεία ενός πλήθους μεγάλων και παιδιών που κράταγαν κλάδους φοινίκων στα χέρια τους. Οι μεγάλοι και τα παιδιά Τον χαιρετίζουν με έναν αρχαίο χαιρετισμό που επιφυλασσόταν μόνο στο βασιλιά: «Ωσαννά… ευλογημένος ο ερχόμενος εν ονόματι Κυρίου∙ ωσαννά εν τοις υψίστοις. και εισελθόντος αυτού εις Ιεροσόλυμα εσείσθη πάσα η πόλις …» ( Ματθ. 21, 9-10 ) . Τι σημαίνει αυτό το πλήθος, αυτοί οι κλάδοι των φοινίκων, αυτή η θυελλώδης βασιλική υποδοχή, αυτή η θριαμβευτική χαρά; Γιατί να μνημονεύουμε αυτό το γεγονός κάθε χρόνο με την ίδια ακριβώς χαρά, σαν να στεκόμασταν οι ίδιοι στο δρόμο αυτής της ιερής πόλης περιμένοντας, χαιρετίζοντας , υμνώντας και επαναλαμβάνοντας τα ίδια λόγια , τα ίδια «Ωσαννά»; Αυτό σημαίνει πως ο Χριστός ήταν βασιλιάς, ακόμη και μιας μόνο πόλης μακριά από μας. Σημαίνει πως βασίλευε , πως ο λαός τον αναγνώριζε ως βασιλιά! Μάλιστα, μίλησε για τη Βασιλεία του Θεού, και για τη μέλλουσα βασιλεία Του. Τη μέρα όμως αυτή, έξι μέρες πριν από το Πάσχα, αποκαλύπτει το επίγειο βασίλειό Του, το ανοίγει, προσκαλώντας τους ανθρώπους, και όλους εμάς, να γίνουμε πολίτες αυτού του Βασιλείου του Χριστού, υπήκοοι αυτού του ταπεινού Βασιλιά, ενός βασιλιά χωρίς επίγεια εξουσία και δύναμη, αλλά με την παντοδύναμη αγάπη.
Ζούμε σ’ ένα κόσμο , κάτω από κυβερνήσεις που έχουν απαρνηθεί το Θεό και ασχολούνται μόνο με τον εαυτό τους, φυλάγοντας ζηλότυπα την εξουσία , τη δύναμη και τις νίκες τους. Δεν υπάρχει σχεδόν κανένας τόπος σ’ αυτόν τον κόσμο για τη αγάπη του Θεού, το φως και τη χαρά του Θεού. Αυτή όμως τη μοναδική μέρα του χρόνου, όταν βρισκόμαστε σε ξεχειλισμένες εκκλησίες, σηκώνοντας τους κλάδους φοινίκων και ξανακούγοντας την βροντή του βασιλικού «Ωσαννά», λέμε στους εαυτούς μας και στον κόσμο: η Βασιλεία του Χριστού ζει. Η βασιλεία που έλαμψε τόσο φωτεινά εκείνη την ημέρα στα Ιεροσόλυμα δεν πέθανε, δεν αφανίστηκε, δεν εξαφανίστηκε από προσώπου της γης. Λέμε στο Θεό: είσαι ο μόνος Κύριος, είσαι ο μόνος μας Βασιλιάς∙ γνωρίζουμε και πιστεύουμε και βεβαιώνουμε πως αυτή η βασιλεία της αγάπης Σου θα νικήσει την αμαρτία, το κακό και το θάνατο. Κανείς δεν μπορεί να μας αφαιρέσει τη χαρά αυτής της πίστης, ακόμη κι όταν οι άλλοι κατευθύνουν κάθε ελπίδα τους στη δύναμη και τη βία, ακόμη κι όταν πιστεύουν μόνο στις σφαίρες, στις φυλακές, στον τρόμο και στα βασανιστήρια. Όχι, αυτή η βασιλεία της βίας, του κακού και του ψεύδους δε θα σταθεί. Θα καταρρεύσει, όπως κάθε προηγούμενη βασιλεία κατέρρευσε, όπως εξαφανίστηκε κάθε πρώην τύραννος. Αλλά το Βασίλειό Σου, Κύριε, θα παραμείνει. Και ο καιρός θα έρθει όταν με την αγάπη Σου θα σκουπίσεις κάθε δάκρυ από τα μάτια μας, θα διαλύσεις κάθε λύπη με τη χαρά Σου, και θα γεμίσεις τον κόσμο που Εσύ δημιούργησες με το φως της αθανασίας.
Μετά τη νίκη Του την Κυριακή των Βαΐων, γνωρίζουμε πως ο Χριστός αρχίζει την κάθοδό Του στην οδύνη και στο θάνατο. Ο πυρσός όμως που άναψε εκείνη τη μέρα θα φωτίσει ακόμα και εκείνο το αβυσσαλέο σκοτάδι . Πέρα από το σταυρό του και το θάνατο ανατέλλει η αυγή της ανέκφραστης χαράς της ανάστασης. Αυτή είναι λοιπόν η σημασία και η δύναμη αυτών των δύο σημαντικών ημερών, όταν, έχοντας ολοκληρώσει τη Σαρακοστή, προετοιμαζόμαστε να ακολουθήσουμε τον Χριστό στο εθελούσιο πάθος Του, στη νικητήρια κάθοδό Του στο θάνατο, και στην πανένδοξη ανάστασή Του την τρίτη ημέρα.
Από το βιβλίο «π. Αλέξανδρος Σμέμαν
ΕΟΡΤΟΛΟΓΙΟ
ΕΤΗΣΙΟΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣΤΙΚΟΣ ΚΥΚΛΟΣ
ΒΙΩΣΗ ΤΗΣ ΠΙΣΤΗΣ- Β΄
Μετάφραση από το Αγγλικό:
Ιωσήφ Ροηλίδης
ΕΚΔΟΣΕΙΣ
Το είδα και μου άρεσε στο forum " H ΑΓΚΑΛΙΑ ΤΗΣ ΠΑΝΑΓΙΑΣ"
Γιατί τόσες πολλές παγκόσμιες Ημέρες
Ποιος είναι άραγε ο σκοπός που σχεδόν κάθε μέρα εορτάζουμε και μια παγκόσμια Ημέρα; Έχουμε πήξει από ένα σωρό παγκόσμιες ημέρες ,με ένα σωρό διαφορετικά θέματα, που μερικές από αυτές είναι γελοίες αλλά και μπορούν να σου προξενέσουν οργή. Σκέψου μόνο ότι στις 14 Μαρτίου (ένα μηνα μετά του Αγίου Βαλεντίνου) είναι η παγκόσμια Ημέρα της Πεολειχίας και στις 8 Αυγούστου έχουμε και παγκόσμια ημέρα του Οργασμού. Τί άλλο θα σκεφτούν οι σατανάδες για μας εξοντώσουν και να πετύχουν το σχεδίο τους!!!
Ποιο λοιπόν είναι το σχεδιό τους; Ελπίζω όσοι με διαβάζετε να γνωρίζετε το σχεδιό τους και να μην περιμένετε να το ακούσετε για πρώτη φορά από εδώ. Είναι με μια λέξη" η παγκοσμιοποίηση", το σχεδιό τους.
Σιγα μη συγκινηθηκαν αυτοί για την προστασία των ανθρώπων από το AIDS ή του Καρκίνου. Έχουν κάνει τάχα και μέρες αφιερωμένες κατά αυτων των νοσημάτων ενώ είναι δικά τους δημιουργηματα και το AIDS και ο Καρκίνος. Με άλλα λόγια , έχουν δημιουργήσει ένα σωρό παγκόσμιες ημέρες ώστε να φέρουν πιο κοντά τα έθνη και να τα υποτάξουν στον αρχηγό τους μετά.Προσπαθούν να κάνουν ΄όλα τα έθνη να εορτάζουν μαζί τις παγκόσμιες ημέρες. Κάτι αντίστοιχο συνέβη και με τους Ολυμπιακούς Αγώνες. Εγώ, λοιπόν αδέρφια, σας παροτρύνω να μην δίνουμε σημασία σε τέτοιες ημέρες και να μην τις εορτάζουμε καν, διότι είναι του αντιχρίστου έργα. Δεν χρειάζεται να περιμένουμε να ΄ρθει η 14 Μαρτίου για να κάνουμε στοματικό έρωτα με τον συντροφό μας ή να δείχνουμε τον απαραίτητο σεβασμό στη γη μόνο στις 27 Μαρτίου ,κλείνωντας για μια ώρα τα φώτα. Αν είμαστε οικολόγοι και αγαπούμε τη φυση πρέπει να κλείνουμε από μόνοι μας τα φωτα ή να κάνουμε οικονομία στις δαπάνες ηλεκτρικού ρεύματος.
Παρεμπειπτόντως,ξέχασα να σας πω, πως η αφορμή να συγγράψω αυτο το μικρό κείμενο μου δόθηκε από την χθεσινή ημέρα όπου εορταζόταν η παγκόσμια ημέρα της γης. Και όσο παράξενο και αν φανεί σε κάποιους, δεν γνωριζα μέχρι χθες στις 8.30 το βράδυ ότι όλος ο πλανήτης θα κλείσει τα φωτα για μια ώρα. Το αντελήφθηκα χθες το βράδυ όταν σχεδόν όλη η πόλη μου δεν είχε φώτα και ρώτησα να μάθω γιατί. Και λυπάμαι πολύ, που υπάρχουν άτομα που πιστεύουν ότι κλείνοντας τα φωτα για μια ωρα σέβονται τη γη και τη φύση. Πρόκειται απλά περί υποκρισίας, γιατί όπως είπα και παραπάνω σιγά μην συγκινηθηκαν αυτοί για την προστασία της γής. Θυμησου μόνο τις πυρκαγιές σε όλα τα δάση της γης. Αυτοί οι σατανάδες τις βάζουν που έρχονται μετά και δημιουργούν και ημέρα υπέρ της γης. Ουαί υμιν Υποκριταί!
Τέλος και για όσους δεν γνωρίζουν οι ημέρες αυτές καθορίζονται από τον Οργανισμό Ηνωμένων Εθνών, και μερικούς ακόμη επίσημους φορείς, όπως είναι ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας, στην περίπτωση της Διεθνούς Ημέρας Κατά του Καπνίσματος. Και καταλαβαίνετε τι σημαίνει ΟΗΕ και διάφορες παγκόσμιες οργανώσεις!
ΠΡΟΒΛΕΨΕΙΣ ΣΤΟΙΧΗΜΑΤΟΣ & ΠΡΟΠΟ
329: ΛΙΛ -ΜΟΝΠΕΛΙΕ : Χ/1 4,20€
375: ΦΕΝΛΟ-ΑΙΝΤΧΟΒΕΝ: 2 : 1,45€
280: ΝΑΠΟΛΙ-ΚΑΤΑΝΙΑ : Χ/1 : 4,00€
ΠΟΛ/ΣΤΗΣ 1,5€
ΤΕΛΙΚΗ ΑΠΟΔΟΣΗ:36.5 €
- ΑΕΚ-ΠΑΝΙΩΝΙΟΣ : 1
- ΑΡΗΣ- ΛΕΒΑΔΕΙΑΚΟΣ: 1
- ΑΤΡΟΜΗΤΟΣ-ΠΑΝΑΘΗΝΑΙΚΟΣ: Χ2
- ΗΡΑΚΛΗΣ -ΓΙΑΝΝΕΝΑ 1
- ΚΑΒΑΛΑ -ΕΡΓΟΤΕΛΗΣ:1
- ΛΑΡΙΣΑ-ΠΑΟΚ :1
- ΘΡΥΛΟΣ-ΞΑΝΘΗ: 1
Καυτή έρευνα : Πόσο σέξ θέλουν οι γυναίκες
Ένας φίλος με έπρηζε συνέχεια (και με την καλή και την κακή έννοια) πως οι γυναικες σκέφτονται το σεξ περισσότερο από εμάς (ενν . τους άντρες). Εγώ πάλι διαφωνούσα και ισχυριζομουν το αντιθετο. Δυστυχώς,'έχω πέσει κατά πολύ έξω αν ισχύει η παρακάτω έρευνα του Πανεπιστημίου Queens στον Καναδά. Σας την παραθέτω όπως την βρηκα στο www.menslounge.gr:
Το θέλουν όσο και οι άντρες; Το θέλουν περισσότερο; Αν οι στατιστικές λένε πως ο άντρας σκέφτεται το σεξ κάθε δυο λεπτά, πόσο απασχολεί το συγκεκριμένο θέμα τον γυναικείο εγκέφαλο;
Η έρευνα του Πανεπιστημίου Queens στον Καναδά δημοσιεύτηκε στους New York Times και τα αποτελέσματα δεν μπορούσαν να αμφισβητηθούν.
Αντρες και γυναίκες, straight ή gay, ξάπλωσαν σε αναπαυτικούς καναπέδες μιας ευρύχωρης άιθουσας του πανεπιστημίου και δέχτηκαν να συνδέσουν τα γεννητικά τους όργανα με ειδικούς μετρητές σεξουαλικού ερεθσιμού (στους άντρες μετρητές στύσης, στις γυναίκες ειδικά φωτόμετρα εντός του κόλπου που μετρούν την ανάκλαση του φωτός λόγω έκκρισης υγρών).
Κατόπιν, παρακολούθησαν μικρά video clip με ερωτικό περιεχόμενο, ενώ παράλληλα, είχαν στη διάθεσή τους κι ένα joystick σαν εκείνα των τηλεπαιχνιδιών – πατώντας το κουμπί επιβεβαίωναν τον ερεθισμό τους.
Τα video clip είχαν για θέμα σεξ μεταξύ ετερόφυλων ή ομοφυλόφιλων ζευγαριών, άντρες που περπατούσαν γυμνοί, γυναίκες που έκαναν γυμναστικές ασκήσεις ολόγυμνες και ένα ζευγάρι …πιθήκων που έβγαζαν τα μάτια τους on camera. Τα συμπεράσματα όσον αφορά στις γυναίκες επιβεβαίωσαν για άλλη μια φορά το λαϊκό άσμα «άλλα μου λεν τα μάτια σου, και άλλα η καρδιά σου».
Σχεδόν στην πλειοψηφία τους οι άντρες αποδείχτηκαν …ειλικρινείς. Πλήρης συμφωνία πάνω και κάτω κεφαλιού: Ο,τι έλεγε το πέος τους, έλεγε και το μυαλό τους. Οι straight άντρες φούντωναν βλέποντας ετερόφυλα ή λεσβιακά ζευγάρια να «τρίβουν το πιπέρι», ή γυναίκες γυμνές σε ασκήσεις, ενώ αδιαφορούσαν στις gay αντρικές σκηνές.
Παράλληλα, η θέα των δυο πιθήκων να το παίζουν πορνοστάρ δεν ξύπνησε μέσα τους κανένα πρωτόγονο ένστικτο. Οι διαθέσεις τους επιβεβαιώθηκαν και με το πάτημα των πλήκτρων στα joypad.
Αν περιμένατε οι γυναίκες να δείξουν τόσο απλοϊκή συμπεριφορά, τότε μάλλον δεν τις ξέρετε καλά. Το γενικό επιστημονικό συμπέρασμα συνοψίζεται στις λέξεις «αλλού γι αλλού». Η λίμπιντό τους χτύπησε κόκινο στο πορνό με ζευγάρια οποιουδήποτε συνδιασμού, ενώ …καλοείδαν τις γυμνές γυναίκες περισσότερο από τους γυμνούς άντρες (να ‘τα μας…). Το καλύτερο:
Οι δυο πίθηκοι-πορνοσταρ ξύπνησαν μέσα τους το ζώο περισσότερο από τους άντρες. Αυτά βέβαια σε ό,τι αφορά στις μετρήσεις του ειδικού οργάνου, γιατί οι ίδιες μέσω του joypad τις επιβεβαίωσαν ελάχιστα ή και καθόλου. Στις λεσβιακές σκηνές οι straight γυναίκες δήλωσαν αδιαφορία (αν και τα όργανα εντός του κόλπου έγραψαν νούμερα), ενώ φυσικά απέσυραν την ψήφο τους στην πιθηκο-τσόντα (πάλι αντίθετα με τις μετρήσεις).
Ο μακαρίτης Ζίγκμουντ Φρόϊντ το χε πει εκατο ολόκληρα χρόνια πριν «Το μέγα ερώτημα που δεν απαντήθηκε ποτέ και και δεν κατάφερα να απαντήσω ούτε εγώ, παρόλα τα 30 χρόνια που ξόδεψα ερευνώντας τη γυναικεία ψυχή, είναι ένα: Τι θέλει επιτέλους μια γυναίκα;».
Ακόμα δεν ξέρουμε αγαπητέ Δόκτωρ. Άλλη μια εξίσου έγκυρη έρευνα από το περιφημο ιντσιτούτο Kinsey απέδειξε με χρήση μαγνητικής τομογραφίας πως ο γυναικείος εγκέφαλος κατά τη διάρκεια της ωορρηξίας έλκεται όπως η μέλισσα το μέλι από «βαριά αντρικά» χαρακτηριστικά:
Μπράτσα, θεληματικό πηγούνι κ.λπ. (βλέπε κηπουροί, μπετατζήδες και καθαριστές πισίνας). Σε άλλες φάσεις του κύκλου η προτίμηση επιστρέφει σε άντρες με μυαλό και προσωπικότητα. Οσο για το Πανεπιστήμιο της California, η μελετη των δικών του ερευνητών έστειλε τις φαντασιώσεις μας στη στρατόσφαιρα:
Ενώ για τους άντρες η άυξηση της λίμπιντο ισοδυναμεί με στόχευση στο αντικείμενο του πόθου (γυναίκες αν είναι straight, αντρες αν είναι gay) στις γυναίκες η αύξηση της λίμπιντο ισοδυναμεί με έλξη προς τα δυο φύλα αδιακρίτως!
Δηλαδή γιατρέ μου αν την κάνω «τούρμπο», δε θα πει όχι αν της προτείνω ένα τριο με τη φίλη της; Δυστυχώς τα πράγματα δεν είναι τόσο απλά. Οι γυναίκες δεν έρχονται στο κέφι κατά παραγγελία – κι αυτός είναι ο λόγος που το Viagra απέτυχε στην περίπτωσή τους.
Ορμόνες όπως η τεστοστερόνη, που έδειξε σημάδια αύξησης του σεξουαλικού ερεθισμού σε πειράματα και η οκυτοκίνη, που ενεργοποιεί αισθήματα έλξης κι εμπιστοσύνης, ακόμα κι αν μπορούσαμε να τη ρίξουμε στο ποτό της, δεν αρκούν για να την πείσεις να σε ακολουθήσει στο κρεβάτι.
Ακόμα περισσότερο, το φύλο δεν παίζει τόσο ρόλο όσο το άτομο (αγχωθήκατε;). Αυτό που ουσιαστικά λειτουργεί είναι πως μια γυναίκα είναι μεν αναπάσα στιγμή διαθέσιμη, και μάλιστα το ερωτικό της πεδίο είναι πολύ πιο ευρύ από το αντρικό – αλλά για να πετάξει από πάνω της τα ρούχα, θα πρέπει να συμβάλλουν πολλοί περισσότεροι παράγοντες.
Γι αυτό, μάθε τις 10 εγγυημένες περιπτώσεις που είναι έτοιμη για σεξ (έστω κι αν δεν το λέει) κι εκμεταλλεύσου το αναλόγως!
Σάββατο 27 Μαρτίου 2010
ΣΑΒΒΑΤΟ ΤΟΥ ΛΑΖΑΡΟΥ & ΕΘΝΙΚΟΤΗΤΑ ΤΟΥ ΛΑΖΑΡΟΥ
Η Μεγάλη Τεσσαρακοστή ολοκληρώνεται και καταλήγει σε δυο λαμπρές, εόρτιες ημέρες, ή μάλλον σε μια διπλή εορτή. Είναι το Σάββατο του Λαζάρου, κατά το οποίο μνημονεύουμε την έγερση του επιστήθιου φίλου του Χριστού Λαζάρου, και η Κυριακή των Βαΐων, που εορτάζουμε τη θριαμβευτική είσοδο του Χριστού στα Ιεροσόλυμα έξι μέρες πριν προδοθεί και υποστεί το σταυρικό θάνατο. Κατά τις δύο αυτές λαμπρές ημέρες η Εκκλησία μάς αποκαλύπτει το αυθεντικό νόημα της εθελούσιας θυσίας του Χριστού και του λυτρωτικού Του θανάτου, πριν εισέλθουμε στη θλίψη και το σκοτάδι του πάθους, πριν ξαναγίνουμε μάρτυρες της οδύνης του Χριστού.
Ο Χριστός βρισκόταν μακριά από την Ιερουσαλήμ όταν πέθανε ο Λάζαρος, και μόλις τέσσερις μέρες αργότερα έφθασε στη Βηθανία όπου συνάντησε τις αδελφές του Λαζάρου, τη Μάρθα και τη Μαρία, και τους στενοχωρημένους και κλαμένους φίλους του. Το ευαγγέλιο του αγίου Ιωάννη εξιστορεί με λεπτομέρειες αυτή τη συνάντηση, αρχίζοντας από τη συζήτησή Του με τη Μάρθα και τη Μαρία.
Και οι δυο τους λένε στο Χριστό, «Κύριε ει ης ώδε, ουκ αν απέθανέ μου ο αδελφός» (Ιωαν. 11, 32). Και ο Χριστός απαντά: «αναστήσεται ο αδελφός σου» (Ιωαν. 11, 23). Άσχετα όμως από αυτή την απάντηση, όταν είδε το κλάμα των αδελφών και των φίλων τους, ο Ίδιος «ενεβριμήσατο τω πνεύματι και ετάραξεν αυτόν...» (Ιωαν. 11, 36). Ο Χριστός διέταξε να απομακρυνθεί η πέτρα που σκέπαζε τον τάφο. Και όταν αφαιρέθηκε η πέτρα, «φωνή μεγάλη εκραύγασε Λάζαρε, δεύρο έξω, και εξήλθεν ο τεθνηκώς δεδεμένος τους πόδας και τας χείρας κειρίαις...» (Ιωαν. 11, 43- 44). Ποιο είναι το νόημα αυτού του γεγονότος που η Εκκλησία γιορτάζει τόσο λαμπρά, τόσο πανηγυρικά, τόσο νικητήρια το Σάββατο του Λαζάρου; Πώς μπορούμε να συμβιβάσουμε τη θλίψη και τα δάκρυα του Χριστού με τη δύναμη να εγείρει τους νεκρούς;
Με ολόκληρο τον εορτασμό η Εκκλησία επαναλαμβάνει πως ο Χριστός κλαίει επειδή, βλέποντας το θάνατο του φίλου Του, βλέπει επίσης και τη νίκη του θανάτου πάνω σ’ ολόκληρο τον κόσμο, βλέπει πως ο θάνατος, που δε δημιουργήθηκε από το Θεό, σφετερίστηκε το θρόνο Του και τώρα κυριαρχεί στον κόσμο, δηλητηριάζοντας τη ζωή, μετατρέποντας τα πάντα σε άσκοπο ρεύμα ημερών που κυλούν ανελέητα προς την άβυσσο. Κατόπιν έρχεται η εντολή, «Λάζαρε, δεύρο έξω»! Εδώ έχουμε το θαύμα της αγάπης που θριαμβεύει πάνω στο θάνατο, ακούμε μια εντολή που αναγγέλλει τον πόλεμο του Χριστού κατά του θανάτου, μια υπόσχεση πως ο ίδιος ο θάνατος θα καταστραφεί και θα εξαφανιστεί. Ο ίδιος ο Χριστός, που σημαίνει ο ίδιος ο Θεός, η ίδια η αγάπη και η ζωή, για να καταστρέψει το θάνατο και το σκοτάδι του, κατεβαίνει στον τάφο, για να αντιμετωπίσει πρόσωπο με πρόσωπο το θάνατο, για να τον εκμηδενίσει και να μάς χαρίσει την αιώνια ζωή την οποία ο Θεός μάς δημιούργησε να κατέχουμε.
Από το βιβλίο
«Εορτολόγιο -
Ετήσιος Εκκλησιαστικός Κύκλος»
Αλέξανδρος Σμέμαν
Εκδ. Ακρίτας
Αυτά για το θαύμα της Αναστάσεως του Λαζάρου..... Όμως τι εθνικότητας ήταν ο Λάζαρος; Θα σας απαντήσω έχοντας κάποιες επιφυλλάζεις, καθώς αυτη την μικρή έρευνα την έκανα εγώ. Θα παρακαλούσα όμως όποιος έχει περισσότερα στοιχεία και γνωρίζει κάτι παραπάνω που είτε συμφωνουν είτε διαφωνούν με τα παρακάτω ας μου το πει. Καταρχάς, αναλύοντας την ετυμολογία της λέξεως "Λάζαρος" εκ του αρχαίου ελληνικού ρήματος που θα πεί πιάνω,λαμβάνω,αρπάζω κτλ. συμπεραίνουμε πως το Όνομα "Λάζαρος" είναι ελληνικό και σημαίνει κάτι στην ελληνική γλώσσα όπως όλα τα ελληνικά ονομάτα.Εξ΄άλλου, πως τρεφόταν ο Λάζαρος.αρπάζοντας κάτι ψιχουλα από έναν πλούσιο της τότε εποχής. Ένα άλλο στοιχείο που μας παραπέμπει στο συμπέρασμα πως ο Λάζαρος ήταν έλληνας είναι η προελευσή του, συμφωνα με τα Ευαγγέλια. Ο Ιωάννης μας λέει πως ήταν από την Βηθανία, μια πολή στην περιοχή της Γαλιλαίας ή αλλίως στη "δεκάπολις" όπου ηταν περιοχή όπου επικρατούσε το ελληνικο στοιχείο. Αυτά είχα να σας πω για τον Λάζαρο. Τώρα αν θέλετε τα πιστεύτε !!!!!!!
Ο Χριστός βρισκόταν μακριά από την Ιερουσαλήμ όταν πέθανε ο Λάζαρος, και μόλις τέσσερις μέρες αργότερα έφθασε στη Βηθανία όπου συνάντησε τις αδελφές του Λαζάρου, τη Μάρθα και τη Μαρία, και τους στενοχωρημένους και κλαμένους φίλους του. Το ευαγγέλιο του αγίου Ιωάννη εξιστορεί με λεπτομέρειες αυτή τη συνάντηση, αρχίζοντας από τη συζήτησή Του με τη Μάρθα και τη Μαρία.
Και οι δυο τους λένε στο Χριστό, «Κύριε ει ης ώδε, ουκ αν απέθανέ μου ο αδελφός» (Ιωαν. 11, 32). Και ο Χριστός απαντά: «αναστήσεται ο αδελφός σου» (Ιωαν. 11, 23). Άσχετα όμως από αυτή την απάντηση, όταν είδε το κλάμα των αδελφών και των φίλων τους, ο Ίδιος «ενεβριμήσατο τω πνεύματι και ετάραξεν αυτόν...» (Ιωαν. 11, 36). Ο Χριστός διέταξε να απομακρυνθεί η πέτρα που σκέπαζε τον τάφο. Και όταν αφαιρέθηκε η πέτρα, «φωνή μεγάλη εκραύγασε Λάζαρε, δεύρο έξω, και εξήλθεν ο τεθνηκώς δεδεμένος τους πόδας και τας χείρας κειρίαις...» (Ιωαν. 11, 43- 44). Ποιο είναι το νόημα αυτού του γεγονότος που η Εκκλησία γιορτάζει τόσο λαμπρά, τόσο πανηγυρικά, τόσο νικητήρια το Σάββατο του Λαζάρου; Πώς μπορούμε να συμβιβάσουμε τη θλίψη και τα δάκρυα του Χριστού με τη δύναμη να εγείρει τους νεκρούς;
Με ολόκληρο τον εορτασμό η Εκκλησία επαναλαμβάνει πως ο Χριστός κλαίει επειδή, βλέποντας το θάνατο του φίλου Του, βλέπει επίσης και τη νίκη του θανάτου πάνω σ’ ολόκληρο τον κόσμο, βλέπει πως ο θάνατος, που δε δημιουργήθηκε από το Θεό, σφετερίστηκε το θρόνο Του και τώρα κυριαρχεί στον κόσμο, δηλητηριάζοντας τη ζωή, μετατρέποντας τα πάντα σε άσκοπο ρεύμα ημερών που κυλούν ανελέητα προς την άβυσσο. Κατόπιν έρχεται η εντολή, «Λάζαρε, δεύρο έξω»! Εδώ έχουμε το θαύμα της αγάπης που θριαμβεύει πάνω στο θάνατο, ακούμε μια εντολή που αναγγέλλει τον πόλεμο του Χριστού κατά του θανάτου, μια υπόσχεση πως ο ίδιος ο θάνατος θα καταστραφεί και θα εξαφανιστεί. Ο ίδιος ο Χριστός, που σημαίνει ο ίδιος ο Θεός, η ίδια η αγάπη και η ζωή, για να καταστρέψει το θάνατο και το σκοτάδι του, κατεβαίνει στον τάφο, για να αντιμετωπίσει πρόσωπο με πρόσωπο το θάνατο, για να τον εκμηδενίσει και να μάς χαρίσει την αιώνια ζωή την οποία ο Θεός μάς δημιούργησε να κατέχουμε.
Από το βιβλίο
«Εορτολόγιο -
Ετήσιος Εκκλησιαστικός Κύκλος»
Αλέξανδρος Σμέμαν
Εκδ. Ακρίτας
Αυτά για το θαύμα της Αναστάσεως του Λαζάρου..... Όμως τι εθνικότητας ήταν ο Λάζαρος; Θα σας απαντήσω έχοντας κάποιες επιφυλλάζεις, καθώς αυτη την μικρή έρευνα την έκανα εγώ. Θα παρακαλούσα όμως όποιος έχει περισσότερα στοιχεία και γνωρίζει κάτι παραπάνω που είτε συμφωνουν είτε διαφωνούν με τα παρακάτω ας μου το πει. Καταρχάς, αναλύοντας την ετυμολογία της λέξεως "Λάζαρος" εκ του αρχαίου ελληνικού ρήματος που θα πεί πιάνω,λαμβάνω,αρπάζω κτλ. συμπεραίνουμε πως το Όνομα "Λάζαρος" είναι ελληνικό και σημαίνει κάτι στην ελληνική γλώσσα όπως όλα τα ελληνικά ονομάτα.Εξ΄άλλου, πως τρεφόταν ο Λάζαρος.αρπάζοντας κάτι ψιχουλα από έναν πλούσιο της τότε εποχής. Ένα άλλο στοιχείο που μας παραπέμπει στο συμπέρασμα πως ο Λάζαρος ήταν έλληνας είναι η προελευσή του, συμφωνα με τα Ευαγγέλια. Ο Ιωάννης μας λέει πως ήταν από την Βηθανία, μια πολή στην περιοχή της Γαλιλαίας ή αλλίως στη "δεκάπολις" όπου ηταν περιοχή όπου επικρατούσε το ελληνικο στοιχείο. Αυτά είχα να σας πω για τον Λάζαρο. Τώρα αν θέλετε τα πιστεύτε !!!!!!!
ΠΡΟΠΟ 25/3/10 ΠΡΟΒΛΕΨΕΙΣ
Ας δώσουμε μερικές προτάσεις στους φίλους μας του ΠΡΟΠΟ.
Σημείωση :
Τα δελτία μπορούν να καταθετηθουν στα πρακτορεία του ΟΠΑΠ εως τις 4!
- ΓΟΥΕΣΤ ΧΑΜ - ΣΤΟΟΥΝ: Χ
- ΓΟΥΛΒΣ-ΕΒΕΡΤΟΝ: 2
- ΜΠΕΡΜΙΧΑΝ-ΑΡΣΕΝΑΛ: 2
- ΤΣΕΛΣΙ-ΑΣΤΟΝ ΒΙΛΑ : 1
- ΒΕΝΤΕΡ-ΝΥΡΕΜΒΕΡΓΗ: 1
- ΜΑΪΝΤΖ-ΒΟΛΣΦΟΥΜΠΟΥΡΓΚ: 1Χ2
- ΜΠΑΓΙΕΡΝ-ΣΤΟΓΚΑΡΔΗ: 1
Σημείωση :
Τα δελτία μπορούν να καταθετηθουν στα πρακτορεία του ΟΠΑΠ εως τις 4!
Στο στόχαστρο των κακοποιών ο Ντάτολο με τον Ραούλ Μπράβο
Σύμφνα με τον Πρωταθλητή: σκηνές θρίλερ βίωσαν το βράδυ της Πέμπτης ο Ραούλ Μπράβο και Χεσούς Ντάτολο, σε μία νύχτα τρόμου που σίγουρα θα τους μείνει αξέχαστη και η οποία ευτυχώς είχε αίσιο τέλος! Οι δύο ποδοσφαιριστές του Ολυμπιακού βρέθηκαν στο σπίτι του Αργεντινού, για να παρακολουθήσουν τις αναμετρήσεις Νάπολι-Γιουβέντους και Ρεάλ-Χετάφε, αλλά ένα εντελώς απρόσμενο γεγονός τούς χάλασε την ηρεμία…
Ο Ντάτολο διαμένει στη μεζονέτα, που είχε παραχωρήσει παλιότερα η ΠΑΕ στον Ζίκο στην περιοχή της Βούλας. Κάποια στιγμή, η κοπελιά του Αργεντινού άκουσε κάτι θορύβους στον κάτω όροφο, ο οποίος επικοινωνεί με το γκαράζ, αλλά οι ποδοσφαιριστές του Θρύλου δεν έδωσαν σημασία. Όταν εκείνη επέμεινε, κατέβηκαν να δουν τι συμβαίνει και αντίκρισαν δύο άνδρες, με μαύρες κουκούλες στα πρόσωπα, οπλισμένους με καλάζνικοφ! Οι ληστές που είχαν μπει στο σπίτι δεν έχασαν την ψυχραιμία τους, έκαναν νόημα στους δύο ποδοσφαιριστές να σωπάσουν, τους ανέβασαν στο σαλόνι του σπιτιού, αφαίρεσαν απ’ τον Ντάτολο το χρυσό rolex ρολόι που φορούσε, πήραν περίπου 2.000 ευρώ που υπήρχαν στο σπίτι και μαζί τις πιστωτικές κάρτες των παικτών και αποχώρησαν σαν… κύριοι!
Μόλις σιγουρεύτηκαν για την αποχώρηση των ληστών, Ραούλ Μπράβο και Ντάτολο επικοινώνησαν με τους ανθρώπους του Ολυμπιακού και την αστυνομία, ενώ ο δεύτερος απ’ το σοκ που υπέστη ήθελε να πακετάρει τα πράγματά του και να επιστρέψει άμεσα στην Ιταλία! Τελικά οι «ερυθρόλευκοι» παράγοντες τον ηρέμησαν και φρόντισαν να μετακομίσει προσωρινά σε ξενοδοχείο, έως ότου τοποθετηθούν συστήματα ασφαλείας στο σπίτι, για να μπορέσει να επιστρέψει…
Ο Ντάτολο διαμένει στη μεζονέτα, που είχε παραχωρήσει παλιότερα η ΠΑΕ στον Ζίκο στην περιοχή της Βούλας. Κάποια στιγμή, η κοπελιά του Αργεντινού άκουσε κάτι θορύβους στον κάτω όροφο, ο οποίος επικοινωνεί με το γκαράζ, αλλά οι ποδοσφαιριστές του Θρύλου δεν έδωσαν σημασία. Όταν εκείνη επέμεινε, κατέβηκαν να δουν τι συμβαίνει και αντίκρισαν δύο άνδρες, με μαύρες κουκούλες στα πρόσωπα, οπλισμένους με καλάζνικοφ! Οι ληστές που είχαν μπει στο σπίτι δεν έχασαν την ψυχραιμία τους, έκαναν νόημα στους δύο ποδοσφαιριστές να σωπάσουν, τους ανέβασαν στο σαλόνι του σπιτιού, αφαίρεσαν απ’ τον Ντάτολο το χρυσό rolex ρολόι που φορούσε, πήραν περίπου 2.000 ευρώ που υπήρχαν στο σπίτι και μαζί τις πιστωτικές κάρτες των παικτών και αποχώρησαν σαν… κύριοι!
Μόλις σιγουρεύτηκαν για την αποχώρηση των ληστών, Ραούλ Μπράβο και Ντάτολο επικοινώνησαν με τους ανθρώπους του Ολυμπιακού και την αστυνομία, ενώ ο δεύτερος απ’ το σοκ που υπέστη ήθελε να πακετάρει τα πράγματά του και να επιστρέψει άμεσα στην Ιταλία! Τελικά οι «ερυθρόλευκοι» παράγοντες τον ηρέμησαν και φρόντισαν να μετακομίσει προσωρινά σε ξενοδοχείο, έως ότου τοποθετηθούν συστήματα ασφαλείας στο σπίτι, για να μπορέσει να επιστρέψει…
Παρασκευή 26 Μαρτίου 2010
ΧΟΥΝΤΟΧΟΪΔΗΣ, ο ΤΙΜΩΡΟΣ
"Κατά τη διάρκεια της στρατιωτικής παρέλασης στην Αθήνα για την επέτειο της 25ης Μαρτίου, ομάδα της Μονάδας Υποβρύχιων Αποστολών του Λιμενικού Σώματος φώναξε ακραία ρατσιστικά συνθήματα, όπως καταδεικνύει και σχετικό βίντεο.
Επαναλαμβάνω κατηγορηματικά ότι τέτοιες συμπεριφορές δεν αρμόζουν σε κανέναν ένστολο που έχει ορκιστεί στο Σύνταγμα και στους νόμους του κράτους. Κανείς ανεγκέφαλος δεν έχει το δικαίωμα να αμαυρώνει την υπηρεσία του και τον εορτασμό μιας ιστορικής ημέρας μνήμης με ρατσιστικά συνθήματα μίσους και ξενοφοβίας.
Προφανώς και εγείρονται σημαντικά ερωτήματα για το επίπεδο της εκπαίδευσης, για τα επικίνδυνα στερεότυπα που εκκολάπτονται ή ενθαρρύνονται σε κάθε Σώμα που είναι επιφορτισμένο με την ασφάλεια της χώρας. Είναι ανάγκη όμως να διαχωριστεί η επιχειρησιακή ετοιμότητα από την ακρότητα, το μίσος και το ρατσισμό σε κάθε έκφρασή τους. Αυτοί οι κύριοι δεν έχουν θέση στο Λιμενικό Σώμα."
Χθες στην παρέλαση, οι άντρες της ΟΥΚ φώναζαν διάφορα πατριωτικά συνθήματα.Αυτά τα συνθήματα ικανοποίησαν και ευχαρίστησαν τις ελληνικές οικογένειες που παρακολουθούσαν την παρέλαση. Ίσως να έννοιωσαν ένα είδος ασφάλειας υπό την Σκέπη του Ελληνικού Στρατού. Διότι σε αυτη τη χώρα μονον ο Στρατός μας έχει απομείνει τον οποίο τον χτυπάνε διαρκώς. Αντιθέτως, αυτά τα εξαιρετικά συνθήματα, τα οποία έβγαιναν από τις καρδιές των ΟΥΚάδων και όχι από τα χείλη τους, εξόργισαν τον Χρυσοχοίδη και Διάφορους Προοδευτικάρους. Μάλιστα, ο Χρυσοχοϊδης κάλεσε σε διαθεσιμότητα τον επικεφαλής των ΟΥΚ για τα <<ρατσιστικά>> συνθήματα μίσους. Αναλυτικότερα, αυτός ο ακατονόμαστος δήλωσε στο Δελτίο τύπου τα εξής. Επαναλαμβάνω κατηγορηματικά ότι τέτοιες συμπεριφορές δεν αρμόζουν σε κανέναν ένστολο που έχει ορκιστεί στο Σύνταγμα και στους νόμους του κράτους. Κανείς ανεγκέφαλος δεν έχει το δικαίωμα να αμαυρώνει την υπηρεσία του και τον εορτασμό μιας ιστορικής ημέρας μνήμης με ρατσιστικά συνθήματα μίσους και ξενοφοβίας.
Προφανώς και εγείρονται σημαντικά ερωτήματα για το επίπεδο της εκπαίδευσης, για τα επικίνδυνα στερεότυπα που εκκολάπτονται ή ενθαρρύνονται σε κάθε Σώμα που είναι επιφορτισμένο με την ασφάλεια της χώρας. Είναι ανάγκη όμως να διαχωριστεί η επιχειρησιακή ετοιμότητα από την ακρότητα, το μίσος και το ρατσισμό σε κάθε έκφρασή τους. Αυτοί οι κύριοι δεν έχουν θέση στο Λιμενικό Σώμα."
Σιγά ρε ΠΡΟ.ΠΟ.τζη ΒΟΒΗΘΗΚΑΜΕ ! Εγώ σε ενημερώνω πως θα πάρεις την ανάλογη απάντηση από αυτά τα παλικάρια, τον αρχηγό τους αλλά και από εμάς τους απλούς πολίτες που τους συμπαρεστεκόμαστε και γουστάραμε πολύ που ακούστηκαν αυτά τα υπέροχα συνθήματα. Μερικά δειγματα: «Ελληνας γεννιέσαι, δεν γίνεσαι ποτέ, το αίμα σου θα χύσουμε, γουρούνι Αλβανέ»,«Θα γίνει μακελειό, μετά θα εκδικηθώ, όταν θα προσκυνήσετε σημαία και σταυρό»,Τους λένε "Σκοπιανούς", τους λένε Αλβανούς, τα ρούχα μου θα ράψω με δέρματ' απ' αυτούς». Αυτά και άλλα υπέροχα συνθηματα ακούστηκαν χθες στην παρέλαση τα οποία χάρηκαν όλοι οι παρευρισκόμενοι όταν τα άκουγαν. Και η απάντηση θα είναι ανάλογη σαν αυτη που είχε δώσει ο Καραισκάκης:
Άμα ζήσω, θα τους γαμήσω. Άμα πεθάνω, θα μου κλάσουν τον πούτσο!
Να και το δεύτερο Βήμα!
Ο Θρύλος έκανε και το δευτερο βήμα για το Παρίσι χτες επικρατώντας της ΠΡΟΚΟΜ ME 90-73. Πλέον μένει να κάνουμε μια νικη ακόμα μέσα στη ΠΡΟΚΟΜ για να βγάλουμε εισητήρια για το ΠΑΡΙΣΙ. Πάμε ρε Θρύλε γερά. Κάνε το διπλό τη Μ. Τριτη για να τελειώνουν οι ιστορίες και γράψε ξανά την χρυσή ιστορία. Κάντο για μας για τους οπαδούς. Η παρουσία των οποίων χθες ήταν συγκλονιστική από το πρώτο δευτερόλεπτο μέχρι το τελευταίο. Ακόμα και την στιγμή που οι Πολωνοί ψαλίδισαν την διαφορά ο κόσμος δεν σταμάτησε να τραγουδάει για τον Θρύλο μας. Στο φινάλε του ματς που η ομάδα είχε αγγίξει τη νίκη και το 2-0 το ΣΕΦ πήρε φωτιά. Ο κόσμος τραγουδούσε "όπως το '97 στην Ρώμη που με έκανες να τρελαθώ". Με το άκουσμα της κόρνας και την λήξη του αγώνα η ομάδα μαζεύτηκε στο κέντρο του γηπέδου ο κόσμος τραγουδούσε "είσαι στο μυαλό κάτι μαγικό" και οι παίκτες απολάμβαναν τις μεγάλες στιγμές. Το ΣΕΦ σείστηκε όπως παλιά και τώρα αδέλφια κλείστε θέσεις για το Παρίσι.
Ας δούμε μερικές εικόνες από το παιχνίδι:
Ας δούμε μερικές εικόνες από το παιχνίδι:
Πέμπτη 25 Μαρτίου 2010
Η ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ..........
Η Ελληνική Επανάσταση συνδέθηκε με τον ευχάριστο γεγονός του Ευαγγελισμού της Θεοτόκου στις 25 Μαρτίου. Σαν σήμερα, το 1821 ο Παλαιών Πατρών Γερμανός ύψωσε το λάβαρο της επανάστασης το οποίο σήμανε και την εναρξή της. Βέβαια, είχαν προηγηθεί και άλλα σημαντικά γεγονότα πιο μπροστά όπως η συγκρότηση του Ιερού Λόχου στο ποταμό Προύθο από τoν Υψηλάντη,η απελευθέρωση της Καλαμάτας 2 μέρες πιο μπροστά κ.α..Έπειτα, ακολούθησαν να ξεσηκώνονται και άλλες Ελληνικές Πόλεις όπως Υδρα,Τριπολη κτλ. Με άλλα λόγια, η ελληνική επανάσταση ξεκίνησε στις 25 Μαρτίου 1821 και συνεχίζοταν, συνεχίζεται και θα συνεχίζεται. Όπως βλέπεται χρησιμοποιώ χρόνους διαρκείας.Γιατί η Ελληνική επανάσταση είναι ένας διαρκής αγώνας για εθνική ανεξαρτησία. Η Ελληνική επανάσταση θα ολοκληρωθεί όταν επανακτήσουμε όλα τα χαμένα μας εδάφη. Β. Ηπειρος, Βαρδάσκα, Κων/Λη, Μ.Ασία κτλ.
Όμως η Ελλάδα αντιμετωπίζει πολλά προβλήματα σήμερα.. Και μπορεί να αναρωτηθει κάλλιστα κάποιος πως γίνεται να συνεχιζεται ακόμα η Ελληνική επανάσταση με τέτοιους πολιτικούς και με τόσα βαρβαρικά ηθη και έθιμα τα οποία τα υπηρετούμε. Σας διαβεβαίω όμως πως η Ελλάδα πάντα αντιμετώπιζε τετοιου είδους προβλήματα και πολύ χειρότερα. Θυμηθείτε τα υποτιθέμενα δάνεια-γιατί στην ουσία μόνο σε εμάς δεν εφτασαν τα λεφτά- που πήραμε από τους Άγγλους το 1826( τα οποία τα ξεχρεώσαμε πριν λίγα χρόνια) ή την προδοσία που έπαιξε η Ατάντ στη Μικρασιατική Καταστροφή. Κάτι ανάλογο συμβαίνει και τώρα! Εμείς χρωστάμε στους ξένους ή αυτοί σε εμάς; Αργότερα , στις αρχές του 20ου αιώνα, η πατρίδα μας αντιμετώπιζε τα ίδια ακριβώς προβλήματα με τα σήμερινα. Για παράδειγμα τότε οι Έλληνες όπως και σήμερα δεν είχαν συναισθησα της καταγωγής τους και της βαρειάς πολιτιστική τους κληρονομιά. Επιπλέον, κάθε ξενόφερτη συνήθεια αποτελούσε πρωτεύον ζητημα για τον κάθε Έλληνα. Αυτά και άλλα πολλά προβλήματα αντιμετώπιζε η Ελλάδα, τα οποία αντιμετωπίζουμε και σήμερα. Μην ξεχνάμε όμως και τα 2 κυριότερα κατά την αποψιν μου προβλήματα. Προδότες είχαμε τότε , το ίδιο και σημερα. Διχόνοιες είχαμε τότε, το ίδιο και σήμερα..Δυστυχώς, ο καλύτερος τρόπος για να μάθει ένας λαός την ιστορία του είναι να την ξαναβιώσει.
Παρόλαυτά υπήρχε μια σπίθα, μια φλόγα που έκαιγε και καίει πάντα στις καρδιες των Ελληνων, η οποία λίγο ήθελε και θέλει να ανάψει. Υπήρχαν κάποιοι Λεωνίδες που ξεσήκωναν τον κόσμο τότε. Ήταν ο Κολοκοτρώνης, ο Παπαφλέσσας και άλλοι πολύ ήρωες οι οποίοι άναψαν την φλόγα του Ελληνισμού.Το ίδιο και σήμερα, τουλάχιστον επιτρέψτε μου να έχω αυτη την άποψη. Υπάρχουν άτομα τα οποία διαφωτίζουν τον κόσμο. Ο μεγάλος ποιητής Κωστής Παλαμάς είχε πει: Ο πατριωτισμός είναι το ένσυκτο, ο εθνικισμός η συνείδηση, όταν ο απλός πολίτης συνειδητοποιεί γιατί ειναι πατριωτης τότε αυτομάτως μετουσιώνεται σε εθνικιστή. Αν λοιπόν σήμερα έμπαιναν οι Τουρκοι στον Έβρο, οι εβρίτες θα αντιδρούσαν και θα τους κυνηγούσαν τους Τουρκους μέχρι εκεί που δεν τους έπαιρνε. Άλλωστε αυτή ειναι και η πραγματική έννοια του εθνικισμού και όχι έτσι όπως μας την παρουσιάζουν οι νεοταξίτες αριστεροί. Και ναι μπορούμε να πούμε πως και τότε οι αγωνιστές μας ήταν εθνικιστές, οι οποίοι αγωνιστηκαν για μια ελεύθερη Ελλάδα. Το ίδιο κάνουμε και εμείς σήμερα. Ονειρευόμαστε και ποθούμε την Ελλάδα των 2 Ηπείρων και 5 Θαλασσών. Αυτή είναι και η μεγάλη ιδέα η οποία διαμορφώθηκε από τον Ιωάννη Κωλλέτη. Υπάρχουν Έλληνες οι οποίοι σκέφτονται όπως σκέφτονταν και οι προγόνοι τους. Αισθάνονται κάτι μέσα τους, που τους λέει " Εμπρός,λευτεριά σε κάθε Ελληνική Γη". Δεν σκέφτονται οπως σκέφτονται μερικοί νεοέλληνες " Εγώ θα σώσω την Ελλάδα;" αλλά λένε Η ΤΑΝ Η ΕΠΙ ΤΑΣ.
Αυτούς τους Έλληνες θα τους καμάρωνε και ο Λεωνίδας και ο Καραισκάκης. Είναι καιρός λοιπόν συνέλληνες να στραφούμε ξανά προς το ένδοξο παρελθόν μας και να γραφτούμε και εμείς στις σελίδες της Ιστορίας ελευθερώνοντας την Ελλάδα από τους Βαρβάρους.Δεν περιμένουμε την βοήθεια ούτε από τους Ρώσσους ούτε από τους Αμερικάνους. Μόνοι μας θα τα κάνουμε όλα. Εξ΄αλλου μην ξεχνάτε πως είμαστε απόγονοι αυτων που πολεμήσαν για την λευτεριά. Το DNA μας είναι ίδιο με εκείνων. Εμπρός Έλληνα Πατριώτη μη σκύβεις το κεφάλι.Δεν πρόκειται να σε βοηθήσει κανείς ξένος!
Ζητω το έθνος
Ζητω η Ελλάς
Όμως η Ελλάδα αντιμετωπίζει πολλά προβλήματα σήμερα.. Και μπορεί να αναρωτηθει κάλλιστα κάποιος πως γίνεται να συνεχιζεται ακόμα η Ελληνική επανάσταση με τέτοιους πολιτικούς και με τόσα βαρβαρικά ηθη και έθιμα τα οποία τα υπηρετούμε. Σας διαβεβαίω όμως πως η Ελλάδα πάντα αντιμετώπιζε τετοιου είδους προβλήματα και πολύ χειρότερα. Θυμηθείτε τα υποτιθέμενα δάνεια-γιατί στην ουσία μόνο σε εμάς δεν εφτασαν τα λεφτά- που πήραμε από τους Άγγλους το 1826( τα οποία τα ξεχρεώσαμε πριν λίγα χρόνια) ή την προδοσία που έπαιξε η Ατάντ στη Μικρασιατική Καταστροφή. Κάτι ανάλογο συμβαίνει και τώρα! Εμείς χρωστάμε στους ξένους ή αυτοί σε εμάς; Αργότερα , στις αρχές του 20ου αιώνα, η πατρίδα μας αντιμετώπιζε τα ίδια ακριβώς προβλήματα με τα σήμερινα. Για παράδειγμα τότε οι Έλληνες όπως και σήμερα δεν είχαν συναισθησα της καταγωγής τους και της βαρειάς πολιτιστική τους κληρονομιά. Επιπλέον, κάθε ξενόφερτη συνήθεια αποτελούσε πρωτεύον ζητημα για τον κάθε Έλληνα. Αυτά και άλλα πολλά προβλήματα αντιμετώπιζε η Ελλάδα, τα οποία αντιμετωπίζουμε και σήμερα. Μην ξεχνάμε όμως και τα 2 κυριότερα κατά την αποψιν μου προβλήματα. Προδότες είχαμε τότε , το ίδιο και σημερα. Διχόνοιες είχαμε τότε, το ίδιο και σήμερα..Δυστυχώς, ο καλύτερος τρόπος για να μάθει ένας λαός την ιστορία του είναι να την ξαναβιώσει.
Παρόλαυτά υπήρχε μια σπίθα, μια φλόγα που έκαιγε και καίει πάντα στις καρδιες των Ελληνων, η οποία λίγο ήθελε και θέλει να ανάψει. Υπήρχαν κάποιοι Λεωνίδες που ξεσήκωναν τον κόσμο τότε. Ήταν ο Κολοκοτρώνης, ο Παπαφλέσσας και άλλοι πολύ ήρωες οι οποίοι άναψαν την φλόγα του Ελληνισμού.Το ίδιο και σήμερα, τουλάχιστον επιτρέψτε μου να έχω αυτη την άποψη. Υπάρχουν άτομα τα οποία διαφωτίζουν τον κόσμο. Ο μεγάλος ποιητής Κωστής Παλαμάς είχε πει: Ο πατριωτισμός είναι το ένσυκτο, ο εθνικισμός η συνείδηση, όταν ο απλός πολίτης συνειδητοποιεί γιατί ειναι πατριωτης τότε αυτομάτως μετουσιώνεται σε εθνικιστή. Αν λοιπόν σήμερα έμπαιναν οι Τουρκοι στον Έβρο, οι εβρίτες θα αντιδρούσαν και θα τους κυνηγούσαν τους Τουρκους μέχρι εκεί που δεν τους έπαιρνε. Άλλωστε αυτή ειναι και η πραγματική έννοια του εθνικισμού και όχι έτσι όπως μας την παρουσιάζουν οι νεοταξίτες αριστεροί. Και ναι μπορούμε να πούμε πως και τότε οι αγωνιστές μας ήταν εθνικιστές, οι οποίοι αγωνιστηκαν για μια ελεύθερη Ελλάδα. Το ίδιο κάνουμε και εμείς σήμερα. Ονειρευόμαστε και ποθούμε την Ελλάδα των 2 Ηπείρων και 5 Θαλασσών. Αυτή είναι και η μεγάλη ιδέα η οποία διαμορφώθηκε από τον Ιωάννη Κωλλέτη. Υπάρχουν Έλληνες οι οποίοι σκέφτονται όπως σκέφτονταν και οι προγόνοι τους. Αισθάνονται κάτι μέσα τους, που τους λέει " Εμπρός,λευτεριά σε κάθε Ελληνική Γη". Δεν σκέφτονται οπως σκέφτονται μερικοί νεοέλληνες " Εγώ θα σώσω την Ελλάδα;" αλλά λένε Η ΤΑΝ Η ΕΠΙ ΤΑΣ.
Αυτούς τους Έλληνες θα τους καμάρωνε και ο Λεωνίδας και ο Καραισκάκης. Είναι καιρός λοιπόν συνέλληνες να στραφούμε ξανά προς το ένδοξο παρελθόν μας και να γραφτούμε και εμείς στις σελίδες της Ιστορίας ελευθερώνοντας την Ελλάδα από τους Βαρβάρους.Δεν περιμένουμε την βοήθεια ούτε από τους Ρώσσους ούτε από τους Αμερικάνους. Μόνοι μας θα τα κάνουμε όλα. Εξ΄αλλου μην ξεχνάτε πως είμαστε απόγονοι αυτων που πολεμήσαν για την λευτεριά. Το DNA μας είναι ίδιο με εκείνων. Εμπρός Έλληνα Πατριώτη μη σκύβεις το κεφάλι.Δεν πρόκειται να σε βοηθήσει κανείς ξένος!
Ζητω το έθνος
Ζητω η Ελλάς
Η ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ ΣΤΗ ΚΡΗΤΗ
Η επανάσταση του 1821 εξαπλώνεται αμέσως και στην Κρήτη, παρά τη στρατιωτική υπεροχή του τουρκικού στοιχείου, την παντελή έλλειψη όπλων και εφοδίων .
H περίπτωση της Kρήτης υπήρξε διαφορετική. H ισχυρή διοικητική και στρατιωτική παρουσία της Oθωμανικής Aυτοκρατορίας, η ευάριθμη μουσουλμανική κοινότητα(γενίτσαροι) και η απουσία προπαρασκευών εκ μέρους της Φιλικής Eταιρείας δεν άφηναν πολλά περιθώρια για την επιτυχή εκδήλωση της επανάστασης. Παρόλα αυτά, από τα τέλη της άνοιξης άρχισε να διαμορφώνεται επαναστατικό κλίμα, ιδιαίτερα σε δυσπρόσιτες περιοχές των Xανίων του Pεθύμνου και του Ηρακλείου . Οι αγώνες της Κρήτης, που κινούνται στο ίδιο ιστορικό πλαίσιο με το ξεσήκωμα της άλλης Ελλάδας, διαρκούν 10 σχεδόν χρόνια και περνούν από φάσεις επιτυχίας, αλλά και οδυνηρών συνεπειών. Οι επαναστατικές εξεγέρσεις αρχίζουν από τα Σφακιά. Στις 7 Απριλίου 1821, πραγματοποιείται επαναστατική συνέλευση στη θέση Γλυκά Νερά.
H περίπτωση της Kρήτης υπήρξε διαφορετική. H ισχυρή διοικητική και στρατιωτική παρουσία της Oθωμανικής Aυτοκρατορίας, η ευάριθμη μουσουλμανική κοινότητα(γενίτσαροι) και η απουσία προπαρασκευών εκ μέρους της Φιλικής Eταιρείας δεν άφηναν πολλά περιθώρια για την επιτυχή εκδήλωση της επανάστασης. Παρόλα αυτά, από τα τέλη της άνοιξης άρχισε να διαμορφώνεται επαναστατικό κλίμα, ιδιαίτερα σε δυσπρόσιτες περιοχές των Xανίων του Pεθύμνου και του Ηρακλείου . Οι αγώνες της Κρήτης, που κινούνται στο ίδιο ιστορικό πλαίσιο με το ξεσήκωμα της άλλης Ελλάδας, διαρκούν 10 σχεδόν χρόνια και περνούν από φάσεις επιτυχίας, αλλά και οδυνηρών συνεπειών. Οι επαναστατικές εξεγέρσεις αρχίζουν από τα Σφακιά. Στις 7 Απριλίου 1821, πραγματοποιείται επαναστατική συνέλευση στη θέση Γλυκά Νερά.
Λίγο αργότερα, στις 15 Απριλίου, επαναλαμβάνεται η συνέλευση στην Παναγία τη Θυμιανή, που γίνεται η Αγία Λαύρα της Κρήτης. Στη συνέλευση παίρνουν μέρος 1500 επαναστάτες από όλη την Κρήτη και στις αρχές Ιουνίου αρχίζει επίσημα πια ο κρητικός αγώνας. Η πρώτη φάση των αγώνων διαρκεί ως το 1824, όταν οι Τούρκοι καλούν σε βοήθεια μεγάλες αιγυπτιακές δυνάμεις, που κατορθώνουν, σε φονικές μάχες, να καταπνίξουν τα επαναστατικά κινήματα, χαράσσοντας παράλληλα με τη φιλοπόλεμη τακτική τους φιλόδοξους μελλοντικούς στόχους. Η δεύτερη φάση αναζωπύρωσης της επανάστασης αρχίζει από τη Γραμβούσα το 1825. Απλώνεται σε όλο το νησί και διατηρείται με επιτυχία ως το 1830. Τότε υπογράφεται στο Λονδίνο το "Πρωτόκολλο", με το οποίο παρέχεται στην Ελλάδα η ανεξαρτησία της. Έξω όμως από τα όριά της μένει το πολύπαθο νησί, που εξακολουθεί να βρίσκεται στην απόλυτη δικαιοδοσία του Σουλτάνου. Παίρνει έτσι τέλος ένας αγώνας δέκα χρόνων, που σημαδεύεται από αιματηρές θυσίες, χωρίς να δικαιώνει τους πόθους του κρητικού λαού.
Το παραπάνω κείμενο μου το έστειλε φίλος από το youtube. Για πρώτη φορά αυτό το κείμενο εδημοσιευθη στην σελίδα "ΕΘΝΙΚΙΣΤΕΣ ΟΦΗ". Κάνε κλικ εδώ
ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ 1821- ΓΕΓΟΝΟΤΑ
Α.Η επανάσταση στη Μολδοβλαχία.
Στις 22 Φεβρουαρίου 1821 ο Αλ. Υψηλάντης πέρασε τον Προύθο σημαίνοντας την έναρξη του αγώνα. Στο Ιάσιο ο Υψηλάντης κήρυξε επίσημα την επανάσταση και ο Γεωργάκης Ολύμπιος έσπευσε να ενωθεί μαζί του (26 Φεβρουαρίου). Στον έρανο που επακολούθησε συγκεντρώθηκε ποσό ενός εκατομμυρίου γροσίων, ενώ ο Καντακουζηνός ανέλαβε την αρχηγία του Ιερού Λόχου, που τον αποτέλεσαν 500 νέοι σπουδαστές. Στις 17 Μαρτίου ο Υψηλάντης ύψωσε την ελληνική σημαία στην πρωτεύουσα της Βλαχίας, το Βουκουρέστι· στο Γαλάτσι οι Έλληνες με επικεφαλής τον Καρπενησιώτη συγκρούστηκαν για πρώτη φορά με τους Τούρκους και κατόρθωσαν να διασπάσουν τις γραμμές τους. Στο Δραγατσάνι όμως ο Ιερός Λόχος συνετρίβη και στη μονή του Σέκου ο Γεωργάκης Ολύμπιος και οι συμπολεμιστές του ανατινάχτηκαν μαζί με την πυριτιδαποθήκη για να μην παραδοθούν. Σύντομη και άτυχη υπήρξε η πρώτη προσπάθεια των αγωνιστών στη Μολδοβλαχία. Διευκόλυνε όμως παρ' όλα αυτά και προετοίμασε την έκρηξη της επανάστασης στο Μοριά, στη Ρούμελη, στην Ήπειρο, στη Μακεδονία, στη Θεσσαλία και στα νησιά.
Β. Η επανάσταση στην κυρίως Ελλάδα.
Μετά την αποτυχία του Υψηλάντη, πρώτη εξεγέρθηκε η Πελοπόννησος. Στις 22 Μαρτίου 1821 επιτεύχθηκε η άλωση της Καλαμάτας, ως επίσημη όμως έναρξη του αγώνα θεωρείται η 25η Μαρτίου, ημέρα κατά την οποία, σύμφωνα με την παράδοση, στο μοναστήρι της Αγίας Λαύρας ο επίσκοπος Παλαιών Πατρών Γερμανός ύψωσε τη σημαία της Επανάστασης, η οποία απλώθηκε σαν πυρκαγιά σε ολόκληρη την Ελλάδα. Στις 26 Μαρτίου επαναστάτησαν οι Σπέτσες, στις 27 τα Σάλωνα με τον Πανουργιά, στις 28 ο Δήμος Καλτσάς κατέλαβε το Λιδορίκι, στις 29 ο Διάκος ξεσήκωσε τη Λιβαδειά, στις 31 επαναστάτησε η Αταλάντη, την 1η Απριλίου η Θήβα, στις 8 η Λαμία. Οι Τούρκοι ανησύχησαν σοβαρά και θέλοντας να τρομοκρατήσουν τους επαναστατημένους Έλληνες απαγχόνισαν τον πατριάρχη Γρηγόριο τον Ε΄ (10 Απριλίου). Την ίδια όμως ημέρα επαναστάτησαν τα Ψαρά και στις 15 οι Έλληνες νίκησαν τους Τούρκους στο Λεβίδι. Στην Ύδρα ο Α. Οικονόμου κήρυξε την επανάσταση (16 Απριλίου) και στις 24 μαρτύρησε ο Διάκος στη Λαμία, στις 25 καταλήφθηκε η Αθήνα και οι Τούρκοι κλείστηκαν στην Ακρόπολη, στις 7 Μαΐου ο Άνθιμος Γαζής κήρυξε την επανάσταση στη Μαγνησία και στις 8 ο Οδυσσέας Ανδρούτσος ανδραγάθησε στο Χάνι της Γραβιάς με εκατό μαχητές, που έκοψαν το δρόμο 8.000 στρατιωτών του Μεχμέτ και του Ομέρ Βρυώνη. Η επανάσταση εξαπλώθηκε στη Μακεδονία και στις 16 Μαΐου εξεγέρθηκε η Χαλκιδική και το Άγιο Όρος με αρχηγό τον Σερραίο Εμμανουήλ Παππά. Στις 20 Μαΐου επαναστάτησε το Μεσολόγγι, ενώ στην Πελοπόννησο άρχισε η πολιορκία της Τριπολιτσάς. Στις 23 Μαΐου οι Έλληνες είχαν την πρώτη "σε παράταξη" νίκη στο Βαλτέτσι με τον Νικηταρά τον Τουρκοφάγο, στις 26 οι πρόκριτοι του Μοριά συγκρότησαν την "Πελοποννησιακή Γερουσία", την πρώτη δηλ. αρχή της επαναστατημένης Ελλάδας, και στις 28 οι επαναστάτες μπήκαν στο Αγρίνιο. Συγχρόνως στο Αιγαίο οι στόλοι των νησιών άρχισαν πολεμική δράση, στην οποία πήραν μέρος η Κρήτη, η Σάμος, η Μύκονος, η Κάλυμνος, η Κάσος και άλλα νησιά και ανδραγάθησαν οι Παπανικολής, Μαντώ Μαυρογένους κ.ά. Τέλος, στις 23 Σεπτεμβρίου οι Έλληνες κατέλαβαν την Τριπολιτσά και έτσι εδραιώθηκε η επανάσταση, ενώ στις 30 Δεκεμβρίου συνήλθε στην Επίδαυρο η Α΄ Εθνική Συνέλευση των Ελλήνων υπό την προεδρία του Μαυροκορδάτου.
Γ. Το χρονικό του Αγώνα.
Κατά τα τρία πρώτα χρόνια της Επανάστασης σημειώθηκαν σημαντικές επιτυχίες, ο εμφύλιος πόλεμος όμως που ξεσπά μεταξύ των οπλαρχηγών και των κοτζαμπάσηδων για την ηγεσία του Αγώνα προκαλεί σοβαρότατα προβλήματα και φέρνει τον Αγώνα σε οριακό σημείο. Η απουσία μιας ηγετικής μορφής που θα κατάφερνε να συμφιλιώσει τις αντίθετες πλευρές είναι φανερή. Παρά την άφιξη του Δημήτριου Υψηλάντη στην Πελοπόννησο το 1821 ως ανώτατου πληρεξούσιου της Φιλικής Εταιρείας δημιουργούνται από τους κοτζαμπάσηδες με την υποστήριξη των Φαναριωτών Αλέξανδρου Μαυροκορδάτου και Θεόδωρου Νέγρη τοπικές Γερουσίες (Πελοποννησιακή Γερουσία, Γερουσία της Δυτικής Στερεάς, Άρειος Πάγος), ενώ ο αρχιστράτηγος Κολοκοτρώνης πασχίζει να επιβληθεί στους άτακτους στρατιώτες, άμαθους σε κάθε μορφής οργάνωση και πειθαρχία, που διοικούνται από αρχηγούς με έντονο το αίσθημα του τοπικισμού και του εγωισμού. Παράλληλα η ευρωπαϊκή διπλωματία κρατά εχθρική στάση απέναντι στην Επανάσταση, καθώς η Ιερή Συμμαχία φοβάται την εξάπλωση των επαναστατικών ιδεών σε ολόκληρη την Ευρώπη.
1822. Στις 14 Ιανουαρίου κυριεύτηκε ο Ακροκόρινθος, στις 19 Φεβρουαρίου επαναστάτησε η Νάουσα με τον Καρατάσο, στις 20 ο ναύαρχος Ανδρέας Μιαούλης νίκησε τον τουρκικό στόλο στον κόλπο της Πάτρας, στις 18 Μαρτίου ο Λυκούργος Λογοθέτης με 2.000 Σαμίους κατέλαβε τη Χίο, αλλά η τουρκική αρμάδα αποβίβασε 30.000 άνδρες, οι οποίοι προέβησαν στην τρομερή σφαγή της Χίου. Ο Κανάρης εκδικήθηκε για τη σφαγή με την ανατίναξη της τουρκικής ναυαρχίδας (7 Ιουνίου). Ο Χουρσίτ πασάς πολιόρκησε τους Σουλιώτες, σε βοήθεια των οποίων σπεύδουν ο Μαυροκορδάτος και ο Κυρ. Μαυρομιχάλης. Στο Κομπότι οι Έλληνες και πολλοί φιλέλληνες νικούν, ακολουθεί όμως η μεγάλη καταστροφή του Πέτα.
Ο Μαχμούτ πασάς Δράμαλης εισβάλλει στην Πελοπόννησο, αλλά στις 26 Ιουλίου το στράτευμά του έπαθε μεγάλη καταστροφή από τον Κολοκοτρώνη στα Δερβενάκια, όπου ο Νικηταράς, για δεύτερη φορά, αναδείχτηκε τουρκοφάγος. Από τις 8-11 Σεπτεμβρίου ο ελληνικός στόλος συγκρούστηκε στο Ναύπλιο με τον τουρκικό, ο οποίος αναγκάστηκε να καταφύγει στη Σούδα. Στις 24 Σεπτεμβρίου οι Τούρκοι αποβιβάστηκαν στην Κρήτη, για να κάμψουν την αντίστασή της. Στις 25 Οκτωβρίου ο Κιουταχής και ο Βρυώνης στρατοπέδευσαν έξω από το Μεσολόγγι. Στις 27 ο Κανάρης πυρπόλησε στην Τένεδο την υποναυαρχίδα του τουρκικού στόλου, ο οποίος κατέφυγε στον Ελλήσποντο, και ο Στάικος Σταματόπουλος κυρίευσε το απόρθητο Παλαμήδι. Στις 31 Δεκεμβρίου οι Τούρκοι αναγκάστηκαν να λύσουν την πολιορκία του Μεσολογγίου.
1823. Στις 15 Ιανουαρίου ο Καραϊσκάκης απώθησε τους Τούρκους από τα Άγραφα. Στις 29 Μαρτίου συνήλθε η Β΄ Εθνική Συνέλευση στο Άργος. Τον Μάιο νίκησαν τους Τούρκους ο Κριεζιώτης στην Κάρυστο, ο Μ. Μπότσαρης στη Βόνιτσα και ο Καρατάσος στο Τρίκερι. Στις 21 Αυγούστου ο Μάρκος Μπότσαρης με 350 Σουλιώτες νίκησε τον Μουσταή στο Καρπενήσι, αλλά σκοτώθηκε και ο ίδιος. Ο εμφύλιος πόλεμος όμως συνεχίζεται, ο Αλέξανδρος Μαυροκορδάτος διορίζεται πρόεδρος του Εκτελεστικού και αφαιρείται ο βαθμός του αρχιστράτηγου από τον Θ. Κολοκοτρώνη, οπότε σχηματίζονται δύο κυβερνήσεις από τον Γ. Κουντουριώτη και τον Θ. Κολοκοτρώνη. Παράλληλα η αλλαγή κυβέρνησης στην Αγγλία φέρνει στη θέση του Υπουργού Εξωτερικών τον φιλέλληνα Γ. Κάνινγκ (1822), ο οποίος αποφασίζει να υποστηρίξει την ελληνική επανάσταση, με σκοπό να εκμεταλλευτεί προς όφελος της Αγγλίας την κατάρρευση της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας. Η αλλαγή στη στάση της αγγλικής πολιτικής παρακινεί τον τσάρο να αναλάβει πρωτοβουλίες και να υποβάλει στην Πύλη υπόμνημα με το οποίο προτείνεται η δημιουργία τριών αυτόνομων ελληνικών επαρχιών υπό την επικυριαρχία του σουλτάνου. Το σχέδιο αυτό όμως απορρίπτεται τόσο από την Πύλη και τους εμπόλεμους Έλληνες, όσο και από την Ιερή Συμμαχία.
1824. Στις 5 Ιανουαρίου 1824 η άφιξη του Λόρδου Μπάιρον στο Μεσολόγγι εμψυχώνει τους αγωνιστές και προκαλεί πανευρωπαϊκό ενδιαφέρον, στις 7 Απριλίου όμως ο Μπάιρον πέθανε στην ίδια πόλη. Στις 7 Ιουνίου οι Αιγύπτιοι, τους οποίους κάλεσαν για ενίσχυση οι Τούρκοι, κατέστρεψαν την Κάσο. Στις 9 Ιουνίου κυριεύτηκε το ηρωικό νησί των Ψαρών. Προς το τέλος του Ιουλίου οι Σαχτούρης, Κανάρης, Ματρόζος, Βατικιώτης και Ραφαλιάς σημείωσαν σημαντικές επιτυχίες στη θάλασσα και στις 29 Αυγούστου σημείω
σε νέα λαμπρή επιτυχία στον Γέροντα. Στις 22 Σεπτεμβρίου πυρπολήθηκαν δύο εχθρικά πολεμικά κοντά στη Χίο και την 1 Νοεμβρίου, ύστερα από σφοδρή σύγκρουση κοντά στο Ηράκλειο, αναγκάστηκε ο στόλος του Ιμπραήμ να υποχωρήσει.
1825. Στις 12 Φεβρουαρίου ο Ιμπραήμ αποβιβάστηκε στη Μεθώνη και στις 16 Απριλίου στο Σχοινόλακκα της Μεσσηνίας ο Καρατάσος με τους Μακεδόνες του αντιμετώπισε με επιτυχία τους Αιγύπτιους. Στη Σφακτηρία όμως νίκησαν οι Αιγύπτιοι και σκοτώθηκαν οι Τσαμαδός, Σαχίνης, Αναγνωσταράς και ο φιλέλληνας Σανταρόζα. Στις 23 Απριλίου άρχισε η Β΄ πολιορκία του Μεσολογγίου. Στις 20 Μαΐου σκοτώθηκε ηρωικά ο Παπαφλέσσας στο Μανιάκι. Πιεσμένη από τη λαϊκή κατακραυγή και πανικόβλητη από την προέλαση του Ιμπραήμ η κυβέρνηση πείθεται τελικά να απελευθερώσει τους αιχμάλωτους οπλαρχηγούς και αναθέτει ξανά στον Κολοκοτρώνη τη στρατιωτική αρχηγία του Αγώνα. Στους Μύλους στις 13 Μαΐου ο Μακρυγιάννης και ο Κ. Μαυρομιχάλης αναχαίτισαν τον Ιμπραήμ, που προχώρησε για το Ναύπλιο. Τον Δεκέμβριο ο Ιμπραήμ πήγε στο Μεσολόγγι για να πάρει μέρος στην πολιορκία.
1826. Στις 10 Απριλίου πραγματοποιείται η έξοδος του Μεσολογγίου. Οι πολιορκημένοι, αποκλεισμένοι για μήνες από στεριά και θάλασσα χωρίς δυνατότητα ανεφοδιασμού από τον ελληνικό στόλο και αποδεκατισμένοι από την πείνα και τις αρρώστιες, επιχειρούν έξοδο από το Μεσολόγγι. Το σχέδιο όμως των πολιορκημένων είχε προδοθεί στους Τούρκους και η ηρωική έξοδος κατέληξε σε σφαγή. Όσοι από τους Μεσολογγίτες καταφέρνουν να επιζήσουν καταφεύγουν στα νησιά του Ιονίου, ενώ ο ηρωισμός των "Ελεύθερων Πολιορκημένων" (κατά την έκφραση του Διονυσίου Σολωμού) προκαλεί για μια ακόμη φορά έξαρση του φιλελληνικού κινήματος στην Ευρώπη. Στις 22 και 24 Ιουνίου οι Μανιάτες αποκρούουν τους Οθωμανούς στη Βέργα. Στις 27 και 28 οι Αιγύπτιοι νικούνται στη Μανιάκοβα και το Πολυτσάραβο. Στις 3 Αυγούστου ο Κιουταχής κατέλαβε την Αθήνα και πολιόρκησε την Ακρόπολη. Οι Καραϊσκάκης και Φαβιέρος στρατοπέδευσαν στο Χαϊδάρι και στις 8 Αυγούστου συγκρούστηκαν με τους Τούρκους. Στις 3 Σεπτεμβρίου οι Έλληνες απέκτησαν το πρώτο πολεμικό ατμόπλοιο το "Καρτερία" και τον Δεκέμβριο τη φρεγάτα "Ελλάς". Στην Ακρόπολη σκοτώθηκε ο Γκούρας και διορίστηκε φρούραρχος ο Κριεζιώτης, που ανέβηκε στον Ιερό Βράχο με 500 πολεμιστές. Στην Αράχοβα ο Καραϊσκάκης συνέτριψε τους Οθωμανούς (18-23 Νοεμβρίου) και την 1 Δεκεμβρίου ο Φαβιέρος ανέβηκε στην Ακρόπολη με 500 άνδρες. Στο μεταξύ, μετά την Γ΄ Εθνοσυνέλευση της Επιδαύρου, διαμορφώνονται στην Ελλάδα το ρωσικό, το αγγλικό και το γαλλικό κόμμα, οι οπαδοί των οποίων προσβλέπουν στη βοήθεια των αντίστοιχων ξένων δυνάμεων, ενώ η Δ΄ Εθνοσυνέλευση της Τροιζήνας εκλέγει ως κυβερνήτη τον Ιωάννη Καποδίστρια και διορίζει αρχιστράτηγο τον Άγγλο Τζορτζ και αρχιναύαρχο τον επίσης Άγγλο Κόχραν.
1827. Στις 18 Ιανουαρίου οι Σουλιώτες απέκρουσαν στο Δίστομο τον Κιουταχή και ελευθέρωσαν το φρούριο των Σαλώνων. Ύστερα απ' αυτό ο Κιουταχής στράφηκε στην Αττική και στις 30 Ιανουαρίου επιτέθηκε εναντίον του Γκόρντον στην Καστέλλα. Στο Κερατσίνι διεξήγαγε σφοδρούς αγώνες ο Καραϊσκάκης κατά του Κιουταχή, ενώ στο Φάληρο αποβιβάστηκε ο αρχιναύαρχος Κόχραν και ο αρχιστράτηγος Τσορτς. Από 8 μέχρι 13 Απριλίου διεξάγονταν καθημερινά μάχες και στις 23 τραυματίστηκε θανάσιμα ο Καραϊσκάκης. Επακολούθησε σειρά αποτυχιών και στις 27 Μαΐου η Ακρόπολη παραδόθηκε στον Κιουταχή. Στις 24 Ιουνίου οι υπερασπιστές του Μεγάλου Σπηλαίου (600) απέκρουσαν τους στρατιώτες του Ιμπραήμ (3.000) και τους υποχρέωσαν να υποχωρήσουν. Η εξέλιξη των πραγμάτων ανάγκασε επιτέλους τις ευρωπαϊκές δυνάμεις να ενδιαφερθούν για τη λήξη του πολέμου και την τύχη του Ελληνισμού. Η Επανάσταση βρίσκεται σε οριακό σημείο, καθώς ο στρατός του Ιμπραήμ θριαμβεύει σε ξηρά και θάλασσα, η επέμβαση των ξένων δυνάμεων όμως έσωσε την κατάσταση. Μετά από συνεννοήσεις των τριών Μεγάλων Δυνάμεων υπογράφεται το πρωτόκολλο του Λονδίνου (6 Ιουλίου 1827), το οποίο αναγνωρίζει την αυτονομία της Ελλάδας, ενώ οι μοίρες του συμμαχικού στόλου καταπλέουν στις ελληνικές θάλασσες. Η ναυμαχία του Ναυαρίνου στις 8 Οκτωβρίου έκρινε οριστικά την τύχη του Αγώνα, καθώς ο τουρκοαιγυπτιακός στόλος υφίσταται πανωλεθρία από τον στόλο των Κόδριγκτον, Δεριγνύ και Χέυδεν.
Ο Ιωάννης Καποδίστριας που έφτασε στην Ελλάδα τον Ιανουάριο του 1828 με τις διπλωματικές του ενέργειες επιτάχυνε τις εξελίξεις, καταφέρνοντας να κρατήσει ίσες αποστάσεις από τις τρεις Μεγάλες Δυνάμεις. Η Ρωσία προσπάθώντας να στρέψει την κατάσταση προς όφελός της και να κάμψει την τουρκική αδιαλ
λαξία, κηρύσσει τον πόλεμο στην Τουρκία, ενώ η Γαλλία φροντίζει να στείλει στην Πελοπόννησο ένα εκστρατευτικό σώμα αποτελούμενο από 14.000 άνδρες με επικεφαλής τον στρατηγό Μαιζόν για να απομακρύνει τα τελευταία στρατεύματα του Ιμπραήμ. Η Ιερά Συμμαχία δεν υπήρχε πια και η Αγγλία, η Γαλλία και η Ρωσία υπέγραψαν τη συμφωνία του Λονδίνου, με την οποία ρυθμίστηκε το ελληνικό ζήτημα.
HISTORY OF GREECE
Στις 22 Φεβρουαρίου 1821 ο Αλ. Υψηλάντης πέρασε τον Προύθο σημαίνοντας την έναρξη του αγώνα. Στο Ιάσιο ο Υψηλάντης κήρυξε επίσημα την επανάσταση και ο Γεωργάκης Ολύμπιος έσπευσε να ενωθεί μαζί του (26 Φεβρουαρίου). Στον έρανο που επακολούθησε συγκεντρώθηκε ποσό ενός εκατομμυρίου γροσίων, ενώ ο Καντακουζηνός ανέλαβε την αρχηγία του Ιερού Λόχου, που τον αποτέλεσαν 500 νέοι σπουδαστές. Στις 17 Μαρτίου ο Υψηλάντης ύψωσε την ελληνική σημαία στην πρωτεύουσα της Βλαχίας, το Βουκουρέστι· στο Γαλάτσι οι Έλληνες με επικεφαλής τον Καρπενησιώτη συγκρούστηκαν για πρώτη φορά με τους Τούρκους και κατόρθωσαν να διασπάσουν τις γραμμές τους. Στο Δραγατσάνι όμως ο Ιερός Λόχος συνετρίβη και στη μονή του Σέκου ο Γεωργάκης Ολύμπιος και οι συμπολεμιστές του ανατινάχτηκαν μαζί με την πυριτιδαποθήκη για να μην παραδοθούν. Σύντομη και άτυχη υπήρξε η πρώτη προσπάθεια των αγωνιστών στη Μολδοβλαχία. Διευκόλυνε όμως παρ' όλα αυτά και προετοίμασε την έκρηξη της επανάστασης στο Μοριά, στη Ρούμελη, στην Ήπειρο, στη Μακεδονία, στη Θεσσαλία και στα νησιά.
Β. Η επανάσταση στην κυρίως Ελλάδα.
Μετά την αποτυχία του Υψηλάντη, πρώτη εξεγέρθηκε η Πελοπόννησος. Στις 22 Μαρτίου 1821 επιτεύχθηκε η άλωση της Καλαμάτας, ως επίσημη όμως έναρξη του αγώνα θεωρείται η 25η Μαρτίου, ημέρα κατά την οποία, σύμφωνα με την παράδοση, στο μοναστήρι της Αγίας Λαύρας ο επίσκοπος Παλαιών Πατρών Γερμανός ύψωσε τη σημαία της Επανάστασης, η οποία απλώθηκε σαν πυρκαγιά σε ολόκληρη την Ελλάδα. Στις 26 Μαρτίου επαναστάτησαν οι Σπέτσες, στις 27 τα Σάλωνα με τον Πανουργιά, στις 28 ο Δήμος Καλτσάς κατέλαβε το Λιδορίκι, στις 29 ο Διάκος ξεσήκωσε τη Λιβαδειά, στις 31 επαναστάτησε η Αταλάντη, την 1η Απριλίου η Θήβα, στις 8 η Λαμία. Οι Τούρκοι ανησύχησαν σοβαρά και θέλοντας να τρομοκρατήσουν τους επαναστατημένους Έλληνες απαγχόνισαν τον πατριάρχη Γρηγόριο τον Ε΄ (10 Απριλίου). Την ίδια όμως ημέρα επαναστάτησαν τα Ψαρά και στις 15 οι Έλληνες νίκησαν τους Τούρκους στο Λεβίδι. Στην Ύδρα ο Α. Οικονόμου κήρυξε την επανάσταση (16 Απριλίου) και στις 24 μαρτύρησε ο Διάκος στη Λαμία, στις 25 καταλήφθηκε η Αθήνα και οι Τούρκοι κλείστηκαν στην Ακρόπολη, στις 7 Μαΐου ο Άνθιμος Γαζής κήρυξε την επανάσταση στη Μαγνησία και στις 8 ο Οδυσσέας Ανδρούτσος ανδραγάθησε στο Χάνι της Γραβιάς με εκατό μαχητές, που έκοψαν το δρόμο 8.000 στρατιωτών του Μεχμέτ και του Ομέρ Βρυώνη. Η επανάσταση εξαπλώθηκε στη Μακεδονία και στις 16 Μαΐου εξεγέρθηκε η Χαλκιδική και το Άγιο Όρος με αρχηγό τον Σερραίο Εμμανουήλ Παππά. Στις 20 Μαΐου επαναστάτησε το Μεσολόγγι, ενώ στην Πελοπόννησο άρχισε η πολιορκία της Τριπολιτσάς. Στις 23 Μαΐου οι Έλληνες είχαν την πρώτη "σε παράταξη" νίκη στο Βαλτέτσι με τον Νικηταρά τον Τουρκοφάγο, στις 26 οι πρόκριτοι του Μοριά συγκρότησαν την "Πελοποννησιακή Γερουσία", την πρώτη δηλ. αρχή της επαναστατημένης Ελλάδας, και στις 28 οι επαναστάτες μπήκαν στο Αγρίνιο. Συγχρόνως στο Αιγαίο οι στόλοι των νησιών άρχισαν πολεμική δράση, στην οποία πήραν μέρος η Κρήτη, η Σάμος, η Μύκονος, η Κάλυμνος, η Κάσος και άλλα νησιά και ανδραγάθησαν οι Παπανικολής, Μαντώ Μαυρογένους κ.ά. Τέλος, στις 23 Σεπτεμβρίου οι Έλληνες κατέλαβαν την Τριπολιτσά και έτσι εδραιώθηκε η επανάσταση, ενώ στις 30 Δεκεμβρίου συνήλθε στην Επίδαυρο η Α΄ Εθνική Συνέλευση των Ελλήνων υπό την προεδρία του Μαυροκορδάτου.
Γ. Το χρονικό του Αγώνα.
Κατά τα τρία πρώτα χρόνια της Επανάστασης σημειώθηκαν σημαντικές επιτυχίες, ο εμφύλιος πόλεμος όμως που ξεσπά μεταξύ των οπλαρχηγών και των κοτζαμπάσηδων για την ηγεσία του Αγώνα προκαλεί σοβαρότατα προβλήματα και φέρνει τον Αγώνα σε οριακό σημείο. Η απουσία μιας ηγετικής μορφής που θα κατάφερνε να συμφιλιώσει τις αντίθετες πλευρές είναι φανερή. Παρά την άφιξη του Δημήτριου Υψηλάντη στην Πελοπόννησο το 1821 ως ανώτατου πληρεξούσιου της Φιλικής Εταιρείας δημιουργούνται από τους κοτζαμπάσηδες με την υποστήριξη των Φαναριωτών Αλέξανδρου Μαυροκορδάτου και Θεόδωρου Νέγρη τοπικές Γερουσίες (Πελοποννησιακή Γερουσία, Γερουσία της Δυτικής Στερεάς, Άρειος Πάγος), ενώ ο αρχιστράτηγος Κολοκοτρώνης πασχίζει να επιβληθεί στους άτακτους στρατιώτες, άμαθους σε κάθε μορφής οργάνωση και πειθαρχία, που διοικούνται από αρχηγούς με έντονο το αίσθημα του τοπικισμού και του εγωισμού. Παράλληλα η ευρωπαϊκή διπλωματία κρατά εχθρική στάση απέναντι στην Επανάσταση, καθώς η Ιερή Συμμαχία φοβάται την εξάπλωση των επαναστατικών ιδεών σε ολόκληρη την Ευρώπη.
1822. Στις 14 Ιανουαρίου κυριεύτηκε ο Ακροκόρινθος, στις 19 Φεβρουαρίου επαναστάτησε η Νάουσα με τον Καρατάσο, στις 20 ο ναύαρχος Ανδρέας Μιαούλης νίκησε τον τουρκικό στόλο στον κόλπο της Πάτρας, στις 18 Μαρτίου ο Λυκούργος Λογοθέτης με 2.000 Σαμίους κατέλαβε τη Χίο, αλλά η τουρκική αρμάδα αποβίβασε 30.000 άνδρες, οι οποίοι προέβησαν στην τρομερή σφαγή της Χίου. Ο Κανάρης εκδικήθηκε για τη σφαγή με την ανατίναξη της τουρκικής ναυαρχίδας (7 Ιουνίου). Ο Χουρσίτ πασάς πολιόρκησε τους Σουλιώτες, σε βοήθεια των οποίων σπεύδουν ο Μαυροκορδάτος και ο Κυρ. Μαυρομιχάλης. Στο Κομπότι οι Έλληνες και πολλοί φιλέλληνες νικούν, ακολουθεί όμως η μεγάλη καταστροφή του Πέτα.
Ο Μαχμούτ πασάς Δράμαλης εισβάλλει στην Πελοπόννησο, αλλά στις 26 Ιουλίου το στράτευμά του έπαθε μεγάλη καταστροφή από τον Κολοκοτρώνη στα Δερβενάκια, όπου ο Νικηταράς, για δεύτερη φορά, αναδείχτηκε τουρκοφάγος. Από τις 8-11 Σεπτεμβρίου ο ελληνικός στόλος συγκρούστηκε στο Ναύπλιο με τον τουρκικό, ο οποίος αναγκάστηκε να καταφύγει στη Σούδα. Στις 24 Σεπτεμβρίου οι Τούρκοι αποβιβάστηκαν στην Κρήτη, για να κάμψουν την αντίστασή της. Στις 25 Οκτωβρίου ο Κιουταχής και ο Βρυώνης στρατοπέδευσαν έξω από το Μεσολόγγι. Στις 27 ο Κανάρης πυρπόλησε στην Τένεδο την υποναυαρχίδα του τουρκικού στόλου, ο οποίος κατέφυγε στον Ελλήσποντο, και ο Στάικος Σταματόπουλος κυρίευσε το απόρθητο Παλαμήδι. Στις 31 Δεκεμβρίου οι Τούρκοι αναγκάστηκαν να λύσουν την πολιορκία του Μεσολογγίου.
1823. Στις 15 Ιανουαρίου ο Καραϊσκάκης απώθησε τους Τούρκους από τα Άγραφα. Στις 29 Μαρτίου συνήλθε η Β΄ Εθνική Συνέλευση στο Άργος. Τον Μάιο νίκησαν τους Τούρκους ο Κριεζιώτης στην Κάρυστο, ο Μ. Μπότσαρης στη Βόνιτσα και ο Καρατάσος στο Τρίκερι. Στις 21 Αυγούστου ο Μάρκος Μπότσαρης με 350 Σουλιώτες νίκησε τον Μουσταή στο Καρπενήσι, αλλά σκοτώθηκε και ο ίδιος. Ο εμφύλιος πόλεμος όμως συνεχίζεται, ο Αλέξανδρος Μαυροκορδάτος διορίζεται πρόεδρος του Εκτελεστικού και αφαιρείται ο βαθμός του αρχιστράτηγου από τον Θ. Κολοκοτρώνη, οπότε σχηματίζονται δύο κυβερνήσεις από τον Γ. Κουντουριώτη και τον Θ. Κολοκοτρώνη. Παράλληλα η αλλαγή κυβέρνησης στην Αγγλία φέρνει στη θέση του Υπουργού Εξωτερικών τον φιλέλληνα Γ. Κάνινγκ (1822), ο οποίος αποφασίζει να υποστηρίξει την ελληνική επανάσταση, με σκοπό να εκμεταλλευτεί προς όφελος της Αγγλίας την κατάρρευση της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας. Η αλλαγή στη στάση της αγγλικής πολιτικής παρακινεί τον τσάρο να αναλάβει πρωτοβουλίες και να υποβάλει στην Πύλη υπόμνημα με το οποίο προτείνεται η δημιουργία τριών αυτόνομων ελληνικών επαρχιών υπό την επικυριαρχία του σουλτάνου. Το σχέδιο αυτό όμως απορρίπτεται τόσο από την Πύλη και τους εμπόλεμους Έλληνες, όσο και από την Ιερή Συμμαχία.
1824. Στις 5 Ιανουαρίου 1824 η άφιξη του Λόρδου Μπάιρον στο Μεσολόγγι εμψυχώνει τους αγωνιστές και προκαλεί πανευρωπαϊκό ενδιαφέρον, στις 7 Απριλίου όμως ο Μπάιρον πέθανε στην ίδια πόλη. Στις 7 Ιουνίου οι Αιγύπτιοι, τους οποίους κάλεσαν για ενίσχυση οι Τούρκοι, κατέστρεψαν την Κάσο. Στις 9 Ιουνίου κυριεύτηκε το ηρωικό νησί των Ψαρών. Προς το τέλος του Ιουλίου οι Σαχτούρης, Κανάρης, Ματρόζος, Βατικιώτης και Ραφαλιάς σημείωσαν σημαντικές επιτυχίες στη θάλασσα και στις 29 Αυγούστου σημείω
σε νέα λαμπρή επιτυχία στον Γέροντα. Στις 22 Σεπτεμβρίου πυρπολήθηκαν δύο εχθρικά πολεμικά κοντά στη Χίο και την 1 Νοεμβρίου, ύστερα από σφοδρή σύγκρουση κοντά στο Ηράκλειο, αναγκάστηκε ο στόλος του Ιμπραήμ να υποχωρήσει.
1825. Στις 12 Φεβρουαρίου ο Ιμπραήμ αποβιβάστηκε στη Μεθώνη και στις 16 Απριλίου στο Σχοινόλακκα της Μεσσηνίας ο Καρατάσος με τους Μακεδόνες του αντιμετώπισε με επιτυχία τους Αιγύπτιους. Στη Σφακτηρία όμως νίκησαν οι Αιγύπτιοι και σκοτώθηκαν οι Τσαμαδός, Σαχίνης, Αναγνωσταράς και ο φιλέλληνας Σανταρόζα. Στις 23 Απριλίου άρχισε η Β΄ πολιορκία του Μεσολογγίου. Στις 20 Μαΐου σκοτώθηκε ηρωικά ο Παπαφλέσσας στο Μανιάκι. Πιεσμένη από τη λαϊκή κατακραυγή και πανικόβλητη από την προέλαση του Ιμπραήμ η κυβέρνηση πείθεται τελικά να απελευθερώσει τους αιχμάλωτους οπλαρχηγούς και αναθέτει ξανά στον Κολοκοτρώνη τη στρατιωτική αρχηγία του Αγώνα. Στους Μύλους στις 13 Μαΐου ο Μακρυγιάννης και ο Κ. Μαυρομιχάλης αναχαίτισαν τον Ιμπραήμ, που προχώρησε για το Ναύπλιο. Τον Δεκέμβριο ο Ιμπραήμ πήγε στο Μεσολόγγι για να πάρει μέρος στην πολιορκία.
1826. Στις 10 Απριλίου πραγματοποιείται η έξοδος του Μεσολογγίου. Οι πολιορκημένοι, αποκλεισμένοι για μήνες από στεριά και θάλασσα χωρίς δυνατότητα ανεφοδιασμού από τον ελληνικό στόλο και αποδεκατισμένοι από την πείνα και τις αρρώστιες, επιχειρούν έξοδο από το Μεσολόγγι. Το σχέδιο όμως των πολιορκημένων είχε προδοθεί στους Τούρκους και η ηρωική έξοδος κατέληξε σε σφαγή. Όσοι από τους Μεσολογγίτες καταφέρνουν να επιζήσουν καταφεύγουν στα νησιά του Ιονίου, ενώ ο ηρωισμός των "Ελεύθερων Πολιορκημένων" (κατά την έκφραση του Διονυσίου Σολωμού) προκαλεί για μια ακόμη φορά έξαρση του φιλελληνικού κινήματος στην Ευρώπη. Στις 22 και 24 Ιουνίου οι Μανιάτες αποκρούουν τους Οθωμανούς στη Βέργα. Στις 27 και 28 οι Αιγύπτιοι νικούνται στη Μανιάκοβα και το Πολυτσάραβο. Στις 3 Αυγούστου ο Κιουταχής κατέλαβε την Αθήνα και πολιόρκησε την Ακρόπολη. Οι Καραϊσκάκης και Φαβιέρος στρατοπέδευσαν στο Χαϊδάρι και στις 8 Αυγούστου συγκρούστηκαν με τους Τούρκους. Στις 3 Σεπτεμβρίου οι Έλληνες απέκτησαν το πρώτο πολεμικό ατμόπλοιο το "Καρτερία" και τον Δεκέμβριο τη φρεγάτα "Ελλάς". Στην Ακρόπολη σκοτώθηκε ο Γκούρας και διορίστηκε φρούραρχος ο Κριεζιώτης, που ανέβηκε στον Ιερό Βράχο με 500 πολεμιστές. Στην Αράχοβα ο Καραϊσκάκης συνέτριψε τους Οθωμανούς (18-23 Νοεμβρίου) και την 1 Δεκεμβρίου ο Φαβιέρος ανέβηκε στην Ακρόπολη με 500 άνδρες. Στο μεταξύ, μετά την Γ΄ Εθνοσυνέλευση της Επιδαύρου, διαμορφώνονται στην Ελλάδα το ρωσικό, το αγγλικό και το γαλλικό κόμμα, οι οπαδοί των οποίων προσβλέπουν στη βοήθεια των αντίστοιχων ξένων δυνάμεων, ενώ η Δ΄ Εθνοσυνέλευση της Τροιζήνας εκλέγει ως κυβερνήτη τον Ιωάννη Καποδίστρια και διορίζει αρχιστράτηγο τον Άγγλο Τζορτζ και αρχιναύαρχο τον επίσης Άγγλο Κόχραν.
1827. Στις 18 Ιανουαρίου οι Σουλιώτες απέκρουσαν στο Δίστομο τον Κιουταχή και ελευθέρωσαν το φρούριο των Σαλώνων. Ύστερα απ' αυτό ο Κιουταχής στράφηκε στην Αττική και στις 30 Ιανουαρίου επιτέθηκε εναντίον του Γκόρντον στην Καστέλλα. Στο Κερατσίνι διεξήγαγε σφοδρούς αγώνες ο Καραϊσκάκης κατά του Κιουταχή, ενώ στο Φάληρο αποβιβάστηκε ο αρχιναύαρχος Κόχραν και ο αρχιστράτηγος Τσορτς. Από 8 μέχρι 13 Απριλίου διεξάγονταν καθημερινά μάχες και στις 23 τραυματίστηκε θανάσιμα ο Καραϊσκάκης. Επακολούθησε σειρά αποτυχιών και στις 27 Μαΐου η Ακρόπολη παραδόθηκε στον Κιουταχή. Στις 24 Ιουνίου οι υπερασπιστές του Μεγάλου Σπηλαίου (600) απέκρουσαν τους στρατιώτες του Ιμπραήμ (3.000) και τους υποχρέωσαν να υποχωρήσουν. Η εξέλιξη των πραγμάτων ανάγκασε επιτέλους τις ευρωπαϊκές δυνάμεις να ενδιαφερθούν για τη λήξη του πολέμου και την τύχη του Ελληνισμού. Η Επανάσταση βρίσκεται σε οριακό σημείο, καθώς ο στρατός του Ιμπραήμ θριαμβεύει σε ξηρά και θάλασσα, η επέμβαση των ξένων δυνάμεων όμως έσωσε την κατάσταση. Μετά από συνεννοήσεις των τριών Μεγάλων Δυνάμεων υπογράφεται το πρωτόκολλο του Λονδίνου (6 Ιουλίου 1827), το οποίο αναγνωρίζει την αυτονομία της Ελλάδας, ενώ οι μοίρες του συμμαχικού στόλου καταπλέουν στις ελληνικές θάλασσες. Η ναυμαχία του Ναυαρίνου στις 8 Οκτωβρίου έκρινε οριστικά την τύχη του Αγώνα, καθώς ο τουρκοαιγυπτιακός στόλος υφίσταται πανωλεθρία από τον στόλο των Κόδριγκτον, Δεριγνύ και Χέυδεν.
Ο Ιωάννης Καποδίστριας που έφτασε στην Ελλάδα τον Ιανουάριο του 1828 με τις διπλωματικές του ενέργειες επιτάχυνε τις εξελίξεις, καταφέρνοντας να κρατήσει ίσες αποστάσεις από τις τρεις Μεγάλες Δυνάμεις. Η Ρωσία προσπάθώντας να στρέψει την κατάσταση προς όφελός της και να κάμψει την τουρκική αδιαλ
λαξία, κηρύσσει τον πόλεμο στην Τουρκία, ενώ η Γαλλία φροντίζει να στείλει στην Πελοπόννησο ένα εκστρατευτικό σώμα αποτελούμενο από 14.000 άνδρες με επικεφαλής τον στρατηγό Μαιζόν για να απομακρύνει τα τελευταία στρατεύματα του Ιμπραήμ. Η Ιερά Συμμαχία δεν υπήρχε πια και η Αγγλία, η Γαλλία και η Ρωσία υπέγραψαν τη συμφωνία του Λονδίνου, με την οποία ρυθμίστηκε το ελληνικό ζήτημα.
HISTORY OF GREECE
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)