Παρασκευή 29 Αυγούστου 2008

Η μία ανεξαρτησία φέρνει την άλλη...

Όταν στις αρχές του χρόνου μερικοί άφρονες γραφειοκράτες και πολιτικοί των ΗΠΑ παρέσυραν την Ουάσιγκτον και αυτή με τη σειρά της το ΝΑΤΟ, την ΕΕ και μερικές χώρες παρίες να προβούν στην αναγνώριση της ανεξαρτησίας του Κοσσυφοπεδίου, κίνηση που δυστυχώς επικρότησαν και ορισμένοι Έλληνες πολιτικοί και διαμορφωτές της κοινής γνώμης, υπήρχαν ψύχραιμοι παρατηρητές που έλεγαν ότι με την κίνηση αυτή η "πολιτισμένη" Δύση ανοίγει τους ασκούς του Αιόλου, κάτι που είχε δρομολογηθεί από την εποχή της διάλυσης της Γιουγκοσλαβίας.Ένας από εκείνους που ζητούσε από τη Δύση να μην προβεί σε αυτή την άφρονα κίνηση, ήταν και ο τότε πρόεδρος της Ρωσίας Βλαντιμίρ Πούτιν. Σήμερα, ανεξάρτητα με το τί ακριβώς παίζεται με την κρίση στον Καύκασο, που ξεκίνησε μια μια, μέχρι στιγμής ανεξήγητη με βάση την κοινή λογική, άγρια επίθεση του Σαακασβίλι και του στρατού του εναντίον αμάχων και αθώων πολιτών στην πόλη Τσινβάλι, έρχεται ο πρόεδρος της Ρωσίας Μεντβέντεφ, με συνέντευξή του στους Financial Times, λέγοντας επί λέξει τα εξής:«Δεν ήταν μια κίνηση που κάναμε ελαφρά τη καρδία, ή χωρίς να εξετάσουμε πλήρως τις συνέπειες. Αγνοώντας τις προειδοποιήσεις της Ρωσίας, δυτικές χώρες έσπευσαν να αναγνωρίσουν την παράνομη ανακήρυξη της ανεξαρτησίας του Κοσόβου από τη Σερβία. Υποστηρίζαμε με συνέπεια ότι θα ήταν αδύνατον, μετά από αυτό, να πούμε στους Αμπχάζιους και τους Οσετίνους (και σε δεκάδες ακόμη εθνικές ομάδες σε όλο τον κόσμο) ότι αυτό που είναι σωστό για τους Αλβανούς του Κοσόβου δεν είναι σωστό για αυτούς. Στις διεθνείς σχέσεις, δεν μπορείς να τηρείς έναν κανόνα για κάποιους και έναν άλλο για κάποιους άλλους».Αναφερόμενος δε στον πρόεδρο της Γεωργίας Μιχαήλ Σαακασβίλι και στην αιτία που, κατά την άποψή του, προκέλεσε την κρίση είπε:«Μόνο ένας τρελός θα έπαιρνε τέτοιο ρίσκο. Πίστευε ότι η Ρωσία θα στεκόταν άπραγη ενώ εξαπέλυε επίθεση εναντίον της κοιμωμένης πόλης Τσχινβάλι, δολοφονώντας εκατοντάδες άμαχους, στην πλειοψηφία τους Ρώσους πολίτες;»Παρότι δεν πρέπει να ξεχνάμε τον τρόπο με τον οποίο η Ρωσία ισοπέδωσε το Γκρόζνι, όταν οι Τσετσένοι αυτονομιστές ζήτησαν και εκείνοι την ανεξαρτησία τους (άσχετα με το ποιός και γιατί τους υποκινούσε), η Δύση σήμερα φαίνεται αδύναμη να αντιμετωπίσει τη Ρωσία σε επίπεδο λογικών επιχειρημάτων και να πείσει τη δυτική κοινή γνώμη (θα έχουν πολύ δουλειά να κάνουν εκείνα τα ΜΜΕ που χειραγωγούν την κοινή γνώμη). Εν τω μεταξύ, η ένταση εξαπλώνεται από την Οσετία στον Εύξεινο Πόντο, στην Πολωνία, την Ουκρανία, τη Μεσόγειο και πάει λέγοντας.Τέλος, σε ότι μας αφορά, ένα είναι σίγουρο: Χρειάζεται επαγρύπνηση και ίσως αναθεώρηση το δόγμα της χώρας μας να αφήνουμε τα κρίσιμα προβλήματα της εξωτερικής μας πολιτικής να πορεύονται μόνα τους στο χρόνο και την ιστορία. Με την άφρονα αναγνώριση της ανεξαρτησίας του Κοσσυφοπεδίου και το λάδι στη φωτιά της ανεξαρτησίας της Οσετίας και της Αμπχαζίας, αλλάζουν οι παράμετροι στην Κύπρο, τη Θράκη και αλλού.Απαιτείται επισταμένη μελέτη των νέων παραμέτρων και επαγρύπνηση...
πηγή:

http://infognomonpolitics.blogspot.com/2008_08_01_archive.html#3688924949351453100

Δεν υπάρχουν σχόλια: