Στις 6.30 η ώρα η ομάδα μας παίζει με την αλογοτροφή στο ποδοσφαιρο και στις 10 στο μπάσκετ.Πρέπει να τους νικήσουμε και τις 2 φορές και ειδικά στο ποδόσφαιρο.Καθώς διότι στο μπάσκετ υπάρχουν και τα πλέυ οφ.Αντίθετα, στο ποδόσφαιρο ΑΠΑΙΤΕΙΤΑΙ νικη δίοτι σε οποιοδήποτε άλλο αποτέλεσμα ο Βάζελος θα είναι ή στον +2 ή στο +5 απο εμάς,πράγμα που σημαίνει ότι θα πρέπει να στραβοπατησει ο Βάζελος στη συνέχεια του Πρωταθλήματος για πάρουμε εμείς το πρωτάθλημα.
Γι' αυτό:
Μπείτε μες στο ΓΗΠΕΔΟ
και ΣΚΟΤΩΣΤΕ ΤΟΥΣ
Κυριακή 29 Νοεμβρίου 2009
Σάββατο 28 Νοεμβρίου 2009
Παρασκευή 27 Νοεμβρίου 2009
ΠΑΜΕ ΣΤΟΙΧΗΜΑ;(ΑΝΕΚΔΟΤΟ)
Ένας τύπος πηγαίνει κάθε Παρασκευή στην Εθνική Τράπεζα και κάνει κατάθεση 1 έως 2 εκατομμύρια! Μια Παρασκευή τον φωνάζει ο διευθυντής και τον ρωτάει
- Συγνώμη κύριε μου, χωρίς να θέλω να γίνω αδιάκριτος, τι δουλειά κάνετε και έχετε τόσες καταθέσεις;
- A, κύριε διευθυντά μου, να σας πω ευχαρίστως. Βάζω στοιχήματα, χοντρά στοιχήματα και συνήθως τα κερδίζω! Θέλετε να βάλουμε μαζί ένα;
- Τι στοίχημα; ρωτάει ο διευθυντής περίεργος.
- 100,000 ότι θα έρθω τη Δευτέρα το πρωί εδώ και θα χω κόψει τα αρχ***ια μου!
- Πάει! του λέει ο διευθυντής, που δεν πίστευε να φτάσει σε τέτοια ακρότητα. Τη Δευτέρα το πρωί μπαίνει ο τύπος στην τράπεζα και πηγαίνει χαμογελαστός στον διευθυντή.
- Τι έγινε, έχασα ή κέρδισα; τον ρωτάει με σιγουριά ο διευθυντής.
- Bαλε το χέρι σου και πιάσε να δεις μόνος σου, του απαντάει ο άλλος.
Bαζει ο διευθυντής το χέρι του και τα αρχ***ια ήταν στη θέση τους!
- Mα καλά, μόλις έχασες 100,000 και συνεχίζεις να Γέλας;
- Βλέπεις τον φρουρό στην είσοδο που κλαίει; Μπαίνοντας προηγουμένως έβαλα στοίχημα μαζί του 500,000 ότι σε 5 λεπτά ο διευθυντής θα μου πιάνει τα αρχ**ια!
- Συγνώμη κύριε μου, χωρίς να θέλω να γίνω αδιάκριτος, τι δουλειά κάνετε και έχετε τόσες καταθέσεις;
- A, κύριε διευθυντά μου, να σας πω ευχαρίστως. Βάζω στοιχήματα, χοντρά στοιχήματα και συνήθως τα κερδίζω! Θέλετε να βάλουμε μαζί ένα;
- Τι στοίχημα; ρωτάει ο διευθυντής περίεργος.
- 100,000 ότι θα έρθω τη Δευτέρα το πρωί εδώ και θα χω κόψει τα αρχ***ια μου!
- Πάει! του λέει ο διευθυντής, που δεν πίστευε να φτάσει σε τέτοια ακρότητα. Τη Δευτέρα το πρωί μπαίνει ο τύπος στην τράπεζα και πηγαίνει χαμογελαστός στον διευθυντή.
- Τι έγινε, έχασα ή κέρδισα; τον ρωτάει με σιγουριά ο διευθυντής.
- Bαλε το χέρι σου και πιάσε να δεις μόνος σου, του απαντάει ο άλλος.
Bαζει ο διευθυντής το χέρι του και τα αρχ***ια ήταν στη θέση τους!
- Mα καλά, μόλις έχασες 100,000 και συνεχίζεις να Γέλας;
- Βλέπεις τον φρουρό στην είσοδο που κλαίει; Μπαίνοντας προηγουμένως έβαλα στοίχημα μαζί του 500,000 ότι σε 5 λεπτά ο διευθυντής θα μου πιάνει τα αρχ**ια!
ΥΜΝΟΣ ΕΙΣ ΤΗΝ ΕΛΥΘΕΡΙΑΝ (ΟΛΟΚΛΗΡΟ)
Σὲ γνωρίζω ἀπὸ τὴν κόψιτοῦ σπαθιοῦ τὴν τρομερή,σὲ γνωρίζω ἀπὸ τὴν ὄψιποὺ μὲ βία μετράει τὴν γῆ. Ἀπ’
τὰ κόκαλα βγαλμένητῶν Ἑλλήνων τὰ ἱερά,καὶ σὰν πρῶτα ἀνδρειωμένη,χαῖρε, ὦ χαῖρε, Ἐλευθεριά! Ἐκεῖ
μέσα ἐκατοικοῦσεςπικραμένη, ἐντροπαλή,κι ἕνα στόμα ἀκαρτεροῦσες,«ἔλα πάλι», νά σου πῇ.Ἄργειε νάλθῃ
ἐκείνη ἡ μέρα,κι ἦταν ὅλα σιωπηλά,γιατί τὰ ’σκιαζε ἡ φοβέρακαὶ τὰ πλάκωνε ἡ σκλαβιά.Δυστυχής!
Παρηγορίαμόνη σοῦ ἕμενε νὰ λὲςπερασμένα μεγαλείακαὶ διηγώντας τα νὰ κλαῖς.Καὶ ἀκαρτέρει καὶ
ἀκαρτέρειφιλελεύθερη λαλιά,ἕνα ἐκτύπαε τ’ ἄλλο χέριἀπὸ τὴν ἀπελπισιά,Κι ἔλεες: «Πότε, ἅ, πότε βγάνωτὸ
κεφάλι ἀπὸ τσ’ ἐρμιές;».Καὶ ἀποκρίνοντο ἀπὸ πάνωκλάψες, ἄλυσες, φωνές.Τότε ἐσήκωνες τὸ βλέμμαμὲς
στὰ κλάιματα θολό,καὶ εἰς τὸ ροῦχο σου ἔσταζ’ αἷμα,πλῆθος αἷμα ἑλληνικό.Μὲ τὰ ροῦχα αἰματωμέναξέρω
ὅτι ἔβγαινες κρυφὰνὰ γυρεύῃς εἰς τὰ ξέναἄλλα χέρια δυνατά.Μοναχὴ τὸ δρόμο ἐπῆρες,ἐξανάλθες
μοναχή·δὲν εἴν' εὔκολες οἱ θύρεςἐὰν ἡ χρεία τὲς κουρταλῇ.Ἄλλός σοῦ ἔκλαψε εἰς τὰ στήθια,ἀλλ' ἀνάσασι
καμμιά·ἄλλος σου ἔταξε βοήθειακαὶ σὲ γέλασε φρικτά.Ἄλλοι, ὀϊμέ, στὴ συμφορά σουὀποῦ ἐχαίροντο
πολύ,«σύρε νὰ 'βρῃς τὰ παιδιά σου,σύρε», ἔλεγαν οἱ σκληροί.Φεύγει ὀπίσω τὸ ποδάρικαὶ ὀλογλήγορο πατεῖἢ
τὴν πέτρα ἢ τὸ χορτάριποὺ τὴ δόξα σοῦ ἐνθυμεῖ. Ταπεινότατή σου γέρνειἡ τρισάθλια κεφαλή,σὰν πτωχοῦ
ποὺ θυροδέρνεικι εἶναι βάρος του ἡ ζωή.Ναί, ἀλλὰ τώρα ἀντιπαλεύεικάθε τέκνο σου μὲ ὁρμή,ποὺ
ἀκατάπαυστα γυρεύειἢ τὴ νίκη ἢ τὴ θανῆ.Ἀπ' τὰ κόκαλα βγαλμένητῶν Ἑλλήνων τὰ ἱερά,καὶ σὰν πρῶτα
ἀνδρειωμένη,χαῖρε, ὦ χαῖρε, Ἐλευθεριά!Μόλις εἶδε τὴν ὁρμή σουὁ οὐρανὸς ποὺ γιὰ τσ' ἐχθροὺςεἰς τὴ γῆ τὴ
μητρική σουἔτρεφ' ἄνθια καὶ καρπούς,ἐγαλήνεψε· καὶ ἐχύθεικαταχθόνια μιὰ βοή,καὶ τοῦ Ρήγα σοῦ
ἀπεκρίθηπολεμόκραχτη ἡ φωνή.Ὅλοι οἱ τόποι σου σ' ἐκράξανχαιρετώντας σὲ θερμά,καὶ τὰ στόματα
ἐφωνάξανὅσα αἰσθάνετο ἡ καρδιά.Ἐφωνάξανε ὡς τ' ἀστέριατοῦ Ἰονίου καὶ τὰ νησιά,κι ἐσηκώσανε τὰ
χέριαγιὰ νὰ δείξουνε χαρά,μ' ὅλον ποὺ 'ναι ἀλυσωμένοτὸ καθένα τεχνικά,καὶ εἰς τὸ μέτωπο γραμμένοἔχει:
«Ψεύτρα Ἐλευθεριά».Γκαρδιακὰ χαροποιήθεικαὶ τοῦ Βάσιγκτον ἡ γῆ,καὶ τὰ σίδερα ἐνθυμήθειποὺ τὴν
ἔδεναν κι αὐτή.Ἀπ' τὸν πύργο τοῦ φωνάζει,σὰ νὰ λέῃ σὲ χαιρετῶ,καὶ τὴ χήτη τοῦ τινάζειτὸ λιοντάρι τὸ
Ἰσπανό.Ἐλαφιάσθη τῆς Ἀγγλίαςτὸ θηρίο, καὶ σέρνει εὐθὺςκατὰ τ' ἄκρα τῆς Ρουσίαςτὰ μουγκρίσματα τσ'
ὀργῆς.Εἰς τὸ κίνημα τοῦ δείχνει,πὼς τὰ μέλη εἴν' δυνατά·καὶ στοῦ Αἰγαίου τὸ κύμα ρίχνειμιὰ σπιθόβολη
ματιά.Σὲ ξανοίγει ἀπὸ τὰ νέφηκαὶ τὸ μάτι τοῦ Ἀετοῦ,ποὺ φτερὰ καὶ νύχια θρέφειμὲ τὰ σπλάχνα τοῦ
Ἰταλοῦ·καὶ σ' ἐσὲ καταγυρμένος,γιατί πάντα σὲ μισεῖ,ἔκρωζ' ἔκρωζ' ὁ σκασμένος,νὰ σὲ βλάψῃ, ἂν
ἠμπορῇ.Ἄλλο ἐσὺ δὲν συλλογιέσαιπάρεξ ποὺ θὰ πρωτοπᾷς·δὲν μιλεῖς καὶ δὲν κουνιέσαιστὲς βρισιὲς ὀποῦ
ἀγρικᾷς·σὰν τὸ βράχο ὀποῦ ἀφήνεικάθε ἀκάθαρτο νερὸεἰς τὰ πόδια του νὰ χύνῃεὐκολόσβηστον ἀφρό· ὀποῦ
ἀφήνει ἀνεμοζάληκαὶ χαλάζι καὶ βροχὴνὰ τοῦ δέρνουν τὴ μεγάλη,τὴν αἰώνιαν κορυφή. Δυστυχιά του, ὦ,
δυστυχιά του,ὀποιανοὺ θέλει βρεθεῖστὸ μαχαίρι σου ἀποκάτουκαὶ σ' ἐκεῖνο ἀντισταθεῖ.Τὸ θηρίο π'
ἀνανογιέταιπὼς τοῦ λείπουν τὰ μικρά,περιορίζεται, πετιέται,αἷμα ἀνθρώπινο διψᾷ·τρέχει, τρέχει ὅλα τὰ
δάση,τὰ λαγκάδια, τὰ βουνά,κι ὅπου φθάσει, ὅπου περάσει,φρίκη, θάνατος, ἐρμιά·Ἐρμιά, θάνατος καὶ
φρίκηὅπου ἐπέρασες κι ἐσύ·ξίφος ἔξω ἀπὸ τὴ θήκηπλέον ἀνδρείαν σου προξενεῖ. Ἰδού, ἐμπρός σου ὁ τοῖχος
στέκειτῆς ἀθλίας Τριπολιτσᾶς·τώρα τρόμου ἀστροπελέκινὰ τῆς ρίψῃς πιθυμᾷς.Μεγαλόψυχο τὸ μάτιδείχνει
πάντα ὁπὼς νικεῖ,κι ἂς εἴν' ἅρματα γεμάτηκαὶ πολέμιαν χλαλοή. Σοῦ προβαίνουνε καὶ τρίζουνγιὰ νὰ ἰδῇς
πὼς εἴν' πολλά·δὲν ἀκοῦς ποὺ φοβερίζουνἄνδρες μύριοι καὶ παιδιά; Λίγα μάτια, λίγα στόματαθά σας
μείνουνε ἀνοιχτά.γιὰ νὰ κλαύσετε τὰ σώματαποὺ θὲ νὰ 'βρῃ ἡ συμφορά!Κατεβαίνουνε, καὶ ἀνάφτειτοῦ
πολέμου ἀναλαμπῆ·τὸ τουφέκι ἀνάβει, ἀστράφτει,λάμπει, κόφτει τὸ σπαθί.Γιατί ἡ μάχη ἐστάθει ὀλίγη;Λίγα τὰ αἵματα γιατί;Τὸν ἐχθρὸ θωρῶ νὰ φύγῃκαὶ στὸ κάστρο ν' ἀνεβεῖ.Μέτρα! Εἴν' ἄπειροι οἱ φευγάτοι,ὀποῦ
φεύγοντας δειλιοῦν·τὰ λαβώματα στὴν πλάτηδέχοντ', ὥστε ν' ἀνεβοῦν.Ἐκεῖ μέσα ἀκαρτερεῖτετὴν ἀφεύγατη
φθορά·νά, σᾶς φθάνει· ἀποκριθεῖτεστῆς νυκτὸς τὴ σκοτεινιά!Ἀποκρίνονται καὶ ἡ μάχηἔτσι ἀρχίζει, ὀποῦ
μακριὰἀπὸ ράχη ἐκεῖ σὲ ράχηἀντιβούιζε φοβερά.Ἀκούω κούφια τὰ τουφέκια,ἀκούω σμίξιμο
σπαθιῶν,ἀκούω ξύλα, ἀκούω πελέκια,ἀκούω τρίξιμο δοντιῶν.Ἅ, τί νύκτα ἦταν ἐκείνηποὺ τὴν τρέμει ὁ
λογισμός!Ἄλλος ὕπνος δὲν ἐγίνειπάρεξ θάνατου πικρός.Τῆς σκηνῆς ἡ ὥρα, ὁ τόπος,οἱ κραυγές, ἡ ταραχή,ὁ
σκληρόψυχος ὁ τρόποςτοῦ πολέμου, καὶ οἱ καπνοί,καὶ οἱ βροντὲς καὶ τὸ σκοτάδιὀποῦ ἀντίσκοφτε ἡ
φωτιά,ἐπαράσταιναν τὸν ᾍδηποὺ ἀκαρτέρειε τὰ σκυλιά·Τ' ἀκαρτέρειε. Ἐφαῖνον' ἴσκιοιἀναρίθμητοι,
γυμνοί,κόρες, γέροντες, νεανίσκοι,βρέφη ἀκόμη εἰς τὸ βυζί.Ὂλη μαύρη μυρμηγκιάζει,μαύρη ἡ ἐντάφια
συντροφιά,σὰν τὸ ροῦχο ὀποῦ σκεπάζειτὰ κρεβάτια τὰ στερνά.Τόσοι, τόσοι ἀνταμωμένοιἐπετιοῦντο ἀπὸ τὴ
γῆ,ὅσοι εἴν' ἄδικα σφαγμένοιἀπὸ τούρκικην ὀργή.Τόσα πέφτουνε τὰ θερι-σμένα ἀστάχια εἰς τοὺς
ἀγρούς·σχεδὸν ὅλα ἐκειὰ τὰ μέρηἐσκεπάζοντο ἀπ' αὐτούς.Θαμποφέγγει κανέν' ἄστρο,καὶ ἀναδεύοντο
μαζί,ἀνεβαίνοντας τὸ κάστρομὲ νεκρώσιμη σιωπή.Ἔτσι χάμου εἰς τὴν πεδιάδα,μὲς στὸ δάσος τὸ
πυκνό,ὅταν στέλνει μίαν ἀχνάδαμισοφέγγαρο χλωμό,Ἐὰν οἱ ἄνεμοι μὲς στ' ἄδειατὰ κλαδιὰ
μουγκοφυσοῦν,σειοῦνται, σειοῦνται τὰ μαυράδια,ὀποῦ οἱ κλῶνοι ἀντικτυποῦν.Μὲ τὰ μάτια τοὺς
γυρεύουνὅπου εἴν' αἵματα πηχτά,καὶ μὲς στὰ αἵματα χορεύουνμὲ βρυχίσματα βραχνά·καὶ χορεύοντας
μανίζουνεἰς τοὺς Ἕλληνες κοντά,καὶ τὰ στήθια τοὺς ἐγγίζουνμὲ τὰ χέρια τὰ ψυχρά.Ἐκειὸ τὸ ἔγγισμα
πηγαίνειβαθειὰ μὲς στὰ σωθικά,ὅθεν ὅλη ἡ λύπη βγαίνει,καὶ ἄκρα αἰσθάνονται ἀσπλαχνιά.Τότε αὐξαίνει
τοῦ πολέμουὁ χορὸς τρομακτικά,σὰν τὸ σκόρπισμα τοῦ ἀνέμουστοῦ πελάου τὴ μοναξιά.Κτυποῦν ὅλοι
ἀπάνου κάτου·κάθε κτύπημα ποὺ ἐβγεῖεἶναι κτύπημα θανάτουχώρις νὰ δευτερωθῇ.Κάθε σῶμα ἱδρώνει,
ρέει·λὲς κι ἐκείθενε ἡ ψυχὴἀπ' τὸ μίσος ποὺ τὴν καίειπολεμάει νὰ πεταχθῇ.Τῆς καρδίας κτυπίες
βροντᾶνεμὲς στὰ στήθια τους ἀργά,καὶ τὰ χέρια ὅπου χουμᾶνεπερισσότερο εἴν' γοργά.Οὐρανὸς γι' αὐτοὺς
δὲν εἶναι,οὐδὲ πέλαγο, οὐδὲ γῆ·γι' αὐτοὺς ὅλους τὸ πᾶν εἶναιμαζωμένο ἀντάμα ἐκεῖ.Τόση ἡ μάνητα κι ἡ
ζάλη,ποὺ στοχάζεσαι μὴ πὼςἀπὸ μία μεριὰ καὶ ἀπ' ἄλληδὲν εἴνει ἕνας ζωντανός.Κοιτᾷ χέρια
ἀπελπισμέναπὼς θερίζουνε ζωές!Χάμου πέφτουνε κομμέναχέρια, πόδια, κεφαλές,καὶ παλάσκες καὶ
σπαθίαμὲ ὀλοσκόρπιστα μυαλά,καὶ μὲ ὀλόσχιστα κρανία,σωθικὰ λαχταριστά.Προσοχὴ καμιὰ δὲν
κάνεικανείς, ὄχι, εἰς τὴ σφαγή·πᾶνε πάντα ἐμπρός. Ὦ, φθάνει,φθάνει· ἕως πότε οἱ σκοτωμοί;Ποιὸς ἀφήνει
ἐκεῖ τὸν τόπο,πάρεξ ὅταν ξαπλωθεῖ;Δὲν αἰσθάνονται τὸν κόποκαὶ λὲς κι εἶναι εἰς τὴν ἀρχή.Ὀλιγόστευαν οἱ
σκύλοι,καὶ «Ἀλλά», ἐφώναζαν, «Ἀλλά»,καὶ τῶν Χριστιανῶν τὰ χείλη«φωτιά», ἐφώναζαν,
«φωτιά».Λιονταρόψυχα, ἐκτυπιοῦντο,πάντα ἐφώναζαν «φωτιά»,καὶ οἱ μιαροὶ κατασκορπιοῦντο,πάντα
σκούζοντας «Ἀλλά».Παντοῦ φόβος καὶ τρομάρακαὶ φωνὲς καὶ στεναγμοί·παντοῦ κλάψα, παντοῦ
ἀντάρα,καὶ παντοῦ ξεψυχισμοί.Ἦταν τόσοι! Πλέον τὸ βόλιεἰς τ' αὐτιὰ δὲν τοὺς λαλεῖ.'Ὁλοι χάμου ἐκείτοντ'
ὅλοιεἰς τὴν τέταρτην αὐγή.Σὰν ποτάμι τὸ αἷμα ἐγίνηκαὶ κυλάει στὴ λαγκαδιά,καὶ τὸ ἀθῶο χόρτο πίνειαἷμα
ἀντὶς γιὰ τὴ δροσιά.Τῆς αὐγῆς δροσάτο ἀέρι,δὲν φυσὰς τώρα ἐσὺ πλιὸστῶν ψευδόπιστων τὸ ἀστέρι·φῦσα,
φῦσα εἰς τὸ ΣΤΑΥΡΟ!Ἀπ' τὰ κόκαλα βγαλμένητῶν Ἑλλήνων τὰ ἱερά,καὶ σὰν πρῶτα ἀνδρειωμένη,χαῖρε, ὦ
χαῖρε, Ἐλευθεριά!Τῆς Κορίνθου ἰδοὺ καὶ οἱ κάμποι·δὲν λάμπ' ἥλιος μοναχὰεἰς τοὺς πλάτανους, δὲν
λάμπειεἰς τ' ἀμπέλια, εἰς τὰ νερά.Εἰς τὸν ἥσυχον αἰθέρατώρα ἀθώα δὲν ἀντηχεῖτὰ λαλήματα ἡ φλογέρα,τὰ
βελάσματα τὸ ἀρνί.Τρέχουν ἅρματα χιλιάδεςσὰν τὸ κύμα εἰς τὸ γιαλό,ἀλλ' οἱ ἀνδρεῖοι παλληκαράδεςδὲν
ψηφοῦν τὸν ἀριθμό.Ὦ τρακόσιοι, σηκωθεῖτεκαὶ ξανάλθετε σέ μας·τὰ παιδιά σας θέλ' ἰδεῖτεπόσο μοιάζουνε
μέ σας.Ὂλοι ἐκεῖνοι τὰ φοβοῦνταικαὶ μὲ πάτημα τυφλὸεἰς τὴν Κόρινθο ἀποκλειοῦνταικι ὅλοι χάνουνται ἀπ'
ἐδῶ.Στέλνει ὁ ἄγγελος τοῦ ὀλέθρουπείνα καὶ θανατικό,ποὺ μὲ σχήμα ἑνὸς σκελέθρουπερπατοῦν ἀντάμα οἱ
δυό·καὶ πεσμένα εἰς τὰ χορτάριαἀπεθαίνανε παντοῦτὰ θλιμμένα ἀπομεινάριατῆς φυγῆς καὶ τοῦ χαμοῦ.Κι
ἐσὺ ἀθάνατη, ἐσὺ θεία,ποὺ ὅτι θέλεις ἠμπορεῖς.εἰς τὸν κάμπο, Ἐλευθερία,ματωμένη περπατεῖς.Στὴ σκιὰ
χεροπιασμένες,στὴ σκιὰ βλέπω κι ἐγὼκρινοδάχτυλες παρθένεςὀποῦ κάνουνε χορό.Στὸ χορὸ
γλυκογυρίζουνὡραία μάτια ἐρωτικά,καὶ εἰς τὴν αὔρα κυματίζουνμαῦρα, ὀλόχρυσα μαλλιά.Ἡ ψυχή μου
ἀναγαλλιάζειπὼς ὁ κόρφος καθεμιᾶςγλυκοβύζαστο ἐτοιμάζειγάλα ἀνδρείας κι ἐλευθεριάς.Μὲς στὰ χόρτα,
τὰ λουλούδια,τὸ ποτήρι δὲν βαστῶ·φιλελεύθερα τραγούδιασὰν τὸν Πίνδαρο ἐκφωνῶ.Ἀπ' τὰ κόκαλα βγαλμένητῶν Ἑλλήνων τὰ ἱερά,καὶ σὰν πρῶτα ἀνδρειωμένη,χαῖρε, ὢ χαῖρε, Ἐλευθεριά!Πῆγες εἰς τὸ
Μεσολόγγιτὴν ἡμέρα τοῦ Χριστοῦ,μέρα ποὺ ἄνθισαν οἱ λόγγοιγιὰ τὸ τέκνο τοῦ Θεοῦ.Σοῦ 'λθε ἐμπρὸς
λαμποκοπώνταςἡ Θρησκεία μ' ἕνα σταυρό,καὶ τὸ δάκτυλο κινώνταςὀποῦ ἀνεῖ τὸν οὐρανό,«σ' αὐτό»,
ἐφώναξε, «τὸ χῶμαστάσου ὀλόρθη, Ἐλευθεριά!».Καὶ φιλώντας σου τὸ στόμαμπαίνει μὲς στὴν ἐκκλησιά.Εἰς
τὴν τράπεζα σιμώνει,καὶ τὸ σύγνεφο τὸ ἀχνὸγύρω γύρω τῆς πυκνώνειποὺ σκορπάει τὸ θυμιατό.Ἀγρικάει
τὴν ψαλμωδίαὀποῦ ἐδίδαξεν αὐτή·βλέπει τὴ φωταγωγίαστοὺς Ἁγίους ἐμπρὸς χυτή.Ποιοὶ εἴν' αὐτοὶ ποὺ
πλησιάζουνμὲ πολλὴ ποδοβολή,κι άρματ', ἅρματα ταράζουν;Ἐπετάχτηκες ἐσύ!Ἅ, τὸ φῶς ποὺ σὲ
στολίζει,σὰν ἡλίου φεγγοβολῆ,καὶ μακρίθεν σπινθηρίζει,δὲν εἶναι, ὄχι, ἀπὸ τὴ γῆ.Λάμψιν ἔχει ὅλη
φλογώδηχεῖλος, μέτωπο, ὀφθαλμός·φῶς τὸ χέρι, φῶς τὸ πόδι,κι ὅλα γύρω σου εἶναι φῶς.Τὸ σπαθί σου
ἀντισηκώνεις,τρία πατήματα πατᾷς,σὰν τὸν πύργο μεγαλώνεις,κι εἰς τὸ τέταρτο κτυπᾷς.Μὲ φωνὴ ποὺ
καταπείθειπροχωρώντας ὁμιλεῖς:«Σήμερ', ἄπιστοι, ἐγεννήθη,ναί, τοῦ κόσμου ὁ Λυτρωτής.Αὐτὸς λέγει,
ἀφοκρασθεῖτε«Ἐγὼ εἴμ' Ἄλφα, Ὠμέγα ἐγώ·πέστε, ποὺ θ' ἀποκρυφθεῖτεἐσεῖς ὅλοι, ἂν ὀργισθῶ;Φλόγα
ἀκοίμητήν σας βρέχω,πού, μ' αὐτὴν ἂν συγκριθῇκείνη ἡ κάτω ὀποῦ σας ἔχω,σὰν δροσιὰ θέλει
βρεθεῖ.Κατατρώγει, ὠσὰν τὴ σχίζα,τόπους ἄμετρα ὑψηλούς,χῶρες, ὅρη ἀπὸ τὴ ρίζα,ζῶα καὶ δέντρα καὶ
θνητούς.Καὶ τὸ πᾶν τὸ κατακαίει,καὶ δὲν σώζεται πνοή,πάρεξ τοῦ ἄνεμου ποὺ πνέειμὲς στὴ στάχτη τὴ
λεπτή»».Κάποιος ἤθελε ἐρωτήσειΤοῦ θυμοῦ Τοῦ εἴσ' ἀδελφή;Ποιὸς εἴν' ἄξιος νὰ νικήσῃἢ μὲ σὲ νὰ
μετρηθῇ;Ἡ γῆ αἰσθάνεται τὴν τόσητοῦ χεριοῦ σου ἀνδραγαθιά,ποὺ ὅλην θέλει θανατώσῃτὴ μισόχριστη
σπορά.Τὴν αἰσθάνονται καὶ ἀφρίζουντὰ νερά, καὶ τ' ἀγρικῶδυνατὰ νὰ μουρμουρίζουνσὰν ρυάζετο
θηριό.Κακορίζικοι, ποὺ πᾶτετοῦ Ἀχελώου μὲς στὴ ροῆκαὶ πιδέξια πολεμᾶτεἀπὸ τὴν καταδρομὴνὰ
ἀποφύγετε; Τὸ κύμαἔγινε ὅλο φουσκωτό·ἐκεῖ εὑρήκατε τὸ μνῆμαπρὶν νὰ εὑρεῖτε ἀφανισμό.Βλασφημάει,
σκούζει, μουγκρίζεικάθε λάρυγγας ἐχθροῦ,καὶ τὸ ρεῦμα γαργαρίζειτὲς βλασφήμιες τοῦ θυμοῦ.Σφαλερὰ
τετραποδίζουνπλῆθος ἄλογα, καὶ ὀρθὰτρομασμένα χλιμιντρίζουνκαὶ πατοῦν εἰς τὰ κορμιά.Ποιὸς στὸ
σύντροφον ἀπλώνειχέρι, ὠσὰν νὰ βοηθηθῇ·ποιὸς τὴ σάρκα τοῦ δαγκώνειὅσο ποὺ νὰ νεκρωθῇ.Κεφαλὲς
ἀπελπισμένες,μὲ τὰ μάτια πεταχτά,κατὰ τ' ἄστρα σηκωμένεςγιὰ τὴν ὕστερη φορά.Σβιέται -αὐξαίνοντας ἡ
πρώτητοῦ Ἀχελώου νεροσυρμῆ-τὸ χλιμίντρισμα καὶ οἱ κρότοικαὶ τοῦ ἀνθρώπου οἱ γογγυσμοί.Ἔτσι ν' ἄκουα
νὰ βουίξῃτὸν βαθὺν Ὠκεανό,καὶ στὸ κύμα του νὰ πνίξῃκάθε σπέρμα ἀγαρηνό!Καὶ ἐκεῖ ποὺ 'ναι ἡ Ἁγία
Σοφίαμὲς στοὺς λόφους τοὺς ἑπτά,ὅλα τ' ἄψυχα κορμιά,βραχοσύντριφτα, γυμνά,σωριασμένα νὰ τὰ
σπρώξῃἡ κατάρα τοῦ Θεοῦ,κι ἀπ' ἐκεῖ νὰ τὰ μαζώξῃὁ ἀδελφὸς τοῦ Φεγγαριοῦ.Κάθε πέτρα μνῆμα ἂς
γένει,κι ἡ Θρησκεία κι ἡ Ἐλευθεριὰμ' ἀργὸ πάτημα ἂς πηγαίνειμεταξύ τους καὶ ἂς μετρά.Ἕνα λείψανο
ἀνεβαίνειτεντωτό, πιστομητό,κι ἄλλο ξάφνου κατεβαίνεικαὶ δὲν φαίνεται, καὶ πλιὸκαὶ χειρότερα
ἀγριεύεικαὶ φουσκώνει ὁ ποταμός·πάντα, πάντα περισσεύει·πολὺ φλοίσβισμα καὶ ἀφρός.Ἅ, γιατί δὲν ἔχω
τώρατὴ φωνὴ τοῦ Μωυσῆ;Μεγαλόφωνα τὴν ὥραὀποῦ ἐσβιοῦντο οἱ μισητοί,τὸ Θεὸν εὐχαριστοῦσεστοῦ
πελάου τὴ λύσσα ἐμπρός,καὶ τὰ λόγια ἠχολογοῦσεἀναρίθμητος λαός.Ἀκλουθάει τὴν ἁρμονίαἡ ἀδελφὴ τοῦ
Ἀαρῶν,ἡ προφήτισσα Μαρία,μ' ἕνα τύμπανο τερπνὸνκαὶ πηδοῦν ὅλες οἱ κόρεςμὲ τσ' ἀγκάλες
ἀνοικτές,τραγουδώντας, ἀνθοφόρες,μὲ τὰ τύμπανα κι ἐκειές.Σὲ γνωρίζω ἀπὸ τὴν κόψιτοῦ σπαθιοῦ τὴν
τρομερή,σὲ γνωρίζω ἀπὸ τὴν ὄψιποὺ μὲ βία μετράει τὴ γῆ.Εἰς αὐτήν, εἴν' ξακουσμένο,δὲν νικιέσαι ἐσὺ
ποτέ·ὅμως, ὄχι, δὲν εἴν' ξένοκαὶ τὸ πέλαγο γιὰ σέ.Τὸ στοιχεῖον αὐτὸ ξαπλώνεικύματ' ἄπειρα εἰς τὴ γῆ,μὲ τὰ
ὁποῖα τὴν περιζώνει,κι εἶναι εἰκόνα σου λαμπρή.Μὲ βρυχίσματα σαλεύειποὺ τρομάζει ἡ ἀκοή·κάθε ξύλο
κινδυνεύεικαὶ λιμνιώνα ἀναζητεῖ.Φαῖνετ' ἔπειτα ἡ γαλήνηκαὶ τὸ λάμψιμο τοῦ ἡλιοῦ,καὶ τὰ χρώματα
ἀναδίνειτοῦ γλαυκότατου οὐρανοῦ.Δὲν νικιέσαι, εἴν' ξακουσμένο,στὴν ξηρὰν ἐσὺ ποτέ·ὅμως ὄχι δὲν εἴν'
ξένοκαὶ τὸ πέλαγο γιὰ σέ.Περνοῦν ἄπειρα τὰ ξάρτια,καὶ σὰν λόγγος στριμωχτὰτὰ τρεχούμενα κατάρτια,τὰ
ὀλοφούσκωτα πανιά.Σῦ τὲς δύναμές σου σπρώχνεις,καὶ ἀγκαλὰ δὲν εἴν' πολλές,πολεμώντας, ἄλλα
διώχνεις,ἄλλα παίρνεις, ἄλλα καῖς.Μ' ἐπιθυμία νὰ τηράζῃςδυὸ μεγάλα σὲ θωρῶ,καὶ θανάσιμον
τινάζειςἐναντίον τοὺς κεραυνό.Πιάνει, αὐξαίνει, κοκκινίζει,καὶ σηκώνει μιὰ βροντή,καὶ τὸ πέλαο
χρωματίζειμὲ αἰματόχροη βαφή.Πνίγοντ' ὅλοι οἱ πολεμάρχοικαὶ δὲν μνέσκει ἕνα κορμί·χαίρου, σκιὰ τοῦ
Πατριάρχη,ποὺ σὲ πέταξαν ἐκεῖ.Ἐκρυφόσμιγαν οἱ φίλοιμὲ τσ' ἐχθρούς τους τὴ Λαμπρή,καὶ τοὺς ἔτρεμαν τὰ
χείληδίνοντάς τα εἰς τὸ φιλί.Κειες τὲς δάφνες ποὺ ἐσκορπίστετώρα πλέον δὲν τὲς πατεῖ,καὶ τὸ χέρι ὀποῦ ἐφιλῆστεπλέον, ἅ, πλέον δὲν εὐλογεῖ.Ὂλοι κλαψτε· ἀποθαμένοςὁ ἀρχηγὸς τῆς Ἐκκλησιάς·κλάψτε, κλάψτε·
κρεμασμένοςὠσὰν νὰ 'τανε φονιάς!Ἔχει ὀλάνοικτο τὸ στόμαπ' ὧρες πρῶτα εἶχε γευθεῖτ' Ἅγιον Αἷμα, τ'
Ἅγιον Σῶμα·λὲς πὼς θὲ νὰ ξαναβγῇἡ κατάρα ποὺ εἶχε ἀφήσει,λίγο πρὶν νὰ ἀδικηθῇ,εἰς ὁποῖον δὲν
πολεμήσεικαὶ ἠμπορεῖ νὰ πολεμῇ.Τὴν ἀκούω, βροντάει, δὲν παύειεἰς τὸ πέλαγο, εἰς τὴ γῆ,καὶ μουγκρίζοντας
ἀνάβειτὴν αἰώνιαν ἀστραπή.Ἡ καρδιὰ συχνοσπαράζει. Πλὴν τί βλέπω; Σοβαρὰνὰ σωπάσω μὲ προστάζειμὲ
τὸ δάκτυλο ἡ θεά.Κοιτάει γύρω εἰς τὴν Εὐρώπητρεῖς φορὲς μ' ἀνησυχιά·προσηλώνεται κατόπιστὴν Ἑλλάδα,
καὶ ἀρχινά:«Παλληκάρια μου, οἱ πολέμοιγιὰ σας ὅλοι εἶναι χαρά,καὶ τὸ γόνα σας δὲν τρέμειστοὺς κινδύνους
ἐμπροστά.Ἀπ' ἐσᾶς ἀπομακραίνεικάθε δύναμη ἐχθρική,ἀλλὰ ἀνίκητη μιὰ μένειποὺ τὲς δάφνες σας
μαδεῖ.Μία, ποὺ ὅταν ὠσὰν λύκοιξαναρχόστενε ζεστοί,κουρασμένοι ἀπὸ τὴ νίκη,ἄχ, τὸ νοῦ σᾶς τυραννεῖ.Ἡ
Διχόνοια ποὺ βαστάειἕνα σκῆπτρο ἡ δολερὴκαθενὸς χαμογελάει,«πάρ' το», λέγοντας, «καὶ σῦ».Κειο τὸ
σκῆπτρο πού σας δείχνειἔχει ἀλήθεια ὡραία θωριά·μὴν τὸ πιάστε, γιατί ρίχνειεἱσὲ δάκρυα θλιβερά.Ἀπὸ
στόμα ὀποῦ φθονάει,παλληκάρια, ἂς μὴν πωθεῖ,πὼς τὸ χέρι σας κτυπάειτοῦ ἀδελφοῦ τὴν κεφαλή.Μὴν
εἰποῦν στὸ στοχασμό τουςτὰ ξένα ἔθνη ἀληθινά:«Ἐὰν μισοῦνται ἀνάμεσό τουςδὲν τοὺς πρέπει
ἐλευθεριά».Τέτοια ἀφήστενε φροντίδα·ὅλο τὸ αἷμα ὀποῦ χυθεῖγιὰ θρησκεία καὶ γιὰ πατρίδαὅμοιαν ἔχει τὴν
τιμή.Στὸ αἷμα αὐτό, ποὺ δὲν πονεῖτεγιὰ πατρίδα, γιὰ θρησκειά,σᾶς ὁρκίζω, ἀγκαλισθεῖτεσὰν ἀδέλφια
γκαρδιακά.Πόσο λείπει, στοχασθεῖτε,πόσο ἀκόμη νὰ παρθῇ·πάντα ἡ νίκη, ἂν ἐνωθῇτε,πάντα ἐσᾶς θ'
ἀκολουθεῖ.Ὦ ἀκουσμένοι εἰς τὴν ἀνδρεία,καταστῆστε ἕνα Σταυρὸκαὶ φωνάξετε μὲ μία:«Βασιλεῖς, κοιτάξτ'
ἐδῶ!Τὸ σημεῖον ποὺ προσκυνᾶτεεἶναι τοῦτο, καὶ γι' αὐτὸματωμένους μας κοιτᾶτεστὸν ἀγῶνα τὸ
σκληρό.Ἀκατάπαυστα τὸ βρίζουντὰ σκυλιὰ καὶ τὸ πατοῦνκαὶ τὰ τέκνα τοῦ ἀφανίζουν,καὶ τὴν πίστι
ἀναγελοῦν.Ἐξ αἰτίας τοῦ ἐσπάρθη, ἐχάθηαἷμα ἀθῶο χριστιανικό,ποὺ φωνάζει ἀπὸ τὰ βάθητῆς νυκτός: Νὰ
ἐκδικηθῶ.Δὲν ἀκοῦτε, ἐσεῖς εἰκόνεςτοῦ Θεοῦ, τέτοια φωνή;Τώρα ἐπέρασαν αἰῶνεςκαὶ δὲν ἔπαυσε
στιγμή.Δὲν ἀκοῦτε; Εἰς κάθε μέροςσὰν τοῦ Ἄβελ καταβοᾷ·δὲν εἴν' φύσημα τοῦ ἀέροςποὺ σφυρίζει εἰς τὰ
μαλλιά.Τί θὰ κάμετε; Θ' ἀφῆστενὰ ἀποκτήσωμεν ἐμεῖςλευθεριάν, ἢ θὰ τὴν λύστεἐξ αἰτίας πολιτικῆς;Τοῦτο
ἀνίσως μελετᾶτεἰδοὺ ἐμπρός σας τὸν Σταυρό:Βασιλεῖς, ἐλᾶτε, ἐλᾶτε,καὶ κτυπήσετε κι ἐδῶ!»
τὰ κόκαλα βγαλμένητῶν Ἑλλήνων τὰ ἱερά,καὶ σὰν πρῶτα ἀνδρειωμένη,χαῖρε, ὦ χαῖρε, Ἐλευθεριά! Ἐκεῖ
μέσα ἐκατοικοῦσεςπικραμένη, ἐντροπαλή,κι ἕνα στόμα ἀκαρτεροῦσες,«ἔλα πάλι», νά σου πῇ.Ἄργειε νάλθῃ
ἐκείνη ἡ μέρα,κι ἦταν ὅλα σιωπηλά,γιατί τὰ ’σκιαζε ἡ φοβέρακαὶ τὰ πλάκωνε ἡ σκλαβιά.Δυστυχής!
Παρηγορίαμόνη σοῦ ἕμενε νὰ λὲςπερασμένα μεγαλείακαὶ διηγώντας τα νὰ κλαῖς.Καὶ ἀκαρτέρει καὶ
ἀκαρτέρειφιλελεύθερη λαλιά,ἕνα ἐκτύπαε τ’ ἄλλο χέριἀπὸ τὴν ἀπελπισιά,Κι ἔλεες: «Πότε, ἅ, πότε βγάνωτὸ
κεφάλι ἀπὸ τσ’ ἐρμιές;».Καὶ ἀποκρίνοντο ἀπὸ πάνωκλάψες, ἄλυσες, φωνές.Τότε ἐσήκωνες τὸ βλέμμαμὲς
στὰ κλάιματα θολό,καὶ εἰς τὸ ροῦχο σου ἔσταζ’ αἷμα,πλῆθος αἷμα ἑλληνικό.Μὲ τὰ ροῦχα αἰματωμέναξέρω
ὅτι ἔβγαινες κρυφὰνὰ γυρεύῃς εἰς τὰ ξέναἄλλα χέρια δυνατά.Μοναχὴ τὸ δρόμο ἐπῆρες,ἐξανάλθες
μοναχή·δὲν εἴν' εὔκολες οἱ θύρεςἐὰν ἡ χρεία τὲς κουρταλῇ.Ἄλλός σοῦ ἔκλαψε εἰς τὰ στήθια,ἀλλ' ἀνάσασι
καμμιά·ἄλλος σου ἔταξε βοήθειακαὶ σὲ γέλασε φρικτά.Ἄλλοι, ὀϊμέ, στὴ συμφορά σουὀποῦ ἐχαίροντο
πολύ,«σύρε νὰ 'βρῃς τὰ παιδιά σου,σύρε», ἔλεγαν οἱ σκληροί.Φεύγει ὀπίσω τὸ ποδάρικαὶ ὀλογλήγορο πατεῖἢ
τὴν πέτρα ἢ τὸ χορτάριποὺ τὴ δόξα σοῦ ἐνθυμεῖ. Ταπεινότατή σου γέρνειἡ τρισάθλια κεφαλή,σὰν πτωχοῦ
ποὺ θυροδέρνεικι εἶναι βάρος του ἡ ζωή.Ναί, ἀλλὰ τώρα ἀντιπαλεύεικάθε τέκνο σου μὲ ὁρμή,ποὺ
ἀκατάπαυστα γυρεύειἢ τὴ νίκη ἢ τὴ θανῆ.Ἀπ' τὰ κόκαλα βγαλμένητῶν Ἑλλήνων τὰ ἱερά,καὶ σὰν πρῶτα
ἀνδρειωμένη,χαῖρε, ὦ χαῖρε, Ἐλευθεριά!Μόλις εἶδε τὴν ὁρμή σουὁ οὐρανὸς ποὺ γιὰ τσ' ἐχθροὺςεἰς τὴ γῆ τὴ
μητρική σουἔτρεφ' ἄνθια καὶ καρπούς,ἐγαλήνεψε· καὶ ἐχύθεικαταχθόνια μιὰ βοή,καὶ τοῦ Ρήγα σοῦ
ἀπεκρίθηπολεμόκραχτη ἡ φωνή.Ὅλοι οἱ τόποι σου σ' ἐκράξανχαιρετώντας σὲ θερμά,καὶ τὰ στόματα
ἐφωνάξανὅσα αἰσθάνετο ἡ καρδιά.Ἐφωνάξανε ὡς τ' ἀστέριατοῦ Ἰονίου καὶ τὰ νησιά,κι ἐσηκώσανε τὰ
χέριαγιὰ νὰ δείξουνε χαρά,μ' ὅλον ποὺ 'ναι ἀλυσωμένοτὸ καθένα τεχνικά,καὶ εἰς τὸ μέτωπο γραμμένοἔχει:
«Ψεύτρα Ἐλευθεριά».Γκαρδιακὰ χαροποιήθεικαὶ τοῦ Βάσιγκτον ἡ γῆ,καὶ τὰ σίδερα ἐνθυμήθειποὺ τὴν
ἔδεναν κι αὐτή.Ἀπ' τὸν πύργο τοῦ φωνάζει,σὰ νὰ λέῃ σὲ χαιρετῶ,καὶ τὴ χήτη τοῦ τινάζειτὸ λιοντάρι τὸ
Ἰσπανό.Ἐλαφιάσθη τῆς Ἀγγλίαςτὸ θηρίο, καὶ σέρνει εὐθὺςκατὰ τ' ἄκρα τῆς Ρουσίαςτὰ μουγκρίσματα τσ'
ὀργῆς.Εἰς τὸ κίνημα τοῦ δείχνει,πὼς τὰ μέλη εἴν' δυνατά·καὶ στοῦ Αἰγαίου τὸ κύμα ρίχνειμιὰ σπιθόβολη
ματιά.Σὲ ξανοίγει ἀπὸ τὰ νέφηκαὶ τὸ μάτι τοῦ Ἀετοῦ,ποὺ φτερὰ καὶ νύχια θρέφειμὲ τὰ σπλάχνα τοῦ
Ἰταλοῦ·καὶ σ' ἐσὲ καταγυρμένος,γιατί πάντα σὲ μισεῖ,ἔκρωζ' ἔκρωζ' ὁ σκασμένος,νὰ σὲ βλάψῃ, ἂν
ἠμπορῇ.Ἄλλο ἐσὺ δὲν συλλογιέσαιπάρεξ ποὺ θὰ πρωτοπᾷς·δὲν μιλεῖς καὶ δὲν κουνιέσαιστὲς βρισιὲς ὀποῦ
ἀγρικᾷς·σὰν τὸ βράχο ὀποῦ ἀφήνεικάθε ἀκάθαρτο νερὸεἰς τὰ πόδια του νὰ χύνῃεὐκολόσβηστον ἀφρό· ὀποῦ
ἀφήνει ἀνεμοζάληκαὶ χαλάζι καὶ βροχὴνὰ τοῦ δέρνουν τὴ μεγάλη,τὴν αἰώνιαν κορυφή. Δυστυχιά του, ὦ,
δυστυχιά του,ὀποιανοὺ θέλει βρεθεῖστὸ μαχαίρι σου ἀποκάτουκαὶ σ' ἐκεῖνο ἀντισταθεῖ.Τὸ θηρίο π'
ἀνανογιέταιπὼς τοῦ λείπουν τὰ μικρά,περιορίζεται, πετιέται,αἷμα ἀνθρώπινο διψᾷ·τρέχει, τρέχει ὅλα τὰ
δάση,τὰ λαγκάδια, τὰ βουνά,κι ὅπου φθάσει, ὅπου περάσει,φρίκη, θάνατος, ἐρμιά·Ἐρμιά, θάνατος καὶ
φρίκηὅπου ἐπέρασες κι ἐσύ·ξίφος ἔξω ἀπὸ τὴ θήκηπλέον ἀνδρείαν σου προξενεῖ. Ἰδού, ἐμπρός σου ὁ τοῖχος
στέκειτῆς ἀθλίας Τριπολιτσᾶς·τώρα τρόμου ἀστροπελέκινὰ τῆς ρίψῃς πιθυμᾷς.Μεγαλόψυχο τὸ μάτιδείχνει
πάντα ὁπὼς νικεῖ,κι ἂς εἴν' ἅρματα γεμάτηκαὶ πολέμιαν χλαλοή. Σοῦ προβαίνουνε καὶ τρίζουνγιὰ νὰ ἰδῇς
πὼς εἴν' πολλά·δὲν ἀκοῦς ποὺ φοβερίζουνἄνδρες μύριοι καὶ παιδιά; Λίγα μάτια, λίγα στόματαθά σας
μείνουνε ἀνοιχτά.γιὰ νὰ κλαύσετε τὰ σώματαποὺ θὲ νὰ 'βρῃ ἡ συμφορά!Κατεβαίνουνε, καὶ ἀνάφτειτοῦ
πολέμου ἀναλαμπῆ·τὸ τουφέκι ἀνάβει, ἀστράφτει,λάμπει, κόφτει τὸ σπαθί.Γιατί ἡ μάχη ἐστάθει ὀλίγη;Λίγα τὰ αἵματα γιατί;Τὸν ἐχθρὸ θωρῶ νὰ φύγῃκαὶ στὸ κάστρο ν' ἀνεβεῖ.Μέτρα! Εἴν' ἄπειροι οἱ φευγάτοι,ὀποῦ
φεύγοντας δειλιοῦν·τὰ λαβώματα στὴν πλάτηδέχοντ', ὥστε ν' ἀνεβοῦν.Ἐκεῖ μέσα ἀκαρτερεῖτετὴν ἀφεύγατη
φθορά·νά, σᾶς φθάνει· ἀποκριθεῖτεστῆς νυκτὸς τὴ σκοτεινιά!Ἀποκρίνονται καὶ ἡ μάχηἔτσι ἀρχίζει, ὀποῦ
μακριὰἀπὸ ράχη ἐκεῖ σὲ ράχηἀντιβούιζε φοβερά.Ἀκούω κούφια τὰ τουφέκια,ἀκούω σμίξιμο
σπαθιῶν,ἀκούω ξύλα, ἀκούω πελέκια,ἀκούω τρίξιμο δοντιῶν.Ἅ, τί νύκτα ἦταν ἐκείνηποὺ τὴν τρέμει ὁ
λογισμός!Ἄλλος ὕπνος δὲν ἐγίνειπάρεξ θάνατου πικρός.Τῆς σκηνῆς ἡ ὥρα, ὁ τόπος,οἱ κραυγές, ἡ ταραχή,ὁ
σκληρόψυχος ὁ τρόποςτοῦ πολέμου, καὶ οἱ καπνοί,καὶ οἱ βροντὲς καὶ τὸ σκοτάδιὀποῦ ἀντίσκοφτε ἡ
φωτιά,ἐπαράσταιναν τὸν ᾍδηποὺ ἀκαρτέρειε τὰ σκυλιά·Τ' ἀκαρτέρειε. Ἐφαῖνον' ἴσκιοιἀναρίθμητοι,
γυμνοί,κόρες, γέροντες, νεανίσκοι,βρέφη ἀκόμη εἰς τὸ βυζί.Ὂλη μαύρη μυρμηγκιάζει,μαύρη ἡ ἐντάφια
συντροφιά,σὰν τὸ ροῦχο ὀποῦ σκεπάζειτὰ κρεβάτια τὰ στερνά.Τόσοι, τόσοι ἀνταμωμένοιἐπετιοῦντο ἀπὸ τὴ
γῆ,ὅσοι εἴν' ἄδικα σφαγμένοιἀπὸ τούρκικην ὀργή.Τόσα πέφτουνε τὰ θερι-σμένα ἀστάχια εἰς τοὺς
ἀγρούς·σχεδὸν ὅλα ἐκειὰ τὰ μέρηἐσκεπάζοντο ἀπ' αὐτούς.Θαμποφέγγει κανέν' ἄστρο,καὶ ἀναδεύοντο
μαζί,ἀνεβαίνοντας τὸ κάστρομὲ νεκρώσιμη σιωπή.Ἔτσι χάμου εἰς τὴν πεδιάδα,μὲς στὸ δάσος τὸ
πυκνό,ὅταν στέλνει μίαν ἀχνάδαμισοφέγγαρο χλωμό,Ἐὰν οἱ ἄνεμοι μὲς στ' ἄδειατὰ κλαδιὰ
μουγκοφυσοῦν,σειοῦνται, σειοῦνται τὰ μαυράδια,ὀποῦ οἱ κλῶνοι ἀντικτυποῦν.Μὲ τὰ μάτια τοὺς
γυρεύουνὅπου εἴν' αἵματα πηχτά,καὶ μὲς στὰ αἵματα χορεύουνμὲ βρυχίσματα βραχνά·καὶ χορεύοντας
μανίζουνεἰς τοὺς Ἕλληνες κοντά,καὶ τὰ στήθια τοὺς ἐγγίζουνμὲ τὰ χέρια τὰ ψυχρά.Ἐκειὸ τὸ ἔγγισμα
πηγαίνειβαθειὰ μὲς στὰ σωθικά,ὅθεν ὅλη ἡ λύπη βγαίνει,καὶ ἄκρα αἰσθάνονται ἀσπλαχνιά.Τότε αὐξαίνει
τοῦ πολέμουὁ χορὸς τρομακτικά,σὰν τὸ σκόρπισμα τοῦ ἀνέμουστοῦ πελάου τὴ μοναξιά.Κτυποῦν ὅλοι
ἀπάνου κάτου·κάθε κτύπημα ποὺ ἐβγεῖεἶναι κτύπημα θανάτουχώρις νὰ δευτερωθῇ.Κάθε σῶμα ἱδρώνει,
ρέει·λὲς κι ἐκείθενε ἡ ψυχὴἀπ' τὸ μίσος ποὺ τὴν καίειπολεμάει νὰ πεταχθῇ.Τῆς καρδίας κτυπίες
βροντᾶνεμὲς στὰ στήθια τους ἀργά,καὶ τὰ χέρια ὅπου χουμᾶνεπερισσότερο εἴν' γοργά.Οὐρανὸς γι' αὐτοὺς
δὲν εἶναι,οὐδὲ πέλαγο, οὐδὲ γῆ·γι' αὐτοὺς ὅλους τὸ πᾶν εἶναιμαζωμένο ἀντάμα ἐκεῖ.Τόση ἡ μάνητα κι ἡ
ζάλη,ποὺ στοχάζεσαι μὴ πὼςἀπὸ μία μεριὰ καὶ ἀπ' ἄλληδὲν εἴνει ἕνας ζωντανός.Κοιτᾷ χέρια
ἀπελπισμέναπὼς θερίζουνε ζωές!Χάμου πέφτουνε κομμέναχέρια, πόδια, κεφαλές,καὶ παλάσκες καὶ
σπαθίαμὲ ὀλοσκόρπιστα μυαλά,καὶ μὲ ὀλόσχιστα κρανία,σωθικὰ λαχταριστά.Προσοχὴ καμιὰ δὲν
κάνεικανείς, ὄχι, εἰς τὴ σφαγή·πᾶνε πάντα ἐμπρός. Ὦ, φθάνει,φθάνει· ἕως πότε οἱ σκοτωμοί;Ποιὸς ἀφήνει
ἐκεῖ τὸν τόπο,πάρεξ ὅταν ξαπλωθεῖ;Δὲν αἰσθάνονται τὸν κόποκαὶ λὲς κι εἶναι εἰς τὴν ἀρχή.Ὀλιγόστευαν οἱ
σκύλοι,καὶ «Ἀλλά», ἐφώναζαν, «Ἀλλά»,καὶ τῶν Χριστιανῶν τὰ χείλη«φωτιά», ἐφώναζαν,
«φωτιά».Λιονταρόψυχα, ἐκτυπιοῦντο,πάντα ἐφώναζαν «φωτιά»,καὶ οἱ μιαροὶ κατασκορπιοῦντο,πάντα
σκούζοντας «Ἀλλά».Παντοῦ φόβος καὶ τρομάρακαὶ φωνὲς καὶ στεναγμοί·παντοῦ κλάψα, παντοῦ
ἀντάρα,καὶ παντοῦ ξεψυχισμοί.Ἦταν τόσοι! Πλέον τὸ βόλιεἰς τ' αὐτιὰ δὲν τοὺς λαλεῖ.'Ὁλοι χάμου ἐκείτοντ'
ὅλοιεἰς τὴν τέταρτην αὐγή.Σὰν ποτάμι τὸ αἷμα ἐγίνηκαὶ κυλάει στὴ λαγκαδιά,καὶ τὸ ἀθῶο χόρτο πίνειαἷμα
ἀντὶς γιὰ τὴ δροσιά.Τῆς αὐγῆς δροσάτο ἀέρι,δὲν φυσὰς τώρα ἐσὺ πλιὸστῶν ψευδόπιστων τὸ ἀστέρι·φῦσα,
φῦσα εἰς τὸ ΣΤΑΥΡΟ!Ἀπ' τὰ κόκαλα βγαλμένητῶν Ἑλλήνων τὰ ἱερά,καὶ σὰν πρῶτα ἀνδρειωμένη,χαῖρε, ὦ
χαῖρε, Ἐλευθεριά!Τῆς Κορίνθου ἰδοὺ καὶ οἱ κάμποι·δὲν λάμπ' ἥλιος μοναχὰεἰς τοὺς πλάτανους, δὲν
λάμπειεἰς τ' ἀμπέλια, εἰς τὰ νερά.Εἰς τὸν ἥσυχον αἰθέρατώρα ἀθώα δὲν ἀντηχεῖτὰ λαλήματα ἡ φλογέρα,τὰ
βελάσματα τὸ ἀρνί.Τρέχουν ἅρματα χιλιάδεςσὰν τὸ κύμα εἰς τὸ γιαλό,ἀλλ' οἱ ἀνδρεῖοι παλληκαράδεςδὲν
ψηφοῦν τὸν ἀριθμό.Ὦ τρακόσιοι, σηκωθεῖτεκαὶ ξανάλθετε σέ μας·τὰ παιδιά σας θέλ' ἰδεῖτεπόσο μοιάζουνε
μέ σας.Ὂλοι ἐκεῖνοι τὰ φοβοῦνταικαὶ μὲ πάτημα τυφλὸεἰς τὴν Κόρινθο ἀποκλειοῦνταικι ὅλοι χάνουνται ἀπ'
ἐδῶ.Στέλνει ὁ ἄγγελος τοῦ ὀλέθρουπείνα καὶ θανατικό,ποὺ μὲ σχήμα ἑνὸς σκελέθρουπερπατοῦν ἀντάμα οἱ
δυό·καὶ πεσμένα εἰς τὰ χορτάριαἀπεθαίνανε παντοῦτὰ θλιμμένα ἀπομεινάριατῆς φυγῆς καὶ τοῦ χαμοῦ.Κι
ἐσὺ ἀθάνατη, ἐσὺ θεία,ποὺ ὅτι θέλεις ἠμπορεῖς.εἰς τὸν κάμπο, Ἐλευθερία,ματωμένη περπατεῖς.Στὴ σκιὰ
χεροπιασμένες,στὴ σκιὰ βλέπω κι ἐγὼκρινοδάχτυλες παρθένεςὀποῦ κάνουνε χορό.Στὸ χορὸ
γλυκογυρίζουνὡραία μάτια ἐρωτικά,καὶ εἰς τὴν αὔρα κυματίζουνμαῦρα, ὀλόχρυσα μαλλιά.Ἡ ψυχή μου
ἀναγαλλιάζειπὼς ὁ κόρφος καθεμιᾶςγλυκοβύζαστο ἐτοιμάζειγάλα ἀνδρείας κι ἐλευθεριάς.Μὲς στὰ χόρτα,
τὰ λουλούδια,τὸ ποτήρι δὲν βαστῶ·φιλελεύθερα τραγούδιασὰν τὸν Πίνδαρο ἐκφωνῶ.Ἀπ' τὰ κόκαλα βγαλμένητῶν Ἑλλήνων τὰ ἱερά,καὶ σὰν πρῶτα ἀνδρειωμένη,χαῖρε, ὢ χαῖρε, Ἐλευθεριά!Πῆγες εἰς τὸ
Μεσολόγγιτὴν ἡμέρα τοῦ Χριστοῦ,μέρα ποὺ ἄνθισαν οἱ λόγγοιγιὰ τὸ τέκνο τοῦ Θεοῦ.Σοῦ 'λθε ἐμπρὸς
λαμποκοπώνταςἡ Θρησκεία μ' ἕνα σταυρό,καὶ τὸ δάκτυλο κινώνταςὀποῦ ἀνεῖ τὸν οὐρανό,«σ' αὐτό»,
ἐφώναξε, «τὸ χῶμαστάσου ὀλόρθη, Ἐλευθεριά!».Καὶ φιλώντας σου τὸ στόμαμπαίνει μὲς στὴν ἐκκλησιά.Εἰς
τὴν τράπεζα σιμώνει,καὶ τὸ σύγνεφο τὸ ἀχνὸγύρω γύρω τῆς πυκνώνειποὺ σκορπάει τὸ θυμιατό.Ἀγρικάει
τὴν ψαλμωδίαὀποῦ ἐδίδαξεν αὐτή·βλέπει τὴ φωταγωγίαστοὺς Ἁγίους ἐμπρὸς χυτή.Ποιοὶ εἴν' αὐτοὶ ποὺ
πλησιάζουνμὲ πολλὴ ποδοβολή,κι άρματ', ἅρματα ταράζουν;Ἐπετάχτηκες ἐσύ!Ἅ, τὸ φῶς ποὺ σὲ
στολίζει,σὰν ἡλίου φεγγοβολῆ,καὶ μακρίθεν σπινθηρίζει,δὲν εἶναι, ὄχι, ἀπὸ τὴ γῆ.Λάμψιν ἔχει ὅλη
φλογώδηχεῖλος, μέτωπο, ὀφθαλμός·φῶς τὸ χέρι, φῶς τὸ πόδι,κι ὅλα γύρω σου εἶναι φῶς.Τὸ σπαθί σου
ἀντισηκώνεις,τρία πατήματα πατᾷς,σὰν τὸν πύργο μεγαλώνεις,κι εἰς τὸ τέταρτο κτυπᾷς.Μὲ φωνὴ ποὺ
καταπείθειπροχωρώντας ὁμιλεῖς:«Σήμερ', ἄπιστοι, ἐγεννήθη,ναί, τοῦ κόσμου ὁ Λυτρωτής.Αὐτὸς λέγει,
ἀφοκρασθεῖτε«Ἐγὼ εἴμ' Ἄλφα, Ὠμέγα ἐγώ·πέστε, ποὺ θ' ἀποκρυφθεῖτεἐσεῖς ὅλοι, ἂν ὀργισθῶ;Φλόγα
ἀκοίμητήν σας βρέχω,πού, μ' αὐτὴν ἂν συγκριθῇκείνη ἡ κάτω ὀποῦ σας ἔχω,σὰν δροσιὰ θέλει
βρεθεῖ.Κατατρώγει, ὠσὰν τὴ σχίζα,τόπους ἄμετρα ὑψηλούς,χῶρες, ὅρη ἀπὸ τὴ ρίζα,ζῶα καὶ δέντρα καὶ
θνητούς.Καὶ τὸ πᾶν τὸ κατακαίει,καὶ δὲν σώζεται πνοή,πάρεξ τοῦ ἄνεμου ποὺ πνέειμὲς στὴ στάχτη τὴ
λεπτή»».Κάποιος ἤθελε ἐρωτήσειΤοῦ θυμοῦ Τοῦ εἴσ' ἀδελφή;Ποιὸς εἴν' ἄξιος νὰ νικήσῃἢ μὲ σὲ νὰ
μετρηθῇ;Ἡ γῆ αἰσθάνεται τὴν τόσητοῦ χεριοῦ σου ἀνδραγαθιά,ποὺ ὅλην θέλει θανατώσῃτὴ μισόχριστη
σπορά.Τὴν αἰσθάνονται καὶ ἀφρίζουντὰ νερά, καὶ τ' ἀγρικῶδυνατὰ νὰ μουρμουρίζουνσὰν ρυάζετο
θηριό.Κακορίζικοι, ποὺ πᾶτετοῦ Ἀχελώου μὲς στὴ ροῆκαὶ πιδέξια πολεμᾶτεἀπὸ τὴν καταδρομὴνὰ
ἀποφύγετε; Τὸ κύμαἔγινε ὅλο φουσκωτό·ἐκεῖ εὑρήκατε τὸ μνῆμαπρὶν νὰ εὑρεῖτε ἀφανισμό.Βλασφημάει,
σκούζει, μουγκρίζεικάθε λάρυγγας ἐχθροῦ,καὶ τὸ ρεῦμα γαργαρίζειτὲς βλασφήμιες τοῦ θυμοῦ.Σφαλερὰ
τετραποδίζουνπλῆθος ἄλογα, καὶ ὀρθὰτρομασμένα χλιμιντρίζουνκαὶ πατοῦν εἰς τὰ κορμιά.Ποιὸς στὸ
σύντροφον ἀπλώνειχέρι, ὠσὰν νὰ βοηθηθῇ·ποιὸς τὴ σάρκα τοῦ δαγκώνειὅσο ποὺ νὰ νεκρωθῇ.Κεφαλὲς
ἀπελπισμένες,μὲ τὰ μάτια πεταχτά,κατὰ τ' ἄστρα σηκωμένεςγιὰ τὴν ὕστερη φορά.Σβιέται -αὐξαίνοντας ἡ
πρώτητοῦ Ἀχελώου νεροσυρμῆ-τὸ χλιμίντρισμα καὶ οἱ κρότοικαὶ τοῦ ἀνθρώπου οἱ γογγυσμοί.Ἔτσι ν' ἄκουα
νὰ βουίξῃτὸν βαθὺν Ὠκεανό,καὶ στὸ κύμα του νὰ πνίξῃκάθε σπέρμα ἀγαρηνό!Καὶ ἐκεῖ ποὺ 'ναι ἡ Ἁγία
Σοφίαμὲς στοὺς λόφους τοὺς ἑπτά,ὅλα τ' ἄψυχα κορμιά,βραχοσύντριφτα, γυμνά,σωριασμένα νὰ τὰ
σπρώξῃἡ κατάρα τοῦ Θεοῦ,κι ἀπ' ἐκεῖ νὰ τὰ μαζώξῃὁ ἀδελφὸς τοῦ Φεγγαριοῦ.Κάθε πέτρα μνῆμα ἂς
γένει,κι ἡ Θρησκεία κι ἡ Ἐλευθεριὰμ' ἀργὸ πάτημα ἂς πηγαίνειμεταξύ τους καὶ ἂς μετρά.Ἕνα λείψανο
ἀνεβαίνειτεντωτό, πιστομητό,κι ἄλλο ξάφνου κατεβαίνεικαὶ δὲν φαίνεται, καὶ πλιὸκαὶ χειρότερα
ἀγριεύεικαὶ φουσκώνει ὁ ποταμός·πάντα, πάντα περισσεύει·πολὺ φλοίσβισμα καὶ ἀφρός.Ἅ, γιατί δὲν ἔχω
τώρατὴ φωνὴ τοῦ Μωυσῆ;Μεγαλόφωνα τὴν ὥραὀποῦ ἐσβιοῦντο οἱ μισητοί,τὸ Θεὸν εὐχαριστοῦσεστοῦ
πελάου τὴ λύσσα ἐμπρός,καὶ τὰ λόγια ἠχολογοῦσεἀναρίθμητος λαός.Ἀκλουθάει τὴν ἁρμονίαἡ ἀδελφὴ τοῦ
Ἀαρῶν,ἡ προφήτισσα Μαρία,μ' ἕνα τύμπανο τερπνὸνκαὶ πηδοῦν ὅλες οἱ κόρεςμὲ τσ' ἀγκάλες
ἀνοικτές,τραγουδώντας, ἀνθοφόρες,μὲ τὰ τύμπανα κι ἐκειές.Σὲ γνωρίζω ἀπὸ τὴν κόψιτοῦ σπαθιοῦ τὴν
τρομερή,σὲ γνωρίζω ἀπὸ τὴν ὄψιποὺ μὲ βία μετράει τὴ γῆ.Εἰς αὐτήν, εἴν' ξακουσμένο,δὲν νικιέσαι ἐσὺ
ποτέ·ὅμως, ὄχι, δὲν εἴν' ξένοκαὶ τὸ πέλαγο γιὰ σέ.Τὸ στοιχεῖον αὐτὸ ξαπλώνεικύματ' ἄπειρα εἰς τὴ γῆ,μὲ τὰ
ὁποῖα τὴν περιζώνει,κι εἶναι εἰκόνα σου λαμπρή.Μὲ βρυχίσματα σαλεύειποὺ τρομάζει ἡ ἀκοή·κάθε ξύλο
κινδυνεύεικαὶ λιμνιώνα ἀναζητεῖ.Φαῖνετ' ἔπειτα ἡ γαλήνηκαὶ τὸ λάμψιμο τοῦ ἡλιοῦ,καὶ τὰ χρώματα
ἀναδίνειτοῦ γλαυκότατου οὐρανοῦ.Δὲν νικιέσαι, εἴν' ξακουσμένο,στὴν ξηρὰν ἐσὺ ποτέ·ὅμως ὄχι δὲν εἴν'
ξένοκαὶ τὸ πέλαγο γιὰ σέ.Περνοῦν ἄπειρα τὰ ξάρτια,καὶ σὰν λόγγος στριμωχτὰτὰ τρεχούμενα κατάρτια,τὰ
ὀλοφούσκωτα πανιά.Σῦ τὲς δύναμές σου σπρώχνεις,καὶ ἀγκαλὰ δὲν εἴν' πολλές,πολεμώντας, ἄλλα
διώχνεις,ἄλλα παίρνεις, ἄλλα καῖς.Μ' ἐπιθυμία νὰ τηράζῃςδυὸ μεγάλα σὲ θωρῶ,καὶ θανάσιμον
τινάζειςἐναντίον τοὺς κεραυνό.Πιάνει, αὐξαίνει, κοκκινίζει,καὶ σηκώνει μιὰ βροντή,καὶ τὸ πέλαο
χρωματίζειμὲ αἰματόχροη βαφή.Πνίγοντ' ὅλοι οἱ πολεμάρχοικαὶ δὲν μνέσκει ἕνα κορμί·χαίρου, σκιὰ τοῦ
Πατριάρχη,ποὺ σὲ πέταξαν ἐκεῖ.Ἐκρυφόσμιγαν οἱ φίλοιμὲ τσ' ἐχθρούς τους τὴ Λαμπρή,καὶ τοὺς ἔτρεμαν τὰ
χείληδίνοντάς τα εἰς τὸ φιλί.Κειες τὲς δάφνες ποὺ ἐσκορπίστετώρα πλέον δὲν τὲς πατεῖ,καὶ τὸ χέρι ὀποῦ ἐφιλῆστεπλέον, ἅ, πλέον δὲν εὐλογεῖ.Ὂλοι κλαψτε· ἀποθαμένοςὁ ἀρχηγὸς τῆς Ἐκκλησιάς·κλάψτε, κλάψτε·
κρεμασμένοςὠσὰν νὰ 'τανε φονιάς!Ἔχει ὀλάνοικτο τὸ στόμαπ' ὧρες πρῶτα εἶχε γευθεῖτ' Ἅγιον Αἷμα, τ'
Ἅγιον Σῶμα·λὲς πὼς θὲ νὰ ξαναβγῇἡ κατάρα ποὺ εἶχε ἀφήσει,λίγο πρὶν νὰ ἀδικηθῇ,εἰς ὁποῖον δὲν
πολεμήσεικαὶ ἠμπορεῖ νὰ πολεμῇ.Τὴν ἀκούω, βροντάει, δὲν παύειεἰς τὸ πέλαγο, εἰς τὴ γῆ,καὶ μουγκρίζοντας
ἀνάβειτὴν αἰώνιαν ἀστραπή.Ἡ καρδιὰ συχνοσπαράζει. Πλὴν τί βλέπω; Σοβαρὰνὰ σωπάσω μὲ προστάζειμὲ
τὸ δάκτυλο ἡ θεά.Κοιτάει γύρω εἰς τὴν Εὐρώπητρεῖς φορὲς μ' ἀνησυχιά·προσηλώνεται κατόπιστὴν Ἑλλάδα,
καὶ ἀρχινά:«Παλληκάρια μου, οἱ πολέμοιγιὰ σας ὅλοι εἶναι χαρά,καὶ τὸ γόνα σας δὲν τρέμειστοὺς κινδύνους
ἐμπροστά.Ἀπ' ἐσᾶς ἀπομακραίνεικάθε δύναμη ἐχθρική,ἀλλὰ ἀνίκητη μιὰ μένειποὺ τὲς δάφνες σας
μαδεῖ.Μία, ποὺ ὅταν ὠσὰν λύκοιξαναρχόστενε ζεστοί,κουρασμένοι ἀπὸ τὴ νίκη,ἄχ, τὸ νοῦ σᾶς τυραννεῖ.Ἡ
Διχόνοια ποὺ βαστάειἕνα σκῆπτρο ἡ δολερὴκαθενὸς χαμογελάει,«πάρ' το», λέγοντας, «καὶ σῦ».Κειο τὸ
σκῆπτρο πού σας δείχνειἔχει ἀλήθεια ὡραία θωριά·μὴν τὸ πιάστε, γιατί ρίχνειεἱσὲ δάκρυα θλιβερά.Ἀπὸ
στόμα ὀποῦ φθονάει,παλληκάρια, ἂς μὴν πωθεῖ,πὼς τὸ χέρι σας κτυπάειτοῦ ἀδελφοῦ τὴν κεφαλή.Μὴν
εἰποῦν στὸ στοχασμό τουςτὰ ξένα ἔθνη ἀληθινά:«Ἐὰν μισοῦνται ἀνάμεσό τουςδὲν τοὺς πρέπει
ἐλευθεριά».Τέτοια ἀφήστενε φροντίδα·ὅλο τὸ αἷμα ὀποῦ χυθεῖγιὰ θρησκεία καὶ γιὰ πατρίδαὅμοιαν ἔχει τὴν
τιμή.Στὸ αἷμα αὐτό, ποὺ δὲν πονεῖτεγιὰ πατρίδα, γιὰ θρησκειά,σᾶς ὁρκίζω, ἀγκαλισθεῖτεσὰν ἀδέλφια
γκαρδιακά.Πόσο λείπει, στοχασθεῖτε,πόσο ἀκόμη νὰ παρθῇ·πάντα ἡ νίκη, ἂν ἐνωθῇτε,πάντα ἐσᾶς θ'
ἀκολουθεῖ.Ὦ ἀκουσμένοι εἰς τὴν ἀνδρεία,καταστῆστε ἕνα Σταυρὸκαὶ φωνάξετε μὲ μία:«Βασιλεῖς, κοιτάξτ'
ἐδῶ!Τὸ σημεῖον ποὺ προσκυνᾶτεεἶναι τοῦτο, καὶ γι' αὐτὸματωμένους μας κοιτᾶτεστὸν ἀγῶνα τὸ
σκληρό.Ἀκατάπαυστα τὸ βρίζουντὰ σκυλιὰ καὶ τὸ πατοῦνκαὶ τὰ τέκνα τοῦ ἀφανίζουν,καὶ τὴν πίστι
ἀναγελοῦν.Ἐξ αἰτίας τοῦ ἐσπάρθη, ἐχάθηαἷμα ἀθῶο χριστιανικό,ποὺ φωνάζει ἀπὸ τὰ βάθητῆς νυκτός: Νὰ
ἐκδικηθῶ.Δὲν ἀκοῦτε, ἐσεῖς εἰκόνεςτοῦ Θεοῦ, τέτοια φωνή;Τώρα ἐπέρασαν αἰῶνεςκαὶ δὲν ἔπαυσε
στιγμή.Δὲν ἀκοῦτε; Εἰς κάθε μέροςσὰν τοῦ Ἄβελ καταβοᾷ·δὲν εἴν' φύσημα τοῦ ἀέροςποὺ σφυρίζει εἰς τὰ
μαλλιά.Τί θὰ κάμετε; Θ' ἀφῆστενὰ ἀποκτήσωμεν ἐμεῖςλευθεριάν, ἢ θὰ τὴν λύστεἐξ αἰτίας πολιτικῆς;Τοῦτο
ἀνίσως μελετᾶτεἰδοὺ ἐμπρός σας τὸν Σταυρό:Βασιλεῖς, ἐλᾶτε, ἐλᾶτε,καὶ κτυπήσετε κι ἐδῶ!»
Έρευνα για ιδρυτή ομάδας επίδοξων αυτοχείρων στο Facebook
Οι αρχές στο Χονγκ Κονγκ αναζητούν τον ιδρυτή μιας ομάδας επίδοξων αυτοχείρων στο Facebook.
Η αστυνομία στο Χονγκ Κονγκ πραγματοποιεί σήμερα Πέμπτη εντατική έρευνα για να εντοπίσει τον δημιουργό μιας ομάδας στο online δίκτυο κοινωνικής διεπαφής Facebook στην Κινεζική γλώσσα, τα μέλη της οποίας ανέφεραν πως σχεδιάζουν να αυτοκτονήσουν μαζικά την 21η Δεκεμβρίου.
Η έρευνα άρχισε μετά την απόπειρα μιας 15χρονης, μέλους της ομάδας, να πέσει από την ταράτσα του σχολείου της στο Χονγκ Κονγκ το προηγούμενο βράδυ. Το απονενοημένο διάβημα της έφηβης εμπόδισαν φίλοι της.
Η αστυνομία ανακάλυψε ότι ήταν ένα από τα 190 άτομα που έχουν γραφτεί στην ομάδα στο Facebook με την περιγραφή «Θέλω να αυτοκτονήσω». Η ομάδα καταργήθηκε από το δημοφιλές δίκτυο.
Τα μέλη της ομάδας αντάλλασσαν συμβουλές για τρόπους αυτοκτονίας και καλούσαν το ένα το άλλο να αυτοκτονήσουν ομαδικά την 21η Δεκεμβρίου. Στέλεχος υπηρεσίας κοινωνικής πρόνοιας που πήρε συνέντευξη από το κορίτσι ειδοποίησε τις αρχές.
Κινεζικές εφημερίδες ανέφεραν χθες Τετάρτη ότι η ομάδα διαλύθηκε, όμως άλλες, επικαλούμενες μέλη της, ανέφεραν ότι ένας «πυρήνας επίδοξων αυτοχείρων» παραμένει ακόμα ενεργός.
Οι διευθυντές 35 σχολείων ειδοποιήθηκαν σχετικά με την ομάδα αυτή στο Facebook και τους δόθηκαν συμβουλές προκειμένου να εντοπίσουν μαθητές που ίσως ήταν μέλη της, ανακοίνωσε η αστυνομία.
Ο αριθμός των αυτοκτονιών νέων στην πλούσια πόλη των 7 εκατομμυρίων κατοίκων είναι πολύ υψηλός. Ειδικοί εκτιμούν ότι οι πιέσεις που ασκούνται στους μαθητές να παίρνουν καλούς βαθμούς από τους γονείς παίζουν σημαντικό ρόλο, όπως και η αποξένωση των παιδιών από τις οικογένειές τους.
Ο αριθμός των αυτοκτονιών συνολικά στο Χονγκ Κονγκ μειώθηκε τα τελευταία χρόνια χάρη σε μέτρα όπως η περίφραξη ταρατσών προκειμένου να εμποδίζονται επίδοξοι αυτόχειρες να πέφτουν από ψηλά κτίρια κ.ά., όπως η ίδρυση τηλεφωνικών υπηρεσιών παροχής ψυχολογικής βοήθειας.
Τετάρτη 25 Νοεμβρίου 2009
ΑΡΙΣΤΕΡΟΙ ΠΑΡΑΚΙΝΟΥΝ ΜΑΘΗΤΕΣ ΣΕ ΚΑΤΑΛΗΨΕΙΣ
Έρχεται ο Δεκέμβρης,έρχονται και οι καταλήψεις στα σχολεία και οι πορείες στους δρόμους προς τιμήν του αδικοχαμένου Αλέξη.(τον θυμάστε φαντάζομαι).
Θυμηθείτε όλοι επίσης τι είχε γίνει τον περσινό Δεκέμβρη όταν τα παιδιά του Σόρος κάψανε όλη την Ελλάδα.Κάτι παρόμοιο ετοιμάζουν και φέτος.Αλλά και φέτος θα πάρουν την ανάλογη απάντηση από τους κατοίκους,όπως την πήραν στην Πάτρα και στην Λάρισα.Τι κυνηγητό και ξύλο είχαν φάει τότε οι κότες, οι αναρχικοί;;;χαχαχοχο
Ας αναφερθώ και λίγο για το ποιος ήταν ο Αλέξης
Ήταν χούλιγκαν του Βάζελου και είχε συμμετάσχει στα επεισόδια του αγώνα πόλο μεταξύ ΠΑΝΑΘΗΝΑΙΚΟΥ και ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΥ.Αργότερα,πήγε στα εξάρχεια και πουλούσε τσαμπουκάδες στο περιπολικό της αστυνομίας και στη συνέχεια έγινε ότι έγινε
Να προσθέσω ότι η ανθελληνική αριστερά εχει ξεκινήσει να στέλνει ανώνυμα sms στα κινητά των μαθητών με σκοπό να τους συντονίσουν για τις καταλήψεις καθώς επίσης έχουν δημιουργηθει και αρκετά γκρουπ στο facebook
Θυμηθείτε όλοι επίσης τι είχε γίνει τον περσινό Δεκέμβρη όταν τα παιδιά του Σόρος κάψανε όλη την Ελλάδα.Κάτι παρόμοιο ετοιμάζουν και φέτος.Αλλά και φέτος θα πάρουν την ανάλογη απάντηση από τους κατοίκους,όπως την πήραν στην Πάτρα και στην Λάρισα.Τι κυνηγητό και ξύλο είχαν φάει τότε οι κότες, οι αναρχικοί;;;χαχαχοχο
Ας αναφερθώ και λίγο για το ποιος ήταν ο Αλέξης
Ήταν χούλιγκαν του Βάζελου και είχε συμμετάσχει στα επεισόδια του αγώνα πόλο μεταξύ ΠΑΝΑΘΗΝΑΙΚΟΥ και ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΥ.Αργότερα,πήγε στα εξάρχεια και πουλούσε τσαμπουκάδες στο περιπολικό της αστυνομίας και στη συνέχεια έγινε ότι έγινε
Να προσθέσω ότι η ανθελληνική αριστερά εχει ξεκινήσει να στέλνει ανώνυμα sms στα κινητά των μαθητών με σκοπό να τους συντονίσουν για τις καταλήψεις καθώς επίσης έχουν δημιουργηθει και αρκετά γκρουπ στο facebook
0-0 ΜΕΣ ΣΤΗΝ ΟΛΑΝΔΙΑ
Ο μοναδικός εκπρόσωπος της Ελλάδος στην κορυφαία ευρωπαική ποδοσφαιρκή διασυλλογική οργάνωση,CHAMPIONS LEAGUE, κατάφερε χθες να αποσπάσει ισοπαλία από την Αλκμάαρ μες στην θερμή έδρα της.Αν και παίζαμε πάλι με μισή ομάδα,κατάφεραμε να πάρουμε έναν υπερπολίτιμο βαθμό και βρισκόμαστε ένα βήμα μακριά από την πρόκριση στις 16 καλύτερες ευρωπαικές ομάδες.Το σκόρ του αγώνα έληξε 0-0 αν και θα μπορούσαμε να είχαμε σκοράρει κιόλας αν σε μερικές φάσεις είμασταν περισσοτερο τυχεροί.Στις 16 δεκέμβρη υποδεχόμαστε την Άρσεναλ στην καυτη έδρα μας ενω αντίστοιχα η σταντάρ Λιέγης φιλοξενεί την Αλκμάαρ.Η ομάδα μας προκρίνεται αν:
- Αν η Σταντάρ λιέγης φέρει ισοπαλία ή χάσει από την Αλκμάαρ,
- Αν πάρουμε τουλάχιστον ένα βαθμό με την Άρσεναλ στην έδρα μας
Δευτέρα 23 Νοεμβρίου 2009
Κυριακή 22 Νοεμβρίου 2009
Κατάφεραν την απόλυτη ηλιθιότητα
Αντιγραφω από την αγαπημε΄νη μου εφημεριδα ΠΡΩΤΑΘΛΗΤΗΣ
Κύριε πρόεδρε
ΠΟΣΟ ΗΛΙΘΙΟΙ ΕΙΜΑΣΤΕ;
Μα πόσο;
ΠΩΣ ΝΑ ΤΟ ΠΙΣΤΕΨΕΙΣ, είσαι στο 83’, ΚΕΡΔΙΖΕΙΣ στα αφιονισμένα Γιάννενα 2-0 (2-0, ΡΕΕΕ!!!) και χάνεις το ματς!!!
ΣΕ 10 λεπτά σε ισοφαρίζουν!!!
ΠΟΣΟ ΗΛΙΘΙΟΙ!!!
ΠΟΣΟ ΑΝΙΚΑΝΟΙ!!!
Και λίγες μέρες πριν, με τον ΙΔΙΟ ΑΚΡΙΒΩΣ τρόπο έχεις χάσει ακόμα δύο βαθμούς, στο ίδιο λεπτό, στο τελευταίο, ΜΕΣΑ στο «Καραϊσκάκη».
Δεν ΕΒΑΛΕΣ μυαλό! Και παίζεις ΧΩΡΙΣ νεύρο! ΨΟΦΙΟΣ, περίγελος των ηττημένων με 12 χαμένους τίτλους στα τελευταία 13 χρόνια!!!
Δεν είναι για να παίρνεις σοβαρά τους παίκτες, αλλά και τον προπονητή, γι’ ΑΥΤΗΝ ακριβώς την ΤΕΡΑΣΤΙΑ ΗΛΙΘΙΟΤΗΤΑ!
Τι να πεις, να τους κράξεις; Σιγά...
Αλλά ήταν τόσο κοντά, είχαν ΠΑΡΕΙ τη νίκη, και αυτοί οι ίδιοι τη ΧΑΡΙΣΑΝ!!!
ΑΠΙΣΤΕΥΤΟ, κι όμως ΑΛΗΘΙΝΟ! Ούτε οι... μένταλιστ του Γιούρι Γκέλερ δεν θα το μπορούσαν αυτό, χτες βράδυ, στον ΑΝΤ1...
Ούτε αυτοί. Το ’καναν οι δικοί μας!
Κατάφεραν ΤΗΝ ΑΠΟΛΥΤΗ ΗΛΙΘΙΟΤΗΤΑ!!!
Και για όσους -γνωστούς πλέον- θα ΦΩΝΑΖΟΥΝ για τα λάθη του καλοκαιριού, ΝΑΙ, ΟΚ, ΝΑΙ, έγιναν ΤΕ-ΡΑ-ΣΤΙ-Α ΛΑΘΗ!
Κι έφταιγε η διοίκηση γι’ αυτό, αφού αυτό σας ικανοποιεί... Αλλά και μ’ αυτά, και με τον... Κετσπάγια (με το λάθος Κετσπάγια) και με τους παίκτες που δεν πήρες, ΚΕΡΔΙΖΕΣ, ΝΙΚΟΥΣΕΣ, 2-0 ΜΕΣΑ στα Γιάννενα, και ήταν το 83ο λεπτό!!!
Είχες ΔΙΚΗ ΣΟΥ τη νίκη!
Και την παρέδωσες, κύριε... Στους απέναντι!
Και οι απέναντι δεν είναι ο ΠΑΣ, είναι ο Παναθηναϊκός!!!
ΠΟΛΥ ΜΙΚΡΗ ομάδα εκείνη που δεν έχει το κουράγιο να διαχειριστεί από το 83’ και μετά το 0-2, το δικό της 0-2!!!
Έχεις προσωπικότητα, κ. Ζίκο. Συμφωνούμε, είναι ωραίο το ποδόσφαιρο, το θέαμα, για το ΣΥΓΚΕΚΡΙΜΕΝΟ ματς, όμως, όπως ΕΣΥ δημιούργησες το 0-2, ΕΣΥ το έκανες και 2-2!
Στα χαφ οργίαζε στο β’ μέρος ο ΠΑΣ, και εκεί οι εμπνεύσεις σου, δύο παίκτες άνευροι και εκτός κλίματος, έκαναν ακόμα χειρότερα τα πράγματα.
Τι να λέω τώρα για τον Γιαννάκη και για τον Ντομί. Τι να φταίνε κι αυτοί... Δεν φτάνει να θέλεις, αλλά και να μπορείς!
Κουράζεσαι να τους βλέπεις -πολλούς- σε ανόητα φάουλ, σε ηλίθιες κίτρινες κάρτες.
Πετάς την μπάλα μακριά, μικρέ Γιάννη (Παπαδόπουλε), τον παίκτη πρέπει να κρατάς μακριά.
Δεν είναι το 2-2! Ο ΤΡΟΠΟΣ είναι. Ο... μαμημένος αυτός τρόπος!
ΦΩΝΑΖΑΜΕ όλη τη βδομάδα για τη διαιτησία!
Κι έρχεστε, εσύ, βρε κόουτς, εσείς παικταράδες μου, και μας κάνετε ΜΑΛΑΚΕΣ!!!
ΣΕ ΚΑΘΕ ματς μάς περνάς από «τεστ κοπώσεως». Ειδικά στο 90’. ΟΚ. Τουλάχιστον αντέξαμε και σ’ αυτό.
Είμαστε όλοι για γέλια...
Τι να τους πεις, τώρα, για τη διαιτησία; Θα συνεχίζουν να ΟΡΓΙΑΖΟΥΝ και δεν θα μπορείς να βγάλεις κουβέντα. Σου ΑΡΠΑΖΟΥΝ τους βαθμούς στο 90’.
Παρακολουθούμε, όλοι, απαθείς!
Άλλος στον πάγκο, άλλος στο γήπεδο!
Μιλάμε για το συγκεκριμένο ματς, μιλάμε για την ΑΝΟΗΤΗ ισοπαλία, την πιο ηλίθια που θυμάμαι ποτέ.
Ναι, είσαι νοσοκομείο!
Ναι, σου λείπουν παίκτες!
Ναι, δεν σου πήραν το καλοκαίρι τον αριστερό χαφ. Τον σέντερ φορ!
Ναι, αυτοί έκαναν τα δικά τους λάθη και πλήρωσαν γι’ αυτά.
ΟΜΩΣ, το ’χεις, γαμώτο, προηγείσαι, είσαι 2-0 στο 83’. Και ΠΑΡΑΔΙΔΕΣΑΙ!
ΣΕ πιάνουν... μακάκα!
Αγαπητέ κ. Ζίκο, είσαι μιας μεγάλης σχολής προπονητής! Που το ταλέντο ξεχειλίζει.
Πρέπει να μάθεις, όμως, και λίγο από ελληνική πονηριά. Από ελληνική πουτανιά.
Δεν ΓΙΝΕΤΑΙ να μην μπορείς να κρατήσεις στα τελευταία 10 λεπτά το 2-0. ΔΕΝ ΓΙΝΕΤΑΙ!
Ρώτα να σου πουν για κάποιον Ιωαννίδη, του μπάσκετ. Και αντέγραψε κάθε προπονητική του «πουστιά» σε τέτοιες περιπτώσεις.
Κάν’ τα και μία φορά λίμπα! ΞΥΠΝΑ ΤΟΥΣ!
ΑΦΥΠΝΙΣΕ ΤΟΥΣ!
Ήταν αλλού, και ο Γιαννάκης, και ο Ντομί...
Ήταν δύο λάθος επιλογές. Όπως λάθος ήταν και η οπισθοχώρηση!
Σου ’ΒΓΑΙΝΕ, όμως, είχες το 0-2. ΠΑΡ’ ΤΟ, μωρέ, και ΦΥΓΕ! Να ’χεις την άνεσή σου στο ντέρμπι!!!
ΕΛΕΟΣ, γαμώτο...
Θα ’χετε προσέξει, δεν μιλάω για... ντροπή, για... αίσχος, δεν πρόκειται για τέτοιου ύφους αποτέλεσμα. Είναι ΣΑΦΕΣ, μιλάμε για ΗΛΙΘΙΟΤΗΤΑ!!!
Καταλαβαίνετε, κόουτς, πως ΔΕΝ υπάρχει παρά μόνο ΕΝΑ αποτέλεσμα στο ματς με τον Παναθηναϊκό, ακόμα και αν χρειαστεί να παίξει φορ ο ΔΟΥΡΕΚΑΣ!!!
Και υπήρξαν τα ΜΕΓΑΛΑ προηγούμενα: Των Σερρών! Του Ηρακλή!!! Νά τα και τα Γιάννινα!..
Πρόεδρε, πολύ καρότο στο Ρέντη. Απ’ το πολύ μαστίγιο στο πολύ καρότο!
ΤΟΥΛΑΧΙΣΤΟΝ -πριν από το ντέρμπι- κάποιος να τους ΞΥΠΝΗΣΕΙ!
Από εκεί που ο Ολυμπιακός εμφανιζόταν εφτάψυχος και καθάριζε το ένα παιχνίδι πίσω από το άλλο, όταν όλοι τον θεωρούσαν «τελειωμένο» φτάσαμε στο σημείο να αποδεικνύονται οι «ερυθρόλευκοι» σε ιδανικούς αυτόχειρες. Όταν πετάς δύο βαθμούς στο γήπεδό σου με αντίπαλο τον Ηρακλή και άλλους δύο χθες στα Γιάννενα, ενώ έχεις προηγηθεί 2-0 λεπτά πριν από τη συμπλήρωση των 90’, τότε δεν δικαιούσαι να μιλάς για πρωτάθλημα! Όσο σκληρό και αν ακούγεται, έτσι είναι!
Δεν το χωράει ανθρώπινος νους, να έχει πετάξει ο Ολυμπιακός το μισό πρωτάθλημα μέσα σε δύο παιχνίδια, κόντρα σε σαφώς πιο αδύναμους αντιπάλους, επειδή η ομάδα δεν είχε τη στοιχειώδη σοβαρότητα και συγκέντρωση για να «φάει» την μπάλα στα τελευταία λεπτά και να «κλειδώσει» τους πολύτιμους βαθμούς.
Από εκεί που οι πρωταθλητές έπρεπε να είναι τώρα καβάλα στο άλογο και να περιμένουν τον ΠΑΟ για να αποκατασταθεί η τάξη και για μία ακόμη φορά και να κλείσουν κάποια στόματα, πλέον είναι υποχρεωμένοι να μαζέψουν τα κομμάτια τους, να ελπίζουν στον Αστέρα Τρίπολης, μπας και κλέψει κανένα βαθμό στο ΟΑΚΑ, αλλά και να πηγαίνουν στο ντέρμπι με στόχο όχι να προσπεράσουν, αλλά να καλύψουν τη διαφορά που οι ίδιοι δημιούργησαν!.. Με ανόητο τρόπο.
Δεν χωνεύεται με τίποτα ούτε το χθεσινό στραπάτσο, ούτε εκείνο με αντίπαλο τον Ηρακλή, ενώ δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι ο περσινός νταμπλούχος είναι ήδη εκτός Κυπέλλου, μετά την ντροπιαστική ήττα από τον Πανσερραϊκό.
Πολλά μπορεί να πει κανείς για το χθεσινό παιχνίδι, αλλά αν το κάνει, κινδυνεύει να ασχοληθεί με το δέντρο και να χάσει το δάσος. Ο Ολυμπιακός μέσα από τα τεράστια προβλήματα που αντιμετώπισε φέτος από το ξεκίνημα της σεζόν, κατάφερε να αντέξει, να σταθεί όρθιος και να πάρει παιχνίδια που κανείς δεν το περίμενε...
Και φτάσαμε στον τελευταίο μήνα που όλοι περίμεναν ότι η απόδοση της ομάδας θα βελτιωθεί και θα δείξει το καλό της πρόσωπο -δουλεύοντας μέσα στις διακοπές του πρωταθλήματος για να καλύψει τις αδυναμίες της- παρουσιάζεται ακόμη χειρότερη!
Ίσως κάποιοι σταθούν σήμερα στις τρύπες που υπάρχουν στο ρόστερ της ομάδας και στα πολλά και σημαντικά προβλήματα τραυματισμών. Αν κάνουν κάτι τέτοιο, πάντως, απλώς θα κρυφτούν πίσω από το δάκτυλό τους.
Δεν γίνεται να παραβλέψει κανείς το γεγονός ότι στα τελευταία πέντε παιχνίδια του ο Ολυμπιακός έχει κερδίσει μόλις ένα (αυτό με τον Ατρόμητο στο Περιστέρι με τη νίκη να έρχεται στο 85’), αναδείχθηκε ισόπαλος με Ηρακλή και ΠΑΣ σε ματς που αγκάλιασε τη νίκη κι έχασε στις Σέρρες και στο Βέλγιο από τη Σταντάρ.
Το χειρότερο απ’ όλα είναι ότι οι «ερυθρόλευκοι» δεν παρουσιάστηκαν αδιάφοροι ούτε χθες στα Γιάννενα ούτε κόντρα στον «Γηραιό». Πάλεψαν για τη νίκη, κατάφεραν να προηγηθούν, έφεραν τα ματς στα μέτρα τους, αλλά στο τέλος έχυσαν την καρδάρα με το γάλα!
Όταν δεν υπάρχουν η στοιχειώδης συγκέντρωση, εξυπνάδα και σκοπιμότητα για να ροκανίσεις το χρόνο σε τέτοια παιχνίδια, δεν θέλει και πολύ να το πληρώσεις. Το πάθημα στο «Καραϊσκάκη» πριν από δύο εβδομάδες τελικά δεν έγινε μάθημα, όπως αποδείχθηκε στην πράξη...
Για να δικαιωθούν όλοι εκείνοι που έλεγαν τις τελευταίες ημέρες ότι η κατάσταση στο Ρέντη χαλάρωσε... επικίνδυνα και μετά την αποπομπή Κετσπάγια έχουμε φτάσει στο άλλο άκρο. Να κάνει ο καθένας ό,τι θέλει και να μην του μιλάει κανείς... ΚΡΙΜΑ!!!
Κύριε πρόεδρε
ΠΟΣΟ ΗΛΙΘΙΟΙ ΕΙΜΑΣΤΕ;
Μα πόσο;
ΠΩΣ ΝΑ ΤΟ ΠΙΣΤΕΨΕΙΣ, είσαι στο 83’, ΚΕΡΔΙΖΕΙΣ στα αφιονισμένα Γιάννενα 2-0 (2-0, ΡΕΕΕ!!!) και χάνεις το ματς!!!
ΣΕ 10 λεπτά σε ισοφαρίζουν!!!
ΠΟΣΟ ΗΛΙΘΙΟΙ!!!
ΠΟΣΟ ΑΝΙΚΑΝΟΙ!!!
Και λίγες μέρες πριν, με τον ΙΔΙΟ ΑΚΡΙΒΩΣ τρόπο έχεις χάσει ακόμα δύο βαθμούς, στο ίδιο λεπτό, στο τελευταίο, ΜΕΣΑ στο «Καραϊσκάκη».
Δεν ΕΒΑΛΕΣ μυαλό! Και παίζεις ΧΩΡΙΣ νεύρο! ΨΟΦΙΟΣ, περίγελος των ηττημένων με 12 χαμένους τίτλους στα τελευταία 13 χρόνια!!!
Δεν είναι για να παίρνεις σοβαρά τους παίκτες, αλλά και τον προπονητή, γι’ ΑΥΤΗΝ ακριβώς την ΤΕΡΑΣΤΙΑ ΗΛΙΘΙΟΤΗΤΑ!
Τι να πεις, να τους κράξεις; Σιγά...
Αλλά ήταν τόσο κοντά, είχαν ΠΑΡΕΙ τη νίκη, και αυτοί οι ίδιοι τη ΧΑΡΙΣΑΝ!!!
ΑΠΙΣΤΕΥΤΟ, κι όμως ΑΛΗΘΙΝΟ! Ούτε οι... μένταλιστ του Γιούρι Γκέλερ δεν θα το μπορούσαν αυτό, χτες βράδυ, στον ΑΝΤ1...
Ούτε αυτοί. Το ’καναν οι δικοί μας!
Κατάφεραν ΤΗΝ ΑΠΟΛΥΤΗ ΗΛΙΘΙΟΤΗΤΑ!!!
Και για όσους -γνωστούς πλέον- θα ΦΩΝΑΖΟΥΝ για τα λάθη του καλοκαιριού, ΝΑΙ, ΟΚ, ΝΑΙ, έγιναν ΤΕ-ΡΑ-ΣΤΙ-Α ΛΑΘΗ!
Κι έφταιγε η διοίκηση γι’ αυτό, αφού αυτό σας ικανοποιεί... Αλλά και μ’ αυτά, και με τον... Κετσπάγια (με το λάθος Κετσπάγια) και με τους παίκτες που δεν πήρες, ΚΕΡΔΙΖΕΣ, ΝΙΚΟΥΣΕΣ, 2-0 ΜΕΣΑ στα Γιάννενα, και ήταν το 83ο λεπτό!!!
Είχες ΔΙΚΗ ΣΟΥ τη νίκη!
Και την παρέδωσες, κύριε... Στους απέναντι!
Και οι απέναντι δεν είναι ο ΠΑΣ, είναι ο Παναθηναϊκός!!!
ΠΟΛΥ ΜΙΚΡΗ ομάδα εκείνη που δεν έχει το κουράγιο να διαχειριστεί από το 83’ και μετά το 0-2, το δικό της 0-2!!!
Έχεις προσωπικότητα, κ. Ζίκο. Συμφωνούμε, είναι ωραίο το ποδόσφαιρο, το θέαμα, για το ΣΥΓΚΕΚΡΙΜΕΝΟ ματς, όμως, όπως ΕΣΥ δημιούργησες το 0-2, ΕΣΥ το έκανες και 2-2!
Στα χαφ οργίαζε στο β’ μέρος ο ΠΑΣ, και εκεί οι εμπνεύσεις σου, δύο παίκτες άνευροι και εκτός κλίματος, έκαναν ακόμα χειρότερα τα πράγματα.
Τι να λέω τώρα για τον Γιαννάκη και για τον Ντομί. Τι να φταίνε κι αυτοί... Δεν φτάνει να θέλεις, αλλά και να μπορείς!
Κουράζεσαι να τους βλέπεις -πολλούς- σε ανόητα φάουλ, σε ηλίθιες κίτρινες κάρτες.
Πετάς την μπάλα μακριά, μικρέ Γιάννη (Παπαδόπουλε), τον παίκτη πρέπει να κρατάς μακριά.
Δεν είναι το 2-2! Ο ΤΡΟΠΟΣ είναι. Ο... μαμημένος αυτός τρόπος!
ΦΩΝΑΖΑΜΕ όλη τη βδομάδα για τη διαιτησία!
Κι έρχεστε, εσύ, βρε κόουτς, εσείς παικταράδες μου, και μας κάνετε ΜΑΛΑΚΕΣ!!!
ΣΕ ΚΑΘΕ ματς μάς περνάς από «τεστ κοπώσεως». Ειδικά στο 90’. ΟΚ. Τουλάχιστον αντέξαμε και σ’ αυτό.
Είμαστε όλοι για γέλια...
Τι να τους πεις, τώρα, για τη διαιτησία; Θα συνεχίζουν να ΟΡΓΙΑΖΟΥΝ και δεν θα μπορείς να βγάλεις κουβέντα. Σου ΑΡΠΑΖΟΥΝ τους βαθμούς στο 90’.
Παρακολουθούμε, όλοι, απαθείς!
Άλλος στον πάγκο, άλλος στο γήπεδο!
Μιλάμε για το συγκεκριμένο ματς, μιλάμε για την ΑΝΟΗΤΗ ισοπαλία, την πιο ηλίθια που θυμάμαι ποτέ.
Ναι, είσαι νοσοκομείο!
Ναι, σου λείπουν παίκτες!
Ναι, δεν σου πήραν το καλοκαίρι τον αριστερό χαφ. Τον σέντερ φορ!
Ναι, αυτοί έκαναν τα δικά τους λάθη και πλήρωσαν γι’ αυτά.
ΟΜΩΣ, το ’χεις, γαμώτο, προηγείσαι, είσαι 2-0 στο 83’. Και ΠΑΡΑΔΙΔΕΣΑΙ!
ΣΕ πιάνουν... μακάκα!
Αγαπητέ κ. Ζίκο, είσαι μιας μεγάλης σχολής προπονητής! Που το ταλέντο ξεχειλίζει.
Πρέπει να μάθεις, όμως, και λίγο από ελληνική πονηριά. Από ελληνική πουτανιά.
Δεν ΓΙΝΕΤΑΙ να μην μπορείς να κρατήσεις στα τελευταία 10 λεπτά το 2-0. ΔΕΝ ΓΙΝΕΤΑΙ!
Ρώτα να σου πουν για κάποιον Ιωαννίδη, του μπάσκετ. Και αντέγραψε κάθε προπονητική του «πουστιά» σε τέτοιες περιπτώσεις.
Κάν’ τα και μία φορά λίμπα! ΞΥΠΝΑ ΤΟΥΣ!
ΑΦΥΠΝΙΣΕ ΤΟΥΣ!
Ήταν αλλού, και ο Γιαννάκης, και ο Ντομί...
Ήταν δύο λάθος επιλογές. Όπως λάθος ήταν και η οπισθοχώρηση!
Σου ’ΒΓΑΙΝΕ, όμως, είχες το 0-2. ΠΑΡ’ ΤΟ, μωρέ, και ΦΥΓΕ! Να ’χεις την άνεσή σου στο ντέρμπι!!!
ΕΛΕΟΣ, γαμώτο...
Θα ’χετε προσέξει, δεν μιλάω για... ντροπή, για... αίσχος, δεν πρόκειται για τέτοιου ύφους αποτέλεσμα. Είναι ΣΑΦΕΣ, μιλάμε για ΗΛΙΘΙΟΤΗΤΑ!!!
Καταλαβαίνετε, κόουτς, πως ΔΕΝ υπάρχει παρά μόνο ΕΝΑ αποτέλεσμα στο ματς με τον Παναθηναϊκό, ακόμα και αν χρειαστεί να παίξει φορ ο ΔΟΥΡΕΚΑΣ!!!
Και υπήρξαν τα ΜΕΓΑΛΑ προηγούμενα: Των Σερρών! Του Ηρακλή!!! Νά τα και τα Γιάννινα!..
Πρόεδρε, πολύ καρότο στο Ρέντη. Απ’ το πολύ μαστίγιο στο πολύ καρότο!
ΤΟΥΛΑΧΙΣΤΟΝ -πριν από το ντέρμπι- κάποιος να τους ΞΥΠΝΗΣΕΙ!
Από εκεί που ο Ολυμπιακός εμφανιζόταν εφτάψυχος και καθάριζε το ένα παιχνίδι πίσω από το άλλο, όταν όλοι τον θεωρούσαν «τελειωμένο» φτάσαμε στο σημείο να αποδεικνύονται οι «ερυθρόλευκοι» σε ιδανικούς αυτόχειρες. Όταν πετάς δύο βαθμούς στο γήπεδό σου με αντίπαλο τον Ηρακλή και άλλους δύο χθες στα Γιάννενα, ενώ έχεις προηγηθεί 2-0 λεπτά πριν από τη συμπλήρωση των 90’, τότε δεν δικαιούσαι να μιλάς για πρωτάθλημα! Όσο σκληρό και αν ακούγεται, έτσι είναι!
Δεν το χωράει ανθρώπινος νους, να έχει πετάξει ο Ολυμπιακός το μισό πρωτάθλημα μέσα σε δύο παιχνίδια, κόντρα σε σαφώς πιο αδύναμους αντιπάλους, επειδή η ομάδα δεν είχε τη στοιχειώδη σοβαρότητα και συγκέντρωση για να «φάει» την μπάλα στα τελευταία λεπτά και να «κλειδώσει» τους πολύτιμους βαθμούς.
Από εκεί που οι πρωταθλητές έπρεπε να είναι τώρα καβάλα στο άλογο και να περιμένουν τον ΠΑΟ για να αποκατασταθεί η τάξη και για μία ακόμη φορά και να κλείσουν κάποια στόματα, πλέον είναι υποχρεωμένοι να μαζέψουν τα κομμάτια τους, να ελπίζουν στον Αστέρα Τρίπολης, μπας και κλέψει κανένα βαθμό στο ΟΑΚΑ, αλλά και να πηγαίνουν στο ντέρμπι με στόχο όχι να προσπεράσουν, αλλά να καλύψουν τη διαφορά που οι ίδιοι δημιούργησαν!.. Με ανόητο τρόπο.
Δεν χωνεύεται με τίποτα ούτε το χθεσινό στραπάτσο, ούτε εκείνο με αντίπαλο τον Ηρακλή, ενώ δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι ο περσινός νταμπλούχος είναι ήδη εκτός Κυπέλλου, μετά την ντροπιαστική ήττα από τον Πανσερραϊκό.
Πολλά μπορεί να πει κανείς για το χθεσινό παιχνίδι, αλλά αν το κάνει, κινδυνεύει να ασχοληθεί με το δέντρο και να χάσει το δάσος. Ο Ολυμπιακός μέσα από τα τεράστια προβλήματα που αντιμετώπισε φέτος από το ξεκίνημα της σεζόν, κατάφερε να αντέξει, να σταθεί όρθιος και να πάρει παιχνίδια που κανείς δεν το περίμενε...
Και φτάσαμε στον τελευταίο μήνα που όλοι περίμεναν ότι η απόδοση της ομάδας θα βελτιωθεί και θα δείξει το καλό της πρόσωπο -δουλεύοντας μέσα στις διακοπές του πρωταθλήματος για να καλύψει τις αδυναμίες της- παρουσιάζεται ακόμη χειρότερη!
Ίσως κάποιοι σταθούν σήμερα στις τρύπες που υπάρχουν στο ρόστερ της ομάδας και στα πολλά και σημαντικά προβλήματα τραυματισμών. Αν κάνουν κάτι τέτοιο, πάντως, απλώς θα κρυφτούν πίσω από το δάκτυλό τους.
Δεν γίνεται να παραβλέψει κανείς το γεγονός ότι στα τελευταία πέντε παιχνίδια του ο Ολυμπιακός έχει κερδίσει μόλις ένα (αυτό με τον Ατρόμητο στο Περιστέρι με τη νίκη να έρχεται στο 85’), αναδείχθηκε ισόπαλος με Ηρακλή και ΠΑΣ σε ματς που αγκάλιασε τη νίκη κι έχασε στις Σέρρες και στο Βέλγιο από τη Σταντάρ.
Το χειρότερο απ’ όλα είναι ότι οι «ερυθρόλευκοι» δεν παρουσιάστηκαν αδιάφοροι ούτε χθες στα Γιάννενα ούτε κόντρα στον «Γηραιό». Πάλεψαν για τη νίκη, κατάφεραν να προηγηθούν, έφεραν τα ματς στα μέτρα τους, αλλά στο τέλος έχυσαν την καρδάρα με το γάλα!
Όταν δεν υπάρχουν η στοιχειώδης συγκέντρωση, εξυπνάδα και σκοπιμότητα για να ροκανίσεις το χρόνο σε τέτοια παιχνίδια, δεν θέλει και πολύ να το πληρώσεις. Το πάθημα στο «Καραϊσκάκη» πριν από δύο εβδομάδες τελικά δεν έγινε μάθημα, όπως αποδείχθηκε στην πράξη...
Για να δικαιωθούν όλοι εκείνοι που έλεγαν τις τελευταίες ημέρες ότι η κατάσταση στο Ρέντη χαλάρωσε... επικίνδυνα και μετά την αποπομπή Κετσπάγια έχουμε φτάσει στο άλλο άκρο. Να κάνει ο καθένας ό,τι θέλει και να μην του μιλάει κανείς... ΚΡΙΜΑ!!!
Σάββατο 21 Νοεμβρίου 2009
ΤΟΠΙΚΙΣΜΟΣ-ΕΘΝΙΚΙΣΜΟΣ
Τι σχέση μπορεί να έχουν αυτές οι 2 έννοιες;
Γνωρίζουμε ότι ο εθνικισμός, όπως έχω αναφέρει και σε άλλες αναρτήσεις του blog μου, είναι ο αγών και η αγάπη για την πατρίδα,την φυλή,την Θρησκεια και τα ήθη και έθιμα.
Τι είναι τώρα ο τοπικισμός;
Τοπικισμός είναι η αγάπη της πόλης οπου μεγάλωσες ή μένεις ή καταγεσαι απ' αυτήν,θεωρώντας ταυτοχρόνως καλύτερη των άλλων ελληνικών πόλεων.Ταυτόχρονα, υποτιμάς την αξία των άλλων ΕΛΛΗΝΙΚΩΝ πόλεων.Σαν να λες δηλαδή ότι δεν είναι Έλληνες.Η μεγαλύτερη κόντρα πόλεων είναι μεταξύ ΑΘΗΝΑ(ΠΕΙΡΑΙΑΣ) και ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ.Οι μεν βρίζουν τους δε,λες και οι δε δεν ειναι Έλληνες.Οι ποδοσφαιρικοι αγωνες μεταξυ τοπικών ομάδων μεγαλώνουν αυτο το μίσος (του τοπικισμου) μεταξυ των ανθρώπων.Οι Αθηναίοι,για παράδειγμα, αποκαλούν τους Θεσσαλονικείς Τουρκους,Βούλγαρους και δεν ξέρω και εγω τι άλλο και οι Θεσσαλονικείς αντιστρεφουν τα λόγια λέγωντας τους Αθηναίους Κινέζους, πακιστανουςκτλ.Ανέφερα την κοντρα μεταξυ ΑΘΗΝΑΣ και ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ μόνο και μόνο για παράδειγμα για παραδειγμα.
Το φαινόμενο του τοπικισμού εμφανίζεται στην αρχαία Ελλάδα με τους συνεχείς τοπικούς πολέμους μεταξύ των Πόλεων.Ώσπου ηρθε ο μέγας Αλέξανδρος και τους ένωσε όλους Τους Έλληνας και κυνηγησαν τους Πέρσες μέχρι τις Ινδίες.Αυτή είναι η δυναμη των Ελλήνων όταν είναι ενωμένοι.ΕΛΛΗΝΕΣ ΕΝΩΜΕΝΟΙ ΠΟΤΕ ΗΤΤΗΜΕΝΟΙ.
Τώρα πως γινεται να συμβαδίζει να είσαι και εθνικιστης και τοπικιστής,γιατί το έχω ακούσει και αυτό;Πιστεύω πως δεν γινεται να είσαι και τα 2.
Όταν είσαι εθνικιστής αγαπάς την φυλή σου,δηλαδή όλους τους Έλληνες που ζουν σε κάθε μέρος του πλανήτη.Επιπλέον, αγαπάς όλη την ελληνική γη.Αγαπάς καθε περιοχή από τον Έβρο μέχρι και την Κρήτη και όλες τις αλύτρωτες πατρίδες.Αντιθέτως, όταν δηλωνεις τοπικιστής υποστηρίζεις μόνο την πόλη σου,υποβαθμίζοντας τις άλλες πολλεις και χωριά.Δεν είναι έτσι τα πράγματα όμως!
ΥΓ:Είμαι Πειραιώτης γαυρος και παρασύρομαι βρίζοντας τις άλλες πόλεις.Aυτό δεν σημαίνει όμως ότι θεωρώ μη ελληνικές τις άλλες Πόλεις.Λειτουργω ενσυκτωδως βριζοντας και εγω τις δικές τους πόλεις όταν και αυτοί μου Βρίζουν τον Πειραιά.
Γνωρίζουμε ότι ο εθνικισμός, όπως έχω αναφέρει και σε άλλες αναρτήσεις του blog μου, είναι ο αγών και η αγάπη για την πατρίδα,την φυλή,την Θρησκεια και τα ήθη και έθιμα.
Τι είναι τώρα ο τοπικισμός;
Τοπικισμός είναι η αγάπη της πόλης οπου μεγάλωσες ή μένεις ή καταγεσαι απ' αυτήν,θεωρώντας ταυτοχρόνως καλύτερη των άλλων ελληνικών πόλεων.Ταυτόχρονα, υποτιμάς την αξία των άλλων ΕΛΛΗΝΙΚΩΝ πόλεων.Σαν να λες δηλαδή ότι δεν είναι Έλληνες.Η μεγαλύτερη κόντρα πόλεων είναι μεταξύ ΑΘΗΝΑ(ΠΕΙΡΑΙΑΣ) και ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ.Οι μεν βρίζουν τους δε,λες και οι δε δεν ειναι Έλληνες.Οι ποδοσφαιρικοι αγωνες μεταξυ τοπικών ομάδων μεγαλώνουν αυτο το μίσος (του τοπικισμου) μεταξυ των ανθρώπων.Οι Αθηναίοι,για παράδειγμα, αποκαλούν τους Θεσσαλονικείς Τουρκους,Βούλγαρους και δεν ξέρω και εγω τι άλλο και οι Θεσσαλονικείς αντιστρεφουν τα λόγια λέγωντας τους Αθηναίους Κινέζους, πακιστανουςκτλ.Ανέφερα την κοντρα μεταξυ ΑΘΗΝΑΣ και ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ μόνο και μόνο για παράδειγμα για παραδειγμα.
Το φαινόμενο του τοπικισμού εμφανίζεται στην αρχαία Ελλάδα με τους συνεχείς τοπικούς πολέμους μεταξύ των Πόλεων.Ώσπου ηρθε ο μέγας Αλέξανδρος και τους ένωσε όλους Τους Έλληνας και κυνηγησαν τους Πέρσες μέχρι τις Ινδίες.Αυτή είναι η δυναμη των Ελλήνων όταν είναι ενωμένοι.ΕΛΛΗΝΕΣ ΕΝΩΜΕΝΟΙ ΠΟΤΕ ΗΤΤΗΜΕΝΟΙ.
Τώρα πως γινεται να συμβαδίζει να είσαι και εθνικιστης και τοπικιστής,γιατί το έχω ακούσει και αυτό;Πιστεύω πως δεν γινεται να είσαι και τα 2.
Όταν είσαι εθνικιστής αγαπάς την φυλή σου,δηλαδή όλους τους Έλληνες που ζουν σε κάθε μέρος του πλανήτη.Επιπλέον, αγαπάς όλη την ελληνική γη.Αγαπάς καθε περιοχή από τον Έβρο μέχρι και την Κρήτη και όλες τις αλύτρωτες πατρίδες.Αντιθέτως, όταν δηλωνεις τοπικιστής υποστηρίζεις μόνο την πόλη σου,υποβαθμίζοντας τις άλλες πολλεις και χωριά.Δεν είναι έτσι τα πράγματα όμως!
ΥΓ:Είμαι Πειραιώτης γαυρος και παρασύρομαι βρίζοντας τις άλλες πόλεις.Aυτό δεν σημαίνει όμως ότι θεωρώ μη ελληνικές τις άλλες Πόλεις.Λειτουργω ενσυκτωδως βριζοντας και εγω τις δικές τους πόλεις όταν και αυτοί μου Βρίζουν τον Πειραιά.
Πέμπτη 19 Νοεμβρίου 2009
Ολες οι γυναίκες είναι πουτάνες και Όλοι οι άντρες γουρούνια-μαλάκες
Πρόκειται για ένα φιλοσοφικό ερώτημα-ζήτημα το οποίο χρειάζεται αρκετή σκέψη και φιλοσοφία για να απαντηθεί.Θα είμαι αντικειμενικός σε όσα θα γράψω παρακάτω.Πιστευώ πως είναι οι 2 αντίθετες όψεις ενός νομίσματος.Οι μεν άνδρες κατηγορούν και υβριζουν τις δε γυναικες και το αντίστροφο
Λοιπόν ας ξεκινήσουμε από την πρώτη φράση "όλες οι γυναίκες είναι πουτάνες" και συνήθως συμπληρώνεται "εκτός από τις μανάδες μας και αδερφές μας".Είναι φραση που χρησιμοποιείται από τους άντρες ύστερα από ερωτική απογοητευση.Και οι άνδρες,λοιπόν,έχουν συναισθήματα τα οποία πολλές φορές είναι και εντονότερα των γυναικών και ας ισχυρίζονται οι ίδιες πως οι άνδρες δεν ξέρουν να εκτιμούν τίποτα και ότι είναι όλοι τους γουρούνια.Πολλές φορές οι άντρες πιάνονται μαλάκες καθώς οι γυναίκες τους τρώνε τα λεφτά και στη συνέχεια πάνε και πηδιούνται με άλλες.Συχνότερα θύματα είναι κάτι γέροι που τα φτιάχνουν με γκομενάκια 18-25 χρωνών.Βεβαία,αυτοί οι γέροι δεν χρησιμοποιουν και τόσο την φράση ¨όλες οι γυναίκες είναι πουτάνες" καθώς δεν είναι γνώστες των πραγμάτων.Δεν λέω πως όταν ένας άντρας βγαίνει για καφέ ή για φαγητό με την κοπέλα του τα έξοδα μισά-μισά,όλα φυσικά στο λογαριασμό του ανδρός.Είναι επίσης και δειγμα καλής συμπεριφοράς.Αλλά πως θα σας φαινόταν αν μετά η γυναίκα πήγαινε με άλλον και πηδιόταν;Τότε τα κορόιδα οι άνδρες αναφωνούν "όλες οι γυναίκες είναι πουτάνες".Το ποιος έχει δίκιο δεν το ξέρω.Ανάλογα με τις περιπτώσεις.Στις περισσότερες περιπτώσεις αναφωνείται και το:"Άλλος κερνάει,άλλος πηδάει".Ας πρόσεχες,λοιπόν, φίλε.Μήπως δεν ήσουν σωστός εσύ κατά τη διάρκεια του ραντεβού και γενικως σε όλα τα θέματα που αφορούσαν την σχέση σας.Αν ήσουν ωραίος και σωστός εσύ στο ραντεβού σου και γενικώς στη σχέση σου τότε μην σε νοιάζει αν η γκομενά σου σε απάτησε.Είναι μια πουτάνα και στη ΨΥΧΗ και στο μουνί.Βέβαια υποτιμητικό για έναν άνδρα αυτό,μπορεί όμως και ο ίδιος να της το ξεπληρώσει αυτό με το ίδιο νόμισμα.Και αν θα μπορούσε να τα φτιάξει και με την καλύτερη της φίλη ή αδερφή της τότε μαγκιά του.Τότε και η γυναίκα με τη σειρά της θα απαντούσε "Όλοι οι άνδρες είναι γουρούνια"
Ας εξετάσουμε τωρα την παρηγορική φράση των γυναικών "Όλοι οι άντρες είναι γουρούνια".Μια φραση που χρησιμοποείται από τις γυναίκες όταν κερατώνονται από τον ερωτικό τους σύντροφο,όταν συμβαίνει κάτι ανάλογο σαν την περίπτωση της προηγούμενης παραγραφου ή όταν ο άνδρας δεν νοιάζεται για τιποτα άλλο εκτός από τα ανδρικά κοινά ενδιαφέροντα κάθε ανδρός (σεξ,μπάλα,αμάξια,κτλ).Οι άνδρες δεν έχουν συναισθηματα, υποστηρίζουν οι γυναίκες.Δεν ισχύει κάτι τέτοιο.Ο Δημιουργός έδωσε και στους μεν και στους δε συναισθήματα και αισθήματα.
Έχουμε, για παράδειγμα, ένα ζευγάρι το οποίο χωρίζει εξαιτίας του ανδρός.Η γυναίκα θα στεναχωρηθεί,πολύ πιθανόν θα δυσκολευτει να το ξεπεράσει.Ενω στον άνδρα θα είναι σα να μη συνέβη τίποτα.Και όλα αυτά όχι επειδη είναι γουρούνι και μαλάκας και δεν έχει συναισθήματα αλλά επείδή από την φύση του είναι πιο σκληρός και αντέχει περισσότερα βάσανα στη ζωή του.
Συνοψίζοντας και συμπεραίνοντας, και οι μεν και οι δε χρησιμοποιούν τις αντιστοιχες φρασεις λογω εγωισμού ή παρηγορίας.Δεν νομίζω να υπάρχουν άτομα σε αυτό το κόσμο που να πιστεύουν πως (όλοι) οι ανδρες ειναι μαλάκες και οι γυναίκες πουτάνες.Μάλλον, ελάχιστοι ειναι οι μαλάκες και ελάχιστες οι Πουτάνες.Και αν είναι έτσω έτσι,δηλαδή ΠΟΥΤΑΝΕΣ ΚΑΙ ΜΑΛΑΚΕΣ ερωτώ εγω και τους άντρες και τις γυναικες
Απογοητευσε εσύ άντρα από μια γυναίκα,λες "όλες ειστε πουτάνες" και μετά ψάχνεις ξανά για δεσμό.Τότε είσαι μαλάκας που πας και μπλέκεις με πουτάνες για δευτερη και για τρίτη φορά
Και εσύ γυναικα απογοητευσε από έναν άντρα,λες αντιστιχα ΄"όλοι οι άντρες είστε γουρούνια" και στη συνέχεια τα φτιάχνεις πάλι με κάποιον άνδρα.Άρα λογικά και εσύ θα είσαι μια πουτανα που σ' αρέσει μόνο το σεξ.Tέλος, θέλω να διευκρινίσω πως και οι 2 φράσεις χρησιμοποιούνται λόγω επιπολαιότητας,εγωισμού και παρηγορίας.Όλοι μας σε αυτη τη ζωή είμαστε λανθασμένοι.Οπότε λοιπόν πριν κατηγορήσουμε το αντίθετο φύλο ας κοιτάξουμε πρώτα αν είμαστε σωστοί στο δικό μας.
ΥΓ:Ότι έγραψα είναι μόνο η αποψή μου,δεν ισχυρίζομαι πως όλα τα παραπάνω είναι σωστά,πριν γραψω ότιδηποτε το χα ερευνήσει πολύ το θέμα όπως και το ερευνώ ακόμα
ΥΓ2:Θα ήθελα να μου γράψετε τα σχολιά σας και τις αντιρησεις σας
Λοιπόν ας ξεκινήσουμε από την πρώτη φράση "όλες οι γυναίκες είναι πουτάνες" και συνήθως συμπληρώνεται "εκτός από τις μανάδες μας και αδερφές μας".Είναι φραση που χρησιμοποιείται από τους άντρες ύστερα από ερωτική απογοητευση.Και οι άνδρες,λοιπόν,έχουν συναισθήματα τα οποία πολλές φορές είναι και εντονότερα των γυναικών και ας ισχυρίζονται οι ίδιες πως οι άνδρες δεν ξέρουν να εκτιμούν τίποτα και ότι είναι όλοι τους γουρούνια.Πολλές φορές οι άντρες πιάνονται μαλάκες καθώς οι γυναίκες τους τρώνε τα λεφτά και στη συνέχεια πάνε και πηδιούνται με άλλες.Συχνότερα θύματα είναι κάτι γέροι που τα φτιάχνουν με γκομενάκια 18-25 χρωνών.Βεβαία,αυτοί οι γέροι δεν χρησιμοποιουν και τόσο την φράση ¨όλες οι γυναίκες είναι πουτάνες" καθώς δεν είναι γνώστες των πραγμάτων.Δεν λέω πως όταν ένας άντρας βγαίνει για καφέ ή για φαγητό με την κοπέλα του τα έξοδα μισά-μισά,όλα φυσικά στο λογαριασμό του ανδρός.Είναι επίσης και δειγμα καλής συμπεριφοράς.Αλλά πως θα σας φαινόταν αν μετά η γυναίκα πήγαινε με άλλον και πηδιόταν;Τότε τα κορόιδα οι άνδρες αναφωνούν "όλες οι γυναίκες είναι πουτάνες".Το ποιος έχει δίκιο δεν το ξέρω.Ανάλογα με τις περιπτώσεις.Στις περισσότερες περιπτώσεις αναφωνείται και το:"Άλλος κερνάει,άλλος πηδάει".Ας πρόσεχες,λοιπόν, φίλε.Μήπως δεν ήσουν σωστός εσύ κατά τη διάρκεια του ραντεβού και γενικως σε όλα τα θέματα που αφορούσαν την σχέση σας.Αν ήσουν ωραίος και σωστός εσύ στο ραντεβού σου και γενικώς στη σχέση σου τότε μην σε νοιάζει αν η γκομενά σου σε απάτησε.Είναι μια πουτάνα και στη ΨΥΧΗ και στο μουνί.Βέβαια υποτιμητικό για έναν άνδρα αυτό,μπορεί όμως και ο ίδιος να της το ξεπληρώσει αυτό με το ίδιο νόμισμα.Και αν θα μπορούσε να τα φτιάξει και με την καλύτερη της φίλη ή αδερφή της τότε μαγκιά του.Τότε και η γυναίκα με τη σειρά της θα απαντούσε "Όλοι οι άνδρες είναι γουρούνια"
Ας εξετάσουμε τωρα την παρηγορική φράση των γυναικών "Όλοι οι άντρες είναι γουρούνια".Μια φραση που χρησιμοποείται από τις γυναίκες όταν κερατώνονται από τον ερωτικό τους σύντροφο,όταν συμβαίνει κάτι ανάλογο σαν την περίπτωση της προηγούμενης παραγραφου ή όταν ο άνδρας δεν νοιάζεται για τιποτα άλλο εκτός από τα ανδρικά κοινά ενδιαφέροντα κάθε ανδρός (σεξ,μπάλα,αμάξια,κτλ).Οι άνδρες δεν έχουν συναισθηματα, υποστηρίζουν οι γυναίκες.Δεν ισχύει κάτι τέτοιο.Ο Δημιουργός έδωσε και στους μεν και στους δε συναισθήματα και αισθήματα.
Έχουμε, για παράδειγμα, ένα ζευγάρι το οποίο χωρίζει εξαιτίας του ανδρός.Η γυναίκα θα στεναχωρηθεί,πολύ πιθανόν θα δυσκολευτει να το ξεπεράσει.Ενω στον άνδρα θα είναι σα να μη συνέβη τίποτα.Και όλα αυτά όχι επειδη είναι γουρούνι και μαλάκας και δεν έχει συναισθήματα αλλά επείδή από την φύση του είναι πιο σκληρός και αντέχει περισσότερα βάσανα στη ζωή του.
Συνοψίζοντας και συμπεραίνοντας, και οι μεν και οι δε χρησιμοποιούν τις αντιστοιχες φρασεις λογω εγωισμού ή παρηγορίας.Δεν νομίζω να υπάρχουν άτομα σε αυτό το κόσμο που να πιστεύουν πως (όλοι) οι ανδρες ειναι μαλάκες και οι γυναίκες πουτάνες.Μάλλον, ελάχιστοι ειναι οι μαλάκες και ελάχιστες οι Πουτάνες.Και αν είναι έτσω έτσι,δηλαδή ΠΟΥΤΑΝΕΣ ΚΑΙ ΜΑΛΑΚΕΣ ερωτώ εγω και τους άντρες και τις γυναικες
Απογοητευσε εσύ άντρα από μια γυναίκα,λες "όλες ειστε πουτάνες" και μετά ψάχνεις ξανά για δεσμό.Τότε είσαι μαλάκας που πας και μπλέκεις με πουτάνες για δευτερη και για τρίτη φορά
Και εσύ γυναικα απογοητευσε από έναν άντρα,λες αντιστιχα ΄"όλοι οι άντρες είστε γουρούνια" και στη συνέχεια τα φτιάχνεις πάλι με κάποιον άνδρα.Άρα λογικά και εσύ θα είσαι μια πουτανα που σ' αρέσει μόνο το σεξ.Tέλος, θέλω να διευκρινίσω πως και οι 2 φράσεις χρησιμοποιούνται λόγω επιπολαιότητας,εγωισμού και παρηγορίας.Όλοι μας σε αυτη τη ζωή είμαστε λανθασμένοι.Οπότε λοιπόν πριν κατηγορήσουμε το αντίθετο φύλο ας κοιτάξουμε πρώτα αν είμαστε σωστοί στο δικό μας.
ΥΓ:Ότι έγραψα είναι μόνο η αποψή μου,δεν ισχυρίζομαι πως όλα τα παραπάνω είναι σωστά,πριν γραψω ότιδηποτε το χα ερευνήσει πολύ το θέμα όπως και το ερευνώ ακόμα
ΥΓ2:Θα ήθελα να μου γράψετε τα σχολιά σας και τις αντιρησεις σας
Τετάρτη 18 Νοεμβρίου 2009
ΜΠΡΑΒΟ ΡΕ ΕΛΛΑΔΑΡΑ
Ρεχάγκελ μας ξεβράκωσες με λίγα λόγια.Αυτοεξευτιλιστήκαμε και δημοσιογραφοι και αρκετοι blogers(συγκαταλεγομαι και εγώ σε αυτους) καθώς σε βρίζαμε και ζητούσαμε αλλαγή προπονητή στην εθνική Ελλάδος.Για άλλη μια φορά μας έκανες υπερήφανους.
Μπράβο σε όλα τα παιδιά που πήγαν στο Ντονετσκ και πήραν το αποτέλεσμα παίζοντας με ψηλά το κεφάλι και με τσαμπουκά.
ΥΓ:Επίσης η πρόκριση στο Μουντιάλ είναι ένας λόγος να βγάλουμε σημαίες στα μπαλκόνια μας διότι όλα τα άλλα στην Ελλάδα πάνε κατά διαόλου
ΥΓ2:Θα ήθελα να σας παρακαλέσω να σταθείτε στο πλευρο της εθνικής μας το ερχομενο καλοκαίρι πηγαίνοντας όλοι στην Ν Αφρική
ΥΓ3:Έπεσα μέσα στην προβλεψή μου με 1-0 νίκη της εθνικής Ελλάδος;Αν το εδινα και ως σημείο στο στοιχημα σιγά μην περνούσε το σκορ
Μπράβο σε όλα τα παιδιά που πήγαν στο Ντονετσκ και πήραν το αποτέλεσμα παίζοντας με ψηλά το κεφάλι και με τσαμπουκά.
ΥΓ:Επίσης η πρόκριση στο Μουντιάλ είναι ένας λόγος να βγάλουμε σημαίες στα μπαλκόνια μας διότι όλα τα άλλα στην Ελλάδα πάνε κατά διαόλου
ΥΓ2:Θα ήθελα να σας παρακαλέσω να σταθείτε στο πλευρο της εθνικής μας το ερχομενο καλοκαίρι πηγαίνοντας όλοι στην Ν Αφρική
ΥΓ3:Έπεσα μέσα στην προβλεψή μου με 1-0 νίκη της εθνικής Ελλάδος;Αν το εδινα και ως σημείο στο στοιχημα σιγά μην περνούσε το σκορ
ΟΥΚΡΑΝΙΑ-ΕΛΛΑΔΑ 20.00 MEGA
Καλή επιτυχια στην εθνική μας.Ελπίζουμε η Ελλάδα να καταφέρει να πάρει την πρόκριση στο Μουντιάλ με το αγαπημένο της σκορ 1-0 ή οποιαδήποτε ισοπαλία με γκολ.
Οι ουκρανοί λογικά θα μας στριμωξουν πισω στην άμυνα και ευελπιστώ να λειτουργησει καλά το αμυντικό συστημα και να κρατηθει το 0 στην άμυνα.Ισως όμως να βγουμε και εμείς μια φορά στην επιθεση και να σκοράρουμε.Λετε;
Όπως και να χει,σημερα όλοι οι Ελληνες θέλουμε την προκριση στο Μουντιάλ
Οι ουκρανοί λογικά θα μας στριμωξουν πισω στην άμυνα και ευελπιστώ να λειτουργησει καλά το αμυντικό συστημα και να κρατηθει το 0 στην άμυνα.Ισως όμως να βγουμε και εμείς μια φορά στην επιθεση και να σκοράρουμε.Λετε;
Όπως και να χει,σημερα όλοι οι Ελληνες θέλουμε την προκριση στο Μουντιάλ
ΤΙ ΕΙΝΑ ΑΡΑΓΕ Η ΑΓΑΠΗ;
Η πραγματική αγάπη συνοδεύεται πάντοτε με την προσφορά, τη θυσία, την ανιδιοτέλεια. Αγάπη είναι να χαίρεσαι με αυτόν που χαίρεται και να λυπάσαι με αυτόν που πονά. Αυτός που αγαπά ανέχεται τον άλλο με τις ατέλειές του χωρίς να τον περιφρονεί, χωρίς καν να τον κάνει να νιώθει άσχημα για αυτό που είναι. Όταν αγαπάς ενδιαφέρεσαι τι θα γίνει ο άλλος, χωρίς όμως αυτό το ενδιαφέρον να γίνεται καταπίεση και επιβολή. Και αυτό, διότι η πραγματική αγάπη εμπεριέχει τον σεβασμό της ελευθερίας του άλλου, την εκτίμηση προς την προσωπικότητά του.
Η αγάπη είναι ένα από τα πρωταρχικά συναισθήματα, ένα φαινόμενο με απόλυτη αξία. Η αγάπη, σε γενικές γραμμές, περιγράφει την έντονη έλξη κάποιου προς κάποιο άλλο πρόσωπο, τόπο ή αντικείμενο. Μπορεί επίσης να περιλαμβάνει την εκδήλωση ενδιαφέροντος και φροντίδας αλλά και την ύπαρξη ταύτισης με τα πράγματα αυτά. Ο όρος αγάπη περιγράφει έναν έντονο συναισθηματικό δεσμό ή συναισθηματική κατάσταση. Με τη συνηθισμένη του χρήση, ο όρος αναφέρεται στη διαπροσωπική αγάπη, τα συναισθήματα που νιώθει ένα πρόσωπο για κάποιο άλλο πρόσωπο.
Εκείνος ο οποίος αγαπάει είναι μακρόθυμος κι ανεκτικός, είναι καλωσυνάτος, ευργετικός και ωφέλιμος, δε ζηλοφθονεί, δεν υπερηφανεύεται, δεν φέρεται με αλαζονεία και προπέτεια, δεν πράττει άσχημα, δε ζητεί τα δικά του συμφέροντα, δε ερεθίζεται από θυμό και οργή, δε σκέπτεται ποτέ κακό κατά του πλησίον, ούτε λογαριάζει το κακό που έπαθε από αυτόν. Δεν χαίρεται όταν βλέπει να γίνεται αδικία, χαίρεται όμως όταν βλέπει την αλήθεια να επικρατεί. Η αγάπη τα πάντα ανέχεται, στα πάντα εμπιστεύεται, για πάντα ελπίζει, τα πάντα υπομένει.Η αγάπη ποτέ δεν εκπίπτει αλλά μένει πάντοτε ισχυρή: τα χαρίσματα είτε είναι προφητείες θα καταργηθούν, είτε είναι ξένες γλώσσες θα παύσουν, είτε είναι γνώση θα καταργηθεί και αυτή. Διότι τώρα εν μέρει και όχι τέλεια γνωρίζουμε και προφητεύουμε, όταν όμως έλθει το τέλειον, τότε το μερικό και ατελές θα καταργηθεί. Όταν ήμουν νήπιο, ως νήπιο μιλούσα, ως νήπιο σκεπτόμουν, ως νήπιο συλλογιζόμουν. Όταν όμως έγινα άνδρας, κατήργησα πλέον εκείνα τα νηπιώδη. Διότι τώρα βλέπομε όπως σε ένα κάτοπτρο θαμπά και μας μένουν ανεξήγητα αινίγματα. Όταν όμως έλθει το τέλειο, θα ιδούμε φανερά και καθαρά, όπως πρόσωπο με πρόσωπο. Τώρα γνωρίζω μόνον ένα μέρος της αλήθειας, τότε όμως θα λάβω τόσο τέλεια γνώση, όσο με γνωρίζει ο Παντογνώστης.(Α´ ἐπιστολὴ Παύλου πρὸς Κορινθίους (ιβ´ 27 - ιγ´ 13)
Η αγάπη είναι ένα από τα πρωταρχικά συναισθήματα, ένα φαινόμενο με απόλυτη αξία. Η αγάπη, σε γενικές γραμμές, περιγράφει την έντονη έλξη κάποιου προς κάποιο άλλο πρόσωπο, τόπο ή αντικείμενο. Μπορεί επίσης να περιλαμβάνει την εκδήλωση ενδιαφέροντος και φροντίδας αλλά και την ύπαρξη ταύτισης με τα πράγματα αυτά. Ο όρος αγάπη περιγράφει έναν έντονο συναισθηματικό δεσμό ή συναισθηματική κατάσταση. Με τη συνηθισμένη του χρήση, ο όρος αναφέρεται στη διαπροσωπική αγάπη, τα συναισθήματα που νιώθει ένα πρόσωπο για κάποιο άλλο πρόσωπο.
Εκείνος ο οποίος αγαπάει είναι μακρόθυμος κι ανεκτικός, είναι καλωσυνάτος, ευργετικός και ωφέλιμος, δε ζηλοφθονεί, δεν υπερηφανεύεται, δεν φέρεται με αλαζονεία και προπέτεια, δεν πράττει άσχημα, δε ζητεί τα δικά του συμφέροντα, δε ερεθίζεται από θυμό και οργή, δε σκέπτεται ποτέ κακό κατά του πλησίον, ούτε λογαριάζει το κακό που έπαθε από αυτόν. Δεν χαίρεται όταν βλέπει να γίνεται αδικία, χαίρεται όμως όταν βλέπει την αλήθεια να επικρατεί. Η αγάπη τα πάντα ανέχεται, στα πάντα εμπιστεύεται, για πάντα ελπίζει, τα πάντα υπομένει.Η αγάπη ποτέ δεν εκπίπτει αλλά μένει πάντοτε ισχυρή: τα χαρίσματα είτε είναι προφητείες θα καταργηθούν, είτε είναι ξένες γλώσσες θα παύσουν, είτε είναι γνώση θα καταργηθεί και αυτή. Διότι τώρα εν μέρει και όχι τέλεια γνωρίζουμε και προφητεύουμε, όταν όμως έλθει το τέλειον, τότε το μερικό και ατελές θα καταργηθεί. Όταν ήμουν νήπιο, ως νήπιο μιλούσα, ως νήπιο σκεπτόμουν, ως νήπιο συλλογιζόμουν. Όταν όμως έγινα άνδρας, κατήργησα πλέον εκείνα τα νηπιώδη. Διότι τώρα βλέπομε όπως σε ένα κάτοπτρο θαμπά και μας μένουν ανεξήγητα αινίγματα. Όταν όμως έλθει το τέλειο, θα ιδούμε φανερά και καθαρά, όπως πρόσωπο με πρόσωπο. Τώρα γνωρίζω μόνον ένα μέρος της αλήθειας, τότε όμως θα λάβω τόσο τέλεια γνώση, όσο με γνωρίζει ο Παντογνώστης.(Α´ ἐπιστολὴ Παύλου πρὸς Κορινθίους (ιβ´ 27 - ιγ´ 13)
Δευτέρα 16 Νοεμβρίου 2009
Τα ψέματα του Πολυτεχνείου
Θα μου επιτρεψετε να συμπληρώσω και μερικά ακόμα στοιχεία:
Είχε συμφωνηθεί μεταξύ ΗΠΑ και ΠΑΠΑΔΌΠΟΥΛΟΥ να αναλάβει την κυβέρνηση ο ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΣ στις 28 Απρίλη την εξουσία στην Ελλάδα.Ο ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΣ τους έπιασε στον "ύπνο"¨τους Αμερικάνους και ανέλαβε την εξουσία στην Ελλάδα μια βδομάδα νωρίτερα,στις 21 Απρίλη.Και όσοι πιστευουν ακόμα ότι ήταν όλα σχέδια των αμερικάνων ας μου απαντησουν στην παρακάτω ερώτηση;
Γιατί όταν ξημερώματα της 21ης Απρίλη ο Αμερικάνος Πρέσβης της Ελλάδος πηγε να μπεί μέσα στην Αμερικάνικη πρεσβεία και έξω από την πρεσβεία αντικρισε 2 τανκ,τα οποία του απέτρεψαν την είσοδο στην πρεσβεία;Αφού λέτε ότι ήταν σύμμαχοι;Πως εξηγουνται τα πράγματα;
Και 4 εικονίτσες παρακάτω :
ΨΩΜΙ-ΜΠΡΙΖΟΛΕΣ-ΚΟΚΑ ΚΟΛΕΣ Ή ΨΩΜΙ-ΠΑΙΔΕΙΑ-ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ
Μάλλον το πρώτο!Επέτειο για τους νεκρούς του Πολυτεχνείου έχουμε αυριο και την αποκατάσταση της δημοκρατίας.Που είναι η δημοκρατία ρε γαμώτο;Υπάρχει;
Βεβαίως και υπάρχει δημοκρατία.Κάθε χρόνο στις 20 Ιουλίου όλοι οι πολιτικάντηδες συγκεντρώνονται στο σπίτι του Πρόέδρου της δημοκρατίας φορώντας τις τουαλέτες και τα κουστούμια και ξεκινάνε το φαί.Οι σαμπάνιες πάνε και έρχονται."Και στην υγειά αυτού του ηλίθιου λαου που μας πληρώνει όλα αυτά τα καλούδια που τρώμε"
Που είναι η παιδεία σήμερα;
Πουθενά! η παιδεία είναι για τον πουτσο και ανθελληνικές προπαγανδες παντού.Γεμίσαμε την χωρα με αλήτες,πουτάνες,πρεζάκηδες και καθε καρυδιάς καρυδι.Αυτή είναι η παιδεία του σήμερα
Και πάμε στην ελευθερία:
Ουτε ελευθερία υπάρχει σήμερα.As αναφερω ένα παράδειγμα:Έχουμε 300 κοπρίτες που κυβερνάνε τον ελληνικό λαό.Τι τους θέλουμε τόσους πολλούς;Έχουμε πέντε πολιτικους αρχηγούς.Πιστευω οτι αρκούν.Λέει ο παπανδρέου κάτι,πείτε μου έναν βουλευτη του ΠΑΣΟΚ που μπορεί να διαφωνήσει.Σιγά μην διαφωνήσει.Και να θέλει δεν μπορεί.
Πάμε στην ελευθερία των πολιτών τωρα.......Μπορείς εσύ κυρία μου να κυκλοφορήσεις το βράδυ στα στενά της ομόνοιας;Πρέπει να σαι γυναίκα με αρχίδια αλλά και πάλι οι πιθανότητες είναι μηδαμινές ότι θα παραμείνεις σωη και αβλαβής.
Τι άλλο μας έμεινε ασχολίαστο;
Ααα....!!!!το ψωμί
Μην μου πει κανείς πως είναι χορτάτος.Θα βγεί ψευτης στον εαυτό του.Μας έχουν ρημάξει στους φόρους.Μείωση των συντάξεων.Ανεργία.Δουλεία στους μετανάστες και εσύ ρε κοιμισμένε μαλάκα Έλληνα ψωμολισάς.Σου ζητάει το παιδί σου ένα τάλιρο να πάει να πιει έναν καφέ και δεν έχεις να του δώσεις.Και η παπαρήγα σπουδάζει την κόρη της σε κολλέγειο στην Αμερική.
36 χρόνια μετά και οι στόχοι μένουν ανεκπλήρωτοι.Γιατί άραγε;
Το άρθρο συνεχίζεται και θα αποκαλυφθεί όλη αληθεια για αυτη την ψευδοεξέργεση και τους ψευδονεκρούς
Βεβαίως και υπάρχει δημοκρατία.Κάθε χρόνο στις 20 Ιουλίου όλοι οι πολιτικάντηδες συγκεντρώνονται στο σπίτι του Πρόέδρου της δημοκρατίας φορώντας τις τουαλέτες και τα κουστούμια και ξεκινάνε το φαί.Οι σαμπάνιες πάνε και έρχονται."Και στην υγειά αυτού του ηλίθιου λαου που μας πληρώνει όλα αυτά τα καλούδια που τρώμε"
Που είναι η παιδεία σήμερα;
Πουθενά! η παιδεία είναι για τον πουτσο και ανθελληνικές προπαγανδες παντού.Γεμίσαμε την χωρα με αλήτες,πουτάνες,πρεζάκηδες και καθε καρυδιάς καρυδι.Αυτή είναι η παιδεία του σήμερα
Και πάμε στην ελευθερία:
Ουτε ελευθερία υπάρχει σήμερα.As αναφερω ένα παράδειγμα:Έχουμε 300 κοπρίτες που κυβερνάνε τον ελληνικό λαό.Τι τους θέλουμε τόσους πολλούς;Έχουμε πέντε πολιτικους αρχηγούς.Πιστευω οτι αρκούν.Λέει ο παπανδρέου κάτι,πείτε μου έναν βουλευτη του ΠΑΣΟΚ που μπορεί να διαφωνήσει.Σιγά μην διαφωνήσει.Και να θέλει δεν μπορεί.
Πάμε στην ελευθερία των πολιτών τωρα.......Μπορείς εσύ κυρία μου να κυκλοφορήσεις το βράδυ στα στενά της ομόνοιας;Πρέπει να σαι γυναίκα με αρχίδια αλλά και πάλι οι πιθανότητες είναι μηδαμινές ότι θα παραμείνεις σωη και αβλαβής.
Τι άλλο μας έμεινε ασχολίαστο;
Ααα....!!!!το ψωμί
Μην μου πει κανείς πως είναι χορτάτος.Θα βγεί ψευτης στον εαυτό του.Μας έχουν ρημάξει στους φόρους.Μείωση των συντάξεων.Ανεργία.Δουλεία στους μετανάστες και εσύ ρε κοιμισμένε μαλάκα Έλληνα ψωμολισάς.Σου ζητάει το παιδί σου ένα τάλιρο να πάει να πιει έναν καφέ και δεν έχεις να του δώσεις.Και η παπαρήγα σπουδάζει την κόρη της σε κολλέγειο στην Αμερική.
36 χρόνια μετά και οι στόχοι μένουν ανεκπλήρωτοι.Γιατί άραγε;
Το άρθρο συνεχίζεται και θα αποκαλυφθεί όλη αληθεια για αυτη την ψευδοεξέργεση και τους ψευδονεκρούς
Τετάρτη 11 Νοεμβρίου 2009
ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ - ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ
11 Νοεμβρίου 1994 ο Βασίλης Δουρίδας, ο δικός μας ΑΤΤΙΛΙΟ φεύγει από κοντά μας, από οξύ πνευμονικό οίδημα.Δεν ήταν απλά μια σελίδα, στην μεγάλη ιστορία του ΘΡΥΛΟΥ, ήταν ένα ολόκληρο κεφάλαιο και παρά τον άδικο χαμό του, αυτό το κεφάλαιο θα παραμένει ανοιχτό.
Είναι ο ήχος της τρομπέτας, τα ρυθμικά παλαμάκια και μια δυνατή φωνή στο τέλος… ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ, ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ, που το κάνουν να μένει ανοιχτό.
Είναι η εικόνα του ανθρώπου εκείνου, που κάθε φορά κλείνοντας τα ματιά μας στο άκουσμα του ήχου η μορφή του έρχεται μπροστά μας.
Ένα πράγμα υπήρχε για τον ΑΤΤΙΛΙΟ.
ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ
Τίποτα παραπάνω, τίποτα λιγότερο. Μια αγάπη για ένα σύλλογο, για τον μεγαλύτερο σύλλογο, που δεν είχε όρια.
Κάτω από την 7, να δίνει το σύνθημα με την τρομπέτα του. Τα πνευμονία να βγαίνουν έξω και το πλήθος να ακολουθεί, να ακολουθεί τον ρυθμό του και η φωνή να γδέρνει τον λαιμό από την δύναμη. Γιατί ο ΑΤΤΙΛΙΟ δεν έδινε το σύνθημα, ήταν το σύνθημα. Ήταν το κριμένο πάθος, η αγάπη, η τρελά που σε μια στιγμή, με το πρώτο σάλπισμα ξεχείλιζε και παρέσερνε ένα ολόκληρο γήπεδο.
15 χρονιά μετά τον θάνατο σου, εμείς είμαστε εδώ, σε κάθε Θύρα, σε κάθε γήπεδο, σε θυμόμαστε και σε ακούμε να ηχείς ακόμα και δεν θα πάψουμε να βραχνιάζουμε φωνάζοντας την αγαπημένη μας λέξη… ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ
ΤΙΜΗ ΜΑΣ ΠΟΥ ΣΤΗΘΗΚΑΜΕ ΔΙΠΛΑ ΣΟΥ
Xάρος της 7
Τρίτη 10 Νοεμβρίου 2009
Δείγμα αρχαίας ελληνικής μουσικής
αυτή είναι μουσική και δυστυχώς σήμερα ξεφτυλιζόμαστε μόνο και μόνο και από την μουσική που ακούμε.Πάρτε για παράδειγμα 10 οποιαδήποτε τραγούδια που ακούγονται σήμερα.Αυτό που θα διαπιστώσετε είναι ότι ο ρυθμός τους είναι ίδιος.Επίσης βρισκουμε 20 λέξεις και τις κάνουμε τραγούδι.Και ο ρυθμός σε όλα τα τραγούδια μπα μπα μπου και μπά μπα μπού μπα όλη την ώρα
ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΗ ΔΗΛΩΣΗ ΤΣΟΥΚΑΛΑ
Χθες καθώς επέστρεψα σπίτι από κάτι δουλίτσες είπα μιας και είχα ελεύθερο χρόνο να τον αξιοποιήσω σωστά.Έτσι μπήκα και είδα την εκπομπή των οργανωμένων φιλάθλων του Ολυμπιακού "ΘΥΡΑ 7" στο sport TV δορυφορικά.Ο ΄Τάκης Τσουκαλάς προς το τέλος της εκπομπής έκανε μια εξαιρετική δήλωση:"Εκτός από ότι είναι τιμή να είσαι ΕΛΛΗΝΑΣ,να είσαι Χριστιανός είναι επίσης τιμή να είσαι και ο Ολυμπιακός".Θα παρακαλούσα όποιος έχει τι βιντεο της εκπομπής να μου το στείλει στη γνωστη διευθυνση apogonostwnel@yahoo.gr ή ας την στειλει μέσω fb
Κυριακή 8 Νοεμβρίου 2009
Τι γινεται τελίκά με τους σταυρούς;
Απ' ότι πληροφορήθηκα από την εφημερίδα "ΣΤΟΧΟΣ"στα Τρίκαλα ζητάν την απόμακρυνση των Σταυρών από τις αίθουσες.Και πράγματι έτσι είναι.Στην Ελλάδα εδώ τάσσονται όλοι υπέρ της απόφασης της απόμακρυνσης των Χριστιανικών Συμβόλων στα σχολεία ενώ στη γειτονική Ιταλία ο ίδιος ο Πρόεδρος διαφωνεί.Αυτοί είναι πρόεδροι!Να τους χαίρεσαι!
Εδώ ποιος να διαφωνήσει;Ο Γιωργάκης;
Όπως και να χει,εμείς οι Ελληνορθόδοξοι μαθητές θα κάνουμε ότι μπορούμε για να τους εμποδίσουμε αυτό το σατανιστικό σχέδιο κατά της Ελλάδος και της Ορθοδοξίας.Εννοείται βέβαια πως για αυτό το θέμα θα ξεσηκωθούν λίγοι μαθητές αλλά ευελπιστώ στο αντίθετο.Και μην περιμένετε καταλήψεις από τους μαθητές για αυτό θέμα καθώς όπως γνωρίζετε οι καταλήψεις είναι υποκινούμενες του ΣΥΡΙΖΑ και το σύριζα είναι υπέρ της απόφασης του ευρωπαϊκού δικαστηρίου.
ΑΝΩΝΥΜΟΣ ΦΙΛΟΣ ΤΟΥ BLOG
Εδώ ποιος να διαφωνήσει;Ο Γιωργάκης;
Όπως και να χει,εμείς οι Ελληνορθόδοξοι μαθητές θα κάνουμε ότι μπορούμε για να τους εμποδίσουμε αυτό το σατανιστικό σχέδιο κατά της Ελλάδος και της Ορθοδοξίας.Εννοείται βέβαια πως για αυτό το θέμα θα ξεσηκωθούν λίγοι μαθητές αλλά ευελπιστώ στο αντίθετο.Και μην περιμένετε καταλήψεις από τους μαθητές για αυτό θέμα καθώς όπως γνωρίζετε οι καταλήψεις είναι υποκινούμενες του ΣΥΡΙΖΑ και το σύριζα είναι υπέρ της απόφασης του ευρωπαϊκού δικαστηρίου.
ΑΝΩΝΥΜΟΣ ΦΙΛΟΣ ΤΟΥ BLOG
ΑΙΣΧΟΣ ΚΑΙ ΝΤΡΟΠΗ!!!
ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ-ΗΡΑΚΛΗΣ 1-1
Ας ξεκινήσω από μια δημοσκόπηση που έχει ένα από τα αγαπημένα μου site στο διαδικτυο μου,το www.gavros.gr
H πράσινη παράγκα κατάφερε να αποσπάσει 2 βαθμούς από τον Ολυμπιακό ακυρώνοντας ο χαρτζιλικωμένος τους ,Γιουργιώτης ,το γκολ του Μήτρογλου.Κάνουν τα πάντα για να στερήσουν το πρωτάθλημα από τον Ολυμπιακό.Σφυρούσαν μέχρι τώρα υπέρ του Βάζελου,δεν αρκούσε όμως μόνο αυτό βλέπωντας την Θρυλάρα να παίρνει παλικαρίσια τα τρίποντα σε άλλα παιχνίδια.Τι αποφάσισαν λοιπόν;Να σφυρίζουν και κατά του Ολυμπιακού.
Είμαστε μόνοι μας και όλοι τους.Το πρωτάθλημα θα το πάρουμε και θα είναι το πιο θρυλικό όλων των εποχών.
Επίσης να πω και κάτι άλλο απ' εδώ μέσα.
Κύριε πρόεδρε,αφού κάνουν τα πάντα για να στερήσουν το πρωτάθλημα από τον ΟΛΥΜΠΙΑΚΟ,αποσύρρετε την ομάδα(τους βασικούς) και κρατήστε τους μονο για ΕΥΡΏΠΗ για να μην σκοτώνονται και τζάμπα.Στη θέση τους βάλε τους πιτσιρικάδες οι οποίοι έδειξαν πολλά χθες.Συνοψίζουμε και λέμε,Μεγάλοι για ευρώπη και μικροι για σουπερ λιγκ
Τέλος,να δώσω τα συγχαρητηρια μου στους πιτσιρικάδες αλλά και σε όλη την ομάδα.Και να πούμε και ότι ο ντουντου στην επανάληψη θύμιζε τον παλιό καλό ΝΤΟΥΝΤΟΥ,και αυτόν θέλουμε
Ας ξεκινήσω από μια δημοσκόπηση που έχει ένα από τα αγαπημένα μου site στο διαδικτυο μου,το www.gavros.gr
| ΔΗΜΟΣΚΟΠΗΣΗ | ||||||||||||||||||||
| Ποιος ήταν ο MVP στον αγώνα με τον Ηρακλή; | ||||||||||||||||||||
| ||||||||||||||||||||
| Σύνολο ψήφων : 3355 |
Είμαστε μόνοι μας και όλοι τους.Το πρωτάθλημα θα το πάρουμε και θα είναι το πιο θρυλικό όλων των εποχών.
Επίσης να πω και κάτι άλλο απ' εδώ μέσα.
Κύριε πρόεδρε,αφού κάνουν τα πάντα για να στερήσουν το πρωτάθλημα από τον ΟΛΥΜΠΙΑΚΟ,αποσύρρετε την ομάδα(τους βασικούς) και κρατήστε τους μονο για ΕΥΡΏΠΗ για να μην σκοτώνονται και τζάμπα.Στη θέση τους βάλε τους πιτσιρικάδες οι οποίοι έδειξαν πολλά χθες.Συνοψίζουμε και λέμε,Μεγάλοι για ευρώπη και μικροι για σουπερ λιγκ
Τέλος,να δώσω τα συγχαρητηρια μου στους πιτσιρικάδες αλλά και σε όλη την ομάδα.Και να πούμε και ότι ο ντουντου στην επανάληψη θύμιζε τον παλιό καλό ΝΤΟΥΝΤΟΥ,και αυτόν θέλουμε
Σάββατο 7 Νοεμβρίου 2009
Ένα δύσκολο στοιχηματάκι αλλά με καλά λεφτά αν περάσει
249 Άρης-Καβάλα 1-0 5€ απόδοση.
Μας έχουν συνηθίσει πολύ τωρα τελευταία οι ομάδες της Θεσσαλονίκης να πέρνουν τα παιχνίδια νικώντας με 1-0 εκμεταλεύοντας φυσικά και της καυτή τους έδρα.Πιο συγκεκριμένα τα περισσότερα από τα γκολ μπαίνουν στο 90.Βλέπε Άρης-Ξανθη,Παοκ-Ηρακλής,Πάοκ-Ξανθη
239 Χονεφμαιν-Βολσφμπουργκ Χ 3,2€
237 Μπάγερν-Σάλκε Χ/1 4,4€
343 Σαντος Ναούτικο Χ/1 4,2€
Τα παραπάνω σε σύστημα 3,4 γιατι δυσκολα τα βλέπω να περνάνε όλα
Αλλά η απόδοση είναι 295 €υρώπουλα
Αντε και με το καλό στο ταμείο
Μας έχουν συνηθίσει πολύ τωρα τελευταία οι ομάδες της Θεσσαλονίκης να πέρνουν τα παιχνίδια νικώντας με 1-0 εκμεταλεύοντας φυσικά και της καυτή τους έδρα.Πιο συγκεκριμένα τα περισσότερα από τα γκολ μπαίνουν στο 90.Βλέπε Άρης-Ξανθη,Παοκ-Ηρακλής,Πάοκ-Ξανθη
239 Χονεφμαιν-Βολσφμπουργκ Χ 3,2€
237 Μπάγερν-Σάλκε Χ/1 4,4€
343 Σαντος Ναούτικο Χ/1 4,2€
Τα παραπάνω σε σύστημα 3,4 γιατι δυσκολα τα βλέπω να περνάνε όλα
Αλλά η απόδοση είναι 295 €υρώπουλα
Αντε και με το καλό στο ταμείο
25.000 επισκέψεις
Ήταν 2 Ιουνίου του 2008 όταν αποφάσισα να δημιουργήσω αυτό το σπουδαίο και εξαιρετικό blog.(αν δεν παινέψεις το σπίτι σου θα πέσει πάνω σου να σε πλακώσει χεχε
).Τότε είχα ξεκινήσει να ασχολούμαι μόνο με πατριωτισμό-εθνικισμό στο blog μου. Στην πορεία αποφάσισα να ασχοληθω και με άλλα θέματα στο blog μου διχώς να σημαίνει αυτό ότι σταμάτησα να αγαπάω το έθνος μου καθώς κατηγορηθηκα και για αυτό από μερικούς.Όχι ότι με πείραξε βέβαια.
Λοιπόν εγώ θα ήθελα να σας ευχαριστήσω όλους εσάς που με επισκεφτήκατε ή με επισκεψτεστε και πάντα προς διαδοσιν το www.foteinosnous.blogspot.com
).Τότε είχα ξεκινήσει να ασχολούμαι μόνο με πατριωτισμό-εθνικισμό στο blog μου. Στην πορεία αποφάσισα να ασχοληθω και με άλλα θέματα στο blog μου διχώς να σημαίνει αυτό ότι σταμάτησα να αγαπάω το έθνος μου καθώς κατηγορηθηκα και για αυτό από μερικούς.Όχι ότι με πείραξε βέβαια.Παρασκευή 6 Νοεμβρίου 2009
ΦΑΚΕΛΟΣ ΑΛΚΟΟΛ
Άσχετα με το τι λέει το βίντεο, που πιστευω πως είναι ένα εξαιρετικό βιντεο, νομίζω ότι το λίγο αλκόολ κάνει καλό.Επίσης ελευθερώνει και ερωτικές αισθήσεις.αλλά ΠΑΝ ΜΕΤΡΟΝ ΑΡΙΣΤΟΝ
*Θα σας πω και μια προσωπική μου εμπειρία (όχι πολύ περιληπτικά γιατί παρακολουθείται) χάρη στη οποία ασχολήθηκα και με το θέμα του αλκόολ:
έχω να πιω 3 με 4 μήνες.Μια μέρα σε ένα τοπικό πανηγύρι κατάφερα να κατεβάσω γύρω στα 4-5 κιλά κρασί και χύμα.Όσο περίεργο και αν φαίνεται σε κάποιους είχα καταφέρει μέσα σε 2-3 ώρες να κατεβάσω τόσο μεγάλη ποσότητα.Και ήμουν γύρω στα 60 κιλά,μην φανταστείτε ότι είμαι και γυρω στα 120 κιλά.Έπινα-έπινα και σταματημό δεν είχα.Τέλος πάντων σε κάποια στιγμή εκείνης της νύχτας και δόξα τω ΘΕΩ σταμάτησα να πίνω και είπα να πάω σπίτι.Ήμουν σε τραγική κατάσταση.Δεν μπορούσα να σταθώ στα πόδια μου.Ευτυχώς ο Θεός,ο πατέρας όλων μας, με βοήθησε να φτάσω σπίτι.Τέλος ευχαριστώ και τους δικούς μου οι οποίοι με βοηθησαν πολύ εκείνο το βράδυ.Το βράδυ εκείνο ξερνοβολούσα για περισσότερο από 3 ώρες.(δεν υπερβάλλω).Την άλλη μέρα πάλι κουρέλι.Την μεθεπόμενη μέρα ίσως πήρα την πιο σωστή απόφαση:"Να μην ξαναπιώ ποτέ στη ζωή μου!Το πολύ ένα ποτήρι"Το θεωρώ πολύ σπουδαίο κατόρθωμα αυτό για τον εαυτό μου.
Πέμπτη 5 Νοεμβρίου 2009
ΣΤΑΝΤΑΡ-ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ 2-0
Με κατοχή 60+% της μπάλας δεν καταφέραμε να πάρουμε θετικό αποτέλεσμα στην Λιέγη.Δυστυχώς!
Ο Ολυμπιακός έκανε ένα εξαιρετικό παιχνίδι αλλά δυστυχώς δεν κατάφερε να νικήσει.Πήγε στην Λιέγη και έπαιξε με πάθος,τσαμπουκά και πείσμα.Τους βέλγους τους παίζαμε μονότερμα.Ωστόσο κατάφεραν να βάλουν γκόλ στο 30 βγαίνοντας για μόλις δεύτερη φορά στην επίθεση(είχαν βγει και στο 26)..Σε αυτή την φάση ρίξαν αρκετοί την ευθύνη στο Μέλμπεργκ.ο Σουηδός διεθνής αμυντικός ,αν και κατηγορήθηκε, πιστεύω πως δεν φταίει και τόσο για το γκόλ, γιατί όπως είχε πει και ο Τάκης χθες στην εκπομπή ΘΥΡΑ 7 είχε προηγηθεί φάουλ στο Μέλμπεργκ χτυπώντας στο μάτι και ο διαιτήτης δεν είχε δώσει τίποτα.Αυτό είχε ως αποτέλεσμα να μην έχει καλή ορατότητα της μπάλας.Στο δεύτερο ημίχρονο ο Ολυμπιακός έπαιξε πιο επιθετικό ποδόσφαιρο αλλά δυστυχώς ίσχυσε για μία ακόμα φορά ο άγραφος νόμος του ποδοσφαίρου,δηλαδή ομάδα που χάνει τα γκολ,τα δέχεται.Έτσι και χθες,τους είχαμε κλείσει στην άμυνα για περισσότερο από μισή ώρα και βγηκαν μια φορά στο 84 στην αντεπίθεση με 3 επιθετικούς και έναν αμυντικό εμείς και διπλασιάσαν το σκόρ.Στο συγκεκριμένο γκολ πιστεύω πως έφταιγε ο Ζίκο,δεν νομίζω να χρειαζόταν βγάλει τον αβράαμ.
Ας περάσουμε στον ακατόναστο.Χάρηκαν πολύ τα βαζέλια με την χθεσινή μας ήττα.Χάρηκαν πρώτον γιατί είναι ρουφιάνοι και δεύτερον γιατί αν είχαμε νικήσει χθες, θα μας αφηνε αδιάφορους το παιχνίδι με την Αλκμάαρ και θα μπορούσαν οι παίκτες μας να ξεκουραστούν ή να παίξουν και οι αναπληρωματικοί ώστε να πηγαίναμε την κυριακή να αντιμετωπισουμε <<ξεκούραστοι>> τον Βάζελο.Αλλά ας χαίρονται τα βαζέλια.Ο ΚΑΙΡΟC ΓΑΡ ΕΓΓΥC.Με το πάθος που έδειξε χθες ο Ολυμπιακός έδειξε ότι μπορεί να καταφέρει πολλά.!!!
Ο Ολυμπιακός έκανε ένα εξαιρετικό παιχνίδι αλλά δυστυχώς δεν κατάφερε να νικήσει.Πήγε στην Λιέγη και έπαιξε με πάθος,τσαμπουκά και πείσμα.Τους βέλγους τους παίζαμε μονότερμα.Ωστόσο κατάφεραν να βάλουν γκόλ στο 30 βγαίνοντας για μόλις δεύτερη φορά στην επίθεση(είχαν βγει και στο 26)..Σε αυτή την φάση ρίξαν αρκετοί την ευθύνη στο Μέλμπεργκ.ο Σουηδός διεθνής αμυντικός ,αν και κατηγορήθηκε, πιστεύω πως δεν φταίει και τόσο για το γκόλ, γιατί όπως είχε πει και ο Τάκης χθες στην εκπομπή ΘΥΡΑ 7 είχε προηγηθεί φάουλ στο Μέλμπεργκ χτυπώντας στο μάτι και ο διαιτήτης δεν είχε δώσει τίποτα.Αυτό είχε ως αποτέλεσμα να μην έχει καλή ορατότητα της μπάλας.Στο δεύτερο ημίχρονο ο Ολυμπιακός έπαιξε πιο επιθετικό ποδόσφαιρο αλλά δυστυχώς ίσχυσε για μία ακόμα φορά ο άγραφος νόμος του ποδοσφαίρου,δηλαδή ομάδα που χάνει τα γκολ,τα δέχεται.Έτσι και χθες,τους είχαμε κλείσει στην άμυνα για περισσότερο από μισή ώρα και βγηκαν μια φορά στο 84 στην αντεπίθεση με 3 επιθετικούς και έναν αμυντικό εμείς και διπλασιάσαν το σκόρ.Στο συγκεκριμένο γκολ πιστεύω πως έφταιγε ο Ζίκο,δεν νομίζω να χρειαζόταν βγάλει τον αβράαμ.
Ας περάσουμε στον ακατόναστο.Χάρηκαν πολύ τα βαζέλια με την χθεσινή μας ήττα.Χάρηκαν πρώτον γιατί είναι ρουφιάνοι και δεύτερον γιατί αν είχαμε νικήσει χθες, θα μας αφηνε αδιάφορους το παιχνίδι με την Αλκμάαρ και θα μπορούσαν οι παίκτες μας να ξεκουραστούν ή να παίξουν και οι αναπληρωματικοί ώστε να πηγαίναμε την κυριακή να αντιμετωπισουμε <<ξεκούραστοι>> τον Βάζελο.Αλλά ας χαίρονται τα βαζέλια.Ο ΚΑΙΡΟC ΓΑΡ ΕΓΓΥC.Με το πάθος που έδειξε χθες ο Ολυμπιακός έδειξε ότι μπορεί να καταφέρει πολλά.!!!
Τετάρτη 4 Νοεμβρίου 2009
ΡΗΤΑ ΚΑΙ ΓΝΩΜΙΚΑ
σε αυτή την αναρτηση θα σας γράψω μερικές αγαπημένες μου φράσεις εκ των οποίων οι περισσότερες είναι δικές μου και σε κάποια άλλα ρητά συμπληρώνω εγώ.
Μπορεί να διαφωνείτε αλλά έχετε το κάθε δικαίωμα να τις σχολιάσετε:
Στα αρχίδια μου 4ever!
Λένε ότι οι άντρες δεν κλαίνε,αλλά όταν ο άντρας κλαίει κλαίει αληθινά
η επανάσταση αποδείχθηκε ένα όνειρο(Ασιμος για αναρχία)
πρέζα δεν είναι μόνο η ηρωίνη αλλά αυτή σκοτώνει(παύλος Σιδηρόπουλος)
Η γυναίκα είναι σα τη σκία.Όσο τη κυνηγάς τόσο σου ξεφευγει.Όταν τρέχεις να της ξεφυγεις τόσο σε ακολουθά
Να είσαι ντόπρος και ειλικρινής και να μην εξευτιλίζεις την έννοια της συγνώμης.
Για να πεις συγνώμη πρέπει να έχεις και τα αρχίδια και να μην κοκορεύεσαι πως δεν κάνεις ποτέ λάθος
Οι γυναίκες είναι καμιά φορά χειρότερες και από τους φαρισαίους ακόμα και στις μεταξύ τους συζητησεις.
και the best μάλλον το καλύτερο
κλέβω λίγο από έρικ γούεμπερ
Το να είσαι άντρας είναι προνόμιο.Όταν ένας άντρας τρωει χυλόπιτα,μαγκιά του καθώς μαθαίνει και είναι σκληρός ώστε μπορεί να την αντέξει και στη συνέχεια στο επόμενο 5λεπτο μπορεί να πάει να ριχθεί στην αμέσως παρακάτω γκόμενα.Αντίθετα η γυναίκα με την απορριψη που δωσε θα το σκεφτεται πολύ περισσότερο και μπορεί να περμένει 2-3 χρόνια για να τις ριχτεί κάποιος
συνεχιζεται......
Μπορεί να διαφωνείτε αλλά έχετε το κάθε δικαίωμα να τις σχολιάσετε:
Στα αρχίδια μου 4ever!
Λένε ότι οι άντρες δεν κλαίνε,αλλά όταν ο άντρας κλαίει κλαίει αληθινά
η επανάσταση αποδείχθηκε ένα όνειρο(Ασιμος για αναρχία)
πρέζα δεν είναι μόνο η ηρωίνη αλλά αυτή σκοτώνει(παύλος Σιδηρόπουλος)
Η γυναίκα είναι σα τη σκία.Όσο τη κυνηγάς τόσο σου ξεφευγει.Όταν τρέχεις να της ξεφυγεις τόσο σε ακολουθά
Να είσαι ντόπρος και ειλικρινής και να μην εξευτιλίζεις την έννοια της συγνώμης.
Για να πεις συγνώμη πρέπει να έχεις και τα αρχίδια και να μην κοκορεύεσαι πως δεν κάνεις ποτέ λάθος
Οι γυναίκες είναι καμιά φορά χειρότερες και από τους φαρισαίους ακόμα και στις μεταξύ τους συζητησεις.
και the best μάλλον το καλύτερο
κλέβω λίγο από έρικ γούεμπερ
Το να είσαι άντρας είναι προνόμιο.Όταν ένας άντρας τρωει χυλόπιτα,μαγκιά του καθώς μαθαίνει και είναι σκληρός ώστε μπορεί να την αντέξει και στη συνέχεια στο επόμενο 5λεπτο μπορεί να πάει να ριχθεί στην αμέσως παρακάτω γκόμενα.Αντίθετα η γυναίκα με την απορριψη που δωσε θα το σκεφτεται πολύ περισσότερο και μπορεί να περμένει 2-3 χρόνια για να τις ριχτεί κάποιος
συνεχιζεται......
Τρίτη 3 Νοεμβρίου 2009
Στον εισαγγελέα τρία άτομα για βιασμό ανηλίκου
Δικογραφία για βιασμό ανηλίκου και κατάχρηση σε ασέλγεια σχηματίστηκε από την υποδιεύθυνση προστασίας ανηλίκων της Ασφάλειας Αττικής, σε βάρος 68χρονου ημεδαπού, ενός 15χρονου Αλβανού και ενός ακόμα ημεδαπού αγνώστων στοιχείων.
Οπως ανακοινώθηκε από την αστυνομία, οι τρεις κατηγορούμενοι βίαζαν και ασελγούσαν σε βάρος 17χρονου υπηκόου Αλβανίας, ο οποίος πάσχει από νοητική στέρηση. Η δικογραφία υποβλήθηκε σήμερα στον Εισαγγελέα Πλημμελειοδικών Αθηνών.
θυμάστε τι σας έγραφα το μεσημέρι για το τί έγινε στην Σαουιδική Αραβία;Πως εκτέλεσαν έναν παιδεραστή;
Μακάρι να γινόταν το ίδιο και στην χώρα μας
Αντιδράσεις φέρνει στην Ιταλία η απαγόρευση των σταυρών στις σχολικές αίθουσες
Κατά της απόφασης του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων που απαγορεύει την ύπαρξη σταυρού στις σχολικές αίθουσες στράφηκε η ιταλίδα υπουργός Παιδείας σύμφωνα με το Ιταλικό πρακτορείο ειδήσεων Αnsa.
Η Ιταλιδα υπουργός Παιδείας, Μαριαστέλα Τζελμίνι To Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων καταδίκασε την Ιταλία για την ύπαρξη του θρησκευτικού συμβόλου του σταυρού μέσα στις σχολικές αίθουσες κάτι που προκάλεσε την αντίδραση της υπουργού, Μαριαστέλα Τζελμίνι. Όπως ανέφερε στις δηλώσεις της, «Η ύπαρξη σταυρού στις σχολικές αίθουσες δεν σημαίνει προσκόλληση στον καθολικισμό, αλλά είναι ένα σύμβολο της παράδοσής μας». Ενώ πρόσθεσε πως «Η ιστορία της Ιταλίας εκφράζεται και μέσα από σύμβολα. Με το να τα καταργούμε καταργούμε ένα μέρος του εαυτού μας. Στην χώρα μας κανείς δεν θέλει να επιβάλει την καθολική θρησκεία ».
Τέλος παρέμεινε σε επιθετικό τόνο λέγοντας πως «κανένας και πολύ λιγότερο ένα ευρωπαϊκό, ιδεολογικό δικαστήριο δεν θα καταφέρει να καταργήσει την ταυτότητά μας. Το Σύνταγμά μας, άλλωστε, αναγνωρίζει, και δίκαια, μία ιδιαίτερη αξία στην καθολική θρησκεία».
ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΊΑ
Η νέα παγκόσμια τάξη πραγμάτων προσπαθεί εδώ και πολύ καιρό να μας περάσει τον αντιχριστιανισμό.Δυστυχώς αυτή είναι η γυμνή αλήθεια και ευτυχώς για εσάς αγαπητοί μου φίλοι την γνωρίζετε(τουλάχιστον οι περισσότεροι από σας που διαβάζετε τον ΦΩΤΕΙΝΟ ΝΟΥ).Σε αυτή την ζωή: ή με τον ΧΡΙΣΤΟ θα είσαι ή με τον ΔΙΑΟΛΟ.ενδίαμεση λύση δεν υπάρχει!
Τωρα με την αφαίρεση των σταυρών καταλαβαίνετε τι συμβαίνει και νομίζω πως δεν χρειάζεται να συνεχίσω περισσότερο.Αυτά συμβαίνουν στον κόσμο και σε λίγο έρχονται και στην Ελλάδα.
Ο «βασιλιάς του spam» καλείται να πληρώσει στο Facebook
Πειρατής πληροφορικής, ο αυτοαποκαλούμενος «βασιλιάς του spam» του Facebook, καλείται να πληρώσει 711 εκατομμύρια δολάρια στο γνωστό ιστότοπο κοινωνικής δικτύωσης, σύμφωνα με την ετυμηγορία Αμερικανού δικαστή την περασμένη Πέμπτη.
Το ιδιαίτερα υψηλό πρόστιμο διέταξε ο δικαστής Τζέρεμι Φότζελ του πρωτοδικείου του Σαν Ζοζέ, να πληρώσει ο σπάμερ Σάνφορντ Ουάλας, ως αποζημίωση για την πρόσβασή του σε λογαριασμούς χρηστών χωρίς εξουσιοδότηση και για την αποστολή spam σε φίλους μέσω μηνυμάτων ή με καταχωρήσεις στα «wall» τους, σύμφωνα με ανακοίνώση του Σαμ Ο’ Ρούρκ, του βασικού νομικού συμβούλου του Facebook για ζητήματα πνευματικής ιδιοκτησίας, στο blog της εταιρείας.
Οι υπεύθυνοι του Facebook αναγνώρισαν ότι θα ήταν απίθανο ο κ. Ουάλλας να συγκεντρώσει και να πληρώσει το εν λόγω ποσό, εντούτοις εκτίμησαν ότι αυτή η απόφαση πετυχαίνει ούτως ή άλλως μια αποφασιστική νίκη στην μάχη τους κατά των spams, δηλαδή των κερδοσκοπικών διαφημιστικών μηνυμάτων που απευθύνονται στους χρήστες του site.
Στην καταγγελία του, το Facebook είχε περιγράψει τον κ. Ουάλλας σαν «ένα διαβόητο απατεώνα του διαδικτύου, ο οποίος έχει εμπλακεί σε ποικίλες παράνομες δραστηριότητες spamming και σε άλλες κακόβουλες πράξεις από τα μέσα της δεκαετίας του 1990».
Ο κ. Ουάλας έχει τώρα παραγραφεί επ’ αορίστου από το δίκτυο του Facebook και έχει αποκλειστεί από τη διαδικασία ανοίγματος λογαριασμού, παράλληλα με άλλους περιορισμούς που του έχει θέσει ο δικαστής. Στο blog της εταιρείας επιπλέον αναγράφεται ότι πέραν της ποινής της αποζημίωσης, το πρωτοδικείο παρέπεμψε τον Ουάλλας στον εισαγγελέα για ποινική δίωξη για περιφρόνηση του δικαστηρίου, το οποίο σημαίνει ότι θα μπορούσε να εκτίσει ποινή φυλάκισης.
Το Facebook είχε μηνύσει τον Σάνφορντ και άλλους δύο, τον Άνταμ Αρζομάνιαν και το Σκοτ Σο, το Φεβρουάριο για τη χρήση ιστοσελίδων phishing και άλλων μέσων προκειμένου να κερδίσουν δολίως πρόσβαση σε λογαριασμούς του Facebook και να τους χρησιμοποιήσουν για να συντονίσουν ένα phising spam, δηλαδή spam για τη συλλογή ευαίσθητων δεδομένων, σε ολόκληρο το δίκτυο.
Πέρυσι, ένας άλλος ιστότοπος κοινωνικής δικτύωσης, το MySpace, έλαβε 230 εκατομμύρια δολάρια αποζημίωση. Ο Σάφορντ Ουάλας και ο σύνεργός του, ο Ουόλτερ Ράινς κρίθηκαν ένοχοι για αποστολή μηνυμάτων, τα οποία τους επέτρεπαν να υποδύονται τους κλασικούς χρήστες του MySpace και με αυτόν τον τρόπο να διαφεύγουν του ελέγχου των δικαιούχων τους. Μπορούσαν έτσι να βομβαρδίζουν ανενόχλητοι με spam τους χρήστες με σκοπό να τους προσελκύσουν σε άλλα site πωλήσεων.
Αξιοσημείωτο είναι το γεγονός ότι το ποσό των 711 εκατομμυρίων δολαρίων που καλείται να πληρώσει σήμερα ο κ. Ουάλας δεν αποτελεί το υψηλότερο ποσό αποζημίωσης που έχει ορισθεί με βάση το CAN-SPAM Act, τη νομοθεσία που περιέχει σκληρές ποινές για παραβιάσεις που σχετίζονται με εμπορικό ηλεκτρονικό ταχυδρομείο και αποστολή μηνυμάτων. Και αυτή ωστόσο η τιμή ανήκει στο Facebook, το οποίο το Νοέμβριο του 2008 κέρδισε 873 εκατομμύρια δολάρια σε αγωγή κατά των Άνταμ Γκερμπέζ και την εταιρεία του, την Atlantis Blue Capital, που βομβαρδίζαν τους χρήστες με σεξουαλικού περιεχομένου μηνύματα σπαμ.
Πηγή: Le Monde
Το ιδιαίτερα υψηλό πρόστιμο διέταξε ο δικαστής Τζέρεμι Φότζελ του πρωτοδικείου του Σαν Ζοζέ, να πληρώσει ο σπάμερ Σάνφορντ Ουάλας, ως αποζημίωση για την πρόσβασή του σε λογαριασμούς χρηστών χωρίς εξουσιοδότηση και για την αποστολή spam σε φίλους μέσω μηνυμάτων ή με καταχωρήσεις στα «wall» τους, σύμφωνα με ανακοίνώση του Σαμ Ο’ Ρούρκ, του βασικού νομικού συμβούλου του Facebook για ζητήματα πνευματικής ιδιοκτησίας, στο blog της εταιρείας.
Οι υπεύθυνοι του Facebook αναγνώρισαν ότι θα ήταν απίθανο ο κ. Ουάλλας να συγκεντρώσει και να πληρώσει το εν λόγω ποσό, εντούτοις εκτίμησαν ότι αυτή η απόφαση πετυχαίνει ούτως ή άλλως μια αποφασιστική νίκη στην μάχη τους κατά των spams, δηλαδή των κερδοσκοπικών διαφημιστικών μηνυμάτων που απευθύνονται στους χρήστες του site.
Στην καταγγελία του, το Facebook είχε περιγράψει τον κ. Ουάλλας σαν «ένα διαβόητο απατεώνα του διαδικτύου, ο οποίος έχει εμπλακεί σε ποικίλες παράνομες δραστηριότητες spamming και σε άλλες κακόβουλες πράξεις από τα μέσα της δεκαετίας του 1990».
Ο κ. Ουάλας έχει τώρα παραγραφεί επ’ αορίστου από το δίκτυο του Facebook και έχει αποκλειστεί από τη διαδικασία ανοίγματος λογαριασμού, παράλληλα με άλλους περιορισμούς που του έχει θέσει ο δικαστής. Στο blog της εταιρείας επιπλέον αναγράφεται ότι πέραν της ποινής της αποζημίωσης, το πρωτοδικείο παρέπεμψε τον Ουάλλας στον εισαγγελέα για ποινική δίωξη για περιφρόνηση του δικαστηρίου, το οποίο σημαίνει ότι θα μπορούσε να εκτίσει ποινή φυλάκισης.
Το Facebook είχε μηνύσει τον Σάνφορντ και άλλους δύο, τον Άνταμ Αρζομάνιαν και το Σκοτ Σο, το Φεβρουάριο για τη χρήση ιστοσελίδων phishing και άλλων μέσων προκειμένου να κερδίσουν δολίως πρόσβαση σε λογαριασμούς του Facebook και να τους χρησιμοποιήσουν για να συντονίσουν ένα phising spam, δηλαδή spam για τη συλλογή ευαίσθητων δεδομένων, σε ολόκληρο το δίκτυο.
Πέρυσι, ένας άλλος ιστότοπος κοινωνικής δικτύωσης, το MySpace, έλαβε 230 εκατομμύρια δολάρια αποζημίωση. Ο Σάφορντ Ουάλας και ο σύνεργός του, ο Ουόλτερ Ράινς κρίθηκαν ένοχοι για αποστολή μηνυμάτων, τα οποία τους επέτρεπαν να υποδύονται τους κλασικούς χρήστες του MySpace και με αυτόν τον τρόπο να διαφεύγουν του ελέγχου των δικαιούχων τους. Μπορούσαν έτσι να βομβαρδίζουν ανενόχλητοι με spam τους χρήστες με σκοπό να τους προσελκύσουν σε άλλα site πωλήσεων.
Αξιοσημείωτο είναι το γεγονός ότι το ποσό των 711 εκατομμυρίων δολαρίων που καλείται να πληρώσει σήμερα ο κ. Ουάλας δεν αποτελεί το υψηλότερο ποσό αποζημίωσης που έχει ορισθεί με βάση το CAN-SPAM Act, τη νομοθεσία που περιέχει σκληρές ποινές για παραβιάσεις που σχετίζονται με εμπορικό ηλεκτρονικό ταχυδρομείο και αποστολή μηνυμάτων. Και αυτή ωστόσο η τιμή ανήκει στο Facebook, το οποίο το Νοέμβριο του 2008 κέρδισε 873 εκατομμύρια δολάρια σε αγωγή κατά των Άνταμ Γκερμπέζ και την εταιρεία του, την Atlantis Blue Capital, που βομβαρδίζαν τους χρήστες με σεξουαλικού περιεχομένου μηνύματα σπαμ.
Πηγή: Le Monde
ΚΑΛΑ ΤΟΝ ΚΑΝΑΝΕ
Βιαστής παιδιών καταδικαστηκε σε αποκεφαλισμο και σταύρωση
το παραπανω συνεβη στην Σαουιδική αραβία.Συμφωνα με όσα έγραψαν οι αραβικές εφημερίδες της Τρίτης(okaz) ένα 22χρονο κάθαρμα κρίθηκε ένοχος για τον βιασμό πέντε παιδιών και τον θάνατο ενός από αυτά.Περισσότερες πληροφορίες μας αναφέρουν ότι ο δράστης είχε συλληφθεί στις αρχές της χρονιάς, με τη συμβολή ενός επτάχρονου αγοριού που βοήθησε την αστυνομία στην έρευνά της, ενώ σύμφωνα με τις εφημερίδες το ένα από τα θύματά του, ηλικίας τριών ετών, πέθανε αφού ο δράστης το εγκατέλειψε στην έρημο μετά το βιασμό.Στη Σαουδική Αραβία, η "σταύρωση" συνεπάγεται το κρέμασμα του σώματος του δράστη σε ξύλινες σανίδες και τη δημόσια έκθεσή του, μετά τον αποκεφαλισμό.
Ένας απάνθρωπος τρόπος τιμωρίας(τουλάχιστον έτσι τον θεωρώ εγώ και πιθανώς οι περισσότεροι ευρωπαίοι) που πιστευω πως θα έπρεπε να ρθεί και λίγο προς τα μέρη μας
Ποτάμια και λίμνες απονεκρώνονται, προειδοποιεί η Κόκκινη Λίστα
H IUCN, ένας διεθνής οργανισμό με έδρα τη Γενεύη, συμπεριέλαβε στη φετινή λίστα συνολικά 47.667 είδη ζώων και φυτών, ένα μικρό δείγμα από τα αρκετά εκατομμύρια είδη -κανείς δεν ξέρει ακριβώς πόσα- που κατοικούν στον πλανήτη.
Το ένα τρίτο του συνόλου των ειδών που εξετάστηκαν διατρέχουν κίνδυνο: Περισσότερο από το ένα πέμπτο των θηλαστικών, πάνω από το ένα τέταρτο των ερπετών και το 70% των φυτών. Οι αναλογίες αυτές παραμένουν περίπου αμετάβλητες σε σχέση με την έκθεση του 2008.
Στην πραγματικότητα όμως η κατάσταση μπορεί να είναι πολύ χειρότερη, επισημαίνουν οι συντάκτες της Λίστας, καθώς για το 14% των ειδών που εξετάστηκαν δεν υπήρχαν επαρκή στοιχεία και πολλά είδη παραμένουν άγνωστα.
Ο φρύνος του Κιχάνσι της νότιας Τανζανίας (Nectophrynoides asperginis) είναι το τελευταίο ζώο που περνά στη λίστα των εξαφανισμένων ειδών. Ένα νέο φράγμα στον ποταμό Κιχάνσι, σε συνδυασμό με την επιδημία χυτριδιομύκητα που αφανίζει τα αμφίβια σε όλο τον κόσμο, ήταν τα βασικότερα αίτια θανάτου.
Δευτέρα 2 Νοεμβρίου 2009
Το "γιατί" της ζωής
Φιλοσόφησέ το λίγο», «ποια είναι η φιλοσοφία σου τέλος πάντων;». Αυτές αποτελούν απλές, καθημερινές φράσεις, που σε μικρό η μεγάλο βαθμό όλοι τις έχουν χρησιμοποιήσει, όλοι τους έχουν δώσει μια θέση στο καθημερινό, ανεπίσημο και μη, λεξιλόγιό τους. Σχεδόν πάντοτε όμως, οι προκείμενες φράσεις βγαίνουν ασυναίσθητα, αβασάνιστα, αυθόρμητα. Το κακό όμως είναι πως αν ζητηθεί από τα άτομα που τις ξεστομίζουν η γνώμη τους για την πρακτική αξία της φιλοσοφικής επιστήμης, η απάντηση στην καλύτερη περίπτωση θα είναι αδιευκρίνιστη και αόριστη και στη χειρότερη χλευαστική: «Ασε τις άχρηστες θεωρίες επιτέλους και κοίτα τα πρακτικά προβλήματα που βρίσκονται μπροστά στα μάτια σου». Ας αφήσουμε λοιπόν τις ανούσιες θεωρίες σύμφωνα με το κάλεσμα του αντιδραστικού της υπόθεσης και ας το φιλοσοφήσουμε επαγωγικά, με τον πλέον αγαπητό μαθηματικό τρόπο δηλαδή των ανθρώπων της πράξης.
Όταν λοιπόν κάποτε κάποιοι άνθρωποι πρωτόγονοι μέσα στην απελπισία της γύμνιας τους αναρωτήθηκαν για ποιο λόγο κρυώνουν και υποφέρουν, ενώ θα μπορούσαν κάλλιστα να δανειστούν το τομάρι κάποιου άγριου ζώου, σκέφτηκαν πρακτικά και το έπραξαν, το φόρεσαν. Έτσι κατόρθωσαν να κερδίσουν μια βασική μάχη στον αδυσώπητο αγώνα της επιβίωσης. Το τομάρι αυτό έγινε η βασική ασπίδα τους απέναντι στις αντίξοες παγωνιές. Το αρχικό όμως ερώτημα που τους έδωσε το έναυσμα για να περάσουν στην πράξη, όσο και αν μας φαίνεται σύμφωνα με τα σύγχρονα δεδομένα απελπιστικά αυτονόητο, ήταν προϊόν πρωτοποριακού για την εποχή συλλογισμού. Ήταν με λίγα λόγια προϊόν φιλοσοφίας, γέννημα γνήσιου στοχασμού. Όταν αργότερα το ένα «γιατί» έφερνε το άλλο ο άνθρωπος προόδευε. Ανακάλυψε τη φωτιά, τον τροχό, την οδό αναζήτησης της υπαρξιακής του αιτίας και τόσα άλλα. Κι όταν έφτασε η χρονική στιγμή που η ζωή συσσώρευσε πολλά «γιατί», η ζωή είχε πλέον αυξήσει σημαντικά τις απαιτήσεις της. Τότε ήταν που αυτά τα «γιατί» ταξινομήθηκαν και έγιναν συστηματικά για να εκπληρώσουν αποτελεσματικότερα το σκοπό τους. Αυτό το χρονικό σημείο στάθηκε η ιστορική στιγμή γέννησης επιμέρους κλάδων αναζήτησης, επιμέρους δηλαδή επιστημών. «Γιατί αστράφτει ο ουρανός στην κακοκαιρία;», θα σε ρωτήσει ο φυσικός επιστήμονας. «Γιατί το υδροκυάνιο σκοτώνει;», θα σε ρωτήσει ο χημικός. «Γιατί δυο παράλληλες ευθείες γραμμές δεν έχουν κανένα κοινό σημείο; », ρωτά κάποτε και ο Μαθηματικός. Και ο φιλόσοφος τι ρωτά τελικά; Αυτός αρκείται στο «γιατί». Τώρα βέβαια αρχίζει να καταλαβαίνει ο αντιδραστικός φίλος που αμφισβήτησε την πρακτική αξία της φιλοσοφίας ότι αυτή είναι η επιστήμη των επιστημών. Είναι ο κορμός ολόκληρης της συστηματικής αναζήτησης, ο κορμός του επιστημονικού δένδρου που διακλαδώνεται συνεχώς και γιγαντώνεται ανά τους αιώνες. Η Φιλοσοφία ,ως η ευρύτερη επιστήμη λοιπόν, αποτελεί το «γιατί» των «γιατί», τη σκέψη των σκέψεων και καθαρά επαγωγικά την πράξη των πράξεων.
Είναι φανερό πλέον το τι είδους θέματα πραγματεύεται η Φιλοσοφία. Δεν επιδιώκει αποκλειστικά να δώσει λύση σε κάποιο συγκεκριμένο πρόβλημα, αλλά να καταστήσει τον άνθρωπο γνώστη της δύναμής του, ώστε να πορευθεί με σταθερά βήματα προς την ουτοπική κατάκτηση του Όλου. Βέβαια εύλογα θα αναρωτηθεί κανείς αν είναι λογικό, σκόπιμο ή ωφέλιμο να επιδιώκει κάτι που από την αρχή γνωρίζει πως ελάχιστες πιθανότητες έχει να το φτάσει, όπως είναι η προαναφερθείσα ουτοπία. Δε θα βιαστούμε όμως να του δώσουμε εξηγήσεις αφού αναπόφευκτα θα καταλάβει από μόνος του ότι όσο μεγαλύτερος είναι ο σκοπός, τόσο μεγαλύτερη είναι και η προσπάθεια. Κυνηγώντας συστηματικά και μεθοδικά το Όλο θα κατακτά ολοένα και περισσότερο το Μερικό, εκείνο δηλαδή που αναφέρεται στις διάφορες πτυχές της καθημερινής του ζωής, στα πρακτικά προβλήματα που συνεχώς τίθενται ενώπιόν του. Το Μερικό αναφέρεται στην επιβίωση ενώ το Όλο στην αυτοπραγμάτωση. Το Μερικό πηγάζει από το Όλο. Εναπόκειται πλέον στη κρίση του καθενός το που αξίζει να αφιερώσει τη βάση της επίγειας διαμονής του.
Και τώρα αντιδραστικέ μου φίλε, θα μας επιτρέψεις να το φιλοσοφήσουμε λίγο, και εμείς με τη σειρά μας θα διαβούμε ανενδοίαστα τους δρόμους της λογικής. Παρολαυτά, θα επιτρέψουμε και σε σένα να μας ακολουθήσεις και να ανακαλύψεις την αλήθεια που ίσως αναζητάς και συ εδώ και καιρό, ενδεχόμενα σε εσφαλμένη οδό. Μην αιφνιδιαστείς όμως αν κάπου στη διαδρομή συνειδητοποιήσεις πως η πολυπόθητη ουσιαστική αλήθεια βρίσκεται κάπως βαθύτερα από όσο περίμενες, πέρα από αυτά που μέχρι τώρα είχες συνηθίσει να βλέπεις. Ίσως να τη βρεις και μπροστά σου αν είσαι από τους τυχερούς, ίσως τη βρεις όμως και κάπου στο αινιγματικό Επέκεινα. Θα δείξει...
Κυριακή 1 Νοεμβρίου 2009
ΜΟΝΟΝ Ο ΘΡΥΛΟΣ ΜΑΣ ΔΙΝΕΙ ΧΑΡΕΣ
Καλά που είναι και η ολυμπιακάρα μας που δεν σταματάει να μας δίνει χαρές!Για να γίνω πιο σαφής η ομάδα μας αυτό το τριήμερο σάρωσε στα πάντα
Ας ξεκινήσουμε από την Παρασκευή:
Βόλεϋ Α1 ανδρών:
3-2 τον Βάζελο μέσα στο μετς
Μια παρένθεση θα κάνω για να πω τα περάστικά στον πρώην παίκτη μας και νυν πελάτη Χριστοφίδελη!"Γέμισες τίτλους στο Περαία τόσα χρόνια που ήσουνα,τωρα περαστικά σου"
Βόλευ Α1 Γυναικών:
Άνετες και ωραίες!με 3-ο τον Πανελλήνιο μέσα στο ρέντη
Πόλο Α1 Ανδρών:
8-5 το Π.Φαληρο και ας είχαμε ένα σωρό προβλήματα.
Super league:
1-0 τον Ατρόμητο μες στο περιστέρι και έχουν φρικάρει όλοι οι αντιπαλοί μας περιμένοντας η ομάδας να αφήσει βαθμούς γνωρίζοντας ότι παίζαμε χωρίς 9 βασικούς.
Μπάσκετ Α1 ανδρών:
με Κλέιζα,Τσίλι και Σοφο επικρατούμε του Αμαρουσίου με 86-77
Αυτός είναι ο Ολυμπιακός μας και έτσι τον ονειρευόμαστε ΝΑ ΣΑΡΩΝΕΙ ΣΕ ΟΛΑ ΤΑ ΑΘΛΗΜΑΤΑ
Ας ξεκινήσουμε από την Παρασκευή:
Βόλεϋ Α1 ανδρών:
3-2 τον Βάζελο μέσα στο μετς
Μια παρένθεση θα κάνω για να πω τα περάστικά στον πρώην παίκτη μας και νυν πελάτη Χριστοφίδελη!"Γέμισες τίτλους στο Περαία τόσα χρόνια που ήσουνα,τωρα περαστικά σου"
Βόλευ Α1 Γυναικών:
Άνετες και ωραίες!με 3-ο τον Πανελλήνιο μέσα στο ρέντη
Πόλο Α1 Ανδρών:
8-5 το Π.Φαληρο και ας είχαμε ένα σωρό προβλήματα.
Super league:
1-0 τον Ατρόμητο μες στο περιστέρι και έχουν φρικάρει όλοι οι αντιπαλοί μας περιμένοντας η ομάδας να αφήσει βαθμούς γνωρίζοντας ότι παίζαμε χωρίς 9 βασικούς.
Μπάσκετ Α1 ανδρών:
με Κλέιζα,Τσίλι και Σοφο επικρατούμε του Αμαρουσίου με 86-77
Αυτός είναι ο Ολυμπιακός μας και έτσι τον ονειρευόμαστε ΝΑ ΣΑΡΩΝΕΙ ΣΕ ΟΛΑ ΤΑ ΑΘΛΗΜΑΤΑ
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)