Σάββατο 20 Δεκεμβρίου 2008
Πέμπτη 18 Δεκεμβρίου 2008
ΕΠΕΙΣΟΔΙΑ ΣΤΟ ΑΙΓΑΙΟ
Σύμφωνα με την τουρκικη εφημερίδα Χουριετ ο Ταλάτ μιλησε για επεισόδια που θα προκαλέσει η τουρκία στο Αιγαίο.Ο Θεός να βάλει το χερι του να μη συμβει κατι τετοιο.Ωτσωσο τα μάτια σας ανοιχτά και Ελληνικά
Τετάρτη 17 Δεκεμβρίου 2008
Η Παναγία ως «sexy model» στην ισπανόφωνη έκδοση του Playboy
Το Playboy στο Μεξικό κυκλοφόρησε με εξώφυλλο τη φωτογραφία ενός μοντέλου στο τεύχος Δεκεμβρίου της μεξικανικής έκδοσης, μοντέλου που φωτογραφίζεται σε τολμηρές πόζες παριστάνοντας την Παρθένο Μαρία! Ο τίτλος στο περιοδικό π
ου κυκλοφορεί και στις ΗΠΑ είναι «Σε αγαπάμε Μαρία». Το μοντέλο ονομάζεται Μαρία Φλορένσια Ονόρι και για τη φωτογράφηση φόρεσε μόνο μία εσάρπα που καλύπτει το κεφάλι και μέρος του σώματος.
ου κυκλοφορεί και στις ΗΠΑ είναι «Σε αγαπάμε Μαρία». Το μοντέλο ονομάζεται Μαρία Φλορένσια Ονόρι και για τη φωτογράφηση φόρεσε μόνο μία εσάρπα που καλύπτει το κεφάλι και μέρος του σώματος.
Δευτέρα 15 Δεκεμβρίου 2008
ΡΕ ΣΕΙΣ!!!ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΑΚΟΜΗ ΑΝΔΡΕΣ ΣΤΗΝ ΒΟΥΛΗ!!!
ΕΥΓΕ ΣΕ ΡΟΝΤΟΥΛΗ(ΛΑΟΣ)-ΣΟΥΡΛΑ(ΝΔ-ΚΑΤΑΓΓΕΛΕΙ ΤΗΝ ΣΥΜΜΕΤΟΧΗ ΞΕΝΩΝ ΣΤΑ ΕΠΕΙΣΟΔΙΑ)-ΠΟΛΑΤΙΔΗΣ(ΛΑΟΣ)-ΓΕΩΡΓΙΑΔΗΣ(ΛΑΟΣ)/ΔΕΙΤΕ ΤΟ ΒΙΝΤΕΟ…ΑΝΑΦΕΡΟΥΝ ΚΑΙ ΤΗΝ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΣΥΜΜΕΤΟΧΗ ΣΤΗΝ ΜΠΙΛΝΤΕΝΜΠΕΡΓΚ…ΟΣΚΑΡ ΛΑ ΦΟΝΤΕΝ(ΠΡΟΕΔΡΟΣ ΣΟΣΙΑΛΙΣΤΙΚΗΣ ΟΜΑΔΑΣ Ε.Ε. ΠΟΥ ΑΝΗΚΕΙ Ο ΣΥΡΙΖΑ)=ΟΡΙΟ ΣΤΟΥΣ ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΣ-ΣΥΡΙΖΑ=ΚΑΝΕΝΑ ΟΡΙΟ…
Σάββατο 13 Δεκεμβρίου 2008
Ευτυχώς που τα παιδιά «αποκλίνουν» απ’ το αποκρουστικό… σύστημά μας
Με τις δυνατότητες για την πληροφόρηση που υπάρχουν σήμερα ο κόσμος έχει μικρύνει. Τα γεγονότα γίνονται εύκολα και γρήγορα γνωστά από τη μία πλευρά του πλανήτη στην άλλη. Η Ελλάδα έχει την… τιμητική της αυτό το διάστημα και δεν είναι μόνο για τη δολοφονία του δεκαπεντάχρονου Αλέξανδρου και τα όσα επακολούθησαν. Είναι και οι βαρβαρότητες στον αθλητισμό, που πέρασαν σε άλλες χώρες.
Γενικά βγαίνει μια εικόνα αναταραχής προς τα έξω και όχι άδικα βέβαια, αφού και ως γεγονότα και ως φαινόμενο αυτά που έγιναν στην Αθήνα και τις υπόλοιπες μεγάλες πόλεις της χώρας είναι φυσικό να ελκύουν το ενδιαφέρον όλου του κόσμου, ο οποίος δεν δημιουργεί και την καλύτερη εικόνα για τη χώρα μας και είναι γεγονός ότι πολλοί συμπατριώτες μας ντρέπονται γι’ αυτό.
Νομίζω ότι είναι συναίσθημα υγιές η ντροπή γι’ αυτά που συμβαίνουν. Το ίδιο ντρέπονται και άνθρωποι του αθλητισμού να γράφονται σε χώρες του εξωτερικού επεισόδια και πολύ σοβαρά μάλιστα σε αγώνα πόλο. Το κακό, όμως, είναι ότι ντρέπονται αυτοί που δεν έχουν καμία ευθύνη γι’ αυτά που συμβαίνουν και αυτοί οι οποίοι έπρεπε να αισθάνονται τουλάχιστον ντροπή δεν καταλαβαίνουν τίποτε.
Τίποτε δεν φαίνεται να καταλαβαίνει ο ειδικός φρουρός που σκότωσε τον δεκαπεντάχρονο όπως φαίνεται στην απολογία του, με την οποία προσπαθεί να τον πυροβολήσει και νεκρό. Γράφει ο δράστης ότι το παιδί είχε διαγωγή κοσμία στο σχολείο που πήγαινε. Γιατί το γράφει δεν μπορώ να καταλάβω. Ούτε καν θυμάμαι αν ποτέ είχα διαγωγή κοσμία στο σχολείο. Μάλλον δεν είχα, αλλά πολλές φορές κινδύνεψα να έχω.
Και εγώ και τα άλλα παιδιά στο γυμνάσιο απειληθήκαμε πολλές φορές από καθηγητές ή τον γυμνασιάρχη ότι θα μας χαλάσει τη διαγωγή και θα μας βάλει κοσμία. Και σε μια εποχή που αυτό μέτραγε. Υπάρχουν φυσιολογικά παιδιά που να μην αντιδρούν, να μην κάνουν το δικό τους, το αντισυμβατικό; Στην εποχή μου ήταν λίγα, τώρα δυστυχώς είναι πολλά και όπως έγραψα πριν από λίγες ημέρες δεν είναι παιδιά.
Επίσης ο εκτελεστής γράφει ότι ήταν στο κολυμβητήριο του Χαλανδρίου στον αγώνα πόλο μεταξύ Παναθηναϊκού – ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΥ, όπου έγιναν τα επεισόδια. Ε, και; Ακόμη και αν πήρε μέρος στα επεισόδια, σημαίνει κάτι; Όχι, και δεν μπορούν αυτά να χρησιμοποιούνται εις βάρος της μνήμης του. Αντίθετα και αυτά είναι σε βάρος της Αστυνομίας και τίποτε άλλο.
Προκαλεί εντύπωση, όμως, το γεγονός -τρόπος του λέγειν το προκαλεί εντύπωση, αφού ξέρουμε τι συμβαίνει στην Ελλάδα- ότι έμαθαν ή ήξεραν ότι το παιδί ήταν στο κολυμβητήριο και το χρησιμοποιούν βλακωδώς ως ελαφρυντικό για φόνο, αλλά για όλους τους άλλους που ήταν εκεί δεν ξέρουν τίποτε, παρά το γεγονός ότι τα πράγματα έχουν γραφτεί και ειπωθεί με το όνομά τους.
Αν σκοτώναμε τα παιδιά με αποκλίνουσα (από πού, άραγε;) συμπεριφορά θα ήμασταν ένα απέραντο νεκροταφείο. Μια κοινωνία νεκρή, διότι τα παιδιά αυτά έχουν ταλέντα, έχουν εξυπνάδα και σθένος να αντιδρούν και όπως έγραφα και παραπάνω δυστυχώς τα παιδιά αυτά όλο και λιγοστεύουν, πιεσμένα από ένα σύστημα που θέλει να τα απορροφήσει και να τα αφομοιώσει από τη στιγμή που γεννιούνται.
Με βάση την απολογία του δολοφόνου του παιδιού, εάν αυτό ήταν στα επεισόδια στο κολυμβητήριο του Χαλανδρίου και υπήρχε κράτος και Αστυνομία να το συλλάβει, το παιδί θα ζούσε και σε μερικά χρόνια από τώρα θα μιλούσε για ακραία πράγματα που, όμως, ήταν της ηλικίας. Πολύ δε περισσότερο αν υπήρχε κράτος και δικαιοσύνη το παιδί όπως και τα άλλα παιδιά αλλιώς θα έβλεπαν τον κόσμο.
Τώρα τι βλέπουν για να τους αρέσει και να το δεχτούν, να ενταχθούν; Ένα αποκρουστικό, για μια παιδική ψυχή και την αυξημένη ευαισθησία για δικαιοσύνη που έχουν τα παιδιά, σύστημα βλέπουν, στο οποίο η δικαιοσύνη είναι για τους μικρούς μόνο. Βλέπουν μεγαλοσχήμονες να μην τους αγγίζει τίποτε, να είναι καταδικασμένοι και να κυκλοφορούν ελεύθεροι. Από αυτά «αποκλίνουν» και ευτυχώς.
ΒΑΜΜΕΝΑ ΚΟΚΚΙΝΑ ΜΥΑΛΑ
ΠΡΩΤΑΘΛΗΤΗΣ
Γενικά βγαίνει μια εικόνα αναταραχής προς τα έξω και όχι άδικα βέβαια, αφού και ως γεγονότα και ως φαινόμενο αυτά που έγιναν στην Αθήνα και τις υπόλοιπες μεγάλες πόλεις της χώρας είναι φυσικό να ελκύουν το ενδιαφέρον όλου του κόσμου, ο οποίος δεν δημιουργεί και την καλύτερη εικόνα για τη χώρα μας και είναι γεγονός ότι πολλοί συμπατριώτες μας ντρέπονται γι’ αυτό.
Νομίζω ότι είναι συναίσθημα υγιές η ντροπή γι’ αυτά που συμβαίνουν. Το ίδιο ντρέπονται και άνθρωποι του αθλητισμού να γράφονται σε χώρες του εξωτερικού επεισόδια και πολύ σοβαρά μάλιστα σε αγώνα πόλο. Το κακό, όμως, είναι ότι ντρέπονται αυτοί που δεν έχουν καμία ευθύνη γι’ αυτά που συμβαίνουν και αυτοί οι οποίοι έπρεπε να αισθάνονται τουλάχιστον ντροπή δεν καταλαβαίνουν τίποτε.
Τίποτε δεν φαίνεται να καταλαβαίνει ο ειδικός φρουρός που σκότωσε τον δεκαπεντάχρονο όπως φαίνεται στην απολογία του, με την οποία προσπαθεί να τον πυροβολήσει και νεκρό. Γράφει ο δράστης ότι το παιδί είχε διαγωγή κοσμία στο σχολείο που πήγαινε. Γιατί το γράφει δεν μπορώ να καταλάβω. Ούτε καν θυμάμαι αν ποτέ είχα διαγωγή κοσμία στο σχολείο. Μάλλον δεν είχα, αλλά πολλές φορές κινδύνεψα να έχω.
Και εγώ και τα άλλα παιδιά στο γυμνάσιο απειληθήκαμε πολλές φορές από καθηγητές ή τον γυμνασιάρχη ότι θα μας χαλάσει τη διαγωγή και θα μας βάλει κοσμία. Και σε μια εποχή που αυτό μέτραγε. Υπάρχουν φυσιολογικά παιδιά που να μην αντιδρούν, να μην κάνουν το δικό τους, το αντισυμβατικό; Στην εποχή μου ήταν λίγα, τώρα δυστυχώς είναι πολλά και όπως έγραψα πριν από λίγες ημέρες δεν είναι παιδιά.
Επίσης ο εκτελεστής γράφει ότι ήταν στο κολυμβητήριο του Χαλανδρίου στον αγώνα πόλο μεταξύ Παναθηναϊκού – ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΥ, όπου έγιναν τα επεισόδια. Ε, και; Ακόμη και αν πήρε μέρος στα επεισόδια, σημαίνει κάτι; Όχι, και δεν μπορούν αυτά να χρησιμοποιούνται εις βάρος της μνήμης του. Αντίθετα και αυτά είναι σε βάρος της Αστυνομίας και τίποτε άλλο.
Προκαλεί εντύπωση, όμως, το γεγονός -τρόπος του λέγειν το προκαλεί εντύπωση, αφού ξέρουμε τι συμβαίνει στην Ελλάδα- ότι έμαθαν ή ήξεραν ότι το παιδί ήταν στο κολυμβητήριο και το χρησιμοποιούν βλακωδώς ως ελαφρυντικό για φόνο, αλλά για όλους τους άλλους που ήταν εκεί δεν ξέρουν τίποτε, παρά το γεγονός ότι τα πράγματα έχουν γραφτεί και ειπωθεί με το όνομά τους.
Αν σκοτώναμε τα παιδιά με αποκλίνουσα (από πού, άραγε;) συμπεριφορά θα ήμασταν ένα απέραντο νεκροταφείο. Μια κοινωνία νεκρή, διότι τα παιδιά αυτά έχουν ταλέντα, έχουν εξυπνάδα και σθένος να αντιδρούν και όπως έγραφα και παραπάνω δυστυχώς τα παιδιά αυτά όλο και λιγοστεύουν, πιεσμένα από ένα σύστημα που θέλει να τα απορροφήσει και να τα αφομοιώσει από τη στιγμή που γεννιούνται.
Με βάση την απολογία του δολοφόνου του παιδιού, εάν αυτό ήταν στα επεισόδια στο κολυμβητήριο του Χαλανδρίου και υπήρχε κράτος και Αστυνομία να το συλλάβει, το παιδί θα ζούσε και σε μερικά χρόνια από τώρα θα μιλούσε για ακραία πράγματα που, όμως, ήταν της ηλικίας. Πολύ δε περισσότερο αν υπήρχε κράτος και δικαιοσύνη το παιδί όπως και τα άλλα παιδιά αλλιώς θα έβλεπαν τον κόσμο.
Τώρα τι βλέπουν για να τους αρέσει και να το δεχτούν, να ενταχθούν; Ένα αποκρουστικό, για μια παιδική ψυχή και την αυξημένη ευαισθησία για δικαιοσύνη που έχουν τα παιδιά, σύστημα βλέπουν, στο οποίο η δικαιοσύνη είναι για τους μικρούς μόνο. Βλέπουν μεγαλοσχήμονες να μην τους αγγίζει τίποτε, να είναι καταδικασμένοι και να κυκλοφορούν ελεύθεροι. Από αυτά «αποκλίνουν» και ευτυχώς.
ΒΑΜΜΕΝΑ ΚΟΚΚΙΝΑ ΜΥΑΛΑ
ΠΡΩΤΑΘΛΗΤΗΣ
Παρασκευή 12 Δεκεμβρίου 2008
ΕΙΚΟΣΙΠΕΝΤΕ ΜΕΤΑΦΕΡΟΜΕΝΑ ΤΟΥ ΣΟΡΟΣ ΣΤΗ ΖΑΚΥΝΘΟ
NEONAZI - ΣΚΙΝΧΕΝΤ - ΚΑΤΑΣΤΗΜΑΤΑΡΧΕΣ,
ΠΕΡΙΜΕΝΟΥΝ ΤΑ ΑΠΛΥΤΑ ΝΑ ΚΟΠΙΑΣΟΥΝ...
μοιρίζει τσαμπουκάς
τρέξτε να κρυφτειτε
skinhead ερχονται
να δω πως θα σωθειτε
δεν χρειάζονται πολλοι
300... και ...καλοί
κατεβαστε το απο εδω
ΚΑΙ ΞΑΦΝΙΚΑ ΜΟΛΙΣ ΕΙΔΑΝ ΠΩΣ ΔΕΝ ΤΟΥΣ ΠΕΡΝΕΙ ΕΞΑΦΑΝΙΣΤΗΚΑΝ ΑΠΟ ΕΚΕΙ ΠΟΥ ΕΜΦΑΝΙΣΤΗΚΑΝ. ΑΠΟ ΤΟ ΠΟΥΘΕΝΑ!
Για άλλη μια φορά δικαιώθηκαν κάποιοι <<ακραίοι>>(χρυση αυγή) για όσα έλεγαν
ΠΕΡΙΜΕΝΟΥΝ ΤΑ ΑΠΛΥΤΑ ΝΑ ΚΟΠΙΑΣΟΥΝ...
μοιρίζει τσαμπουκάς
τρέξτε να κρυφτειτε
skinhead ερχονται
να δω πως θα σωθειτε
δεν χρειάζονται πολλοι
300... και ...καλοί
κατεβαστε το απο εδω
ΚΑΙ ΞΑΦΝΙΚΑ ΜΟΛΙΣ ΕΙΔΑΝ ΠΩΣ ΔΕΝ ΤΟΥΣ ΠΕΡΝΕΙ ΕΞΑΦΑΝΙΣΤΗΚΑΝ ΑΠΟ ΕΚΕΙ ΠΟΥ ΕΜΦΑΝΙΣΤΗΚΑΝ. ΑΠΟ ΤΟ ΠΟΥΘΕΝΑ!
Για άλλη μια φορά δικαιώθηκαν κάποιοι <<ακραίοι>>(χρυση αυγή) για όσα έλεγαν
ΜΟΛΟΤΩΦ ΚΑΙ ΣΤΟ ΜΝΗΜΕΙΟ ΤΟΥ ΑΓΝΩΣΤΟΥ ΣΤΡΑΤΙΩΤΗ
Πριν λίγο η τηλεόραση του alpha ανέφερε ότι πετάχτηκαν και μολότωφ στo μνημείο του αγνωστου Στρατιώτη.Ο δημοσιογράφος μάλιστα ανέφερε ότι άτομα κρατώντας κοκκινομαυρη σημαία(χωρίς να πει αλβανική σημαία) επιτεθηκαν στο μνημείο του αγνωστου Στρατιώτη.
Και το κρατος ως γνωστόν δεν αντιδρά καθόλου στο συμβάν αυτό
Και το κρατος ως γνωστόν δεν αντιδρά καθόλου στο συμβάν αυτό
Πυροβολισμός 15χρονου από αστυνομικούς στην Αυστραλία
Σοκ προκάλεσε στην αυστραλιανή κοινή γνώμη ο θανάσιμος πυροβολισμός ενός 15χρονου από τρεις αστυνομικούς! Πολλοί μάλιστα έσπευσαν να συγκρίνουν το συμβάν με τον θάνατο του, επίσης, 15χρονου μαθητή στην Αθήνα.
Το επεισόδιο έγινε το βράδυ της Πέμπτης στο πάρκο All Nations, πίσω από την κεντρική αγορά του Νόρθκοτ. Σύμφωνα με την αστυνομία ο νεαρός (του οποίου η ταυτότητα δεν έχει δημοσιοποιηθεί ακόμα) φέρεται να έκλεψε δύο μαχαίρια από κατάστημα και να απείλησε μέλη του προσωπικού. Νωρίτερα φέρεται να είχε αποπειραθεί να πάρει μαχαίρια από την κουζίνα του σπιτιού του αλλά η οικογένειά του τον αποθάρρυνε. Δεν είναι γνωστό τι ακριβώς προκάλεσε την οργή του αλλά δεν υπάρχουν ενδείξεις, σύμφωνα με την αστυνομία, ότι δεν είχε σώας τας φρένας ή ότι είχε πάρει ναρκωτικά.
Ενημερώθηκε η αστυνομία από πολίτες πως ένας νεαρός οπλισμένος με μαχαίρια βρίσκεται σε έξαλλη κατάσταση και ένα περιπολικό έφτασε στο σημείο, όπου οι αστυνομικοί προσπάθησαν να τον ηρεμήσουν, αλλά μάταια. Ο 15χρονος έτρεξε προς το διπλανό πάρκο και απειλούσε ότι θα σκοτώσει τους αστυνομικούς με τα μαχαίρια που κρατούσε. Οι αστυνομικοί, ανάμεσά τους δυο γυναίκες, φέρονται να έριξαν μια προειδοποιητική βολή και στη συνέχεια «φοβούμενοι ότι απειλείται η ζωή τους» από απόσταση περίπου 14 μέτρων πυροβόλησαν και σκότωσαν το παιδί. Ήδη ξεκίνησε ιατροδικαστική έρευνα για να εξακριβωθούν οι πραγματικές συνθήκες του θανάτου του 15χρονου.
Ο αξιωματούχος της αστυνομίας της Βικτόριας, Τιμ Κάρτράιτ, έκανε λόγο για «απίστευτη τραγωδία» αλλά υπερασπίστηκε τις ενέργειες των αστυνομικών. «Κανείς δεν χαίρεται να πυροβολεί έναν πολίτη. Δεν είχαν άλλη επιλογή από το να αμυνθούν αφού οι προσπάθειες να τον ακινητοποιήσουν με σπρέι απέτυχαν» είπε και συνέχισε: «Ένας αστυνομικός πραγματικά κινδύνευε και πυροβόλησε για να αμυνθεί και οι άλλοι έριξαν για να τον βοηθήσουν. Δεν είχαν άλλη επιλογή». «Εξάλλου θα αποφανθεί και ο ιατροδικαστής αν ενήργησαν σωστά» κατέληξε.
ΑΠΕΒΙΩΣΕ Ο ΤΑΣΟΣ ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΣ
Έφυγε από τη ζωή, λίγο μετά τις 13.00 της Παρασκευής, σε ηλικία 74 ετών ο πρώην πρόεδρος της Κύπρου, Τάσσος Παπαδόπουλος, ύστερα από μακρά μάχη που έδωσε με την επάρατη νόσο. Ο Τάσσος Παπαδόπουλος νοσηλευόταν στο Γενικό Νοσοκομείο Λευκωσίας με καρκίνο του πνεύμονα και οξεία αναπνευστική ανεπάρκεια.
Ο πέμπτος πρόεδρος της Κυπριακής Δημοκρατίας γεννήθηκε στις 7 Ιανουαρίου 1934 και, αφού σπούδασε νομικά στην Αγγλία, άσκησε επιτυχώς το δικηγορικό επάγγελμα. Δραστηριοποιήθηκε έντονα στον απελευθερωτικό αγώνα της ΕΟΚΑ, στο πολιτικό σκέλος της οποίας (ΠΕΚΑ) υπήρξε δραστήριο στέλεχος.
Υπήρξε ένας εκ των δύο αντιπροσώπων (εκτός εκείνων του ΑΚΕΛ) που στη Διάσκεψη του Λονδίνου ψήφισαν κατά των συμφωνιών της Ζυρίχης και του Λονδίνου, ενώ συνέβαλε στη στοιχειοθέτηση του κυπριακού συντάγματος ως ένας εκ των τεσσάρων Ελληνοκυπρίων αντιπροσώπων στη Συντακτική Επιτροπή.
Χρημάτισε για πάνω από δέκα χρόνια σε υπουργικά πόστα της Κυπριακής Δημοκρατίας, καθώς και σύμβουλος του πρώτου συνομιλητή Γλαύκου Κληρίδη μέχρι τον Απρίλιο του 1976, οπότε και ανέλαβε ο ίδιος το πόστο του συνομιλητή μέχρι τον Ιούλιο του 1978.
Ως δικηγόρος υπήρξε αντιπρόσωπος της Κύπρου σε διεθνή συνέδρια, ενώ ανέλαβε την εκπροσώπηση της Κύπρου σε προσφυγές της στον ΟΗΕ και το Συμβούλιο της Ευρώπης.
Η κοινοβουλευτική του καριέρα ξεκίνησε στις εκλογές του 1970, οπότε και εξελέγη με το Ενιαίο Κόμμα στη Λευκωσία. Το 1976 επανεξελέγη ανεξάρτητος βουλευτής και μέχρι τον Οκτώβριο του ίδιου έτους διετέλεσε πρόεδρος της Βουλής των Αντιπροσώπων. Επανεξελέγη βουλευτής με το Δημοκρατικό Κόμμα το 1991 και το 1996. Τέσσερα χρόνια αργότερα διαδέχθηκε τον Σπύρο Κυπριανού στην ηγεσία του ΔΗΚΟ και το 2001 εξελέγη βουλευτής Λευκωσίας ως επικεφαλής του ψηφοδελτίου.
Στις 16 Φεβρουαρίου του 2003 εξελέγη Πρόεδρος της Κυπριακής Δημοκρατίας με ποσοστό 51,51%. Ως Πρόεδρος της Κύπρου συνέδεσε το όνομά του με την προσχώρηση της χώρας χωρίς προαπαιτούμενα στην Ευρωπαϊκή Ένωση στο πλαίσιο της πέμπτης διεύρυνσης της Ένωσης.
Περαιτέρω, αντιτάχθηκε σθεναρά το 2004 στην αποδοχή του σχεδίου Ανάν, παρά τις σφοδρές πιέσεις που δέχθηκε τόσο από την κυπριακή αντιπολίτευση όσο και από τις ΗΠΑ και τη Μεγάλη Βρετανία. Το προεδρικό του διάγγελμα εναντίον του σχεδίου Ανάν έπεισε τους Κύπριους που στο σχετικό δημοψήφισμα αποφάσισαν σε ποσοστό 76,6% την απόρριψή του.
Ο Τάσσος Παπαδόπουλος απήλθε του προεδρικού αξιώματος το 2008, αφού στον πρώτο γύρο των προεδρικών εκλογών κατέλαβε την τρίτη θέση και έμεινε έξω από τον δεύτερο γύρο. Τον διαδέχθηκε στο αξίωμα ο πρόεδρος της Κυπριακής Βουλής Δημήτρης Χριστόφιας.
Πέμπτη 11 Δεκεμβρίου 2008
ΓΙΑΤΙ ΤΑ ΜΜΕ ΜΑΣ ΚΡΥΒΟΥΝ ΤΙ ΓΙΝΕΤΑΙ ΣΤΟΝ ΥΠΟΛΟΙΠΟ ΚΟΣΜΟ;
ΤΑ ΜΜΕ δεν έχουν αναφέρει τίποτα για το τι γίνεται στον υπόλοιπο κόσμο.Στην ευρώπη πλέον κυριαρχεί το αισθημα οτι οι μπάτσοι είναι δολοφόνοι.Σε χωρες όπως ΓΕΡΜΑΝΊΑ,ΑΓΓΛΙΑ,ΝΕΑ ΥΟΡΚΗ,ΔΑΝΙΑ,ΓΑΛΛΙΑ γινοται επεισόδια από αντιεξουσιαστές καιγοντας μαγαζιά και τράπεζες.Σε όλη την Ευρώπη κυριαρχεί ωχλοκρατεία που είναι το χειρότερο πολιτευμα.Στην γερμανία εγιναν τα εξής:
Οι εκατοντάδες των αριστερών ενεργών στελεχών διαφώνησαν με τις αστυνομικές δυνάμεις προσπαθώντας να διευκολύνουν το νεοναζί Μάρτιο στο Βερολίνο το Σάββατο.
Σχεδόν 40 αριστεροί συλλήφθηκαν από την αστυνομία του Βερολίνου, η οποία χρησιμοποίησε τη δύναμη προκειμένου να καθαριστεί η πορεία για περίπου 600 ακραία δεξιά marchers.
Οι πορείες που οργανώνονται από την ακραία δεξιά μετακίνηση της Γερμανίας, και οι αντίθετος-επιδείξεις από το ριζικό αριστερό της χώρας, είναι ένα κοινό περιστατικό στη Γερμανία. Οι επιδείξεις διαμαρτυρίας πέτυχαν ουσιαστικά να καθυστερήσουν το δεξιό Μάρτιο, οι οποίες προχώρησαν αργά στις οδούς του δήμου Lichtenberg στο ανατολικό Βερολίνο.
Οι αριστεροί αντίπαλοι διαφημίσεων κυρίως, αποφασισμένοι να μην αφήσουν τους δεξιούς να περάσουν, κάθισαν στο δρόμο. Volleys των πετρών ρίχτηκαν προς τους νεοναζί, οι οποίοι αποκρίθηκαν με την εκσφενδόνιση των μπουκαλιών μπύρας στην άλλη κατεύθυνση, μάρτυρες εν λόγω.
Μετά από τις προειδοποιήσεις, ο εκτοξευτήρας ύδατος, που τοποθετήθηκε στα φορτηγά ταραχή-αστυνομίας χρησιμοποιήθηκε για να οδηγήσει blockers από το οδόστρωμα
Η αστυνομία είπε διάφορους επιδεικνύοντες και στις δύο πλευρές και ένας αστυνομικός βλάφθηκε ελαφριά.
Η αστυνομία είχε επεκτείνει το κορδόνι 1.600 ανώτερων υπαλλήλων σε μία προσπάθεια να τα δύο πλήθη, και τους τηρεί τις διαφορετικές διαδρομές και τους χρόνους, έτσι ώστε δεν θα υπεάρχε καμία διαφωνία, αλλά οι κινητές ομάδες από το αριστερό κατόρθωσαν να πλησιάσουν τους νεοναζί.
Μεταξύ των αριστερών επιδεικνυόντων, μερικοί έφερναν τις ισραηλινές σημαίες. «κρατώ μια σημαία επειδή είμαι ντροπιασμένος ότι οι Εβραίοι στη Γερμανία σήμερα ακόμα φοβούνται τη νεοναζί βία,» εν λόγω ένας από τους επιδεικνύοντες, οι οποίοι προτίμησαν να παραμείνουν ανώνυμοι.
Και οι δύο ομάδες ασκούσαν ένα συνταγματικό δικαίωμα της ελευθερίας να καταδείξουν. Οι νεοναζί απαιτούσαν το δικαίωμα να οργανώσουν ένα «εθνικιστικό» κέντρο νεολαίας.
πηγη:http://www.haaretz.com/hasen/spages/1044055.html
Τις προάλλες στην τσεχία:
Η Τσεχία θα αναλάβει την προεδρία της ΕΕ από τη Γαλλία την 1η Ιανουαρίου 2009.
Το Litvinov, βόρεια Βοημία, ήταν ο τόπος συναντήσεως των αιχμηρών διαφωνιών μεταξύ της αστυνομίας και των ριζικών εξτρεμιστών που βάδιζαν στο κτήμα κατοικίας Janov που κατοικείται κυρίως από Romanies.
Δέκα έξι άνθρωποι τραυματίστηκαν στις διαφωνίες.
Οι εξτρεμιστές, κυρίως το συμβαλλόμενο μέρος Workers´ (DS) που Langer θέλει να προγράψει μετά από τα γεγονότα Litvinov στις 17 Νοεμβρίου, έχουν αναγγείλει τις περαιτέρω προγραμματισμένες ενέργειες σε Litvinov.
Το Samuels έγραψε σε Langer ότι «όλοι οι Τσέχοι είναι παιδιά ή εγγόνια των θυμάτων των ολοκληρωτικών καθεστώτων, του κομμουνισμού και του ναζισμού» και ότι δεν είναι κατανοητό ότι μια μειονότητα, αυτή τη φορά Romanies, γίνεται πάλι ο στόχος των επιθέσεων.
Το κέντρο Wiesenthal´s συστήνει σε Langer ότι τα γεγονότα Litvinov πρέπει να περιληφθούν στα μαθήματα στα σχολεία και στις ακαδημίες αστυνομίας.
Το Samuels έγραψε σε Langer ότι η αντίδρασή του στο προγραμματισμένο πογκρόμ Litvinov είναι «μια litmus δοκιμή που θα θέσει τον τόνο της προσπάθειας κατά του ρατσισμού κατά τη διάρκεια της τσεχικής προεδρίας της ΕΕ. »
Samuels αρκετές φορές ανέφερε τσεχικό Prima television´s ισχυρίστηκε τις αξιώσεις ότι οι επαγγελματικοί στρατιώτες και οι αστυνομικοί ήταν μεταξύ των ριζοσπαστών σε Litvinov.
Γράφει ότι αυτό είναι σαφές όχι μόνο από αυτόν οι νεοναζί χρησιμοποίησε τις στρατιωτικές εκρηκτικές ύλες, αλλά και την τακτική αγώνα.
Το Samuels ανέφερε τις υποτιθέμενες λέξεις από έναν δημοσιογράφο Prima σύμφωνα με τον οποίο ήταν εμφανείς εικόνες ελικοπτέρων μορφής tha´t περίπου που 20 ισχυρές ομάδες πάλευαν ταυτόχρονα σε διάφορες θέσεις και χρησιμοποίησαν στη διάθεσή τους τις στρατιωτικές εκρηκτικές ύλες στη στρατιωτική και κατάρτιση αστυνομίας.
πηγή: http://www.ceskenoviny.cz/news/index_view.php?id=346306
αυτά και άλλα πολλά ακομα
Μην ξεχνάτε τα επεισόδια που ειχαν γινει στον Πανάγιο Ταφο όλος ο κοσμος βρισκεται σε αναβρασμο
Οι εκατοντάδες των αριστερών ενεργών στελεχών διαφώνησαν με τις αστυνομικές δυνάμεις προσπαθώντας να διευκολύνουν το νεοναζί Μάρτιο στο Βερολίνο το Σάββατο.
Σχεδόν 40 αριστεροί συλλήφθηκαν από την αστυνομία του Βερολίνου, η οποία χρησιμοποίησε τη δύναμη προκειμένου να καθαριστεί η πορεία για περίπου 600 ακραία δεξιά marchers.
Οι πορείες που οργανώνονται από την ακραία δεξιά μετακίνηση της Γερμανίας, και οι αντίθετος-επιδείξεις από το ριζικό αριστερό της χώρας, είναι ένα κοινό περιστατικό στη Γερμανία. Οι επιδείξεις διαμαρτυρίας πέτυχαν ουσιαστικά να καθυστερήσουν το δεξιό Μάρτιο, οι οποίες προχώρησαν αργά στις οδούς του δήμου Lichtenberg στο ανατολικό Βερολίνο.
Οι αριστεροί αντίπαλοι διαφημίσεων κυρίως, αποφασισμένοι να μην αφήσουν τους δεξιούς να περάσουν, κάθισαν στο δρόμο. Volleys των πετρών ρίχτηκαν προς τους νεοναζί, οι οποίοι αποκρίθηκαν με την εκσφενδόνιση των μπουκαλιών μπύρας στην άλλη κατεύθυνση, μάρτυρες εν λόγω.
Μετά από τις προειδοποιήσεις, ο εκτοξευτήρας ύδατος, που τοποθετήθηκε στα φορτηγά ταραχή-αστυνομίας χρησιμοποιήθηκε για να οδηγήσει blockers από το οδόστρωμα
Η αστυνομία είπε διάφορους επιδεικνύοντες και στις δύο πλευρές και ένας αστυνομικός βλάφθηκε ελαφριά.
Η αστυνομία είχε επεκτείνει το κορδόνι 1.600 ανώτερων υπαλλήλων σε μία προσπάθεια να τα δύο πλήθη, και τους τηρεί τις διαφορετικές διαδρομές και τους χρόνους, έτσι ώστε δεν θα υπεάρχε καμία διαφωνία, αλλά οι κινητές ομάδες από το αριστερό κατόρθωσαν να πλησιάσουν τους νεοναζί.
Μεταξύ των αριστερών επιδεικνυόντων, μερικοί έφερναν τις ισραηλινές σημαίες. «κρατώ μια σημαία επειδή είμαι ντροπιασμένος ότι οι Εβραίοι στη Γερμανία σήμερα ακόμα φοβούνται τη νεοναζί βία,» εν λόγω ένας από τους επιδεικνύοντες, οι οποίοι προτίμησαν να παραμείνουν ανώνυμοι.
Και οι δύο ομάδες ασκούσαν ένα συνταγματικό δικαίωμα της ελευθερίας να καταδείξουν. Οι νεοναζί απαιτούσαν το δικαίωμα να οργανώσουν ένα «εθνικιστικό» κέντρο νεολαίας.
πηγη:http://www.haaretz.com/hasen/spages/1044055.html
Τις προάλλες στην τσεχία:
Η Τσεχία θα αναλάβει την προεδρία της ΕΕ από τη Γαλλία την 1η Ιανουαρίου 2009.
Το Litvinov, βόρεια Βοημία, ήταν ο τόπος συναντήσεως των αιχμηρών διαφωνιών μεταξύ της αστυνομίας και των ριζικών εξτρεμιστών που βάδιζαν στο κτήμα κατοικίας Janov που κατοικείται κυρίως από Romanies.
Δέκα έξι άνθρωποι τραυματίστηκαν στις διαφωνίες.
Οι εξτρεμιστές, κυρίως το συμβαλλόμενο μέρος Workers´ (DS) που Langer θέλει να προγράψει μετά από τα γεγονότα Litvinov στις 17 Νοεμβρίου, έχουν αναγγείλει τις περαιτέρω προγραμματισμένες ενέργειες σε Litvinov.
Το Samuels έγραψε σε Langer ότι «όλοι οι Τσέχοι είναι παιδιά ή εγγόνια των θυμάτων των ολοκληρωτικών καθεστώτων, του κομμουνισμού και του ναζισμού» και ότι δεν είναι κατανοητό ότι μια μειονότητα, αυτή τη φορά Romanies, γίνεται πάλι ο στόχος των επιθέσεων.
Το κέντρο Wiesenthal´s συστήνει σε Langer ότι τα γεγονότα Litvinov πρέπει να περιληφθούν στα μαθήματα στα σχολεία και στις ακαδημίες αστυνομίας.
Το Samuels έγραψε σε Langer ότι η αντίδρασή του στο προγραμματισμένο πογκρόμ Litvinov είναι «μια litmus δοκιμή που θα θέσει τον τόνο της προσπάθειας κατά του ρατσισμού κατά τη διάρκεια της τσεχικής προεδρίας της ΕΕ. »
Samuels αρκετές φορές ανέφερε τσεχικό Prima television´s ισχυρίστηκε τις αξιώσεις ότι οι επαγγελματικοί στρατιώτες και οι αστυνομικοί ήταν μεταξύ των ριζοσπαστών σε Litvinov.
Γράφει ότι αυτό είναι σαφές όχι μόνο από αυτόν οι νεοναζί χρησιμοποίησε τις στρατιωτικές εκρηκτικές ύλες, αλλά και την τακτική αγώνα.
Το Samuels ανέφερε τις υποτιθέμενες λέξεις από έναν δημοσιογράφο Prima σύμφωνα με τον οποίο ήταν εμφανείς εικόνες ελικοπτέρων μορφής tha´t περίπου που 20 ισχυρές ομάδες πάλευαν ταυτόχρονα σε διάφορες θέσεις και χρησιμοποίησαν στη διάθεσή τους τις στρατιωτικές εκρηκτικές ύλες στη στρατιωτική και κατάρτιση αστυνομίας.
πηγή: http://www.ceskenoviny.cz/news/index_view.php?id=346306
αυτά και άλλα πολλά ακομα
Μην ξεχνάτε τα επεισόδια που ειχαν γινει στον Πανάγιο Ταφο όλος ο κοσμος βρισκεται σε αναβρασμο
ΓΙΑΤΙ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΕΙΜΑΙ ΥΠΕΡΗΦΑΝΟΣ ΠΟΥ ΕΙΜΑΙ ΕΛΛΗΝΑΣ;
Γιατί είμαι περίφανος που είμαι Έλληνας, και να γιατί:
1. Γιατί έχουμε θάλασσα να την πιεις στο ποτήρι
2. Γιατί μπροστά στο ρεβανί τι να μας πει το μιλφέιγ
3. Γιατί το καρπούζι το αγοράζουμε ολόκληρο και όχι σε φέτες
4. Γιατί "καμάκι" και "σουβλάκι" είναι το πρώτο ποίημα που μαθαίνουμε
5. Γιατί τους μεζέδες που συνοδεύουν το τσιπουράκι δεν τους φτάνει κανένα "ορντέβρ"
6. Γιατί στην Ελλάδα κάθε νύχτα τελειώνει το επόμενο πρωί
7. Γιατί "λουλουδοπόλεμος" δεν υπάρχει σε καμιά άλλη χώρα
8. Γιατί πίνουμε κι ένα ποτηράκι παραπάνω χωρίς να μας πίνει
9. Γιατί μπορούμε να απολαύσουμε τον καφέ μας με τσιγάρο. Όχι να τον πιούμε σφηνάκι και να πάμε να καπνίσουμε κρυφά στο σπίτι μας
10. Γιατί το φλερτ είναι το εθνικό μας χόμπι
11. Γιατί στην Ελλάδα όλοι βρίζουμε το Δημόσιο και ταυτόχρονα σκοτωνόμαστε για μια θέση εκεί
12. Γιατί έχουμε δεν έχουμε λεφτά, ένα μπουζουκάκι θα το πάμε
13. Γιατί έχουμε νοοτροπία "και αύριο μέρα είναι"
14. Γιατί όταν μπαίνουμε σε λεωφορείο κάνουμε τα πάντα για να βρούμε θέση να καθίσουμε
15. Γιατί δεν το παίζουμε ψευτοπουριτανοί. Τις "λαδιές" μας τις κάνουμε με θράσος
16. Γιατί είμαστε πρώτοι στο φανάρι και κορνάρουμε τον εαυτό μας από συνήθεια
17. Γιατί ξέρουμε καλύτερα να ξοδεύουμε παρά να αποταμιεύουμε
18. Γιατί δε μοιραζόμαστε τη βενζίνη στο αυτοκίνητό μας με αυτούς που βάζουμε μέσα
19. Γιατί δεν κάνουμε ποτέ επίσκεψη "με άδεια χέρια"
20. Γιατί η λέξη "κερνάω" υπάρχει στο λεξιλόγιό μας
21. Γιατί άντε να εξηγήσεις στον ξένο τι σημαίνει "καψούρα"
22. Γιατί βράζει το αίμα μας
23. Γιατί στην Ελλάδα η οικογένεια έχει ακόμα αξία
24. Γιατί κατά βάθος...είμαστε καλά παιδιά
25. Γιατί τα καταφέρνουμε πάντα...έστω και την τελευταία στιγμή
26. Γιατί δε "μασάμε" από 400 χρόνια σκλαβιάς
27. Γιατί για τα μάτια μιας γυναίκας κάναμε 10 χρόνια πόλεμο
28. Γιατί όταν οι ξένοι δεν έβρισκαν λέξεις έκλεβαν τις δικές μας
29. Γιατί η λέξη φιλότιμο δεν υπάρχει σε καμία άλλη γλώσσα
30. Γιατί καλή η κιθάρα και το όμποε αλλά το μπουζούκι βγάζει άλλο ήχο
31. Γιατί το "Αι Γενέαι Πάσαι" της Μεγάλης Παρασκευής μας σηκώνει την τρίχα κάγκελο
32. Γιατί όποια πέτρα κι αν σηκώσεις Έλληνες θα βρεις από κάτω
33. Γιατί ερωτευόμαστε και μισούμε με πάθος
34. Γιατί τις δύσκολες στιγμές τις περνάμε με φίλους χωρίς να χρειαζόμαστε ψυχίατρο
35. Γιατί ο Σωκράτης, ο Αριστοτέλης και ο Περικλής ήταν Έλληνες
36. Γιατί η Μερκούρη, ο Χατζιδάκις και ο Ελύτης ήταν Έλληνες
37. Γιατί η συνταγή "αλά ελληνικά" είναι η πιο πετυχημένη
38. Γιατί η τρέλα δεν πάει στα βουνά?πάει στις παραλίες!
39. Γιατί οι καλοκαιρινές διακοπές είναι κοντά και πού να τρέχουμε τώρα!
40. Γιατί όταν οι άλλοι ανακάλυπταν το κρέας εμείς είχαμε ήδη χοληστερίνη
41. Γιατί όταν εμείς φτιάχναμε τον Παρθενώνα οι άλλοι κοιμόντουσαν πάνω στα δέντρα
42. Γιατί εμείς δώσαμε τα φώτα σε όλους αυτούς που το παίζουνε ηγέτες και οδηγούν στην ειρήνη κάνοντας πολέμους
43. Γιατί η φέτα και το ελαιόλαδο μεταφράστηκαν σε ελληνικό ταμπεραμέντο
44. Γιατί "Ένα γλυκό χωρίς"! Και όλοι καταλαβαίνουν πως πρόκειται για φραπέ
45. Γιατί μπορούμε να παρατήσουμε τα πάντα για έναν μεγάλο έρωτα!
46. Γιατί στη γλώσσα μας διακρίνουμε μεταξύ έρωτα και αγάπης...ξέρουμε όμως να ζούμε με πάθος και τα δυο!
47. Γιατί αλλάζουμε κινητό κάθε χρόνο, αυτοκίνητο κάθε τρία χρόνια και ερωτικό σύντροφο κάθε τρεις και λίγο
48. Γιατί όταν οι άλλοι φορούσαν προβιές λύκων εμείς υφαίναμε αραχνοΰφαντους χιτώνες
49. Γιατί οι Έλληνες δεν πολεμούν σαν ήρωες αλλά οι ήρωες πολεμούν σαν Έλληνες (Winston Churchill- 1941)
50. Γιατί δε βάζουμε κέτσαπ στο φαγητό μας. Έχει από μόνο του υπέροχη γεύση
51. Γιατί όταν πονάμε ξέρουμε να κλαίμε και να χορεύουμε τη ζεμπεκιά με περηφάνια
52. Γιατί ο Έρωτας ήταν Έλληνας Θεός. Γι αυτό ξέρουμε και να αγαπάμε
53. Γιατί μπορεί να είμαστε οξύθυμοι αλλά ποτέ δεν κρατάμε κακία
54. Γιατί κανένας άλλος δεν χαίρεται για την καταγωγή του όσο εμείς
55. Γιατί παρόλο που γνωρίζουμε τον κίνδυνο τολμάμε
56. Γιατί η τρέλα στην Ελλάδα πάει με χίλια....Γι αυτό όλοι τρέχουν στο δρόμο
57. Γιατί το 95% των αστεριών και των πλανητών έχουν ελληνική ονομασία
58. Γιατί δουλεύουμε για να ζούμε και δε ζούμε για να δουλεύουμε
59. Γιατί έχουμε του κόσμου τα ελαττώματα και παρόλα αυτά είμαστε ακαταμάχητοι
60. Γιατί η ζωή μας είναι στο "δυνατό" ενώ των ξένων στο "αθόρυβο"
61. Γιατί αν η χώρα μας δεν ήταν η ομορφότερη του κόσμου, θα τη διάλεγαν για σπίτι τους οι δώδεκα θεοί του Ολύμπου;
62. Γιατί όταν φωνάζουμε "αδελφέ" στο δρόμο, όλοι γυρνάνε
63. Γιατί κάνουμε τις περισσότερες καταχρήσεις κι όμως ζούμε περισσότερο
64. Γιατί ακόμα κι ο Αϊνστάιν παραδέχτηκε ότι οφείλει πολλά σε έναν Έλληνα
65. Γιατί όταν συζητάμε για δίαιτα είμαστε πάντα στο τραπέζι και τρώμε
66. Γιατί κάποτε "φωτίσαμε" ολόκληρο τον κόσμο
67. Γιατί μιλάμε δυνατά και γελάμε με την καρδιά μας
68. Γιατί είμαστε οι μόνοι που ξεκινάμε το μεσημέρι για καφεδάκι και καταλήγουμε να πίνουμε ούζο μέχρι πρωίας
69. Γιατί μπροστά στο Μετσοβόνε τύφλα να χει το Έμενταλ
70. Γιατί με μια φλόγα καταφέραμε να ενώσουμε ολόκληρο τον κόσμο
71. Γιατί ξέρουμε να εκφράζουμε το σ' αγαπώ με κάθε πιθανό τρόπο
72. Γιατί τα πιο απίστευτα είναι κι ελληνικά
73. Γιατί κυκλοφορούμε στο δρόμο στις δύο το βράδυ και δε νιώθουμε ότι είμαστε σε στοιχειωμένη πόλη
74. Γιατί σουβλάκι, σουτζουκάκι και λοιπές ελαφριές γεύσεις είναι η αδυναμία μας
75. Γιατί είμαστε περήφανοι για το παρελθόν μας
76. Γιατί δεν πάμε για ύπνο με τις κότες αλλά το ξημερώνουμε διασκεδάζοντας
77. Γιατί ακόμη και το πιο μικρό ξωκλήσι μας λούζεται από φως. Δεν πιάνεται η ψυχή μας απ? τη σκοτίδα του βιτρώ
78. Γιατί τα λέμε έξω απ΄ τα δόντια
79. Γιατί ξέρουμε να "κλέβουμε" αλλά και να μην "καρφώνουμε" αυτόν που "κλέβει" στις εξετάσεις
80. Γιατί έχουμε πάντα μια λύση- έστω και πλάγια- σε όλα
81. Γιατί οι γονείς μας δεν ξεχνάνε ότι υπάρχουμε μόλις κλείσουμε τα δεκαοκτώ
82. Γιατί είμαστε των άκρων
83. Γιατί την κάθε δυσκολία την αντιμετωπίζουμε για χιούμορ
84. Γιατί το αντιπροσωπευτικότερο ελληνικό σύνθημα είναι: "Για την Ελλάδα, ρε ******το!"
85. Γιατί οι Ολυμπιακοί Αγώνες γεννήθηκαν εδώ
86. Γιατί όταν θέλουμε να λιαστούμε, έχουμε αμμουδιά και θάλασσα. Δεν ξεχυνόμαστε στα γρασίδια ούτε βουτάμε στα σιντριβάνια
87. Γιατί βλέπουμε τον ουρανό γαλάζιο κι όχι μολυβί
88. Γιατί εδώ που ζούμε όλο το χρόνο, ο ξένος το έχει σκοπό ζωής να έρθει μία εβδομάδα
89. Γιατί η Ελλάδα είναι η πιο φτωχή χώρα με τους πιο πλούσιους κατοίκους
90. Γιατί είχαμε μάγκες προγόνους
91. Γιατί ξέρουμε τι θα πει κέφι
92. Γιατί μιλάμε καλά τις ξένες γλώσσες...αλλά ποιοι μιλούν καλά τα ελληνικά;
93. Γιατί πίνουμε και καπνίζουμε περισσότερο από όλους και ζούμε περισσότερο από όλους.
94. Γιατί εμείς γράφουμε την Ιλιάδα, και οι ξένοι την κάνουν έργο χιλιάδες χρόνια μετά.
95. Γιατί το τζατζίκι, το σουβλάκι, η μαγκιά και το φιλότιμο είναι ελληνικά.
96. Γιατί μας αρέσει τα λεφτά και τα ψάρια να τα τρώμε πάντα φρέσκα.
97. Γιατί ενώ έχουμε μικρή χώρα, έχουμε μεγάλη καρδιά.
98. Γιατί το δικό μας μοντέλο ζωής έχει πολλέεεεεεες καμπύλες.
99. Γιατί η μάνα μου κάθε Αύγουστο απλώνει τραχανά. Οι άλλοι τι απλώνουν;
100. Γιατί όταν φοράμε πέδιλα, δεν τα φοράμε με κάλτσες.
101. Γιατί το σύνθημα Ελευθερία 'η Θάνατος ήταν ελληνικό.
102. Γιατί πληρωνόμαστε Παρασκευή και Κυριακή πρωί δεν έχουμε λεφτά ούτε για τσιγάρα.
103. Γιατί μόνο στην Ελλάδα ο σουβλατζής ρωτάει κατάμουτρα "τι να σου βάλω μέσα κοπελιά" και αυτή όχι μόνο δεν παρεξηγείται αλλά του λέει με θράσος "από΄λα βάλε μου" και τον ευχαριστεί από πάνω.
1. Γιατί έχουμε θάλασσα να την πιεις στο ποτήρι
2. Γιατί μπροστά στο ρεβανί τι να μας πει το μιλφέιγ
3. Γιατί το καρπούζι το αγοράζουμε ολόκληρο και όχι σε φέτες
4. Γιατί "καμάκι" και "σουβλάκι" είναι το πρώτο ποίημα που μαθαίνουμε
5. Γιατί τους μεζέδες που συνοδεύουν το τσιπουράκι δεν τους φτάνει κανένα "ορντέβρ"
6. Γιατί στην Ελλάδα κάθε νύχτα τελειώνει το επόμενο πρωί
7. Γιατί "λουλουδοπόλεμος" δεν υπάρχει σε καμιά άλλη χώρα
8. Γιατί πίνουμε κι ένα ποτηράκι παραπάνω χωρίς να μας πίνει
9. Γιατί μπορούμε να απολαύσουμε τον καφέ μας με τσιγάρο. Όχι να τον πιούμε σφηνάκι και να πάμε να καπνίσουμε κρυφά στο σπίτι μας
10. Γιατί το φλερτ είναι το εθνικό μας χόμπι
11. Γιατί στην Ελλάδα όλοι βρίζουμε το Δημόσιο και ταυτόχρονα σκοτωνόμαστε για μια θέση εκεί
12. Γιατί έχουμε δεν έχουμε λεφτά, ένα μπουζουκάκι θα το πάμε
13. Γιατί έχουμε νοοτροπία "και αύριο μέρα είναι"
14. Γιατί όταν μπαίνουμε σε λεωφορείο κάνουμε τα πάντα για να βρούμε θέση να καθίσουμε
15. Γιατί δεν το παίζουμε ψευτοπουριτανοί. Τις "λαδιές" μας τις κάνουμε με θράσος
16. Γιατί είμαστε πρώτοι στο φανάρι και κορνάρουμε τον εαυτό μας από συνήθεια
17. Γιατί ξέρουμε καλύτερα να ξοδεύουμε παρά να αποταμιεύουμε
18. Γιατί δε μοιραζόμαστε τη βενζίνη στο αυτοκίνητό μας με αυτούς που βάζουμε μέσα
19. Γιατί δεν κάνουμε ποτέ επίσκεψη "με άδεια χέρια"
20. Γιατί η λέξη "κερνάω" υπάρχει στο λεξιλόγιό μας
21. Γιατί άντε να εξηγήσεις στον ξένο τι σημαίνει "καψούρα"
22. Γιατί βράζει το αίμα μας
23. Γιατί στην Ελλάδα η οικογένεια έχει ακόμα αξία
24. Γιατί κατά βάθος...είμαστε καλά παιδιά
25. Γιατί τα καταφέρνουμε πάντα...έστω και την τελευταία στιγμή
26. Γιατί δε "μασάμε" από 400 χρόνια σκλαβιάς
27. Γιατί για τα μάτια μιας γυναίκας κάναμε 10 χρόνια πόλεμο
28. Γιατί όταν οι ξένοι δεν έβρισκαν λέξεις έκλεβαν τις δικές μας
29. Γιατί η λέξη φιλότιμο δεν υπάρχει σε καμία άλλη γλώσσα
30. Γιατί καλή η κιθάρα και το όμποε αλλά το μπουζούκι βγάζει άλλο ήχο
31. Γιατί το "Αι Γενέαι Πάσαι" της Μεγάλης Παρασκευής μας σηκώνει την τρίχα κάγκελο
32. Γιατί όποια πέτρα κι αν σηκώσεις Έλληνες θα βρεις από κάτω
33. Γιατί ερωτευόμαστε και μισούμε με πάθος
34. Γιατί τις δύσκολες στιγμές τις περνάμε με φίλους χωρίς να χρειαζόμαστε ψυχίατρο
35. Γιατί ο Σωκράτης, ο Αριστοτέλης και ο Περικλής ήταν Έλληνες
36. Γιατί η Μερκούρη, ο Χατζιδάκις και ο Ελύτης ήταν Έλληνες
37. Γιατί η συνταγή "αλά ελληνικά" είναι η πιο πετυχημένη
38. Γιατί η τρέλα δεν πάει στα βουνά?πάει στις παραλίες!
39. Γιατί οι καλοκαιρινές διακοπές είναι κοντά και πού να τρέχουμε τώρα!
40. Γιατί όταν οι άλλοι ανακάλυπταν το κρέας εμείς είχαμε ήδη χοληστερίνη
41. Γιατί όταν εμείς φτιάχναμε τον Παρθενώνα οι άλλοι κοιμόντουσαν πάνω στα δέντρα
42. Γιατί εμείς δώσαμε τα φώτα σε όλους αυτούς που το παίζουνε ηγέτες και οδηγούν στην ειρήνη κάνοντας πολέμους
43. Γιατί η φέτα και το ελαιόλαδο μεταφράστηκαν σε ελληνικό ταμπεραμέντο
44. Γιατί "Ένα γλυκό χωρίς"! Και όλοι καταλαβαίνουν πως πρόκειται για φραπέ
45. Γιατί μπορούμε να παρατήσουμε τα πάντα για έναν μεγάλο έρωτα!
46. Γιατί στη γλώσσα μας διακρίνουμε μεταξύ έρωτα και αγάπης...ξέρουμε όμως να ζούμε με πάθος και τα δυο!
47. Γιατί αλλάζουμε κινητό κάθε χρόνο, αυτοκίνητο κάθε τρία χρόνια και ερωτικό σύντροφο κάθε τρεις και λίγο
48. Γιατί όταν οι άλλοι φορούσαν προβιές λύκων εμείς υφαίναμε αραχνοΰφαντους χιτώνες
49. Γιατί οι Έλληνες δεν πολεμούν σαν ήρωες αλλά οι ήρωες πολεμούν σαν Έλληνες (Winston Churchill- 1941)
50. Γιατί δε βάζουμε κέτσαπ στο φαγητό μας. Έχει από μόνο του υπέροχη γεύση
51. Γιατί όταν πονάμε ξέρουμε να κλαίμε και να χορεύουμε τη ζεμπεκιά με περηφάνια
52. Γιατί ο Έρωτας ήταν Έλληνας Θεός. Γι αυτό ξέρουμε και να αγαπάμε
53. Γιατί μπορεί να είμαστε οξύθυμοι αλλά ποτέ δεν κρατάμε κακία
54. Γιατί κανένας άλλος δεν χαίρεται για την καταγωγή του όσο εμείς
55. Γιατί παρόλο που γνωρίζουμε τον κίνδυνο τολμάμε
56. Γιατί η τρέλα στην Ελλάδα πάει με χίλια....Γι αυτό όλοι τρέχουν στο δρόμο
57. Γιατί το 95% των αστεριών και των πλανητών έχουν ελληνική ονομασία
58. Γιατί δουλεύουμε για να ζούμε και δε ζούμε για να δουλεύουμε
59. Γιατί έχουμε του κόσμου τα ελαττώματα και παρόλα αυτά είμαστε ακαταμάχητοι
60. Γιατί η ζωή μας είναι στο "δυνατό" ενώ των ξένων στο "αθόρυβο"
61. Γιατί αν η χώρα μας δεν ήταν η ομορφότερη του κόσμου, θα τη διάλεγαν για σπίτι τους οι δώδεκα θεοί του Ολύμπου;
62. Γιατί όταν φωνάζουμε "αδελφέ" στο δρόμο, όλοι γυρνάνε
63. Γιατί κάνουμε τις περισσότερες καταχρήσεις κι όμως ζούμε περισσότερο
64. Γιατί ακόμα κι ο Αϊνστάιν παραδέχτηκε ότι οφείλει πολλά σε έναν Έλληνα
65. Γιατί όταν συζητάμε για δίαιτα είμαστε πάντα στο τραπέζι και τρώμε
66. Γιατί κάποτε "φωτίσαμε" ολόκληρο τον κόσμο
67. Γιατί μιλάμε δυνατά και γελάμε με την καρδιά μας
68. Γιατί είμαστε οι μόνοι που ξεκινάμε το μεσημέρι για καφεδάκι και καταλήγουμε να πίνουμε ούζο μέχρι πρωίας
69. Γιατί μπροστά στο Μετσοβόνε τύφλα να χει το Έμενταλ
70. Γιατί με μια φλόγα καταφέραμε να ενώσουμε ολόκληρο τον κόσμο
71. Γιατί ξέρουμε να εκφράζουμε το σ' αγαπώ με κάθε πιθανό τρόπο
72. Γιατί τα πιο απίστευτα είναι κι ελληνικά
73. Γιατί κυκλοφορούμε στο δρόμο στις δύο το βράδυ και δε νιώθουμε ότι είμαστε σε στοιχειωμένη πόλη
74. Γιατί σουβλάκι, σουτζουκάκι και λοιπές ελαφριές γεύσεις είναι η αδυναμία μας
75. Γιατί είμαστε περήφανοι για το παρελθόν μας
76. Γιατί δεν πάμε για ύπνο με τις κότες αλλά το ξημερώνουμε διασκεδάζοντας
77. Γιατί ακόμη και το πιο μικρό ξωκλήσι μας λούζεται από φως. Δεν πιάνεται η ψυχή μας απ? τη σκοτίδα του βιτρώ
78. Γιατί τα λέμε έξω απ΄ τα δόντια
79. Γιατί ξέρουμε να "κλέβουμε" αλλά και να μην "καρφώνουμε" αυτόν που "κλέβει" στις εξετάσεις
80. Γιατί έχουμε πάντα μια λύση- έστω και πλάγια- σε όλα
81. Γιατί οι γονείς μας δεν ξεχνάνε ότι υπάρχουμε μόλις κλείσουμε τα δεκαοκτώ
82. Γιατί είμαστε των άκρων
83. Γιατί την κάθε δυσκολία την αντιμετωπίζουμε για χιούμορ
84. Γιατί το αντιπροσωπευτικότερο ελληνικό σύνθημα είναι: "Για την Ελλάδα, ρε ******το!"
85. Γιατί οι Ολυμπιακοί Αγώνες γεννήθηκαν εδώ
86. Γιατί όταν θέλουμε να λιαστούμε, έχουμε αμμουδιά και θάλασσα. Δεν ξεχυνόμαστε στα γρασίδια ούτε βουτάμε στα σιντριβάνια
87. Γιατί βλέπουμε τον ουρανό γαλάζιο κι όχι μολυβί
88. Γιατί εδώ που ζούμε όλο το χρόνο, ο ξένος το έχει σκοπό ζωής να έρθει μία εβδομάδα
89. Γιατί η Ελλάδα είναι η πιο φτωχή χώρα με τους πιο πλούσιους κατοίκους
90. Γιατί είχαμε μάγκες προγόνους
91. Γιατί ξέρουμε τι θα πει κέφι
92. Γιατί μιλάμε καλά τις ξένες γλώσσες...αλλά ποιοι μιλούν καλά τα ελληνικά;
93. Γιατί πίνουμε και καπνίζουμε περισσότερο από όλους και ζούμε περισσότερο από όλους.
94. Γιατί εμείς γράφουμε την Ιλιάδα, και οι ξένοι την κάνουν έργο χιλιάδες χρόνια μετά.
95. Γιατί το τζατζίκι, το σουβλάκι, η μαγκιά και το φιλότιμο είναι ελληνικά.
96. Γιατί μας αρέσει τα λεφτά και τα ψάρια να τα τρώμε πάντα φρέσκα.
97. Γιατί ενώ έχουμε μικρή χώρα, έχουμε μεγάλη καρδιά.
98. Γιατί το δικό μας μοντέλο ζωής έχει πολλέεεεεεες καμπύλες.
99. Γιατί η μάνα μου κάθε Αύγουστο απλώνει τραχανά. Οι άλλοι τι απλώνουν;
100. Γιατί όταν φοράμε πέδιλα, δεν τα φοράμε με κάλτσες.
101. Γιατί το σύνθημα Ελευθερία 'η Θάνατος ήταν ελληνικό.
102. Γιατί πληρωνόμαστε Παρασκευή και Κυριακή πρωί δεν έχουμε λεφτά ούτε για τσιγάρα.
103. Γιατί μόνο στην Ελλάδα ο σουβλατζής ρωτάει κατάμουτρα "τι να σου βάλω μέσα κοπελιά" και αυτή όχι μόνο δεν παρεξηγείται αλλά του λέει με θράσος "από΄λα βάλε μου" και τον ευχαριστεί από πάνω.
o Βαρώτσος εστειλε μήνυμα για σεισμό μεγαλυτερο των 6 ριχτερ
Νέα ανάρτηση της ομάδας ΒΑΝ για επικείμενο σεισμό, μεγέθους άνω των 6 Ρίχτερ, στον ελλαδικό χώρο! Το ιδιαίτερα μεγάλο σήμα καταγράφηκε τον Οκτώβριο από το σταθμό του Πύργου και «ανέβηκε» στις 7 Δεκεμβρίου στη βάση δεδομένων του Πανεπιστημίου Cornell. Σύμφωνα με τα στοιχεία που παρουσιάζουν ο...
καθηγητής Παναγιώτης Βαρώτσος και η ομάδα του, από τις αναλύσεις των ηλεκτρομαγνητικών σημάτων (τα SES, όπως τα ονομάζουν) που έχουν καταγραφεί τους τελευταίους δύο μήνες προκύπτει (αν κι εφόσον φυσικά αυτά επαληθευτούν) ότι στο επόμενο χρονικό διάστημα θα εκδηλωθεί ισχυρός σεισμός, με μέγεθος μεγαλύτερο των 6 Ρίχτερ!
espresso
Τετάρτη 10 Δεκεμβρίου 2008
ΝΑ ΣΤΑΜΑΤΗΣΕΙ Η ΗΓΕΣΙΑ ΤΟΥ ΣΥΡΙΖΑ ΝΑ ΧΑΪΔΕΥΕΙ ΤΑ ΑΥΤΙΑ ΤΩΝ ΚΟΚΟΥΛΟΦΟΡΩΝ
Η ΠΑΠΑΡΗΓΑ ΜΙΛΗΣΕ ΕΥΘΕΑ ΚΑΙ ΑΠΟΚΑΛΥΨΕ ΠΟΙΟ ΚΟΜΑ ΚΡΥΒΕΤΑΙ ΠΙΣΩ ΑΠΟ ΟΛΑ ΑΥΤΑ.ΓΙΑ ΠΡΩΤΗ ΦΟΡΑ ΣΥΓΧΑΡΗΤΗΡΙΑ ΤΗΣ
Τρίτη 9 Δεκεμβρίου 2008
ΞΕΣΗΚΩΘΗΚΑΝ ΚΑΙ ΟΙ ΓΥΦΤΟΙ
Πριν λίγο στο ant1 αναφερθηκε για επεισοδια που γινονται στο ζεφυρι από γυφτούς.Και αυτη είναι μονο η αρχή.Φανταστειτε τι έχει να γίνει τις επόμενες ωρες.Το φωτεινός νους θα σας κρατησει ενήμερο για οτι νεοτερο
Η ΘΕΣΗ ΤΟΥ ΚΑΡΑΤΖΑΦΕΡΗ
ΤΟΠΟΘΕΤΗΣΗ ΤΟΥ ΠΡΟΕΔΡΟΥ ΤΟΥ ΛΑ.Ο.Σ. κ.
Γ. ΚΑΡΑΤΖΑΦΕΡΗ ΓΙΑ ΤΗ ΔΟΛΟΦΟΝΙΑ ΤΟΥ
ΔΕΚΑΕΞΑΧΡΟΝΟΥ ΝΕΟΥ
Θλίψη και διάχυτη πίκρα ξεχειλίζουν από την
δολοφονία του νεαρού 16χρονου στα Εξάρχεια
το
Σάββατο το βράδυ.
Ήταν θέμα χρόνου να χυθεί αίμα από τη μια η
την
άλλη πλευρά.
Η πολιτεία πρέπει να ασχοληθεί υπεύθυνα ούτως
ώστε να αποτραπούν παρόμοια περιστατικά.
Τα ζήσαμε το 1976 επί κυβερνήσεως Κ.
Καραμανλή
με την εκτέλεση του Σιδέρη Ισιδερόπουλου. Το
ξαναζήσαμε με κυβέρνηση Ανδρέα Παπανδρέου
το
1985 με την εκτέλεση του Μιχ. Καλτεζά. Το
ζήσαμε
πάλι προχθές. Τρεις δολοφονίες την ίδια περίοδο
κοντά στο Πολυτεχνείο με θύματα παιδιά της
ίδιας
ηλικίας.
Διαφορετικές δεκαετίες. Διαφορετικές
Κυβερνήσεις.
Ίδιες καταστάσεις.
Πρέπει να υπάρξει πρόνοια και αποτελεσματικός
σχεδιασμός.
Ο ΛΑ.Ο.Σ. προτείνει κατά το προηγούμενο της
λειτουργίας διακομματικής Επιτροπής κατά των
ναρκωτικών να δημιουργηθεί διακομματική
επιτροπή αναζητήσεως των βαθύτερων αιτιών
που
τροφοδοτούν την αμφίδρομη βία.
Μια βία θανατηφόρα. Μια βία επί δικαίων και
αδίκων. Μία βία που ενίοτε εκσφενδονίζεται
κατά
αθώων. Όπως συμβαίνει με τους
καταστηματάρχες
και τους εργαζόμενους στο κέντρο της Αθήνας,
της
Θεσσαλονίκης και άλλων μεγαλουπόλεων.
Οι εμπρησμοί, οι βανδαλισμοί και οι λεηλασίες
δεν
είναι λιγότερο αποκρουστικοί. Φυσικά η
Ανθρώπινη Ζωή δεν επιστρέφεται αυτό όμως δεν
επιτρέπεται να λειτουργήσει ως άλλοθι για
έκτροπα
αυτής της μορφής.
Η κλιμάκωση της βίας σε συνδυασμό με την
ενοχική αντιμετώπιση από τα όργανα τάξης
αποτελούν την ιδανική φύτρα ανάπτυξης
προβοκατόρικων παρεμβάσεων όπως έχουμε
ζήσει στο παρελθόν στον τόπο μας αλλά και στο
εξωτερικό.
Να θυμίσω ότι κάποιοι χειροκρότησαν τους
Ευέλπιδες στις 25 Νοέμβρη το 1973 και αυτοί
κουβαλούσαν στη πλάτη τους τον Ιωαννίδη.
’λλες εποχές βέβαια. ’λλα πολιτικά συστήματα.
Τότε Δικτατορία. Τώρα Δημοκρατία. Έτσι
πιστεύανε και στη Χιλή έτσι πιστεύανε και στις
Φιλιππίνες.
Ας φροντίσουμε όλοι μας με σύνεση και
υπευθυνότητα τα αγριότερα να είναι πίσω μας
και όχι μπροστά μας.
Ο Λαϊκός Ορθόδοξος Συναγερμός αντί λάδι στη
φωτιά καταθέτει ένα λευκό τριαντάφυλλο στο
τάφο του αδικοχαμένου Αλέξη.
Λευκό, στο χρώμα που εκπροσωπείται ολόκληρη
η Ελληνική κοινωνία.
Δευτέρα 8 Δεκεμβρίου 2008
ΑΓΩΝΙΣΘΗΚΕ ΓΙΑ ΨΕΥΤΙΚΑ ΙΔΕΩΔΗ
Ένα παιδί,μια αθώα ψυχή χαθηκε απο το λάθος ενός Αστυνομικού.Του αστυνομικου γιατι το κρατός δεν τον εκπαίδευσε σωστά .Ηταν ένα παιδί που έχασε την ζωή του αγωνιζόμενος για ψευδοεπαναστατικές αντιλήψεις.Μεγαλοάναρχες το είχαν προσηλυτισει σε μεγάλο βαθμό.Είναι λογικό πως αν μιλήσεις σε ενα 15χρονο για ειρήνη,κακούς αστυνομικούς,επανάσταση και ανεξαρτησία από την οικογενεια θα γινει οπάδος αυτής της ιδεολογίας.Ετσι και αυτός εγινε οπαδός αυτής της διεολογίας.Με αυτο το συμβάν βρηκαν οι αριστεροι αφορμή να χορέψουν μιλώντας για κακιά κυβερνηση,κακκους αστυνομικους και καίγοντας όλη την Αθήνα.Οι μαθητές επίσης βρηκαν αφορμη για να χάσουνε μαθημα κανωντας καταληψεις και αποχές.Εμείς σαν εθνικιστές βλέπουμε το περιστατικο αυτό ρεαλιστικά και αμερόληπτα και περιμένουμε τις εξελιξεις, αλλά σεβομαστε οτι μία αθωα ψυχη σκοτωθηκε αγωνιζομενη για ιδεωδη ετσω και αν ηταν απο το αντιπαλο στρατοπεδο.Ο θάνατος τα σκεπάζει όλα. Ειδικά εμείς οι Έλληνες, πρέπει να αναγνωρίζουμε την ιερότητά του.
Ο Θεός ας αναπαυσει την ψυχη του!!!!
Ο Θεός ας αναπαυσει την ψυχη του!!!!
Κυριακή 7 Δεκεμβρίου 2008
ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ ΚΥΚΛΟΦΟΡΕΙ ΑΚΟΜΗ Ο ΔΟΛΟΦΟΝΟΣ – ΚΑΘΟΔΗΓΗΤΗΣ ΤΟΥΣ 16ΧΡΟΝΟΥ
ΒΟΥΤΥΡΟ ΣΤΟ ΨΩΜΙ ΤΟΥΣ Ο ΧΑΜΟΣ ΤΟΥ ΠΙΤΣΙΡΙΚΑ. ΑΦΟΥ ΣΚΥΛΕΥΣΑΝ ΤΟ ΜΥΑΛΟ ΤΟΥ ΤΩΡΑ ΣΚΥΛΕΥΟΥΝ ΚΑΙ ΤΟ ΠΤΩΜΑ ΤΟΥ.
Κατάλυση του Κράτους στο Κέντρο της Αθήνας και της Θεσαλονίκης και δεκάδων άλλων πόλεων από εχθές το βράδυ ΜΕ ΑΦΟΡΜΗ τον χαμό του 16χρονου πιτσιρικά που περίμεναν πως και πως οι γνωστοί κύκλοι για να μετατρέψουν σε κόλαση την Ελλάδα. Ήταν ζήτημα χρόνου να συμβεί αυτό... Ήταν σίγουρο πως κάποια στιγμή κάποιος αστυνομικός θα αντιδρούσε έτσι... ΤΟ ΕΠΕΔΙΩΚΑΝ ΜΕ ΜΑΝΙΑ οι "καθοδηγητές - δολοφόνοι" των ανήλικων που κυκλοφορούν ελεύθεροι και κλιμακώνουν την καταστροφικη τους δράση. Είναι επίσης σίγουρο πως τα ΜΜΕ της Νεας Τάξης θα έπαιζαν το παιχνίδι τους κι αυτό κάνουν από εχθές το βράδυ παρουσιάζοντας ως "αυτόπτες μάρτυρες" θαμώνες της πλατείας Εξαρχείων, ακόμη κι αν δεν βρίσκονταν μπροστά στο τραγικό περιστατικό. Οι πολίτες παραμένουν απροστάτευτοι αφού τα συμπλέγματα της πολιτικής διοίκησης και η ανυπαρξία του Κράτους επιδεινώνουν την κατάσταση δίνοντας την ευκαιρία στους γνωστούς κύκλους να δρούν ανεξέλεγκτα. Ο χαμός του 16χρονου είναι πλέον ΔΕΥΤΕΡΗ ΕΙΔΗΣΗ και όλοι γνωρίζουμε καλά ποιοί το κατάφεραν αυτο...
Τί θα συνέβαινε σε ΟΠΟΙΑΝΔΗΠΟΤΕ ΧΩΡΑ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ (καπιταλιστική, κομμουνιστική, χριστιανική, μουσουλμανική, κλπ), αν 20-30 άτομα, οπλισμένα με λοστούς, πέτρες και ξύλα έκαναν επίθεση σε αυτοκίνητο αστυνομίας με δύο αστυνομικούς;
Θα ΠΥΡΟΒΟΛΟΥΣΑΝ οι αστυνομικοί, ναί ή όχι;
Η απάντηση είναι ΣΑΦΩΣ θα πυροβολούσαν!
Γιατί στην Ελλάδα οι αστυνομικοί είναι οι ΜΟΝΟΙ που ΔΕΝ έχουν δικαίωμα να αμύνονται;
Γιατί ΠΑΝΤΑ ηρωοποιούμε (ως κοινωνία, μέσω των ΜΜΕ) τους ενόχους;
Ποιός θα καταδικάσει τους ηθικούς αυτουργούς που έχουν δηλητηριάσει ολόκληρες ομάδες νέων να πιστέυουν ότι για τα προσωπικά τους προβλήματα φταίει η αστυνομία και ο υπόλοιπος κόσμος και τέλος πάντων φταίνε όλοι εκτός από τους ίδιους;
Πόσοι βλέπουν τα αυτοκίνητα τους και τις περιουσίες τους να καταστρέφονται συνέχεια, κάθε φορά που κάποιοι αποφασίζουν να κάνουν ..."αγώνες" ενάντια στο κράτος;
Και αν σε τελική ανάλυση η ΕΛΛΑΔΑ δεν τους εκφράζει, γιατί δεν φέυγουν και να πάνε σε κάποιο άλλο κράτος που να τους εκφράζει; Την Κούβα ας πούμε, ή την Βόρεια Κορέα, ή την Κίνα.
Να επιστρέψουν και τα διαβατήρια τους και άντε γειά!
Κατάλυση του Κράτους στο Κέντρο της Αθήνας και της Θεσαλονίκης και δεκάδων άλλων πόλεων από εχθές το βράδυ ΜΕ ΑΦΟΡΜΗ τον χαμό του 16χρονου πιτσιρικά που περίμεναν πως και πως οι γνωστοί κύκλοι για να μετατρέψουν σε κόλαση την Ελλάδα. Ήταν ζήτημα χρόνου να συμβεί αυτό... Ήταν σίγουρο πως κάποια στιγμή κάποιος αστυνομικός θα αντιδρούσε έτσι... ΤΟ ΕΠΕΔΙΩΚΑΝ ΜΕ ΜΑΝΙΑ οι "καθοδηγητές - δολοφόνοι" των ανήλικων που κυκλοφορούν ελεύθεροι και κλιμακώνουν την καταστροφικη τους δράση. Είναι επίσης σίγουρο πως τα ΜΜΕ της Νεας Τάξης θα έπαιζαν το παιχνίδι τους κι αυτό κάνουν από εχθές το βράδυ παρουσιάζοντας ως "αυτόπτες μάρτυρες" θαμώνες της πλατείας Εξαρχείων, ακόμη κι αν δεν βρίσκονταν μπροστά στο τραγικό περιστατικό. Οι πολίτες παραμένουν απροστάτευτοι αφού τα συμπλέγματα της πολιτικής διοίκησης και η ανυπαρξία του Κράτους επιδεινώνουν την κατάσταση δίνοντας την ευκαιρία στους γνωστούς κύκλους να δρούν ανεξέλεγκτα. Ο χαμός του 16χρονου είναι πλέον ΔΕΥΤΕΡΗ ΕΙΔΗΣΗ και όλοι γνωρίζουμε καλά ποιοί το κατάφεραν αυτο...
Τί θα συνέβαινε σε ΟΠΟΙΑΝΔΗΠΟΤΕ ΧΩΡΑ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ (καπιταλιστική, κομμουνιστική, χριστιανική, μουσουλμανική, κλπ), αν 20-30 άτομα, οπλισμένα με λοστούς, πέτρες και ξύλα έκαναν επίθεση σε αυτοκίνητο αστυνομίας με δύο αστυνομικούς;
Θα ΠΥΡΟΒΟΛΟΥΣΑΝ οι αστυνομικοί, ναί ή όχι;
Η απάντηση είναι ΣΑΦΩΣ θα πυροβολούσαν!
Γιατί στην Ελλάδα οι αστυνομικοί είναι οι ΜΟΝΟΙ που ΔΕΝ έχουν δικαίωμα να αμύνονται;
Γιατί ΠΑΝΤΑ ηρωοποιούμε (ως κοινωνία, μέσω των ΜΜΕ) τους ενόχους;
Ποιός θα καταδικάσει τους ηθικούς αυτουργούς που έχουν δηλητηριάσει ολόκληρες ομάδες νέων να πιστέυουν ότι για τα προσωπικά τους προβλήματα φταίει η αστυνομία και ο υπόλοιπος κόσμος και τέλος πάντων φταίνε όλοι εκτός από τους ίδιους;
Πόσοι βλέπουν τα αυτοκίνητα τους και τις περιουσίες τους να καταστρέφονται συνέχεια, κάθε φορά που κάποιοι αποφασίζουν να κάνουν ..."αγώνες" ενάντια στο κράτος;
Και αν σε τελική ανάλυση η ΕΛΛΑΔΑ δεν τους εκφράζει, γιατί δεν φέυγουν και να πάνε σε κάποιο άλλο κράτος που να τους εκφράζει; Την Κούβα ας πούμε, ή την Βόρεια Κορέα, ή την Κίνα.
Να επιστρέψουν και τα διαβατήρια τους και άντε γειά!
ΣΕ ΚΡΙΣΙΜΗ ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ Ο ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΣ
Μάχη να κρατηθεί στη ζωή δίνει τα τελευταία 24ωρα ο τέως πρόεδρος της Κυπριακής Δημοκρατίας Τάσσος Παπαδόπουλος, ο οποίος νοσηλεύεται στην Μονάδα Εντατικής Θεραπείας του Γενικού Νοσοκομείου Λευκωσίας με μεταστατικό μικροκυτταρικό καρκίνο του πνεύμονα.
Σύμφωνα με τους θεράποντες ιατρούς, από την Παρασκευή, η κατάσταση της υγείας του κ. Παπαδόπουλου έχει επιδεινωθεί, λόγω οξύτατης αναπνευστικής ανεπάρκειας, ενώ εξακολουθεί να του χορηγείται οξυγόνο.
Σύμφωνα με ιατρικό ανακοινωθέν που εξεδόθη, η χημειοθεραπεία στην οποία υποβαλλόταν ο Τάσσος Παπαδόπουλος ολοκληρώθηκε και ο οργανισμός του ανταποκρίθηκε, ωστόσο τα αναπνευστικά προβλήματα παραμένουν.
Στο γενικό νοσοκομείο Λευκωσίας καταφθάνουν συνεχώς, πολιτικά πρόσωπα, στενοί συνεργάτες και φίλοι του Τάσσου Παπαδόπουλου, καθώς και πλήθος κόσμου για να συμπαρασταθούν στην οικογένειά του, σε αυτές τις δύσκολες στιγμές.
Ο Τάσσος Παπαδόπουλος, πρόεδρος της Κυπριακής Δημοκρατίας από τον Φεβρουάριο του 2003 μέχρι τον Φεβρουάριο του 2008, συνέδεσε την πολιτική του πορεία με το «όχι» στο σχέδιο Ανάν στο δημοψήφισμα του 2004 και την υπογραφή για την πλήρη ένταξη της Κύπρου στην Ευρωπαϊκή Ένωση.
Σάββατο 6 Δεκεμβρίου 2008
ΑΓΙΟΣ ΠΑΝΤΕΛΕΗΜΩΝΑΣ-ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ ΔΙΑΜΑΡΤΡΙΑΣ
ΠΡΟΣΚΛΗΣΗ ΔΙΑΜΑΡΤΥΡΙΑ ΞΑΝΑ ΚΑΙ ΞΑΝΑ
ΟΛΟΙ ΣΤΗ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ ΜΕΧΡΙ ΝΑ ΒΡΟΥΜΕ ΤΟ ΔΙΚΙΟ ΜΑΣ
ΓΕΙΤΟΝΕΣ Η ΠΡΟΣΠΑΘΕΙΑ ΜΑΣ ΔΕΝ ΘΑ ΠΑΕΙ ΧΑΜΕΝΗ
ΤΕΛΟΣ ΣΤΗΝ ΕΓΚΛΗΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ ΚΑΙ ΤΗΝ ΓΚΕΤΟΠΟΙΗΣΗ ΤΗΣ ΠΕΡΙΟΧΗΣ ΜΑΣ
ΔΕΥΤΕΡΑ 08.12.2008 ΩΡΑ: 5 ΤΟ ΑΠΟΓΕΥΜΑ
ΑΧΑΡΝΩΝ ΣΤΗΝ ΠΛΑΤΕΙΑ ΑΓΙΟΥ ΠΑΝΤΕΛΕΗΜΟΝΑ
Η ΑΛΗΘΕΙΑ ΜΑΣ Η ΕΙΛΙΚΡΙΝΕΙΑ ΜΑΣ ΤΟ ΠΑΡΑΠΟΝΟ ΜΑΣ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΣΥΝΘΗΜΑ ΜΑΣ
ΑΞΙΟΠΡΕΠΕΙΣ ΣΥΝΘΗΚΕΣ ΓΙΑ ΕΜΑΣ
ΤΕΛΟΣ ΣΤΗΝ ΚΟΡΟΪΔΙΑ ΚΑΙ ΤΗΝ ΕΚΜΕΤΑΛΛΕΥΣΗ ΤΩΝ ΜΕΤΑΝΑΣΤΩΝ
ΕΙΜΑΣΤΕ ΟΛΟΙ, ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΩΣ ΚΟΜΜΑΤΟΣ
ΔΕΝ ΕΠΙΤΡΕΠΟΥΜΕ ΣΕ ΚΑΝΕΝΑ ΝΑ ΜΑΣ ΔΙΑΒΑΛΛΕΙ ΝΑ ΜΑΣ ΚΑΠΕΛΩΣΕΙ ΝΑ ΜΑΣ ΣΠΙΛΩΣΕΙ
ΕΙΜΑΣΤΕ ΚΑΙ ΘΑ ΕΙΜΑΣΤΕ ΑΚΟΜΜΑΤΙΣΤΟΙ ΡΟΜΑΝΤΙΚΟΙ ΚΑΙ ΙΔΕΑΛΙΣΤΕΣ
ΔΕΝ ΥΠΟΚΥΠΤΟΥΜΕ ΣΕ ΚΑΝΕΝΑΝ ΕΚΒΙΑΣΜΟ ΚΑΙ ΕΚΦΟΒΙΣΜΟ
ΕΝΑΣ ΣΤΟΧΟΣ ΕΝΑΣ ΣΚΟΠΟΣ
ΤΕΛΟΣ ΣΤΗΝ ΑΔΙΑΦΟΡΙΑ ΤΩΝ ΥΠΕΥΘΥΝΩΝ ΠΟΥ ΕΜΕΙΣ ΤΟΥΣ ΕΧΟΥΜΕ ΨΗΦΙΣΕΙ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΤΟ ΕΠΙΤΡΕΠΟΥΜΕ
Κάτοικοι του Αγίου Παντελεήμονα
Τρίτη 2 Δεκεμβρίου 2008
Κωστής Παλαμάς και Ρωμηοσύνη(1)
α) αφιλοτιμία και χυδαιότης. Το 1901 εκυκλοφόρησε το έργον "Ιστορία της Ρωμιοσύνης" του Αργύρη Εφταλιώτη. Ήτο εποχή που τα ονόματα Ρωμηός και Ρωμηοσύνη συγκινούσαν περισσότερον από σήμερον τους Ρωμηούς. Τούτο διότι τα ονόματα Έλλην και Ελληνισμός εισαχθέντα συνταγματικώς κατά το 1822 δεν είχαν ακόμη επικρατήσει εις την συνείδησιν και την χρήσιν του λαού.
Web page: www.romanity.org |
Παρά ταύτα ο Γεώργιος Σωτηριάδης έγραψε μίαν κριτικήν κατά της "Ιστορίας της Ρωμηοσύνης" του Εφταλιώτη όπου ισχυρίζετο ότι η χρήσις των ονομάτων Ρωμιός και Ρωμιοσύνη αντί των Έλλην και Ελλ
ηνισμός δείχνει έλλειψιν φιλοπατρίας και ότι η λέξις Ρωμιός πρέπει να αποφευχθή διότι έχει τάχα καταφρονεμένην σημασίαν "ανθρώπου ευτελούς και χυδαίου".
Ο Μεσολογγίτης Ρουμελιώτης και επομένως υπερήφανος Ρωμηός Κωστής Παλαμάς έγινεν εξωφρενών. Με την πέννα του γεμάτη εκδίκησιν και ειρωνείαν απάντησεν εις τους κατά της Ρωμηοσύνης χλευασμούς του Σωτηριάδη με το έργον του "Ρωμιός και Ρωμιοσύνη" (2). Το έργον τούτο, αν και μικρόν εις έκτασιν, είναι από τα ωραιότερα του μεγάλου τούτου ποιητού της Ρωμηοσύνης.
β) το εισαχθέν όνομα. "Δεν απορεί κανείς, γράφει ο Παλαμάς, πώς ο Εφταλιώτης έγραψε Ρωμιός και όχι "Έλληνας", έγραψε Ρωμιοσύνη και όχι "Ελληνισμός". Απορεί πώς ο κ. Σωτηριάδης, με όλα τα δώρα της επιστήμης και της ευφυΐας που τον ξεχωρίζουν ανάμεσα σε πολλούς, έκρινε ότι πρέπει να κατακρίνει το συγγραφέα για το μεταχείρισμα των σωστών και των καλόηχων και των ωραίων όρων, και ερωτά ο Παλαμάς, "τάχα λησμόνησε (ο κ. Σωτηριάδης) πώς είναι ο άξιος μεταφραστής της "Ιστορίας της Βυζαντινής Λογοτεχνίας" του Κρουμπάχερ, και λησμόνησε πόσο καθαρά μας εξηγεί ο σοφός ιστορικός τη σημασία του κατηγορημένου Ρωμιού, σε λίγα λόγια ουσιαστικά, αμέσως από τα πρώτα φύλλα του έργου του; "Το όνομα τούτο (δηλαδή Ρωμαίος) διετηρήθη, γράφει ο Κρουμπάχερ, δια των φρικτών χρόνων της Τουρκοκρατίας μέχρι σήμερον, ως η πραγματική και μάλιστα διαδεδομένη επίκλησις του γραικικού λαού, απέναντι της οποίας η μεν σποραδικώς απαντώσα Γραικοί μικράν ιστορικήν σημασίαν έχει, η δε δια της Κυβερνήσεως και σχολείου τεχνικώς εισαχθείσα Έλληνες, ουδεμίαν".(3)
γ) ειρωνεία και καταφρόνησις. Ορμώμενος από τα τοιαύτα του Κρουμπάχερ ως και από την καθημερινήν εμπειρίαν του λαού και την πρόσφατον ιστορίαν του έθνους, ο Παλαμάς τονίζει ότι όχι μόνον το Ρωμιός, αλλά και το Έλλην χρησιμοποιείται κάποτε με ουχί καλήν σημασίαν. Γράφει ως εξής, "Ακόμη και τα ονόματα Έλλην, Έλληνες, ελληνικά Πράγματα κ.τ.λ κάθε που παρουσιάζονται στη ζωή, οπωσδήποτε βαλμένα, με όλο τους τον κλασσικό φωτοστέφανο, χρησιμοποιούνται κ' εκείνα, κατά την περίσταση, ειρωνικώτατα και καταφρονετικώτατα. Όμως για τούτο κανενός δεν πέρασε από το νού να τα στείλη στο λοιμοκαθαρτήριο" (4).
Φαίνεται σαφώς πώς το 1901 υπήρχεν ακόμη οξεία αντίθεσις μεταξύ εκείνων που υπεστήριζον την εκρίζωσιν της Ρωμηοσύνης, και εκείνων που ηγωνίζοντο, ως ο Παλαμάς, να διατηρήσουν την χρήσιν του Ρωμηός και Ρωμηοσύνη τουλάχιστον εις την δημοτικήν γλώσσαν.Ο Παλαμάς παρουσιάζει και άλλα παραδείγματα ονομάτων με διπλήν σημασίαν, καλήν και ουχί τόσην καλήν, ανάλογα με την περίστασιν όπου χρησιμοποιούνται - Μωραΐτης, Αρβανίτης, Καραϊσκάκης, κλέφτης, Εβραίος και το Γραικός των Φραντσέζων, που ημπορεί να είναι οι ένδοξοι Περικλής, Μάρκος Μπότσαρης, Κανάρης, "αλλά και κάθε αλιτήριος". (5)
δ) πραγματικά Ρωμιοί. "Ανάλογη, λογική, συνεχίζει ο Παλαμάς, ακολουθούμε και στο μεταχείρισμα των όρων Ρωμιός και Ρωμιοσύνη. Η μόνη διαφορά είναι πώς και τα δύο τούτα λόγια, επειδή δε μας έρχουνται, ίσα ολόϊσα, από την εποχή του Περικλή, παραμερίστηκαν αγάλια, αγάλια, από την επίσημη γλώσσα, καθώς κι' όλα τα λόγια τα δυσκολομέτρητα της ζωής και της αλήθειας. Έλληνες, για να ρίχνουμε στάχτη στα μάτια του κόσμου, πραγματικά, Ρωμιοί . Το όνομα (Ρωμιός) κάθε άλλο είναι παρά ντροπή. Αν δεν το περιζώνει αγριλιάς στεφάνι από την Ολυμπία, το ανυψώνει στέμμα ακάνθινο μαρτυρικό και θυμάρι μοσκοβολά και μπαρούτη. Δείχνει ίσα ίσα τη ζωή και την πραγματικότητα της λέξης το ότι αυτή μας ήρθε πρόχειρα στην ειλικρινή μας και στην πιο φωτεινή μας ψυχική κατάσταση - στη συνείδηση του ξεπεσμού μας - για να διαλαλήσουμε τον ξεπεσμόν αυτό, πιο πολύ από το γιορτιάτικο και από το δυσκίνητο τ' όνομα Έλλην, ακόμη και από το όνομα Έλληνας, που είναι κάπως πιο δυσκολορρίζωτο από το Ρωμιός, και κρατούσε ως τα χτές ακόμη την αρχαία ειδωλολατρική σημασία. "Η μάννα τ' είταν Χριστιανή κι ο κύρης τ' είταν Έλλη(ν)", λέει ο Κυπριώτης ποιητής, και σημαίνει κι ως την ώρ' ακόμη, για τον πολύ λαό, τον αντρειωμένο, το γίγαντα". (6)
ε) έξωθεν επιβολή. Ήδη απεκάλυψεν ο Παλαμάς τους λόγους των φαινομένων τούτων όταν εδήλωσε την συμφωνίαν του με τον Κρουμπάχερ ότι το όνομα τούτο εισήχθη "διά της Κυβερνήσεως και του σχολείου τεχνικώς". Αλλά και την έξωθεν επιβολήν του ονόματος τούτου αποκαλύπτει ο Παλαμάς με την εξής συνέχειαν, "Κ' έτσι, σε νέο μαρτύρεμα, ο Ρωμιός φορτώθηκε στη ράχη του τις ξένες αμαρτίες των συνταγματικών Ελλήνων. Κ' έτσι έγινε ο εξευτελισμένος Ρωμιός των φωνακλάδων των καφενείων, ο φασουλής Ρωμιός των σατυρογράφων, ο ασυνείδητος Ρωμιός μέσα στο ψευτοβασίλειο που Ρωμαίϊκο το λένε". (7)Και έτσι καταλαβαίνει κανείς τί θέλει να πη ο Παλαμάς με τα ανωτέρω, " Έλληνες, για να ρίχνουμε στάχτη στα μάτια του κόσμου, πραγματικά, Ρωμιοί".
στ) Κοραής κατά Ρωμηοσύνης. Εκείνος που ήρχισε τον πόλεμον κατά της Ρωμηοσύνης ήτο ο Αδαμάντιος Κοραής. Ως εθνικά ονόματα υπεστήριξεν ή το Γραικός ή το Έλλην. Γράφει ότι "Έν από τα δύο λοιπόν ταύτα είναι το αληθινόν του έθνους όνομα. Επρόκρινα το Γραικός, επειδή ούτω μας ονομάζουσι και όλα τα φωτισμένα έθνη της Ευρώπης". (8)
ζ) τα κριτήρια. Δια να καταλάβωμεν την προτίμησιν αυτήν του Κοραή πρέπει να ίδωμεν το θέμα μέσα εις τα ιστορικά του πλαίσια. Εκτός από την Ευρώπην του Κοραή πρέπει να χρησιμοποιήσωμεν ως κριτήριον πρωτίστως και ασφαλώς τον εαυτόν μας, δηλαδή την ιδικήν μας εσωτερικήν εθνικήν παράδοσιν, ως κάμνει ο Παλαμάς, και κατά δεύτερον λόγον την παράδοσιν όλων των εθνών της Ευρώπης, ως και των εθνών εκτός της Ευρώπης.
Οι Αραβες και οι Τούρκοι μας ονομάζουν μέχρι σήμερον Ρωμαίους εις τα Πατριαρχεία Κωνσταντινουπόλεως Νέας Ρώμης, Αλεξανδρείας, Αντιοχείας και Ιεροσολύμων. Οι Πατριάρχαι μας εις τα μέρη αυτά λέγονται Πατριάρχαι των Ρωμαίων. Και πριν οι Φράγκοι αρπάξουν δια της βίας το Πατριαρχείον της Πρεσβυτέρας Ρώμης ο Ρωμαίος τότε Πάπας ήτο και αυτός ένας από τους Πατριάρχας των Ρωμαίων. Όταν το 1009 οι Φράγκοι οριστικώς πλέον έδιωξαν τους Ρωμαίους από το Πατριαρχείο της Πρεσβυτέρας Ρώμης, ο Πάπας από τότε δι' ημάς τους Ρωμαίους είναι και λέγεται όχι Ρωμαίος αλλά Λατίνος και Φράγκος και η εκκλησία του όχι των Ρωμαίων, αλλά των Λατίνων και Φράγκων. Πρό της Νορμανδικής κατακτήσεως της Αγγλίας το 1066 οι εκεί Κέλται και Σάξωνες μας ονομάζουν Ρωμαίους. Μέχρι της αλώσεως οι Σκανδιναυοί και αι ελεύθεραι ιταλικαί πόλεις μας ονομάζουν και αυτοί Ρωμαίους. Οι Συρόφωνοι του μεσαίωνος και οι Αιθίοπες μας ονομάζουν πάντοτε Ρωμαίους. Και οι Ρώσοι προ της αλώσεως μας ονομάζουν Ρωμαίους.
η) το Γραικός και οι Φράγκοι (9). Οι πρώτοι και οι μόνοι οι οποίοι κατά τον 9ον αιώνα έπαυσαν να μας ονομάζουν Ρωμαίους και από τότε μας ονομάζουν με μόνον το Γραικός, που θέλει ο Αδαμάντιος Κοραής, είναι οι Φράγκοι. Βαθμηδόν μετά την άλωσιν της Πόλεως υπό των Φράγκων και κυρίως μετά την άλωσιν υπό των Τούρκων επεκράτησεν η φραγκική αυτή παράδοσις εις τους Νορμανδούς, τους Κέλτας, τους Σάξωνας, τους Σκανδιναυούς, τας ιταλικάς πόλεις και ακόμη εις τους Ρώσους.
Ο κύριος λόγος δια τον οποίον οι Φράγκοι μας ονόμασαν μόνον Γραικούς είναι ότι είχαν κατακτήσει τα τεράστια πλήθη των Ρωμαίων της γαλλικής και της βορείου και μέσης ιταλικής Ρωμανίας από τον 6ον μέχρι τον 8ον αιώνα. Οι Ρωμαίοι των επαρχιών τούτων μετεβλήθησαν εις δουλοπαροίκους και οι Φράγκοι κατακτηταί απετέλεσαν την τάξιν των κατά φύσιν και εκ γενετής ευγενών και ούτως εγεννήθη ο Ευρωπαϊκός φεουδαλισμός. Δια να ξεχάσουν οι δουλοπάροικοι πλέον Ρωμαίοι ότι υπάρχει ελευθέρα ανατολική Ρωμανία, την ονόμασαν "Γραικίαν", τους ανατολικούς Ρωμαίους ονόμασαν μόνον "Γραικούς", τον εν Νέα Ρώμη βασιλέα των Ρωμαίων "βασιλέα των Γραικών", και τα ανατολικά Πατριαρχεία των Ρωμαίων "Πατριαρχεία των Γραικών".
Παραλλήλως οι Φράγκοι ονόμασαν τον πρώτον ρήγα των Φράγκων "βασιλέα των Ρωμαίων", έδιωξαν τους Ρωμαίους από το Πατριαρχείον της Πρεσβυτέρας Ρώμης, αλλά ονόμασαν τον Φράγκον πλέον Πάπαν "Πάπαν των Ρωμαίων", εκράτησαν το όνομα Ρωμανία δια το παπικόν κράτος, και ολοκλήρωσαν την κατάληψιν της λατινοφώνου και ελληνοφώνου ρωμαϊκής μας Ιεραρχίας της κάτω ιταλικής και σικελικής Ρωμανίας όταν εχάσαμεν οριστικώς πλέον τα μέρη αυτά το 1071 εις τους φραγκευμένους Νορμανδούς, οι οποίοι μόλις προ 5 ετών, το 1066, είχαν κατακτήσει την Αγγλίαν. Πολλοί εκρωμαϊσθέντες Κέλται και Σάξωνες πρόσφυγες εξ Αγγλίας ήλθαν εις την Κωνσταντινούπολιν Νέαν Ρώμην και κατετάγησαν εις το επίλεκτον πολεμικόν σώμα των Βαράγγων, οι οποίοι αποτελούσαν την ανακτορικήν φρουράν του βασιλέως των Ρωμαίων. Άλλα στελέχη τύπου Ρομπέν των Δασών παρέμειναν εις την Αγγλίαν ωσάν ρωμαίϊκη κλεφτουριά κατά των Φραγκονορμανδών. Οι υπόλοιποι Κέλται και Σάξωνες μετεβλήθησαν εις τους δουλοπαροίκους των Νορμανδών κατακτητών. Οι Νορμανδοί έγιναν η τάξις των ευγενών και έδιωξαν τους Ορθοδόξους από την εκκλησιαστικήν ηγεσίαν γενόμενοι οι ίδιοι οι επίσκοποι του φραγκικού χριστιανισμού που έφεραν μαζί τους.
Κατά τον τρόπον αυτόν οι δουλοπάροικοι πλέον Ρωμαίοι απώλεσαν την εκκλησιαστικήν των Εθναρχίαν, περιήλθον εις κατάστασιν αγραμματωσύνης, και επίστευσαν ότι το κράτος των η Ρωμανία είναι μόνον το παπικόν κράτος, ότι ο Φράγκος πλέον Πάπας είναι ακόμη ο Ρωμαίος Εθνάρχης των, και ότι ο Φράγκος πλέον "βασιλεύς των Ρωμαίων" είναι ο παραδοσιακός βασιλεύς των.Συγχρόνως οι Φράγκοι κατεδίκασαν ως αιρετικούς τους λεγόμενους "Γραικούς" και έτσι κατώρθωσαν όχι μόνον να αποκόψουν τους δυτικούς υπόδουλους Ρωμαίους από τους ελεύθερους ανατολικούς Ρωμαίους, αλλά και να τους διδάξουν να μισήσουν τους ανύπαρκτους "Γραικούς" και εις την πραγματικότητα ομοεθνείς Ρωμαίους. Δια τούτο κατήντησε δια τους Ευρωπαίους το όνομα Γραικός να σημαίνη "αιρετικός, κλέπτης, ψεύτης, αλήτης, αγύρτης και απατεών". (10)Δηλαδή ο Αδαμάντιος Κοραής προυτίμησε το Γραικός με το οποίον μας κατέστρεψαν οι Φράγκοι και με το οποίον ύβριζον τότε "όλα τα φωτισμένα έθνη της Ευρώπης".
θ) πλαστογραφία Ρωμηοσύνης και οι Νεογραικοί. Επειδή είναι αδύνατον να πιστεύση κανείς ότι τέσσαρα Ρωμαϊκά Πατριαρχεία απεσχίσθησαν από φραγκικόν Πατριαρχείον, που μόλις ενεφανίσθη το 1009, ηναγκάσθησαν οι Φράγκοι να πλαστογραφήσουν τον κάπως πιστευτότερον μύθον ότι τέσσαρα "γραικικά" Πατριαρχεία απεσχίσθησαν από λεγόμενον "ρωμαϊκόν", αλλά εις την πραγματικότητα φραγκικόν Πατριαρχείον. Τον μύθον τούτον διδάσκουν και υποστηρίζουν οι Ευρωπαίοι και Αμερικανοί ιστορικοί μέχρι σήμερον.
Εγκαταλήψαντες οι Γραικύλοι του Κοραή τα ρωμαίϊκα ονόματατού έθνους απεδέχθησαν τουλάχιστον το σπουδαιότερον μέρος του φραγκικού τούτου μύθου. Δια τούτο επικρατεί εν Ελλάδι σήμερον μεταξύ των "μορφωμένων" να λέγεται η φραγκική ή λατινική Παπωσύνη ρωμαϊκή και τα τέσσερα πραγματικά ρωμαϊκά Πατριαρχεία Κωνσταντινουπόλεως Νέας Ρώμης, Αλεξανδρίας, Αντιοχείας και Ιεροσολύμων να λέγωνται γραικικά και ελληνικά, ακριβώς όπως ήθελαν πάντοτε οι Φράγκοι. Διερωτάται κανείς από ποίους και από που κατηυθύνεται η εθνική ημών παιδεία. Είναι δυνατόν να υπάρχη μεγαλύτερος θρίαμβος της Φραγκοσύνης επί της Ρωμηοσύνης απ' αυτό.
Τα ευρωπαϊκά και αμερικανικά εγχειρίδια ισχυρίζονται ότι οι Φράγκοι απελευθέρωσαν τους Ρωμαίους της ιταλικής Ρωμανίας, μαζί με την ρωμαϊκήν των εκκλησίαν, από τους Γραικούς ή Βυζαντινούς και οι Νεογραικοί αδυνατούν να αντιμετωπίσουν ορθώς τα τοιαύτα ψεύδη διότι δεν ταυτίζουν πλέον τον εαυτόν των ως Ρωμαίοι με τους τότε Ρωμαίους της ιταλικής Ρωμανίας. Τον ίδιον ακριβώς τύπον προπαγανδιστικής ιστορίας εφαρμόζουν ευρωπαίοι εις Μέσην Ανατολήν, όπου εμφανίζονται οι Αραβες κατακτηταί ως απελευθερωταί των Ρούμ από τους Βυζαντινούς, ενώ οι ανύπαρκτοι Βυζαντινοί είναι Ρωμαίοι και οι Ρούμ είναι και αυτοί Ρωμαίοι εις την Αραβικήν και Τουρκικήν γλώσσαν. Ακόμη και οι βλαχόφωνοι και αρβανιτόφωνοι Ρωμαίοι εμφανίζονται ως εχθροί των "Γραικών" και καταδυναστευόμενοι από τους Βυζαντινούς και Φαναριώτας. Αλλά αποκηρύξας την ρωμαϊκότητά του και την διγλωσσίαν της Ρωμηοσύνης ο Νεογραικός δεν γνωρίζει πλέον πώς να αντιμετωπίση τα τοιαύτα ψεύδη.
ι) υπόδουλοι στον εαυτόν μας. Αλλά περιέργως οι συνταγματικώς εμφανισθέντες το 1822 Νέοι Έλληνες παίρνουν ετοίμην την ιστορίαν των από τας Μεγάλας Δυνάμεις και παρουσιάζονται ως κάποτε υπόδουλοι πρώτον εις τους Ρωμαίους και ακόμη εις τους ανύπαρκτους Βυζαντινούς. Δηλαδή εφθάσαμεν και ημείς, με την υποδούλωσίν μας εις την ευρωπαϊκήν και ρωσικήν ιστορικήν επιστήμην, να γίνωμεν εχθροί του εαυτού μας. Ο δημοφιλέστερος εκπρόσωπος της γραμμής ταύτης είναι ίσως ο Νίκος Τσιφόρος. Εις το βιβλίον του "Εμείς και οι Φράγκοι" γράφει μεταξύ άλλων τα εξής περίεργα, "Πάει το Βυζάντιο, πάει κι' όλη η Ελλάδα με τα τρία της θέματα (στά χέρια των Φράγκων), κακομοίρα και βασανισμένη η Ηπειρωτική Ελλάδα, άλλαξε αφέντες ". (11)
ια) συμφωνία Νεογραικών και Τούρκων. Το πόσον επιζήμιος υπήρξεν η επίσημος αποβολή της Ρωμηοσύνης φαίνεται σαφώς όχι μόνον εις το Κυπριακόν, αλλά την στιγμήν αυτήν και εις το Αιγαίον.Επροπαγάνδιζον οι Τούρκοι και ξένοι ότι η Κύπρος, ενώ ήτο επαρχία ρωμαϊκή και βυζαντινή, ουδέποτε υπήρξε μέρος της Ελλάδος. Παρομοίως επί μήνας τώρα οι Τούρκοι προπαγανδίζουν, περισσότερον αποτελεσματικώς απ' ό,τι νομίζομεν, ότι και το Αιγαίον ουδέποτε ήτο μέρος της Ελλάδος. Δηλαδή οι Έλληνες δεν απελευθέρωσαν, αλλά κατέκτησαν το Αιγαίον από την Τουρκίαν. Με άλλα λόγια οι Τούρκοι ισχυρίζονται ότι επήραν το Αιγαίον, όχι από τους Έλληνας, αλλά από τους Ρωμαίους ή Βυζαντινούς, εις τους οποίους οι Έλληνες ήσαν υπόδουλοι. Διερωτάται κανείς τί διαφορά υπάρχει μεταξύ της Τουρκικής ταύτης παρουσιάσεως της ιστορίας μας και αυτής των σούπερ αρχαίων Ελλήνων τύπου Τσιφόρου. Βάσει της γραμμής υποστηρίζεται από ξένους ότι η αρχή της απελευθερώσεως των Ελλήνων υπήρξεν η πτώσις της Κωνσταντινουπόλεως εις τους Τούρκους.
ιβ) υπό τα ράκη της Ρωμηοσύνης. Δριμείαν επίθεση κατά του Παλαμά έκαμεν ο Νικόλαος Γ. Πολίτης με το άρθρον του "Έλληνες ή Ρωμιοί". Ο Πολίτης δέχεται ότι εξηφανίσθη ως εθνικόν όνομα το όνομα το Έλλην, διότι εταυτίσθη με το ειδωλολάτρης και ότι προ της αλώσεως ενεφανίσθη πάλιν. Όμως δεν ερριζώθη, λέγει ο Πολίτης, διότι το Οικουμενικόν Πατριαρχείον διοικούσε ως εθναρχία το πλήθος των Ρωμαίων των Βαλκανίων, της Μικράς Ασίας και της Μέσης Ανατολής. (12)Ακολουθών τα συντάγματα της τότε Ελλάδος ο Πολίτης ταυτίζει τους Έλληνας όχι με τους Ρωμαίους, αλλά μόνον με τους κατοίκους της Ελλάδος του 1901. (13)Παρουσιάζει μαρτυρίας όπου φαίνεται σαφώς ότι οι Ρωμαίοι της ανατολικής Ρωμανίας γνωρίζουν καλώς και είναι υπερήφανοι ότι είναι απόγονοι όχι μόνον των αρχαίων Ρωμαίων, αλλά και των Ελλήνων, και νομίζει ότι αι μαρτυρίαι αυταί αποδεικνύουν ότι οι Ελληνες της τότε Ελλάδος είναι γνήσιοι απόγονοι μόνον των αρχαίων Ελλήνων.
Είς υποστήριξιν του Σωτηριάδη εναντίον του Παλαμά ο Πολίτης ισχυρίζεται ότι "... το ελληνικόν έθνος ανακτήσαν το αληθές εθνικόν όνομά του, κατεδίκασε το επείσακτον όνομα του Ρωμιού, προσδώσαν εις αυτό ονειδιστικήν σημασίαν". (14)Και κατακλείει την επίθεσιν του κατά του Παλαμά ως εξής: "Ας μη επιμένη λοιπόν ζητών να μένη κρυμμένη πάντοτε υπό τα ράκη της Ρωμιοσύνης η βασίλισσα Ελλάδα". (15)Ο Παλαμάς δεν απήντησε και εξηγεί τον λόγον, "Αν απεσιώπησα, απεσιώπησα γιατί τόπο δεν είχα στο "Άστυ" που με φιλοξένησε, χίλια δύο χαρακτηριστικά κομμάτια, και πεζά και στίχους, που μέσα τους αστράφτει και βροντά, όχι ο Έλλην, αλλά ο Ρωμιός". (16)Δηλαδή τον εφίμωσαν.
ιγ) πόθεν το πρόβλημα που τα συμφέροντα. Πρέπει να τονισθεί ότι ο Κωστής Παλαμάς εκπροσωπεί ακραιφνώς τας ιστορικάς θέσεις και τα πραγματικά συμφέροντα της Ρωμηοσύνης, ενώ ο Σωτηριάδης και ο Πολίτης, ακολουθούντες τον Κοραή, εκπροσωπούν την από τον 9ον αιώνα εγκαινιασθείσαν προπαγάνδαν της Φραγκοσύνης κατά της Ρωμηοσύνης, ως εν ολίγοις την περιεγράψαμεν. Δηλαδή το εθνικόν πρόβλημα που συνεζητείτο μεταξύ Παλαμά, Σωτηριάδη και Πολίτη το 1901 εξ αιτίας της "Ιστορίας της Ρωμιοσύνης" του Εφταλιώτη δεν προέκυψεν μόνον ως αποτέλεσμα της ιδρύσεως του νέου ελλαδικού κράτους μέσω του συντάγματος του 1822.
Ούτε και είναι δημιούργημα της επισήμου γλώσσης ως φαίνεται να πιστεύουν ο Παλαμάς, ο Εφταλιώτης και άλλοι δημοτικισταί. Η λεγόμενη καθαρεύουσα ήτο η επικρατούσα γλώσσα των Ρωμαϊκών Πατριαρχείων και της Εκκλησίας γενικώς, ως και των Φαναριωτών και πολλών λογίων της εκτός Ελλάδος Ρωμηοσύνης. Ήτο η γλώσσα ενότητος μεταξύ των πολλών τοπικών διαλέκτων. Μόνον εις την Ελλάδα συνεδέθη η καθαρεύουσα με τα ονόματα Έλληνες και Ελληνισμός διότι οι Νεογραικοί ενόμιζον ότι χρησιμοποιούντες αυτήν αποδεικνύουν εις όλον τον κόσμον ότι είναι αμιγείς αρχαίοι Έλληνες. Αντιθέτως η κατάργησις των εθνικών ονομάτων της Ρωμηοσύνης εσχεδιάσθη και προωθήθη υπό των Φράγκων, επεξετάθη βαθμηδόν εις τους λοιπούς Ευρωπαίους και τελικά στους Ρώσσους, και "περιέργως" ενεφανίσθη εις τον νεογραικικόν κύκλον του Αδαμάντιου Κοραή και συμπεριελήφθη "παραδόξως" εις το σύνταγμα του 1822 ως και εις τα μετέπειτα συντάγματα.
ιδ) Ρωμαίοι, Έλληνες και τα συντάγματα. Το ελληνικόν έθνος, κατά τα εν λόγω συντάγματα, δεν είναι έθνος ήδη υπάρχον εκ του οποίου τινές επαναστάτησαν και άλλοι δεν επαναστάτησαν. Έλληνες είναι οι επαρχιώται αυτόχθονες της παλαιάς ρωμαίϊκης επαρχίας της Ελλάδος. Δηλαδή το επαρχιακόν όνομα έγινε εθνικόν. Είς τους επαναστήσαντες εις άλλα μέρη Ρωμαίους εδόθη το δικαίωμα να γίνουν Έλληνες, αλλά μόνον όταν έρθουν και εγκατασταθούν μονίμως εις την Ελλάδα. Επομένως οι εκτός της Ελλάδος Ρωμαίοι δεν θεωρούνται συνταγματικώς Έλληνες διότι επολέμησαν, αλλά μόνον όταν και εφ' όσον έλθουν και κατοικήσουν εις την Ελλάδα. Πρέπει να σημειωθεί δεόντως ότι δεν έκαμνεν εντύπωσιν εις τους άλλους Ρωμαίους ότι οι Έλληνες της τότε Ελλάδος ωνόμασαν συνταγματικώς μόνον τον εαυτόν τους Έλληνας, εφ' όσον τούτο ήτο επαρχιακόν και όχι εθνικόν όνομα. Εσκανδάλισε το γεγονός ότι οπαδοί του Κοραή ειργάσθησαν με φανατισμόν να ξηλώσουν την Ρωμηοσύνην και να χωρίσουν την αυτοδημιούργητον νέαν Εκκλησίαν της Ελλάδος από το Οικουμενικόν Πατριαρχείον, ωσάν να μην είναι ορθόν Έλληνες να ανήκουν εις Ρωμαίον Πατριάρχην.
ιε) τα πρωτόκολλα των Τριών Δυνάμεων. Εις την Εθνοσυνέλευσιν που φέρει ως όνομα την 3ην Σεπτεμβρίου 1843 μία ισχυρά παράταξις πληρεξουσίων έκαμεν αγώνα δια να αφαιρεθή το δικαίωμα να γίνουν Έλληνες οι Ρωμαίοι εκείνοι που επολέμησαν το 1821 με 1829, αλλά δεν είχον μεταναστεύσει ακόμη εις την Ελλάδα. Το ότι αι Μεγάλαι Δυνάμεις επέβαλαν την γραικοφραγκικήν γραμμήν του Αδαμαντίου Κοραή και έδωσαν την χαριστικήν βολήν εις την ρωμαίϊκην γραμμήν του Ρήγα του Βελεστινλή, φαίνεται σαφώς από τα λεχθέντα εις τα πρακτικά.
Ο Ιωάννης Κωλέττης είπε τα εξής, "Πρωτόκολλα των τριών δυνάμεων έδωκαν ημίν την ανεξαρτησίαν, εις δε τους εκτός της Ελλάδος μείναντας αδελφούς, τους επίσης ως ημάς αγωνισαμένους τον ιερόν αγώνα, το δικαίωμα της μεταναστεύσεως, εν τη Ελλάδι. Οι αδελφοί ούτοι έλαβαν τα όπλα, ηγωνίσθησαν... ου μόνον κατά τας επαρχίας της Ελλάδος αλλά και κατά την Ευρωπαϊκήν Τουρκίαν και Ασίαν, διότι και εκεί το άσμα του Ρήγα ηκούσθη... Ταύτα τα κατορθώματα δεν ελάνθασαν την Ευρώπην, και δια τούτο αι Δυνάμεις έδωκαν το δικαίωμα της μεταναστεύσεως εις τας απολειφθείσας εκτός της Ελλάδος επαρχίας. Τούτων ούτως εχόντων, δυνάμεθα να θέσωμεν διάκρισιν τινα, τις εστιν Έλλην, και τις ουκ έστιν Έλλην; ... αι κατά την Τουρκίαν ελληνικαί πρεσβείαι έχουσι πόνους και μόχθους καθ' εκάστην εις το να προστατεύωσι τους Έλληνας ομοθρήσκους. Αλλά του λοιπού πώς θέλουσι δυνηθή να υπερασπίσωσιν αυτούς, των οποίων τα πολιτικά δικαιώματα αμφισβητούνται, οίτινες δεν κρίνονται πλέον Έλληνες;" (17) Εις αυτά ρίπτει φως ο Αλέξανδρος Μαυροκορδάτος, "Ας προσέξωμεν, μήπως προσβάλλοντες ουσιώδες μέρος των πρωτοκόλλων, τα οποία έθεσαν τας βάσεις της πολιτικής ανεξαρτησίας μας και έδωσαν το δικαίωμα της μεταναστεύσεως, προσβάλλωμεν το όλον. Η οθωμανική αρχή δεν ανεγνώρισε με ευχαρίστησιν τους μετανάστας ως Έλληνας, διαφιλονεικήσαμεν μετ' αυτής τόσα έτη, και δυνάμει πρωτοκόλλων και πολλών κόπων το εκατορθώσαμεν, και ήδη τί θέλομεν είπει εις αυτήν, όταν ημείς αυτοί αρνούμεθα τον εθνισμόν των;" (18) Λοιπόν αι Τρείς Δυνάμεις και η Τουρκία (διά να προστατεύση τα συμφέροντά της) επέβαλαν μέσω των εν λόγω πρωτοκόλλων την συνταγματικήν διάκρισιν μεταξύ Ελλήνων και Ρωμαίων, Ελληνισμού και Ρωμηοσύνης.
ιστ) διαμαρτυρία Παλαμά. Δια τούτο παραπονείται ο Παλαμάς, "Κ' έτσι, σε νέο μαρτύρεμα, ο Ρωμιός φορτώθηκε στη ράχη του τις ξένες αμαρτίες των συνταγματικών Ελλήνων". Διαμαρτυρόμενος κατά της διαστροφής της ιστορίας της Ρωμηοσύνης υπό των Νεογραικών ο Κωστής Παλαμάς υπεστήριξεν όχι μόνον το δικαίωμα αλλά και το καθήκον του Εφταλιώτη να χρησιμοποιή το Ρωμιός και Ρωμιοσύνη, αντί του Έλλην και Ελληνισμός, αφού αυτά είναι τα πραγματικά μας εθνικά ονόματα κατά τον μεσαίωνα και την Τουρκοκρατίαν. Τονίζει ο Παλαμάς, "Βαπτιστικός του κλασσικού Ρωμαίου της Ρώμης, από τον καιρό του Ιουστινιανού ως τον καιρό του Ρήγα του Βελεστινλή, ο ίδιος έμεινε, ξεχωρισμένος, ο ίδιος πάντα, μέσα από το δανεικό του όνομα, που τόκαμε δικό του, ο Ρωμαίος της Πόλης, ο Ρωμιός ο ραγιάς, ο Ρωμιός ο αδούλωτος, ο Ρωμιός ο Έλλην... Και αφού η Ιστορία του κ. Εφταλιώτη δεν είναι για τον Έλληνα του Περικλή, μήτε για τον Έλληνα του μεγάλου Αλεξάνδρου, ο ευσυνείδητος ιστοριοπλέχτης δεν μπορούσε παρά για τον Ρωμιό και για την Ρωμιοσύνη να μιλήση, που δεν είναι και τα δύο παρά τα νέα ονόματα του Έλληνος και του Ελληνισμού. Το θέλησε η ιστορική ακριβολογία".(19)
ιζ) που και πότε άρχισεν η Ρωμηοσύνη. Δια τον Εφταλιώτη όμως δεν εμφανίζεται η Ρωμηοσύνη με τον Ιουστινιανόν, αλλά κυρίως κατά την εποχήν του Μεγάλου Κωνσταντίνου. Ο Καίσαρας τούτος, γράφει ο Εφταλιώτης, "αφίνει τη δοξασμένη του Ρώμη, και με το σταυρό στο χέρι και στην καρδιά κατεβαίνει και στήνει άλλη, πιο δυνατή και πιο δυσκολόπαρτη Ρώμη στην καταφρονεμένη μας την Ανατολή. Κ' έτσι, αν έγινε ο Ελληνισμός όργανο του Χριστιανισμού, έγινε όμως κι ο Χριστιανισμός, καθώς κι όσα έκαμε ο Μέγας ο Κωνσταντίνος για να στερεώση το κράτος του, αφορμή να ξαναγεννηθή ο Ελληνισμός. Επειδή τότες μαζεύτηκαν τα παλιά και νέα συστατικά που και ζύμωσαν κ' έπλασαν την καθαυτό Ρωμιοσύνη". (20)Ακολουθών τον Γερμανόν Κρουμπάχερ ο Παλαμάς δέχεται ότι ο Ρωμηός είναι ο ίδιος από τον καιρόν του Ιουστινιανού διότι τάχα τότε το όνομα Ρωμαίος άλλαξε σημασίαν και έκτοτε αντί να σημαίνη τον Λατίνον, σημαίνει τον Γραικόν. (21)
ιη) ευρωπαϊκός ρατσισμός και οι Νεογραικοί. Οι Γερμανοί ειδικώς και οι Ευρωπαίοι γενικώς έχουν μίαν φυλετικήν και ρατσιστικήν αντίληψιν περί εθνών η οποία κατά τον μεσαίωνα επήρε την μορφήν των ταξικών διακρίσεων μεταξύ των εκ γενετής και κατά φύσιν ευγενών Φράγκων και Νορμανδών κατακτητών και των κατά φύσιν και εκ γενετής κατακτηθέντων δουλοπαροίκων. Μετά την γαλλικήν επανάστασιν η αντίληψις αυτή περί εθνών επήρε την μορφήν του φυλετικού εθνικισμού που ταυτίζει κάθε έθνος με μίαν γλώσσαν. Έτσι φαντάζονται τους αρχαίους Ρωμαίους ως μίαν λατινόφωνον φυλήν που έγινεν η τάξις των ευγενών διοικητών και τους Γραικούς ως μίαν γραικόφωνον φυλήν που έγινεν η τάξις των δουλοπαροίκων ή κατακτηθέντων. Όταν διοικούν οι Λατίνοι η αυτοκρατορία είναι ρωμαϊκή. Όταν μετά διοικούν οι Γραικοί η αυτοκρατορία λέγεται ρωμαϊκή, αλλά εις την πραγματικότητα είναι γραικική.
Ακριβώς τέτοιαν ρατσιστικήν αντίληψιν περί εθνότητος εισήγαγον οι Γραικοί εις τον χώρον της Ρωμηοσύνης και ούτως εταύτισαν κάθε γλώσσαν με ξεχωριστόν έθνος ώστε να ημπορέσουν αι Μεγάλαι Δυνάμεις να αντικαταστήσουν την Οθωμανικήν Αυτοκρατορίαν, όχι με την Ρωμηοσύνην του Ρήγα του Βελεστινλή, αλλά με μικρά Κρατίδια, καχεκτικά και δούλα των μεγάλων.
ιθ) Ρωμηοσύνη δίγλωσσος μέχρι σήμερον. Ποτέ δεν ηδυνήθησαν οι Φράγκοι και οι ακολουθούντες αυτούς Ευρωπαίοι και Ρώσοι να καταλάβουν πώς είναι δυνατόν Ρωμαίοι να γίνουν Έλληνες και Έλληνες να γίνουν Ρωμαίοι, να συγχωνευθούν εις έν έθνος με ελληνικόν πολιτισμόν και να έχουν αντί μίαν γλώσσαν δύο, ως περίπου έχουν οι Ελβετοί σήμερον. Είναι γνωστόν ότι η Ρωμηοσύνη έχει δύο επισήμους γλώσσας, την λατινικήν και την ελληνικήν. Η λατινική λέγεται ρωμαϊκά και επεκράτησεν η ελληνική να λέγεται ρωμαίϊκα. Το ίδιο όνομα με ένα ιώτα σημαίνει λατινικά και με δύο ιώτα ελληνικά και έτσι δηλώνει τας δύο γλώσσας της Ρωμηοσύνης.
Αλλά η Ρωμηοσύνη είναι μέχρι σήμερον δίγλωσσος. Τούτο διότι τα βλάχικα είναι νεολατινικά ή νεορωμαϊκά και τα αρβανίτικα είναι κατά 50% λατινικά και 25-30% ελληνικά. Πρό ετών ήτο σύνηθες φαινόμενον Ρωμαίοι των Βαλκανίων να είναι δίγλωσσοι και πολλάκις τρίγλωσσοι. Ως πρώτη γλώσσα επικρατούσαν τα ρωμαίϊκα. Η μεγαλυτέρα ομάς επαναστατών του 1821 ήσαν οι Αρβανίται Ρωμαίοι εκ των οπίων πολλοί ούτε καν εγνώριζαν τα ελληνικά.
κ) οι Ρωμαίοι εξελληνίσθησαν π.Χ. Η διγλωσσία των Ρωμαίων εμφανίζεται εις την οθόνην της ιστορίας εις τα πρώτα γραπτά μνημεία της ρωμαϊκής ιστορίας και μαρτυρεί ότι οι Ρωμαίοι πρόγονοί μας είναι αναπόσπαστον μέρος του ελληνικού πολιτισμού πολύ πριν από τον Μέγα Ιουστινιανόν και πολύ πριν από τον Μέγα Κωνσταντίνον.Ήδη 700 περίπου χρόνια πριν ο Μέγας Κωνσταντίνος μεταφέρη την Ρώμην εις την Ανατολήν, δηλαδή ήδη κατά τον 4ον αιώνα π.Χ. ο μαθητής του Πλάτωνος ο Ηρακλείδης ο Ποντικός αποκαλεί την Ρώμην "πόλιν ελληνίδα Ρώμην".
Ο πρώτος εις την ιστορίαν γράψας εις την λατινικήν γλώσσαν ήτο ο Έλλην Λίβιος Ανδρόνικος. Κατά τον 3ον αιώνα μετέφρασε τον Όμηρον δια να τον χρησιμοποιήση ο ίδιος, ως διδακτικόν κείμενον της λατινικής και της ελληνικής γλώσσης δια τους Ρωμηούς μαθητάς του. Μετέφρασε και άλλα έργα εκ του ελληνικού και έγραψε πρωτοτύπως τα πρώτα ρωμαϊκά θεατρικά έργα και ποιήματα. Έτσι επεκράτησεν ευθύς εξ αρχής οι εγγράμματοι Ρωμαίοι να εκμανθάνουν την ελληνικήν ως πρότυπον των Ρωμαϊκών γραμμάτων. Έκτοτε ουδέποτε έπαυσεν η διγλωσσία να κατευθύνη την εξέλιξιν του ελληνικού πολιτισμού των Ρωμαίων.Οι δύο πρώτοι ιστορικοί της Ρώμης, ο Fabius Pictor και ο Cincius Alimentus ήσαν Ρωμαίοι, οι οποίοι περί το 200 π.Χ. έγραψαν ελληνιστί και όχι λατινιστί τας ιστορίας των. Από το 150 π.Χ. όλοι οι μορφωμένοι Ρωμαίοι εγνώριζον καλώς πλέον την ελληνικήν γλώσσαν και φιλολογίαν. Μετ' ολίγον και οι κατ' αρχήν διστακτικοί έναντι των ελληνικών αγροικώτεροι Ρωμαίοι προύχοντες ηναγκάσθησαν τελικώς να εκμάθουν την ελληνικήν δια το εμπόριον και δια την διοίκησιν των ελληνικών επαρχιών.
Από του 1ου αιώνος π.Χ. επεκράτησεν η παράδοσις οι Ρωμαίοι αριστοκράται, δια να ολοκληρώσουν την μόρφωσιν των, να σπουδάζουν εις την Ελλάδα.Το 91 π.Χ. ήρχισεν ο τελευταίος μεγάλος πόλεμος μεταξύ Ρωμαίων και Λατίνων. Ένα χρόνο πρίν, το 92 π.Χ., οι Ρωμαίοι έκλεισαν τα λατινικά σχολεία ρητορικής και έτσι υπεχρέωσαν τους εν Ρώμη φοιτητάς να σπουδάσουν μόνον εις τα ελληνικά σχολεία. Εν καιρώ ήνοιξαν πάλιν τα λατινικά σχολεία και ετονώθη η χρήσις της λατινικής εφ' όσον εχρησιμοποιήθησαν οι Λατίνοι δια την αποίκισιν νέων δυτικών επαρχιών.Κατά την ιδίαν εποχήν κατηργήθη η θέσις του μεταφραστού εις την Ρωμαϊκήν σύγκλητον και έκτοτε επετράπη η άνευ μεταφράσεως χρήσις της ελληνικής εκ μέρους των εξ Ανατολής επισκεπτών ομιλητών, διότι όλοι οι Ρωμαίοι προύχοντες εγνώριζον απταίστως πλέον την ελληνικήν.
Σχεδόν όλοι οι αυτοκράτορες εγνώριζον ελληνικά, αλλά μεταξύ αυτών οι Ιούλιος Καίσαρ, Αύγουστος Καίσαρ, Τιβέριος, Νέρων, Βεσπασιανός, Τραϊανός, Ανδριανός, Μάρκος Αυρήλιος και άλλοι είχον εξαιρετικήν γνώσιν της ελληνικής. Ο Ιούλιος Καίσαρ, ο Τιβέριος και ο Μάρκος Αυρήλιος έγραψαν ελληνικά έργα.Οι διαπρεπέστεροι Ρωμαίοι συγγραφείς που έγραψαν και ελληνιστί είναι ο Κικέρων, ο Γερμανικός και ο Σουητώνιος.
κα) και ο λαός της Ρώμης ωμιλούσε ελληνικά. Κατά τον 1ον και 2ον αιώνα του Χριστιανισμού ήτο σύνηθες πλέον φαινόμενον οι εν Ρώμη Ρωμαίοι να είναι εις την ελληνικήν γλώσσα μητροδίδακτοι αφούθ είχε γίνει γλώσσα του σπιτιού. Ο Ρωμαίος απόστολος Παύλος έγραψε την προς Ρωμαίους επιστολήν του ελληνιστί. Τρανή απόδειξις ότι ο λαός της Ρώμης ωμιλούσε την ελληνικήν. Η λειτουργία της εκκλησίας της Ρώμης ετελείτο ελληνιστί μέχρι του 4ου αιώνος. Άλλη τρανή απόδειξις ότι η ελληνική ήτο η γλώσσα του πλήθους. Όλοι οι πρώτοι Χριστιανοί συγγραφείς των δυτικών επαρχιών και οι επίσκοποι της Ρώμης έγραψαν ελληνιστί.
Η ελληνική γλώσσα ήτο τόσον διαδεδομένη ώστε παρεκινήθη ο μη εκ Ρωμαίων και εκτός Ρώμης γεννηθείς Λατίνος σατυριστής Ιουβενάλιος να γράψη, "δέν δύναμαι να υποφέρω την Πόλιν γραικικήν." NON POSUM FERRE ... GRAECAM URBEM. Η ελληνική γλώσσα ήτο η επικρατούσα εις όλην την περιοχήν της Ρώμης μέχρι τα μέσα του 4ου αιώνος, ότε εξησθένησε μόνον διότι μετεφέρθη η Ρώμη εις την ανατολήν αφού μετώκησεν σχεδόν ολόκληρος η Πόλις. Το κενόν που εδημιουργήθη επληρώθη, ως επί το πλείστον, από λατινοφώνους Ρωμαίους και δια τον λόγον αυτόν εντός 50 ετών υπεχρεώθη ο Πάπας Δάμασος να εισαγάγη περισσότερα λατινικά εις την λατρείαν της Πρεσβυτέρας Ρώμης. Εξ όλων των ανωτέρω, αλλά και από άλλα πολλά, φαίνεται σαφώς ότι η Πρεσβυτέρα Ρώμη εταυτίσθη με τον ελληνικόν κόσμον και πολιτισμόν πολλούς αιώνας πριν από τον Μέγαν Κωνσταντίνον.
κβ) ο Ρωμηός ο ίδιος από π.Χ. Με μεγάλην χαράν θα ήκουεν ο Κωστής Παλαμάς από την σύγχρονον έρευναν περί της ελληνικότητος της Πρεσβυτέρας Ρώμης ότι παρεσύρθη από την ευρωπαϊκήν του μεσαίωνος αντίληψιν του Κρούμπαχερ. Και ο Εφταλιώτης συνέλαβεν, αλλά όχι πλήρως το μέγεθος του εξελληνισμού της Πρεσβυτέρας Ρώμης, αφού οι Ρωμαίοι είχον γίνει κάτι πολύ περισσότερον από Φιλέλληνες, ως τους παριστάνει. Ορθά είναι τα λεχθέντα τον 4ον αιώνα π.Χ. υπό του Ηρακλείδου του Ποντικού και πάλιν τον 1ον αιώνα μ.Χ. υπό του Ιουβεναλίου, ότι η Ρώμη είναι "πόλις ελληνίς". Δηλαδή ο Ρωμηός είναι ο ίδιος και ο ίδιος έμεινεν όχι μόνον από την εποχήν του Ιουστινιανού, όχι μόνον από την εποχήν του Μεγάλου Κωνσταντίνου, αλλά τουλάχιστον από την εποχήν των αποστόλων Πέτρου και Παύλου εις την Ρώμην και ίσως από την εποχήν που τα Ρωμηόπουλα έγιναν μαθηταί του Έλληνος Λιβίου Ανδρόνικου, του πρώτου διδασκάλου της Ρωμηοσύνης.
κγ) ουδέποτε λατινική, ουδέποτε γραικική, πάντα ρωμαίϊκη. Η εθνική μας ιστορία και νομοθεσία αποδεικνύουν ότι η Ρώμη ως πόλις - κράτος ουδέποτε εταυτίζετο ούτε με τους Λατίνους ούτε με την λατινικήν γλώσσαν. Δια τον λόγον αυτόν το 92 π.Χ. οι Ρωμαίοι έκλεισαν τα λατινικά σχολεία, δια να φοιτήσουν τα παιδιά των μόνον εις τα ελληνικά. Οι Ρωμαίοι ουδέποτε είχον λατινικήν εθνικήν συνείδησιν. Δεν ήσαν λατίνοι. Ήσαν και είναι Ρωμαίοι. Δεν ήσαν λατινόφωνοι, αλλά δίγλωσσοι - λατινόφωνοι και ελληνόφωνοι, βλαχόφωνοι και αρβανιτόφωνοι.
Έχοντες υπ' όψιν το γεγονός τούτο πρέπει να χαρακτηρίσωμεν τον και εν Ελλάδι σήμερον επικρατούντα φραγκικόν ισχυρισμόν ότι η ρωμαϊκή βασιλεία έγινεν από λατινική γραικική και ως εκ τούτου βυζαντινή, όχι μόνον μύθον, αλλά και απάτην κακοήθη, αφού ουδέποτε ήτο λατινική, ουδέποτε έγινε γραικική και αφού η ήδη εξελληνισθείσα Ρώμη μετεφέρθη εις την Ανατολήν και αφού ο λαός της Ρωμηοσύνης παραμένει δίγλωσσος ως ήτο πάντοτε. Εξ αλλου, όπως είδομεν, είναι πλάνη ότι εξελληνίσθη η ρωμαϊκή βασιλεία. Ήδη η ρωμαϊκή δημοκρατία είχε πλήρως εξελληνισθή, πριν γεννηθή εξ αυτής η ρωμαϊκή βασιλεία.
κδ) ο Παλαμάς υποστηρίζει τα πραγματικά μας ονόματα. Υπεραμυνόμενος του καθήκοντος του Εφταλιώτη να χρησιμοποιή τα πραγματικά εθνικά μας ονόματα, ο Παλαμάς δεν δέχεται ως μη ρωμαϊκήν την βασιλείαν της Κωνσταντινουπόλεως Νέας Ρώμης και εις τούτο δικαιώνει πλήρως τον Εφταλιώτη. Και πράγματι ουδέποτε και ουδαμού εις τας εθνικάς μας πηγάς διακρίνεται η υπό των Φράγκων πλαστογραφηθείσα ανύπαρκτος βυζαντινή αυτοκρατορία από την ρωμαϊκήν βασιλείαν. Οι πρόγονοί μας εγνώριζον μόνον ότι ήσαν πολίται του κράτους με το όνομα Ρωμανία, ασχέτως του μεγέθους αυτού και ασχέτως που ευρίσκετο η πρωτεύουσα.
κε) Ρωμανία - Ρούμελη. Εις τα χρόνια του Μεγάλου Κωνσταντίνου η Ρωμανία συμπεριελάμβανε ολόκληρον τον μεσόγειον χώρον, που σήμερον καλύπτει την Αγγλίαν, όπου εστέφθη Καίσαρ, την Ιρλανδίαν, Πορτογαλίαν, Ισαπνίαν, Γαλλίαν, το Βέλγιον, την κοιλάδα του Ρήνου, Βαυαρίαν, Αυστρίαν, Ουγγαρίαν, Ιταλίαν, τα Βαλκάνια, την Μικράν Ασίαν, τας ρωσικάς παραλίας του Ευξείνου Πόντου, τον Λίβανον, την Συρίαν και όλην την Βόρειον Αφρικήν από την Αίγυπτον μέχρι το Μαρόκο.
Η τουρκική απόδοσις του κρατικού μας ονόματος Ρωμανία είναι το όνομα Ρούμελη. Τα ιστορικά δικαιώματα της Ρωμηοσύνης φαίνονται σαφώς από την χρήσιν του ονόματος τούτου υπό των Τούρκων. Πρό της αλώσεως οι Τούρκοι ωνόμαζον Ρούμελην όλας τας ελευθέρας εκτάσεις της Μικράς Ασίας και της Ευρώπης, αι οποίαι διοικούντο υπό του βασιλέως των Ρωμαίων. Αλλά και μέχρι των αρχών του αιώνος τούτου οι Τούρκοι ωνόμαζον Ρούμελην ολόκληρον το ευρωπαϊκόν μέρος της αυτοκρατορίας των, δηλαδή τα Βαλκάνια. Καθ' όλην την ιστορίαν των οι Τούρκοι διετήρησαν και το όνομα Κωνσταντινούπολις. Παραδόξως, ενώ οι Τούρκοι διετήρησαν το όνομα Ρούμελη, οι Νεογραικοί το κατήργησαν.
κστ) συμμαχία Κομιτατζήδων και Νεογραικών. Υπό την ηγεσίαν του ρωσικού πανσλαυϊσμού οι Σλαύοι έκαμαν μέγαν αγώνα να σταματήσουν την χρήσιν του ονόματος Ρωμαίος μεταξύ του πληθυσμού της Μεγάλης Βαλκανικής Ρούμελης, δια να αποδείξουν ότι το όνομα Ρούμελη, το οποίον σημαίνει η χώρα των Ρωμαίων, δεν αντιστοιχεί προς την πραγματικήν σύνθεσιν της Μεγάλης ταύτης Ρούμελης. Εξαιρετικήν προς τούτο δραστηριότητα επέδειξαν οι Κομιτατζήδες του εκ Ρωμαίων και υπό Ρώσων δημιουργηθέντος νέου έθνους των Βουλγάρων.
Παραδόξως όμως οι εχθροί της Ρωμηοσύνης εκαλλιέργησαν εν Ελλάδι ένα αφελή και ανόητον σύμμαχον, το δουλοπρεπές εις την Φραγκιάν και Ρωσίαν νεογραικικόν πνεύμα το οποίον εκυριάρχησεν από το 1822. Εμφορούμενον τούτο από την τότε ευρωπαιοφραγκικήν και ρωσικήν παρερμηνείαν, προκατάληψιν και περιφρόνησιν δια την Ρωμηοσύνην και από αφοσίωσιν εις την ευρωπαϊκήν περί αρχαίων Ελλήνων αντίληψιν και δημιουργούν εις τους Ρωμηούς φανατισμόν ενός τευτονικού τύπου ρατσισμού, με την σκέψιν ότι είναι απόγονοι μόνον των αρχαίων Ελλήνων, εκηρυττεν εις τους ελλαδικούς Ρωμηούς ότι δεν πρέπει να λέγωνται εις το εξής Έλληνες και Ρωμαίοι, όπως υπεστήριζεν ο Παλαμάς, αλλά μόνον Έλληνες.
κζ) διάλυσις της Ρωμηοσύνης του Ρήγα του Βελεστινλή. Το αποτέλεσμα της γραμμής αυτής ήτο η διάσπασις της Ρωμηοσύνης, η αφομοίωσις των εκτός Ελλάδος Ρωμαίων υπό τεχνητώς δημιουργηθεισών πολιτικών, εθνικών και εκκλησιαστικών καταστάσεων, η καταστροφή του Οικουμενικού Πατριαρχείου εις τα Βαλκάνια και ο αφανισμός της ρωμαίϊκης γλώσσης από την Μέσην Ανατολήν, την Τουρκίαν, την Ρωσίαν και τα Βαλκάνια, αφού οι Ρωμαίοι των περιοχών αυτών ολίγον κατ' ολίγον συνήθισαν εις την προπαγάνδαν ότι εν Ελλάδι υπάρχει Ελληνισμός και όχι Ρωμηοσύνη, υπάρχουν Γραικοί και όχι ομοεθνείς των Ρωμηοί, οι οποίοι ομιλούν γραικικά και όχι ρωμαίϊκα.
Η ολοκλήρωσις της καταστροφής της εκτός της Ελλάδος Ρωμηοσύνης επήλθεν με την επικράτησιν του φραγκικής προελεύσεως ονόματος "βυζαντινόν" δια κάθε τι ρωμαίϊκον. Οι εναπομείναντες Ρωμαίοι εις Μέσην Ανατολήν και τα Βαλκάνια δεν γνωρίζουν πλέον, ότι οι κακώς σήμερον λεγόμενοι Βυζαντινοί είναι το ίδιο πράγμα με τον εαυτόν των. Δηλαδή δεν γνωρίζουν ότι οι ανύπαρκτοι Βυζαντινοί λέγονται ελληνιστί μεν Ρωμαίοι και Ρωμηοί, λατινιστί Ρωμάνοι και αραβοτουρκιστί Ρούμ. Ούτω το σύνταγμα του 1822 έθεσε τα θεμέλια δια την παραμόρφωσιν του άσματος των Ρωμαίων του Ρήγα του Βελεστινλή και εσήμανε την αρχήν του τέλους του έργου του Μεγάλου Αλεξάνδρου και του Μεγάλου Κωνσταντίνου, όπερ και εισήλθε πλέον εις την φάσιν του ολοκληρωτικού σχεδόν αφανισμού του. Το νεογραικικόν πνεύμα των Μεγάλων Δυνάμεων, χωρίς ίσως να καταλάβουν οι εν Ελλάδι φορείς του που θα καταλήξη, κατώρθωσε να καταφέρη κατά της Ρωμηοσύνης και της επισήμου γλώσσης αυτής τα καίρια εκείνα πλήγματα, τα οποία η Φραγκιά και η Τουρκιά ούτε καν εφαντάσθησαν ότι είναι ποτέ δυνατόν να επιτευχθούν και μάλιστα τόσον αστραπιαίως, εντός 150 μόνον ετών.
κη) αφιλοπάτριδες οι Νεογραικοί. Επομένως δεν είναι η "Ιστορία της Ρωμηοσύνης" του Εφταλιώτη που δείχνει έλλειψιν φιλοπατρίας, αλλά η εκ μέρους των Νεογραικών προδοσία της Ρωμηοσύνης. Δεν γνωρίζω εάν σήμερον θα ημπορούσε κανείς να πη ότι το Ρωμηός έχει την "ονειδιστικήν σημασίαν" "ανθρώπου ευτελούς και χυδαίου" και ότι η Ελλάς ευρίσκεται "υπό τα ράκη της Ρωμηοσύνης", χωρίς οι σημερινοί υπερήφανοι Ρωμηοί να τον σπάσουν στο ξύλο.
κθ) ο Παλαμάς προείδε την Ρωμηοσύνην θριαμβεύτριαν. Το γεγονός ότι ο λαός, οι διανοούμενοι, ο κλήρος και οι καλλιτέχναι χρησιμοποιούν με τόσην υπερηφάνειαν και αγάπην τα εθνικά ονόματα της Ρωμηοσύνης μέχρι σήμερον είναι απόδειξις όχι μόνον ότι οι Νεογραικοί δεν γνωρίζουν τα πραγματικά αισθήματα του λαού, αλλά και ότι η προσπάθεια να σβήση η Ρωμηοσύνη απέτυχεν. Ο Παλαμάς εγνώριζε καλά ότι το τραγούδι του Βλαχάβα, "Ρωμιός εγώ γεννήθηκα, Ρωμιός θέ να πεθάνω", με το οποίον ήρχισε το εν λόγω έργον του (22) είναι ακαταμάχητος δύναμις όχι μόνον κατά των Τούρκων, αλλά και κατά των Νεογραικών που προσπαθούσαν και αυτοί να αφανίσουν την Ρωμηοσύνην, με πιο ύπουλον τρόπον, παρασκηνιακώς, μέσω της παιδείας.
Ανατραφείς εις το Μεσολόγγι και ως εκ τούτου έχων τα ίδια αισθήματα με τον Παπά Βλαχάβα και τον Ρήγα τον Βελεστινλή και γνωρίζων ότι ο ρωμαίϊκος λαός θα διατηρή πάντοτε τα αισθήματα αυτά, ο Κωστής Παλαμάς προέβλεψε τον τελικόν θρίαμβον της Ρωμηοσύνης, όπως φαίνεται σαφώς εις τα λόγια με τα οποία τελειώνει το έργον του και με τα οποία τελειώνομεν την ομιλίαν αυτήν. "Όμως κάποιο αγνότερο και πιο βαθύ αίσθημα γλωσσικό δεν μπορεί παρά να βρη ακόμη στη λέξη Ρωμιοσύνη κάτι τι ποιητικά και μουσικά χρωματισμένο, κάτι τι φτερωτό, λεβέντικο για μας και ανάλαφρο, που νομίζω πώς δεν τόχει ο Ελληνισμός, με όλη τη βαριά του ασάλευτη μεγαλοπρέπεια." (23)
ΣΗΜΕΙΩΣΕΙΣ
(1)Αυτόθι σελ. 273 - 274. Πρβλ. Κρουμπάχερ, "Ιστορία της Βυζαντινής Λογοτεχνίας", μετάφρασις Γ. Σωτηριάδου, εν Αθήναις, Τύποις Π. Δ. Σακελλαρίου 1897, Τόμος Α, σελ. 4. Εκεί όπου το παρατιθέμενον κείμενον εις το γερμανικόν έχει "τού γραικικού λαού" ο Σωτηριάδης έχει "ελληνικού λαού". Ο Παλαμάς παραθέτει την μετάφρασιν του Σωτηριάδη. Παραθέσαμεν το πραγματικόν κείμενον αφού ο Κρουμπάχερ σχεδόν πάντοτε χρησιμοποιεί όχι το Έλλην αλλά το παραδοσικαόν φραγκικόν Γραικός δια τους ανατολικούς Ρωμαίους.
(2)Κωστή Παλαμά, Άπαντα, Τόμος ΣΤ, σελ. 273-281
(3)Αυτόθι σελ. 273 - 274. Πρβλ. Κρουμπάχερ, "Ιστορία της Βυζαντινής Λογοτεχνίας", μετάφρασις Γ. Σωτηριάδου, εν Αθήναις, Τύποις Π. Δ. Σακελλαρίου 1897, Τόμος Α, σελ. 4. Εκεί όπου το παρατιθέμενον κείμενον εις το γερμανικόν έχει "τού γραικικού λαού" ο Σωτηριάδης έχει "ελληνικού λαού". Ο Παλαμάς παραθέτει την μετάφρασιν του Σωτηριάδη. Παραθέσαμεν το πραγματικόν κείμενον αφού ο Κρουμπάχερ σχεδόν πάντοτε χρησιμοποιεί όχι το Έλλην αλλά το παραδοσικαόν φραγκικόν Γραικός δια τους ανατολικούς Ρωμαίους.
(4)Κ. Παλαμά, Αυτόθι σελ. 275 - 276.
(5)Αυτόθι σελ. 276 - 277.
(6)Αυτόθι σελ. 277.
(7)Αυτόθι σελ. 277.
(8)Π. Χρήστου, Αι Περιπέτειαι των Εθνικών ονομάτων των Ελλήνων, Θεσσαλονίκη 1960, σελ. 50 -51. Ι. Σ. Ρωμανίδου, Ρωμηοσύνη, Ρωμανία, Ρούμελη, σελ. 47, 56, 208, 209, 213, 217, 284, 331.
(9)Ι. Σ. Ρωμανίδου, Αυτόθι σελ. 19-57, 128 εξ., 205-249.
(10)Π. Χρήστου, Αυτόθι σελ. 40-45. Ι. Σ. Ρωμανίδου, Αυτόθι σελ. 47 εξ. και πολλαχού.
(11)Αθήναι 1971, σελ. 15.
(12)Ν. Γ. Πολίτου, Έλληνες ή Ρωμιοί, Εν Αθήναις, τύποις Π. Δ. Σακελλαρίου 1901, σελ. 12 εξ.
(13)Αυτόθι σελ. 4-5.
(14)Αυτόθι σελ. 18-19.
(15)Αυτόθι σελ. 20.
(16)Κ. Παλαμά, Αυτόθι σελ. 280.
(17)Ι. Σ. Ρωμανίδου, Ρωμηοσύνη, Ρωμανία, Ρούμελη, σελ. 199-200.
(18)Αυτόθι σελ. 200.
(19)Κ. Παλαμά, Αυτόθι σελ. 278-279.
(20)Αργύρη Εφταλιώτη, Ιστορία της Ρωμιοσύνης, Αθήνα 1901, Τόμος Α, σελ. 37-38.
(21)Κ. Παλαμά, Αυτόθι σελ. 274. Σημειωτέον ότι ο Παλαμάς παραθέτει την μετάφρασιν του Σωτηριάδη όπου το Γραικός του Κρουμπάχερ αποδίδεται με το Έλλην.
(22)Κ. Παλαμά, Αυτόθι σελ. 273.
(23)Αυτόθι σελ. 279.
"Δεν ξεχνούμε-Διεκδικούμε, για το Έθνος και την Κοινωνία, μια καλύτερη πορεία! Ελεύθερη Φωνή Αγωνιζομένων Ελλήνων http://efae.livepage.gr"
Oι Θεσσαλονικείς τίμησαν την Xαρά Nικοπούλου
ς τίμησαν την Xαρά Nικοπούλου
 30.11.2008: Κατάμεστη η αίθουσα από τους Θεσσαλονικείς που ήλθαν να στηρίξουν την Χαρά Νικοπούλου. |
Πολύ μεγάλη επιτυχία σημείωσε η εκδήλωση που διοργάνωσε ο Πολιτιστικός Σύλλογος και το περιοδικό «Eνδοχώρα» στην Θεσσαλονίκη, την Kυριακή 30 Nοεμβρίου 2008, για να τιμήσουν την δασκάλα Xαρά Nικοπούλου και τον σύζυγό της Hλία Eλευθεριάδη, για τη σπουδαία εθνική προσφορά τους στο πομακοχώρι Mεγάλο Δέρειο του νομού Έβρου. H μεγάλη φιλόξενη αίθουσα του ξενοδοχείου Imperial Palace γέμισε από νωρίς ασφυκτικά και αποδείχθηκε πολύ μικρή για να δεχθεί όλους όσοι ήθελαν να σφίξουν το χέρι αυτών των νέων ανθρώπων που, όπως τόνισε ο αντιπρόεδρος του Συλλόγου Γιάννης Kουριαννίδης, απαρνήθηκαν τις ανέσεις και τη «βολική» ζωή της μεγαλούπολης και εγκαταστάθηκαν στον πυρήνα του προβλήματος, στην καρδιά του χώρου δράσης της τουρκικής προπαγάνδας, στην Θράκη μας.
O Hλίας Eλευθεριάδης συγκλόνισε με την επί μία και πλέον ώρα αναφορά του στα όσα υφίστανται στο ορεινό πομακοχώρι, τόσο από τους, λίγους έστω, τουρκόφρονες μουσουλμάνους, όσο και κυρίως από τους εκπροσώπους της ελλαδικής πολιτείας στην περιοχή, οι πελατειακές σχέσεις των οποίων με το τουρκόφρον στοιχείο, που διαμορφώνει εν πολλοίς, με τις ύπουλες μεθόδους του, και το εκλογικό αποτέλεσμα, είναι πολύ στενές.
H γενναία δασκάλα περιορίστηκε σε έναν σεμνό και σύντομο, αλλά περιεκτικό χαιρετισμό και ευχαριστήριο λόγο, αφού, όπως τόνισε, τελεί υπό περιοριστικούς όρους λόγω της δημοσιοϋπαλληλικής και δη εκπαιδευτικής ιδιότητάς της.
Tην Xαρά Nικοπούλου τίμησε επίσης το σωματείο «Ίων Δραγούμης» από την Έδεσσα, διά του προέδρου του Πέτρου Πριβατιτσάνη. Στην εκδήλωση παρέστησαν ο βουλευτής Σερρών του ΛA.O.Σ. Hλίας Πολατίδης, ο εκπρόσωπος του νομάρχη Θεσσαλονίκης και ειδικός συνεργάτης του σε θέματα Παιδείας Bασίλειος Tουλίκας, ο δημοσιογράφος και συγγραφέας Δημήτριος Kαψάλας, ο πρόεδρος του Iνστιτούτου «Aριστοτέλης» Aριστοτέλης Bρίτσιος και η διευθύντρια της εφημερίδας «Στόχος» Δήμητρα Mυλωνά, οι οποίοι απηύθυναν χαιρετισμό και έπλεξαν το εγκώμιο της ηρωικής δασκάλας. Eπίσης παρενέβη ο γνωστός Θεσσαλονικιός επιχειρηματίας και εταίρος της Eταιρείας Mακεδονικών Σπουδών, B.Bασιλειάδης, ο οποίος υποσχέθηκε να προωθήσει το θέμα της δασκάλας σε ομογενειακό επίπεδο, ενώ παρέστησαν επίσης αντιπροσωπείες της Πανελλήνιας Oμοσπονδίας Θρακικών Σωματείων (η οποία θα τιμήσει την Xαρά Nικοπούλου κατά την εκδήλωση της κοπής της πρωτοχρονιάτικης βασιλόπιτάς της στις 8 Φεβρουαρίου), στην Θεσσαλονίκη, και του Πανελληνίου Συνδέσμου Bορειοηπειρωτικού Aγώνα (ΠAΣYBA).
Δευτέρα 1 Δεκεμβρίου 2008
1 Δεκέμβρη 1913;ένωση κρητης με ην Μητέρα Ελλάδα
Κατά την επανάσταση του 1821-1830 οι Κρήτες αγωνίστηκαν σκληρά, όπως και οι λοιποί Έλληνες, εν τούτοις είδαν με πόνο απερίγραπτο να μην συμπεριλαμβάνονται στα όρια του ελεύθερου κράτους, όπως αυτά καθορίστηκαν από το πρωτόκολλο του Λονδίνου του 1830.
Και αυτό γιατί έτσι θέλησε η ευρωπαϊκή διπλωματία και κυρίως η Αγγλία. Η αγγλική εξωτερική πολιτική δεν μπορούσε να σκεφτεί ότι κάποια στιγμή δεν ήταν εύκολο γι’ αυτήν, ή ακόμη χειρότερο, αδύνατο, να χρησιμοποιεί ο στόλος της το λιμάνι της Σούδας. Ο στόχος αυτός συνδυαζόταν με το έτερο δόγμα της ακεραιότητας της οθωμανικής αυτοκρατορίας, ως ανάχωμα στην πάγια επιδίωξη της ρωσικής εξωτερικής πολιτικής, ήδη από την εποχή του Μεγάλου Πέτρου, της καθόδου δηλαδή της Ρωσίας στη ζεστή θάλασσα, το Αιγαίο.
Και δεν εναντιώθηκε μόνο το 1830 η ευρωπαϊκή διπλωματία στην ένωση της Κρήτης με την Ελλάδα, αλλά πάντοτε όταν οι Κρήτες επαναστατούσαν κατά της τουρκικής κυριαρχίας για τον ίδιο σκοπό. Τούτο έγινε το 1841, το 1858, στη γιγαντομαχία του 1866-1868, το 1878, το 1889. Παράλληλα η προπαγάνδα των ευρωπαϊκών κυβερνήσεων προσπάθησε να καλλιεργήσει στους Κρήτες, κυρίως στους εξέχοντες, μίαν αντίληψη αυτονομίας και ανεξαρτησίας από την υπόλοιπη Ελλάδα. Αντίληψη που βρήκε ευήκοα ώτα και που δημιούργησε πολλά προβλήματα κατά την επανάσταση του 1866. Στην πλειονότητά τους όμως οι Κρήτες απέκρουσαν μια τέτοια λύση.
Την τελευταία δεκαετία του 19ου αιώνα το κρητικό ζήτημα αποκτά οξύτητα εξαιτίας του «Ανατολικού Ζητήματος». Η Αγγλία θεωρεί την Κρήτη εκ των ων ουκ άνευ για την θαλάσσια οδό προς τις Ινδίες.
Το 1895 ξεκινά μία νέα επανάσταση, η λεγόμενη μεταπολιτευτική με επικεφαλής τον Μανούσο Κούνδουρο. Ο Κούνδουρος γνωρίζοντας τις διπλωματικές επιδιώξεις των Μεγάλων Ευρωπαϊκών Δυνάμεων θεωρούσε την αυτονομία της Κρήτης ως πρώτο βήμα για την ένωση της με την Ελλάδα.
Η ελληνική εξωτερική πολιτική ήταν αντίθετη σε κάθε αυτονομιστική κίνηση, γιατί πίστευε ότι υπήρχε ο κίνδυνος να περιέλθει η Κρήτη σε κάποια ξένη δύναμη, οπότε θα χανόταν οριστικά για την Ελλάδα.
Οι Τούρκοι προέβησαν σε σφαγές και βιαιότητες που προκάλεσαν την επέμβαση των Μεγάλων Δυνάμεων. Τελικά επεβλήθη νέος Οργανισμός που έγινε αποδεκτός από την επαναστατική επιτροπή.Η Τουρκική διοίκηση όμως αμέσως άρχισε να υπονομεύει το νέον Οργανισμό με φόνους και βιοπραγίες.
Οι Μεγάλες Δυνάμεις από την άλλη μεριά προσπαθούν να αποτρέψουν την επέκταση των ταραχών και η ελληνική κυβέρνηση από την άλλη στέλνει πολεμικά πλοία υπό την αρχηγία του πρίγκιπα Γεωργίου για να εμποδίσουν τη μεταφορά του τουρκικού στρατού στο νησί. Την 1η Φεβρουαρίου 1987 φτάνει στην Κρήτη ο συνταγματάρχης Τιμολέων Βάσσος, ο οποίος στο όνομα του βασιλιά της Ελλάδας Γεωργίου του Α’ καταλαμβάνει την Κρήτη και κηρύσσει την Ένωσή της με την Ελλάδα.
Σκληρές μάχες διεξάγονται. Η Κρήτη και πάλι στα όπλα για την ελευθερία της. Τα πλοία των Μεγάλων Δυνάμεων χωρίς οίκτο κανονιοβολούν ανελέητα στις 7 Φεβρουαρίου 1897 το επαναστατικό στρατόπεδο που είχε οργανώσει ο Ελευθέριος Βενιζέλος στο ακρωτήρι Χανίων. Πράξη που ξεσήκωσε την ευρωπαϊκή κοινή γνώμη υπέρ των Κρητών.
Το Μάρτιο του 1897 οι Ευρωπαϊκές Δυνάμεις αποβιβάζουν στη μεγαλόνησο στρατό και την καταλαμβάνουν. Στα Χανιά οι Ιταλοί στο Ρέθυμνο οι Ρώσοι στο Ηράκλειο οι Άγγλοι και στο Λασίθι οι Γάλλοι. Προτείνουν δε ως λύση την αυτονομία της Κρήτης υπό την επικυριαρχία του Σουλτάνου. Πρόταση που οι Κρήτες δεν αποδέχτηκαν καταρχήν όπως και η ελληνική κυβέρνηση.Ο ατυχής όμως για την Ελλάδα ελληνοτουρκικός πόλεμος του 1897 (8 Απριλίου – 8 Μαΐου) αναγκάζει την Ελλάδα να ανακαλέσει τις δυνάμεις της από την Κρήτη.
Οι Κρήτες βλέπουν και πάλι το όνειρό τους για την Ένωση να σβήνει. Μετά από τρεις συνελεύσεις – Αρμένοι Αποκορώνου, Αρχάνες και Μελιδόνι Μυλοποτάμου 16 Οκτωβρίου 1897 – αποδέχονται τη λύση της αυτονομίας που προτείνουν οι Ευρωπαίοι.
Στις 9 Δεκεμβρίου 1898 αποβιβάζεται στο νησί ο ύπατος αρμοστής των Δυνάμεων, πρίγκιπας Γεώργιος, δευτερότοκος υιός του βασιλιά Γεωργίου.Οι Κρήτες τον υποδέχονται με άκρατο ενθουσιασμό και εκλαμβάνουν την παρουσία του στο νησί ως έναν αρραβώνα για την Ένωση. Πολύ γρήγορα όμως οι ελπίδες τους διαψεύδονται. Οι Δυνάμεις ούτε για μια στιγμή δεν αφήνουν περιθώρια για μία τέτοια λύση και στην επίσημη διακοίνωσή τους στο αίτημα του πρίγκιπα για Ένωση δηλώνουν ότι αυτό είναι αδύνατο (Φεβρουάριος 1901).
Ο Ελευθέριος Κ. Βενιζέλος διαφώνησε με την πολιτική που ακολουθούσε ο πρίγκιπας για να επιτευχθεί η ένωση. Ο πρίγκιπας στήριζε τις ελπίδες του στους συγγενικούς δεσμούς που είχε με τους βασιλικούς οίκους της Ευρώπης. Αντίθετα ο Ελευθέριος Κ. Βενιζέλος είχε την άποψη ότι η πορεία προς την Ένωση έπρεπε να είναι σταδιακή. Είχε την απόλυτη βεβαιότητα ότι η άμεση επίτευξη της ένωσης ήταν αδύνατη, διότι γνώριζε ποιες ήταν οι μακροπρόθεσμες επιδιώξεις των δυνάμεων. Πίστευε και υποστήριζε ότι έπρεπε πρώτα να ολοκληρωθεί η αυτονομία. Να αποκτήσει η Κρήτη δικιά της πολιτοφυλακή. Να απαλλαγεί από τα ξένα στρατεύματα και να εκλέγει ο κρητικός λαός τον κυβερνήτη του.
Ο Βενιζέλος απολύθηκε από την Κρητική Κυβέρνηση (Μάρτιος 1901) και συκοφαντήθηκε στην Κρήτη και στην Ελλάδα ότι είναι ανθενωτικός και ότι επιθυμεί η Κρήτη να ανακηρυχθεί σε ηγεμονία.Η οξύτατη αυτή πολιτική κρίση οδήγησε τελικά σε ένοπλο αγώνα, στο κίνημα του Θερίσου, 10 Μαρτίου 1905.
Ο ένοπλος αγώνας κράτησε ως το Νοέμβριο του 1905. Οι Δυνάμεις χορήγησαν αμνηστία και δέχτηκαν να κατέλθει στην Κρήτη μία επιτροπή να ερευνήσει επιτόπου την κατάσταση και να προτείνει λύσεις. Η επιτροπή στις 30 Μαρτίου 1906 υποβάλλει στις ευρωπαϊκές κυβερνήσεις την έκθεσή της στην οποία μεταξύ των άλλων σημειώνει … το μόνο φάρμακο στην επικίνδυνη σημερινή κατάσταση είναι η ένωση της Κρήτης με το βασίλειο της Ελλάδος …
Παράλληλα αναγνωρίστηκε στο βασιλιά της Ελλάδας το δικαίωμα να προτείνει αυτός στις Δυνάμεις τον ύπατο αρμοστή.
Ύπατος αρμοστής διορίστηκε ο έμπειρος και μετριοπαθής πολιτικός Αλέξανδρος Ζαΐμης, ο οποίος ανέλαβε τα καθήκοντά του το Σεπτέμβριο του 1906.
Προηγουμένως η Συντακτική Συνέλευση που προήλθε από τις εκλογές του Μαΐου 1906 είχε κηρύξεις και αυτή την Ένωση της Κρήτης.
Τον Ιούλιο του 1908 άρχισε η αποχώρηση των ξένων στρατιωτικών αγημάτων με προοπτική να ολοκληρωθεί μετά από ένα έτος. Παράλληλα είχε οργανωθεί η κρητική πολιτοφυλακή. Έτσι σιγά – σιγά το αυτόνομο καθεστώς της Κρήτης αποδεσμευόταν από τον έλεγχο των Μεγάλων Δυνάμεων, πράγμα που προοιωνιζόταν ότι ο κρητικός λαός, όταν η συγκυρία θα ήταν ευνοϊκή θα μπορούσε να επιβάλει τη θέλησή του.
Τον Ιούνιο του 1908 ξεσπά στην Μακεδονία το κίνημα των Νεοτούρκων. Ο Σουλτάνος Αβδούλ Χαμίτ υποχρεώθηκε να αναγνωρίσει το Τουρκικό Σύνταγμα. Οι υπόδουλοι στην Οθωμανική Αυτοκρατορία λαοί πανηγύρισαν διότι πίστεψαν ότι αρχίζει γι’ αυτούς μια νέα ελπιδοφόρα περίοδος.Η Βουλγαρία έσπευσε να ανακηρύξει την ανεξαρτησία της από την τουρκική επικυριαρχία και η Αυστρία να προσαρτήσει τις επαρχίες Βοσνίας και Ερζεγοβίνης.
Οι Κρήτες απογοητευμένοι από την παρελκυστική πολιτική των Δυνάμεων θεώρησαν την κατάσταση που δημιουργήθηκε μετά το κίνημα των Νεοτούρκων ως μία κατάλληλη ευκαιρία να κηρύξουν την Ένωση.Έτσι στις 24 Σεπτεμβρίου 1908 η Κυβέρνηση της Κρήτης εξέδωσε ψήφισμα με το οποίο κήρυξε την ένωση της Κρήτης.Παράλληλα την ίδια ημέρα έγιναν συλλαλητήρια στα Χανιά και στις άλλες κρητικές πόλεις καθώς και σε όλους τους Δήμους της Κρήτης κατά τα οποία ο λαός κηρύσσει την ανεξαρτησία της Κρήτης και την ένωσή της με την Ελλάδα.Παράλληλα την ίδια ημέρα έγιναν συλλαλητήρια στα Χανιά και στις άλλες κρητικές πόλεις καθώς και σε όλους τους Δήμους της Κρήτης κατά τα οποία ο λαός κηρύσσει την ανεξαρτησία της Κρήτης και την ένωσή της με την Ελλάδα.
Οι Νεότουρκοι όμως αντέδρασαν δυναμικά, επιθυμώντας την πρώτη διπλωματική επιτυχία τους, εκτιμώντας ότι ούτε οι Δυνάμεις επιθυμούσαν διακαώς την Ένωση. Έτσι οι Δυνάμεις στη διακοίνωσή τους προς την Τουρκία τον Ιανουάριο του 1909 υπογράμμιζαν ότι για να πραγματοποιηθεί η Ένωση απαιτείται πάντοτε η σύμφωνη γνώμη της Πύλης.
Τον Ιούλιο του 1909 φεύγει από την Κρήτη και ο τελευταίος ευρωπαίος στρατιώτης. Η ευρωπαϊκή αυτή χειρονομία, στην ουσία της συμβολική, αναπτέρωσε το ηθικό των Κρητών.
Δυστυχώς η διεθνής συγκυρία και η πλήρης αδυναμία της Ελλάδας να επιβάλει τη θέλησή της δεν ευνοούσαν την ενωτική λύση. Τον επόμενο μήνα, 4 Αυγούστου 1909, οι Δυνάμεις ζητούν από την Εκτελεστική Επιτροπή να κατεβάσει από όλα τα δημόσια κτίρια την ελληνική σημαία και η τουρκική κυβέρνηση απαιτεί από την ελληνική να αποδοκιμάσει την Ένωση, απειλώντας διακοπή διπλωματικών σχέσεων, πράγμα που υποχρέωσε την Αθήνα να ζητήσει την παρέμβαση των Δυνάμεων, οι οποίες στις 18 Αυγούστου 1909 κατέβασαν βιαίως την ελληνική σημαία από το φρούριο του Φιρκά Χανίων. Δυστυχώς πέρα από τη θέληση του κρητικού λαού υπήρχαν τα ευρωπαϊκά συμφέροντα που στη δεδομένη χρονική στιγμή δεν επέτρεπαν τη δικαίωση των εθνικών πόθων των Κρητών.
Στις 15 Αυγούστου 1909 ξεσπά στην Ελλάδα τι κίνημα στο Γουδί. Το κρητικό ζήτημα πλεγμένο στη δίνη των ευρωπαϊκών συμφερόντων έθετε στην κρητική πολιτική ηγεσία το ερώτημα: εμμονή στην πραξικοπηματική επιβολή της Ένωσης ή συνεννόηση με τις Δυνάμεις. Ο Βενιζέλος έκλινε με τη δεύτερη άποψη.
Τον Αύγουστο του 1910 ο Ελευθέριος Βενιζέλος αφήνει το νησί και αρχίζει την ενεργό πολιτική δράση του στην Ελλάδα. Είχε πια εδραία πεποίθηση, ότι το κρητικό ζήτημα θα λυθεί και οι πόθοι του κρητικού λαού θα εκπληρωθούν μόνο τότε όταν η Ελλάδα θα ήταν σε θέση να επιβάλει την Ένωση με στρατιωτικά μέσα. Έτσι από τη στιγμή που ανέλαβε την ελληνική κυβέρνηση αμέσως ξεκίνησε τους στρατιωτικούς εξοπλισμούς.
Το Μάρτιο του 1912 διεξήχθησαν εκλογές στην ελεύθερη Ελλάδα και την αυτόνομη Κρήτη. Μία αντιπροσωπεία από Κρήτες βουλευτές αποφασίζουν να έλθει στην ελληνική πρωτεύουσα και να συμμετάσχουν στις εργασιές του ελληνικού κοινοβουλίου.
Ο πρωθυπουργός της Ελλάδας Ελευθέριος Βενιζέλος κατέβαλε κάθε δυνατή προσπάθεια να ματαιώσει μία τέτοια απόφαση. Γνωρίζει καλύτερα από κάθε άλλον ποιες συνέπειες για το εθνικό θέμα μπορούσε να έχει μια τέτοια πράξη. Θα έδινε αφορμή στην Τουρκία να απειλήσει πόλεμο κατά της Ελλάδας ή ακόμη ανακατοχή της Κρήτης, ενώ η Ελλάδα δε είχε ολοκληρώσει τις στρατιωτικές προετοιμασίες της.
Όταν το πράγμα έφτασε στα άκρα ο Βενιζέλος δεν δίστασε να λάβει βίαια μέτρα για να εμποδίσει την είσοδο των Κρητών βουλευτών στην Ελληνική Βουλή. Για να εκτονωθεί η κατάσταση διέκοψε τις εργασίες της Βουλής για τον Οκτώβριο 1912.
Στις 5 Οκτωβρίου 1912 ξεκινά ο Α’ βαλκανικός πόλεμος. Τα βαλκανικά κράτη Ελλάδα, Σερβία, Μαυροβούνιο και Βουλγαρία κήρυξαν τον πόλεμο στην Τουρκία, παρά τις συντονισμένες και επίμονες προσπάθειες της ευρωπαϊκής διπλωματίας να τον αποτρέψει .
Με την έναρξη του πολέμου και τις πρώτες νίκες των ελληνικών όπλων οι πόρτες του ελληνικού κοινοβουλίου άνοιξαν και υποδέχθηκαν τους Κρήτες Βουλευτές. Στις 11 Οκτωβρίου 1912 υπογράφεται Βασιλικό Διάταγμα με το οποίο ο Στέφανος Δραγούμης διορίστηκε Γενικός Διοικητής της Κρήτης.
Με την πράξη αυτή de facto η Κρήτη έγινε τμήμα του Ελληνικού Κράτους δηλ. de facto συντελέστηκε η Ένωση. H de june ένωση, από άποψη διεθνούς δικαίου, συντελέστηκε με τη συνθήκη του Λονδίνου στις 17 Μαΐου 1913 μεταξύ της Τουρκίας και των εμπόλεμων βαλκανικών κρατών. Με το άρθρο 4 της συνθήκης… Η Αυτού μεγαλειότης, ο αυτοκράτωρ των Οθωμανών δηλοί ότι εκχωρεί εις τας Αυτών μεγαλειότητας τους συμμάχους ηγεμόνας την νήσον Κρήτην και ότι παραιτείται υπέρ αυτών πάντων των ων εκέκτητο επί της νήσου ταύτης κυριαρχικών και άλλων δικαιωμάτων…
Αργότερα με την κύρωση της Ελληνοτουρκικής συνθήκης ειρήνης του Νοεμβρίου του 1913 ( νόμος 4213 της 11/14 Νοεμβρίου 1913) η Κρήτη περιήλθε οριστικά στην Ελλάδα, όπως χαρακτηριστικά δήλωσε ο Ελευθέριος Βενιζέλος στη βουλή … η ελληνική Κυβέρνησις ανέμενε δια την προσάρτησιν την επικύρωσιν της συνθήκης των Αθηνών, ήτις προεπιβεβαιούσα την συνθήκην του Λονδίνου, αποτελεί και την τελευταίαν λέξην επι του ζητήματος τούτου … και συνεχίζει μόνον με την συνθήκην των Αθηνών, κυρούσαν τα πρωκαταρτικώς συνομολογηθέντα εν Λονδίνω, εκλείπει κάθε ίχνος τουρκικής επικυριαρχίας επί της νήσου ( Εθνικό Ίδρυμα Ερευνών και Μελετών Ελευθέριος Κ. Βενιζέλος, Η Ένωση της Κρήτης, Χανιά, 2003 ).
Την Κυριακή 1 Δεκεμβρίου 1913 ο Βασιλιάς Κωνσταντίνος και ο πρωθυπουργός Ελευθέριος Βενιζέλος κατήλθαν στα Χανιά και ύψωσαν την ελληνική σημαία στο φρούριο Φιρκά, στο λιμάνι των Χανίων. Με την συμβολική αυτή πράξη επισημοποιήθηκε η Ένωση της Κρήτης με την Ελλάδα.
http://sofoscrete.blogspot.com/2008/12/1-1913.html
Και αυτό γιατί έτσι θέλησε η ευρωπαϊκή διπλωματία και κυρίως η Αγγλία. Η αγγλική εξωτερική πολιτική δεν μπορούσε να σκεφτεί ότι κάποια στιγμή δεν ήταν εύκολο γι’ αυτήν, ή ακόμη χειρότερο, αδύνατο, να χρησιμοποιεί ο στόλος της το λιμάνι της Σούδας. Ο στόχος αυτός συνδυαζόταν με το έτερο δόγμα της ακεραιότητας της οθωμανικής αυτοκρατορίας, ως ανάχωμα στην πάγια επιδίωξη της ρωσικής εξωτερικής πολιτικής, ήδη από την εποχή του Μεγάλου Πέτρου, της καθόδου δηλαδή της Ρωσίας στη ζεστή θάλασσα, το Αιγαίο.
Και δεν εναντιώθηκε μόνο το 1830 η ευρωπαϊκή διπλωματία στην ένωση της Κρήτης με την Ελλάδα, αλλά πάντοτε όταν οι Κρήτες επαναστατούσαν κατά της τουρκικής κυριαρχίας για τον ίδιο σκοπό. Τούτο έγινε το 1841, το 1858, στη γιγαντομαχία του 1866-1868, το 1878, το 1889. Παράλληλα η προπαγάνδα των ευρωπαϊκών κυβερνήσεων προσπάθησε να καλλιεργήσει στους Κρήτες, κυρίως στους εξέχοντες, μίαν αντίληψη αυτονομίας και ανεξαρτησίας από την υπόλοιπη Ελλάδα. Αντίληψη που βρήκε ευήκοα ώτα και που δημιούργησε πολλά προβλήματα κατά την επανάσταση του 1866. Στην πλειονότητά τους όμως οι Κρήτες απέκρουσαν μια τέτοια λύση.
Την τελευταία δεκαετία του 19ου αιώνα το κρητικό ζήτημα αποκτά οξύτητα εξαιτίας του «Ανατολικού Ζητήματος». Η Αγγλία θεωρεί την Κρήτη εκ των ων ουκ άνευ για την θαλάσσια οδό προς τις Ινδίες.
Το 1895 ξεκινά μία νέα επανάσταση, η λεγόμενη μεταπολιτευτική με επικεφαλής τον Μανούσο Κούνδουρο. Ο Κούνδουρος γνωρίζοντας τις διπλωματικές επιδιώξεις των Μεγάλων Ευρωπαϊκών Δυνάμεων θεωρούσε την αυτονομία της Κρήτης ως πρώτο βήμα για την ένωση της με την Ελλάδα.
Η ελληνική εξωτερική πολιτική ήταν αντίθετη σε κάθε αυτονομιστική κίνηση, γιατί πίστευε ότι υπήρχε ο κίνδυνος να περιέλθει η Κρήτη σε κάποια ξένη δύναμη, οπότε θα χανόταν οριστικά για την Ελλάδα.
Οι Τούρκοι προέβησαν σε σφαγές και βιαιότητες που προκάλεσαν την επέμβαση των Μεγάλων Δυνάμεων. Τελικά επεβλήθη νέος Οργανισμός που έγινε αποδεκτός από την επαναστατική επιτροπή.Η Τουρκική διοίκηση όμως αμέσως άρχισε να υπονομεύει το νέον Οργανισμό με φόνους και βιοπραγίες.
Οι Μεγάλες Δυνάμεις από την άλλη μεριά προσπαθούν να αποτρέψουν την επέκταση των ταραχών και η ελληνική κυβέρνηση από την άλλη στέλνει πολεμικά πλοία υπό την αρχηγία του πρίγκιπα Γεωργίου για να εμποδίσουν τη μεταφορά του τουρκικού στρατού στο νησί. Την 1η Φεβρουαρίου 1987 φτάνει στην Κρήτη ο συνταγματάρχης Τιμολέων Βάσσος, ο οποίος στο όνομα του βασιλιά της Ελλάδας Γεωργίου του Α’ καταλαμβάνει την Κρήτη και κηρύσσει την Ένωσή της με την Ελλάδα.
Σκληρές μάχες διεξάγονται. Η Κρήτη και πάλι στα όπλα για την ελευθερία της. Τα πλοία των Μεγάλων Δυνάμεων χωρίς οίκτο κανονιοβολούν ανελέητα στις 7 Φεβρουαρίου 1897 το επαναστατικό στρατόπεδο που είχε οργανώσει ο Ελευθέριος Βενιζέλος στο ακρωτήρι Χανίων. Πράξη που ξεσήκωσε την ευρωπαϊκή κοινή γνώμη υπέρ των Κρητών.
Το Μάρτιο του 1897 οι Ευρωπαϊκές Δυνάμεις αποβιβάζουν στη μεγαλόνησο στρατό και την καταλαμβάνουν. Στα Χανιά οι Ιταλοί στο Ρέθυμνο οι Ρώσοι στο Ηράκλειο οι Άγγλοι και στο Λασίθι οι Γάλλοι. Προτείνουν δε ως λύση την αυτονομία της Κρήτης υπό την επικυριαρχία του Σουλτάνου. Πρόταση που οι Κρήτες δεν αποδέχτηκαν καταρχήν όπως και η ελληνική κυβέρνηση.Ο ατυχής όμως για την Ελλάδα ελληνοτουρκικός πόλεμος του 1897 (8 Απριλίου – 8 Μαΐου) αναγκάζει την Ελλάδα να ανακαλέσει τις δυνάμεις της από την Κρήτη.
Οι Κρήτες βλέπουν και πάλι το όνειρό τους για την Ένωση να σβήνει. Μετά από τρεις συνελεύσεις – Αρμένοι Αποκορώνου, Αρχάνες και Μελιδόνι Μυλοποτάμου 16 Οκτωβρίου 1897 – αποδέχονται τη λύση της αυτονομίας που προτείνουν οι Ευρωπαίοι.
Στις 9 Δεκεμβρίου 1898 αποβιβάζεται στο νησί ο ύπατος αρμοστής των Δυνάμεων, πρίγκιπας Γεώργιος, δευτερότοκος υιός του βασιλιά Γεωργίου.Οι Κρήτες τον υποδέχονται με άκρατο ενθουσιασμό και εκλαμβάνουν την παρουσία του στο νησί ως έναν αρραβώνα για την Ένωση. Πολύ γρήγορα όμως οι ελπίδες τους διαψεύδονται. Οι Δυνάμεις ούτε για μια στιγμή δεν αφήνουν περιθώρια για μία τέτοια λύση και στην επίσημη διακοίνωσή τους στο αίτημα του πρίγκιπα για Ένωση δηλώνουν ότι αυτό είναι αδύνατο (Φεβρουάριος 1901).
Ο Ελευθέριος Κ. Βενιζέλος διαφώνησε με την πολιτική που ακολουθούσε ο πρίγκιπας για να επιτευχθεί η ένωση. Ο πρίγκιπας στήριζε τις ελπίδες του στους συγγενικούς δεσμούς που είχε με τους βασιλικούς οίκους της Ευρώπης. Αντίθετα ο Ελευθέριος Κ. Βενιζέλος είχε την άποψη ότι η πορεία προς την Ένωση έπρεπε να είναι σταδιακή. Είχε την απόλυτη βεβαιότητα ότι η άμεση επίτευξη της ένωσης ήταν αδύνατη, διότι γνώριζε ποιες ήταν οι μακροπρόθεσμες επιδιώξεις των δυνάμεων. Πίστευε και υποστήριζε ότι έπρεπε πρώτα να ολοκληρωθεί η αυτονομία. Να αποκτήσει η Κρήτη δικιά της πολιτοφυλακή. Να απαλλαγεί από τα ξένα στρατεύματα και να εκλέγει ο κρητικός λαός τον κυβερνήτη του.
Ο Βενιζέλος απολύθηκε από την Κρητική Κυβέρνηση (Μάρτιος 1901) και συκοφαντήθηκε στην Κρήτη και στην Ελλάδα ότι είναι ανθενωτικός και ότι επιθυμεί η Κρήτη να ανακηρυχθεί σε ηγεμονία.Η οξύτατη αυτή πολιτική κρίση οδήγησε τελικά σε ένοπλο αγώνα, στο κίνημα του Θερίσου, 10 Μαρτίου 1905.
Ο ένοπλος αγώνας κράτησε ως το Νοέμβριο του 1905. Οι Δυνάμεις χορήγησαν αμνηστία και δέχτηκαν να κατέλθει στην Κρήτη μία επιτροπή να ερευνήσει επιτόπου την κατάσταση και να προτείνει λύσεις. Η επιτροπή στις 30 Μαρτίου 1906 υποβάλλει στις ευρωπαϊκές κυβερνήσεις την έκθεσή της στην οποία μεταξύ των άλλων σημειώνει … το μόνο φάρμακο στην επικίνδυνη σημερινή κατάσταση είναι η ένωση της Κρήτης με το βασίλειο της Ελλάδος …
Παράλληλα αναγνωρίστηκε στο βασιλιά της Ελλάδας το δικαίωμα να προτείνει αυτός στις Δυνάμεις τον ύπατο αρμοστή.
Ύπατος αρμοστής διορίστηκε ο έμπειρος και μετριοπαθής πολιτικός Αλέξανδρος Ζαΐμης, ο οποίος ανέλαβε τα καθήκοντά του το Σεπτέμβριο του 1906.
Προηγουμένως η Συντακτική Συνέλευση που προήλθε από τις εκλογές του Μαΐου 1906 είχε κηρύξεις και αυτή την Ένωση της Κρήτης.
Τον Ιούλιο του 1908 άρχισε η αποχώρηση των ξένων στρατιωτικών αγημάτων με προοπτική να ολοκληρωθεί μετά από ένα έτος. Παράλληλα είχε οργανωθεί η κρητική πολιτοφυλακή. Έτσι σιγά – σιγά το αυτόνομο καθεστώς της Κρήτης αποδεσμευόταν από τον έλεγχο των Μεγάλων Δυνάμεων, πράγμα που προοιωνιζόταν ότι ο κρητικός λαός, όταν η συγκυρία θα ήταν ευνοϊκή θα μπορούσε να επιβάλει τη θέλησή του.
Τον Ιούνιο του 1908 ξεσπά στην Μακεδονία το κίνημα των Νεοτούρκων. Ο Σουλτάνος Αβδούλ Χαμίτ υποχρεώθηκε να αναγνωρίσει το Τουρκικό Σύνταγμα. Οι υπόδουλοι στην Οθωμανική Αυτοκρατορία λαοί πανηγύρισαν διότι πίστεψαν ότι αρχίζει γι’ αυτούς μια νέα ελπιδοφόρα περίοδος.Η Βουλγαρία έσπευσε να ανακηρύξει την ανεξαρτησία της από την τουρκική επικυριαρχία και η Αυστρία να προσαρτήσει τις επαρχίες Βοσνίας και Ερζεγοβίνης.
Οι Κρήτες απογοητευμένοι από την παρελκυστική πολιτική των Δυνάμεων θεώρησαν την κατάσταση που δημιουργήθηκε μετά το κίνημα των Νεοτούρκων ως μία κατάλληλη ευκαιρία να κηρύξουν την Ένωση.Έτσι στις 24 Σεπτεμβρίου 1908 η Κυβέρνηση της Κρήτης εξέδωσε ψήφισμα με το οποίο κήρυξε την ένωση της Κρήτης.Παράλληλα την ίδια ημέρα έγιναν συλλαλητήρια στα Χανιά και στις άλλες κρητικές πόλεις καθώς και σε όλους τους Δήμους της Κρήτης κατά τα οποία ο λαός κηρύσσει την ανεξαρτησία της Κρήτης και την ένωσή της με την Ελλάδα.Παράλληλα την ίδια ημέρα έγιναν συλλαλητήρια στα Χανιά και στις άλλες κρητικές πόλεις καθώς και σε όλους τους Δήμους της Κρήτης κατά τα οποία ο λαός κηρύσσει την ανεξαρτησία της Κρήτης και την ένωσή της με την Ελλάδα.
Οι Νεότουρκοι όμως αντέδρασαν δυναμικά, επιθυμώντας την πρώτη διπλωματική επιτυχία τους, εκτιμώντας ότι ούτε οι Δυνάμεις επιθυμούσαν διακαώς την Ένωση. Έτσι οι Δυνάμεις στη διακοίνωσή τους προς την Τουρκία τον Ιανουάριο του 1909 υπογράμμιζαν ότι για να πραγματοποιηθεί η Ένωση απαιτείται πάντοτε η σύμφωνη γνώμη της Πύλης.
Τον Ιούλιο του 1909 φεύγει από την Κρήτη και ο τελευταίος ευρωπαίος στρατιώτης. Η ευρωπαϊκή αυτή χειρονομία, στην ουσία της συμβολική, αναπτέρωσε το ηθικό των Κρητών.
Δυστυχώς η διεθνής συγκυρία και η πλήρης αδυναμία της Ελλάδας να επιβάλει τη θέλησή της δεν ευνοούσαν την ενωτική λύση. Τον επόμενο μήνα, 4 Αυγούστου 1909, οι Δυνάμεις ζητούν από την Εκτελεστική Επιτροπή να κατεβάσει από όλα τα δημόσια κτίρια την ελληνική σημαία και η τουρκική κυβέρνηση απαιτεί από την ελληνική να αποδοκιμάσει την Ένωση, απειλώντας διακοπή διπλωματικών σχέσεων, πράγμα που υποχρέωσε την Αθήνα να ζητήσει την παρέμβαση των Δυνάμεων, οι οποίες στις 18 Αυγούστου 1909 κατέβασαν βιαίως την ελληνική σημαία από το φρούριο του Φιρκά Χανίων. Δυστυχώς πέρα από τη θέληση του κρητικού λαού υπήρχαν τα ευρωπαϊκά συμφέροντα που στη δεδομένη χρονική στιγμή δεν επέτρεπαν τη δικαίωση των εθνικών πόθων των Κρητών.
Στις 15 Αυγούστου 1909 ξεσπά στην Ελλάδα τι κίνημα στο Γουδί. Το κρητικό ζήτημα πλεγμένο στη δίνη των ευρωπαϊκών συμφερόντων έθετε στην κρητική πολιτική ηγεσία το ερώτημα: εμμονή στην πραξικοπηματική επιβολή της Ένωσης ή συνεννόηση με τις Δυνάμεις. Ο Βενιζέλος έκλινε με τη δεύτερη άποψη.
Τον Αύγουστο του 1910 ο Ελευθέριος Βενιζέλος αφήνει το νησί και αρχίζει την ενεργό πολιτική δράση του στην Ελλάδα. Είχε πια εδραία πεποίθηση, ότι το κρητικό ζήτημα θα λυθεί και οι πόθοι του κρητικού λαού θα εκπληρωθούν μόνο τότε όταν η Ελλάδα θα ήταν σε θέση να επιβάλει την Ένωση με στρατιωτικά μέσα. Έτσι από τη στιγμή που ανέλαβε την ελληνική κυβέρνηση αμέσως ξεκίνησε τους στρατιωτικούς εξοπλισμούς.
Το Μάρτιο του 1912 διεξήχθησαν εκλογές στην ελεύθερη Ελλάδα και την αυτόνομη Κρήτη. Μία αντιπροσωπεία από Κρήτες βουλευτές αποφασίζουν να έλθει στην ελληνική πρωτεύουσα και να συμμετάσχουν στις εργασιές του ελληνικού κοινοβουλίου.
Ο πρωθυπουργός της Ελλάδας Ελευθέριος Βενιζέλος κατέβαλε κάθε δυνατή προσπάθεια να ματαιώσει μία τέτοια απόφαση. Γνωρίζει καλύτερα από κάθε άλλον ποιες συνέπειες για το εθνικό θέμα μπορούσε να έχει μια τέτοια πράξη. Θα έδινε αφορμή στην Τουρκία να απειλήσει πόλεμο κατά της Ελλάδας ή ακόμη ανακατοχή της Κρήτης, ενώ η Ελλάδα δε είχε ολοκληρώσει τις στρατιωτικές προετοιμασίες της.
Όταν το πράγμα έφτασε στα άκρα ο Βενιζέλος δεν δίστασε να λάβει βίαια μέτρα για να εμποδίσει την είσοδο των Κρητών βουλευτών στην Ελληνική Βουλή. Για να εκτονωθεί η κατάσταση διέκοψε τις εργασίες της Βουλής για τον Οκτώβριο 1912.
Στις 5 Οκτωβρίου 1912 ξεκινά ο Α’ βαλκανικός πόλεμος. Τα βαλκανικά κράτη Ελλάδα, Σερβία, Μαυροβούνιο και Βουλγαρία κήρυξαν τον πόλεμο στην Τουρκία, παρά τις συντονισμένες και επίμονες προσπάθειες της ευρωπαϊκής διπλωματίας να τον αποτρέψει .
Με την έναρξη του πολέμου και τις πρώτες νίκες των ελληνικών όπλων οι πόρτες του ελληνικού κοινοβουλίου άνοιξαν και υποδέχθηκαν τους Κρήτες Βουλευτές. Στις 11 Οκτωβρίου 1912 υπογράφεται Βασιλικό Διάταγμα με το οποίο ο Στέφανος Δραγούμης διορίστηκε Γενικός Διοικητής της Κρήτης.
Με την πράξη αυτή de facto η Κρήτη έγινε τμήμα του Ελληνικού Κράτους δηλ. de facto συντελέστηκε η Ένωση. H de june ένωση, από άποψη διεθνούς δικαίου, συντελέστηκε με τη συνθήκη του Λονδίνου στις 17 Μαΐου 1913 μεταξύ της Τουρκίας και των εμπόλεμων βαλκανικών κρατών. Με το άρθρο 4 της συνθήκης… Η Αυτού μεγαλειότης, ο αυτοκράτωρ των Οθωμανών δηλοί ότι εκχωρεί εις τας Αυτών μεγαλειότητας τους συμμάχους ηγεμόνας την νήσον Κρήτην και ότι παραιτείται υπέρ αυτών πάντων των ων εκέκτητο επί της νήσου ταύτης κυριαρχικών και άλλων δικαιωμάτων…
Αργότερα με την κύρωση της Ελληνοτουρκικής συνθήκης ειρήνης του Νοεμβρίου του 1913 ( νόμος 4213 της 11/14 Νοεμβρίου 1913) η Κρήτη περιήλθε οριστικά στην Ελλάδα, όπως χαρακτηριστικά δήλωσε ο Ελευθέριος Βενιζέλος στη βουλή … η ελληνική Κυβέρνησις ανέμενε δια την προσάρτησιν την επικύρωσιν της συνθήκης των Αθηνών, ήτις προεπιβεβαιούσα την συνθήκην του Λονδίνου, αποτελεί και την τελευταίαν λέξην επι του ζητήματος τούτου … και συνεχίζει μόνον με την συνθήκην των Αθηνών, κυρούσαν τα πρωκαταρτικώς συνομολογηθέντα εν Λονδίνω, εκλείπει κάθε ίχνος τουρκικής επικυριαρχίας επί της νήσου ( Εθνικό Ίδρυμα Ερευνών και Μελετών Ελευθέριος Κ. Βενιζέλος, Η Ένωση της Κρήτης, Χανιά, 2003 ).
Την Κυριακή 1 Δεκεμβρίου 1913 ο Βασιλιάς Κωνσταντίνος και ο πρωθυπουργός Ελευθέριος Βενιζέλος κατήλθαν στα Χανιά και ύψωσαν την ελληνική σημαία στο φρούριο Φιρκά, στο λιμάνι των Χανίων. Με την συμβολική αυτή πράξη επισημοποιήθηκε η Ένωση της Κρήτης με την Ελλάδα.
http://sofoscrete.blogspot.com/2008/12/1-1913.html
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)