“Επισκέφτηκα τη δεύτερη (επισήμανση: Την Βουλγαρία του Ζίβκωφ!) το 1983, 6 χρόνια πριν την κατάρρευση του “υπαρκτού”. Μια χαρά ήταν η χώρα…” Αλέξης Οικονόμου, αριστερός πατριώτης, εφ. «Α1»
Διαβάστε παρακαλώ με προσοχή τα παρακάτω, που αποτελούν τα κυριότερα σημεία άρθρου σχετικά με τον συμμοριτοπόλεμο 1946-1949: «Ποιος ήταν, αλήθεια, αυτός ο “Κυβερνητικός Στρατός” που του πήρε 4 χρόνια να καταβάλει λίγες χιλιάδες κατεσπαρμένους, κακά οπλισμένους αντάρτες του ΔΣΕ (δίχως τανκ και αεροπλάνα)… Ένας στρατός από κληρωτούς με τον αδελφό τους απέναντι, στις γραμμές των ανταρτών. Στρατιώτες που, εκτός ελαχίστων από πεποίθηση αντικομμουνιστών οπλιτών, δεν έβλεπαν την ώρα να τελειώσει ο εμφύλιος για να γυρίσουν σπιτάκι τους, ή αυτοτραυματίζονταν συνειδητά για να μεταφερθούν στα μετόπισθεν… Και φυσικά δεν είναι καθόλου δεδομένο ότι θα γινόταν η Ελλάδα Αλβανία, όπως αναδρομικά θρηνολογούν μερικοί σ’ αυτά τα μνημόσυνα των “νικητών” για να μας τρομάξουν. Για να μην τα μηδενίζουμε όλα, είναι πιθανότερο να γινόταν μια χώρα σαν τη Γιουγκοσλαβία, ή σαν τη Βουλγαρία. Επισκέφτηκα τη δεύτερη το 1983, 6 χρόνια πριν την κατάρρευση του “υπαρκτού”. Μια χαρά ήταν η χώρα, τηρουμένων των αναλογιών.
Νοικοκυρεμένη, με τακτοποιημένες αγροτικές καλλιέργειες, νέες μοντέρνες πολυκατοικίες στη Σόφια, ωραιότατη τη Φιλιππούπολη (Plovdiv) και το Μπουργκάς με τα παραδοσιακά τους κτίρια, σχεδόν γεμάτα τα μαγαζιά με αγαθά, ωραιότατα καφέ στην παραλία της Βάρνα… Γι’ αυτή την άθλια μεταπολεμική Ελλάδα… Μπανανία, πήγαν και σκότωσαν τα αδέλφια τους και σκοτώθηκαν εκεί πάνω στα βουνά οι Κυβερνητικοί που τιμώνται κάθε χρόνο στο Γράμμο-Βίτσι με εύκολες τελετές, μόνο για το μισό του ουρανού… Για το αντιδημοκρατικό κράτος της “Καρφίτσας” που σκότωσε έναν Λαμπράκη, για μια Ένωση Κέντρου που εξακολουθούσε να φακελώνει τους αριστερούς, γι’ αυτούς που υπέθαλψαν μια Δικτατορία πολέμησαν τον ΔΣΕ οι στρατιώτες του Βαν Φλιτ… Γιατί συγκαλύπτουν ότι, άσχετα με τους σχεδιασμούς των μεγάλων δυνάμεων, στο ΕΑΜ, στον ΕΛΑΣ, αλλά και τον ΔΣΕ στρατεύτηκαν και πολέμησαν ηρωικά χιλιάδες αγνοί πατριώτες, με όραμα μια δικαιότερη κοινωνία, με το λαό στην εξουσία, όπως μπόρεσαν, όπως ήξεραν κι όπως καταλάβαιναν, και πολλοί από αυτούς τους Έλληνες μαρτύρησαν στα χέρια των Ελλήνων κι εκείνων “εχθρών” τους; Γιατί φαίνονται να λησμονούν ότι, ακριβώς την επαύριον της Συμφωνίας της Βάρκιζας στις 10.2.1945 (όταν οι αντάρτες κλαίγοντας παρέδιδαν τα όπλα στους αντιπάλους τους), άρχισαν οι διώξεις και οι δολοφονίες των αόπλων πια αγωνιστών…».
Αν στοιχηματίσατε ότι η παραπάνω παλαιο-κομμουνιστική ιστορική ανάλυση δημοσιεύτηκε στο «Ριζοσπάστη», στην «Αυγή» ή έστω στην «Ελευθεροτυπία», χάσατε! Δημοσιεύτηκε στην κομματική εφημερίδα του ΛΑΟΣ «Α1», της 20ης Σεπτεμβρίου 2008, και υπογράφετε, όχι από όποιον κι όποιον, αλλά από τον εκπρόσωπο τύπου του ΛΑΟΣ (και… Αριστερό Πατριώτη, όπως αυτοχαρακτηρίζεται) Αλέξη Οικονόμου!
Μ’ αυτά και μ’ αυτά, δε θέλουμε να πούμε ότι το ΛΑΟΣ είναι κόμμα… κρυφοκομμουνιστικό. Ούτε κρυφοκομμουνιστικό είναι, ούτε κρυφοεθνικιστικό, ούτε τίποτα. Είναι… λίγο απ’ όλα και στην ουσία τίποτα. Και πρώην νεοδημοκράτες έχει, και πρώην πασόκηδες, και πρώην κομμουνιστές και πρώην εθνικιστές. Το μαγαζί πουλάει απ’ όλα. Σούπερ-Μάρκετ δεν είναι (…λόγω μεγέθους), αλλά συνοικιακό μπακάλικο σίγουρα. Κι όπως συμβαίνει πάντα σ’ αυτές τις περιπτώσεις, το τέλος του είναι προδιαγεγραμμένο. Άλλωστε, ανεμομαζώματα-διαβολοσκορπίσματα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου