Γλιτώσαμε από μια ακόμα καταστροφή... Μπορεί να πέσαμε για μια ακόμα φορά στα μάτια των Ευρωπαίων , αλλά γλιτώσαμε από δυσβάσταχτες φορολογίες. Θυμηθείτε απλά πόσο χρυσοπληρώσαμε αυτη την γαμημένη Ολυμπιάδα, η οποία ουδεμία σχέση με αυτη των αρχαίων Ελληνων. Σκεφτείτε πόσα επίσης θα πληρώναμε μετα τους Μεσογειακούς. Σαφεστατα λιγοτερο πόσο από αυτο των Ολυμπιακών, αλλά αρκετά σημαντικό. Ειδικά σε μια τέτοια περίοδο δεν νομιζω να είμαστε για έξοδα. Από την άλλη αυτη που στεναχωρέθηκαν ηταν τα αρπακτικά που βρισκουν την ευκαιρία να τρωνε. Ακόμα , θέλω να ρωτησω το εξης : «Οι ολυμπιακοι αγωνες διοργανωνονται κάθε 5 χρονια σε διάφορες μεσογειακές πόλεις κάθε φορά. Ξέρουμε πως μεσογειακές πόλεις ειναι αυτές που βρέχονται απο την μεσόγειο. Η Λάρισα, τι δουλειά έχει; Βρέχεται από θάλασσα; Ποιος ξέρει τι παιχνίδια παίζονταν πίσω από τη Λάρισα;»Επίπλέον δειτε δυο ενδιαφέροντα αρθρα για τα ποσά χάθηκαν στους Μεσογειακους εδώ και εδώ. Υπολογιζεται οτι ειχαν χαθει μέχρι στιγμης πάνω απο 300εκ
Θέλώ να γράψω μέσα από το blog μου την απόψη μου για την ταινία που πήγα και παρακολουθησα. Πρόκειται για την ταινία όπως είδατε και στο τίτλο ρόδα τσάντα και κοπάνα του Ομηρου Ευστρατιαδη. Μολονότι είμαι θαυμαστής της σειράς «ρόδα τσάντα και κοπάνα» ( για να φανταστειτε πόσ αγαπησα αυτη τη σειρά έκανα και 