Σχολιασμός για το «στον γκρεμό για τον έρωτα του ένας 15χρονος στο Κιλκίς»

Διάβασα την παραπάνω ειδηση που βλέπετε στο τίτλο σε διάφορα blog και έμεινα άφωνος για μερικά λεπτά και συλλογιστηκα. Τι συμβαίνει άραγε στο κόσμο τουτο; Και ότι συνέβη πολλές φορές, δηλαδή τις περισσότερες δεν είναι μακρυα μας αλλά δίπλα μας. Ας έχουμε όμως αγαπητοί τα ματιά μας ανοιχτα γιατί το κακό λίγο θέλει για να γινει. Φαντάζεστε τι δυσκολες μέρες θα περνουν οι γονείς αυτου του παιδιού χρονιάρες μέρες. Και σημειωτεόν πως το περιστατικό εγινε ανημερα Χριστογέννων. Ευτυχώς βέβαια που όπως διαβάσατε κι εσείς ή μάθατε το παιδί σωθηκε. Για όσους δεν την έχουν διαβάσει την είδηση μπορουν  να την βρουν εδώ.

Θέλω όμως να δωσω μια συμβούλη σε όλους σας. Δεν αξίζει για τίποτε να αυτοκτονείς. Όταν αυτοκτονείς δεν κερδίζεις τιποτε. Είναι σαν να αποδέχεσαι την μιζερη κατασταση (κατ΄εσέ) και να μην  παλαίβεις να αλλάξεις τιποτα. Ίσα-ίσα που αν  σε στεναχωρεί κάτι, πρέπει να καταβάλεις μεγάλο αγώνα για να το  διορθωσεις, να αλλάξεις τη κατάσταση, να φέρεις τα πράγματα στα μέτρα σου. Ό,τι δε σε σκοτώνει, σε κάνει πάντα πιο δυνατό.Να το θυμάσαι αυτό, πάντα στη ζωή σου. Δεν αξίζει να φεύγεις τόσο άδοξα από τη ζωή. Είσαι ένας πολεμιστής, που πολλά μπορείς να προσφέρεις. Τέλος, να θυμάσαι πως ο Πανάγαθος δε σε αφηνει ποτέ μονος σου. Αν έχεις στερέψει από αγάπη, στοργή κτλ πηγαινε σε Αυτόν. Επέστρεψε αν είχες απομακρυνθεί. Αυτός θα σε συγχωρέσει και θα σου δώσει δυναμη. Όλες οι αμαρτιες συγχωρουνται, απλά πηγαινε και εξομολογησου και υστερα θα σε καθοδηγησει ο πνευματικός πατέρας σου.