Πολιτικοί και κρατικοί αξιωματούχοι. Δημόσιοι και ιδιωτικοί Υπάλληλοι. Εμποροβιοτέχνες. Οικοκυρές. Γεωργοί και κτηνοτρόφοι. Δεξιοί. Πασοκικοί. Αριστεροί. Ολυμπιακοί, Παναθηναϊκοί, Αεκτζήδες και Αριανοί.
Κόσμοι παράλληλοι, νυχτοβάτες που συναντώνται στις εκλογικές αναμετρήσεις και από τον συγκερασμό των ατομικών τους συμφερόντων προέρχεται η κυβέρνηση της χώρας. Πώς να συνταιριαστούν τόσα διαφορετικά συμφέροντα; Δήμαρχοι και βουλευτές παλεύουν για την ικανοποίηση της τοπικής πελατείας τους, την επανεκλογή τους και την τσέπη τους. Εκλεγμένοι και εκλέκτορες για τα δικά τους συμφέροντα. Δεν είναι λοιπόν αξιοπερίεργο που η χώρα αυτή βρίσκεται σε μια διαρκή ομηρία, μια διελκυστίνδα συμφερόντων όπου ο καθένας προσπαθεί να αρπάξει ό,τι βρει, όπου και όπως το βρει. Η κατάτμηση των λαών σε κοινωνικές τάξεις, έργο των κομμουνιστών, αποτελεί τη θηλιά στο λαιμό της εθνικής συνοχής η οποία περνά αυτομάτως σε δεύτερη μοίρα εμπρός στο κήρυγμα περί προλεταρίων και αφεντικών. Αυτό εξηγεί και τη μη αντίδραση των εργατών στην παρουσία των ξένων εργατών. Μπορεί να τους παίρνουν τις δουλειές , αλλά φταίχτες είναι αποκλειστικά τα αφεντικά κι όχι οι ίδιοι και τα συνδικάτα τους.Αλλά και η ομογενοποίηση των ανώτερων οικονομικά τάξεων, ενθαρρύνει την υπερπήδηση της εθνικής ταυτότητος. Οι ελίτ και οι φιλοδοξούντες να εισέλθουν στην ελίτ, συμπεριφέρονται κατά τον ίδιο τρόπο. Γνωρίζονται μεταξύ τους από τα ίδια καταναλωτικά προϊόντα, από τις ίδιες επίκτητες συνήθειες.
Η μοναδική αδιαμφισβήτητη μαρτυρία για την εθνική ταυτότητα, η ταυτότητα του αίματος, βάλλεται συστηματικά, διακωμωδείται και ρίχνεται στην πυρά ως οπισθοδρομική ή ακόμη και εγκληματική αντίληψη. Οι άρχοντες της διαστροφής κινούν και πάλι τα νήματα όπως έκαναν με τον κομμουνισμό και τον καπιταλισμό.
Αν λοιπόν υπάρχει μια ελπίδα για την πατρίδα μας, αυτή είναι η προστασία της φυλετικής μας ταυτότητας. Η πρώτη και σημαντικότερη προτεραιότητά μας, σε ατομικό και συλλογικό επίπεδο. Αυτός ας είναι ο στόχος μας καθώς θα προσεγγίζουμε τους μαθητές και φοιτητές τη νέα χρονιά.
Η προστασία του αίματος είναι η καλύτερη προσευχή προς το Θεό. Κόμματα, κοινωνικές τάξεις και διαχωρισμοί διχάζουν. Το Αίμα μας ενώνει.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου